0111-KDIB3-3.4012.71.2019.2.JS - VAT w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2019 r. (data wpływu 7 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ww. został uzupełniony pismem z 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 16 kwietnia 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.71.2019.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") to podmiot z siedzibą w państwie członkowskim UE, należący do międzynarodowej grupy A. (dalej: "Grupa"), w skład której wchodzą podmioty zlokalizowane na terytoriach różnych państw. Przedmiotem działalności biznesowej Grupy jest zasadniczo produkcja i sprzedaż urządzeń przeładunkowych (m.in. dźwigi, żurawie, przenośniki, dźwignice itp., dalej zbiorczo jako: "Urządzenia").

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"), zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych m.in. w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw (WDT) Urządzeń na rzecz podmiotów z Grupy - B. - (...) do wybranego państwa Unii Europejskiej (dalej: "UE"), w zależności od docelowego miejsca przeznaczenia Urządzenia. B. mają siedziby i są zarejestrowane dla celów podatku od wartości dodanej w innych niż Polska krajach członkowskich UE.

Każde Urządzenie będące przedmiotem sprzedaży ma nadany osobny i niepowtarzalny numer identyfikacyjny (numer seryjny), potwierdzony właściwą dokumentacją techniczną.

Spółka pragnie nadmienić, że w Grupie funkcjonuje teleinformatyczny system księgowy (dalej: "System"), który służy m.in. do ustalania wzajemnych kompensat (rozliczeń) pomiędzy podmiotami należącymi do Grupy. Zawiera on informacje dotyczące zobowiązań (należności) i roszczeń podmiotów z Grupy względem siebie - zarówno tych już zrealizowanych w przeszłości, jak i jeszcze niezrealizowanych. Jednocześnie za pomocą danych zawartych w Systemie każdą należność można przypisać konkretnej dostawie pomiędzy podmiotami w Grupie (na podstawie numeru faktury oraz numerów identyfikacyjnych Urządzeń będących przedmiotami sprzedaży).

Wnioskodawca, w celu zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

Dokumentacja, w której posiadaniu będzie Spółka obejmuje opisane poniżej przypadki:

Wariant A - Spółka będzie w posiadaniu:

* kopii faktur, zawierających m.in. dane właściwego B. (tj. jego nazwę, adres siedziby oraz numer VAT-UE nadany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych),

* specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz

* dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE.

Wariant B - Spółka będzie w posiadaniu:

* kopii faktur, zawierających m.in. dane właściwego B. (tj. jego nazwę, adres siedziby oraz numer VAT-UE nadany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych),

* przygotowanego i dostarczonego do Spółki dokumentu potwierdzającego odbiór Urządzenia przez dany B.,

* wyciągu z Systemu, zawierającego potwierdzenie, że B. dokonał zapłaty (również poprzez kompensatę należności) z tytułu dostawy Urządzenia.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zarówno na kopii faktury, jak i na potwierdzeniu odbioru Urządzenia każdorazowo będzie wskazany niepowtarzalny numer identyfikacyjny Urządzenia będącego przedmiotem danej dostawy. Na podstawie porównania tych numerów dla każdej transakcji będzie możliwe przyporządkowanie każdej kopii faktury do odpowiedniego potwierdzenia odbioru, a w dalszej kolejności wyciągu z Systemu.

Dokumenty dodatkowe (w postaci potwierdzenia oraz wyciągu z Systemu) mogą być w niektórych przypadkach przesyłane do Spółki drogą elektroniczną.

Pismem z 24 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił powyższy opis o następujące informacje:

a. W ocenie Wnioskodawcy, Urządzenia będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stanowią środki transportu w rozumieniu art. 38 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, Urządzenia stanowią nowe środki transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

b. Wnioskodawca będzie zlecał wywóz Urządzeń przewoźnikowi, który dokona ich wywozu do miejsca przeznaczenia przy użyciu innych środków transportu.

c. Biorąc pod uwagę, iż dokonanie wywozu Urządzeń będzie zlecone przewoźnikowi (który dokona ich wywozu do miejsca przeznaczenia przy użyciu innych środków transportu), odpowiedź na pytanie trzeciego Organu stała się bezprzedmiotowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie A powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

2. Czy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie B powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Uwagi ogólne

1.1. Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: "(...)

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w wyrokach polskich sądów administracyjnych, przykładowo, jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: "WSA") w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1220/11) "Dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową". Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc, co do zasady, opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.

Jak zostało podniesione w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3, zostały spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz B. posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE w Polsce.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

1.2. Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami. O otwartym charakterze wskazanego katalogu świadczy użyte wyrażenie "w szczególności".

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: "NSA"), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w świetle której "jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem". Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że "dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

2. Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

2.1. Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną, bądź też - były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza prawomocnego wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: "(...) z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę "papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem (...)".

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż "Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu w formie elektronicznej, skanem czy faxem".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. ILPP4/443-465/13-3/ISN podniósł, iż "Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna".

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r., (sygn. ITPP3/443-98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki dokumenty dodatkowe (w postaci potwierdzeń dostarczenia urządzenia oraz wyciągów z Systemu), które byłyby do niej wysyłane drogą elektroniczną, będą stanowiły dowód o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT i na ich podstawie Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

2.2. Dokumentacja gromadzona przez Spółkę

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka dla wszystkich transakcji każdorazowo będzie w posiadaniu kopii faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy Urządzeń. Dodatkowo Spółka gromadzić będzie również specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (które będą mogły być zawarte w fakturze lub stanowić osobny dokument, tzn. załącznik do faktury), a także listy przewozowe, potwierdzające wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (Wariant A).

Niemniej jednak mogą wystąpić również sytuacje, w których Spółka nie będzie w posiadaniu właściwych dokumentów przewozowych (Wariant B). W takich przypadkach Spółka będzie jednak posiadała dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającą jednoznacznie dokonanie dostawy towarów w postaci:

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego, zdaniem Spółki, brak dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, łącznie i jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

2.3. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie A

Oprócz kopii faktur oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartych w fakturze lub stanowiących osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) Spółka będzie posiadała dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (np. w formie międzynarodowych listów przewozowych CMR) i potwierdzające dostarczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz ich odbiór na terenie tego państwa przez osobę upoważnioną przez właściwy B.

W ocenie Spółki, przedmiotowa dokumentacja jest wystarczająca dla zastosowania 0% stawki VAT w odniesieniu do dostaw towarów, dla których została zgromadzona oraz nie wymaga uzupełnienia o dokumenty określone w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

2.4. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie B

2.4.1.Dokumenty gromadzone przez Spółkę

Oprócz kopii faktury dokumenty Spółki będą zawierały każdorazowo przygotowany i dostarczony do Spółki dokument potwierdzający odbiór Urządzenia przez dany B. oraz wyciąg z Systemu, zawierający potwierdzenie, że B. dokonał zapłaty (również poprzez kompensatę należności) z tytułu dostawy Urządzenia.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że za pomocą przedmiotowego potwierdzenia właściwy B. będzie poświadczał, iż dane Urządzenie (identyfikowalne poprzez podanie niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego Urządzenia) zostało dostarczone na teren innego Państwa UE i odebrane przez przedstawiciela właściwego B.

Dodatkowo, otrzymując wyciąg z Systemu, Spółka będzie w posiadaniu dowodu zapłaty za Urządzenie przez właściwy B. (również w formie wzajemnych kompensat pomiędzy podmiotami z Grupy), który będzie mógł być przyporządkowany do sprzedaży konkretnego Urządzenia (na podstawie jego niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego zawartego zarówno na kopii faktury, jak i na potwierdzeniu odbioru Urządzenia przez właściwy B.).

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że chociaż katalog dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT jest otwarty, to jednoznacznie wymienia on jako przykłady dokumentów dodatkowych "dokument potwierdzający zapłatę za towar" (pkt 3) oraz "dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju" (pkt 4).

Spółka będzie w posiadaniu obu rodzajów ww. dokumentów, przy czym wyciągi z systemu będą pełnić funkcję potwierdzeń zapłaty (w formie wzajemnych kompensat pomiędzy podmiotami z Grupy), a potwierdzenia odbioru Urządzeń przez właściwe B. - dowodów przyjęcia towaru przez nabywcę.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż będzie w stanie powiązać przedmiotowe dokumenty, tak aby moc wskazać konkretne Urządzenie będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, a zatem jednoznacznie będzie można zidentyfikować, jakie Urządzenie było przedmiotem konkretnej dostawy oraz powiązać wszelkie dokumenty między sobą (kopię faktury, potwierdzenie odbioru oraz wyciąg z Systemu).

W konsekwencji, przedmiotowe dokumenty, łącznie z fakturą, w opinii Wnioskodawcy będą potwierdzały jednoznacznie, iż Urządzenia będące przedmiotem dostawy zostały (I) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (II) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.

2.4.2. Stanowiska organów podatkowych oraz sądów administracyjnych

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych i wyrokach sądów administracyjnych powołanych poniżej:

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.475.2017.1.PC) uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy twierdzącego, iż posiadanie faktury VAT zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz elektronicznego potwierdzenia odbioru przez nabywcę, które, w zależności od przypadku, może być: (I) elektronicznym komunikatem przesyłanym w trybie on-line przez System, (II) wiadomością elektroniczną (z załącznikiem w formacie PDF lub potwierdzeniem w treści maila) lub faksem zawierającą ustandaryzowane pod katem formatu potwierdzenie otrzymania towaru przez nabywcę, (III) elektronicznym komunikatem EDI (wraz z możliwością dokonania, w razie potrzeby, konwersji na inny czytelny format), jest wystarczające do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidulanej z dnia 25 kwietnia 2016 r. (sygn. IBPP4/4512-8/16/EK) uznał z kolei, że: "W przypadku drugim Wnioskodawca wskazał, że będzie posiadał fakturę VAT, specyfikacje towarów oraz oświadczenie klienta że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...) Należy zgodzić się ze Spółką, że ww. oświadczenie otrzymane od klienta jest dokumentem potwierdzającym, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego",

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymane drogą elektroniczną skany zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów, zawierające (I) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, (II) oświadczenie, iż towary zostały otrzymane przez nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (III) podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-631/15-2/ISZ, gdzie za prawidłowe zostało uznane stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymywane przez niego, za pośrednictwem poczty elektronicznej, zestawienie, na którym znajduje się numer zamówienia, dane nadawcy, nr i data faktury, nazwa odbiorcy i kraj, gdzie ten towar dotarł oraz kwota z faktury, a jednocześnie na zestawieniu znajduje się oświadczenie Dyrektora oraz prokurenta Nabywcy, że towar wykazany na fakturach faktycznie dotarł do miejsca wysyłki uprawnia go do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT,

* interpretacja indywidualna z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-624/11-7/JN, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż " (...) Wnioskodawca posiadając oprócz kopii faktury VAT zawierającej szczegółowy asortyment towarów, oświadczenie podpisane przez nabywcę o otrzymaniu towaru, będzie uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku z tytułu przedmiotowej dostawy towarów (...)",

* interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. IBPP4/443-399/13/LG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, iż "W świetle wyżej powołanych przepisów z uwzględnieniem uchwały NSA sygn. akt I FPS 1/10 stwierdzić należy, że jeśli przed dniem złożenia deklaracji podatkowej VAT Wnioskodawca będzie posiadał wskazane dokumenty i dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy, w tym pisemne oświadczenie nabywcy, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...). Tym samym będzie on uprawniony do uznaniu tak udokumentowanej transakcji za WDT i zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 0% względem dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów",

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2010 r. (sygn. akt I SA/Bd 926/09), w którym wskazane zostało, iż " (...) sam brak tego dokumentu (dokumentu przewozowego - przyp. Spółki) nie może być podstawą pozbawienia spółki, niejako automatycznie, prawa do stosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli inne posiadane przez nią dokumenty (kopia faktury, specyfikacja sztuk załadunku, pismo od kontrahenta zawierające stwierdzenie, że otrzymał on towar oraz wskazanie miejsca wydania towaru) potwierdzają fakt, że dostawa wewnątrzwspólnotowa miała miejsce". Stanowisko WSA w Bydgoszczy zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 maja 2011 r. (sygn. I FSK 639/10),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.l.PK), gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że "będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów",

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza: "Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotna od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail".

3. Uwagi końcowe

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż dokumenty, które będą w jej posiadaniu przy okazji dostaw realizowanych w ramach opisywanych we wniosku transakcji wskazane zarówno w Wariantach A, jak i B w opisie zdarzenia przyszłego będą jednoznacznie potwierdzały, że Urządzenia zostały wywiezione z terytorium Polski oraz odebrane przez właściwy B. w miejscu ich docelowego przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego.

Tym samym nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych będzie w analizowanych przypadkach spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach A oraz B opisanych w zdarzeniu przyszłym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary - jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei art. 41 ust. 3 ustawy stanowi, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Na mocy art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

4. (uchylony) - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 tego artykułu nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza powyższych regulacji, dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako WDT na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Kluczowe jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Istotą powołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma zamiar dokonywać dostaw wewnątrzwspólnotowych na rzecz podmiotów mających siedziby w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanych dla celów podatku od wartości dodanej i należących do tej samej Grupy co Wnioskodawca, zlecając ich realizację przewoźnikowi (spedytorowi), który dokona ich wywozu do miejsca przeznaczenia przy użyciu innych środków transportu. Przedmiotem dostaw wewnątrzwspólnotowych będą urządzenia, m.in. dźwigi, żurawie, przenośniki, dźwignice itd., stanowiące środki transportu w rozumieniu art. 38 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. oraz spełniające kryteria "nowych środków transportu" w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Dla sprzedaży przedmiotowych urządzeń Wnioskodawca zamierza zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0% i w tym celu posiada dokumentację obejmującą dwa przypadki dokonywania wewnątrzwspólnotowej dostawy urządzeń:

Wariant A - Spółka będzie w posiadaniu:

* kopii faktur, zawierających m.in. dane właściwego B. (tj. jego nazwę, adres siedziby oraz numer VAT-UE nadany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych),

* specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz

* dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE.

Wariant B - Spółka będzie w posiadaniu:

* kopii faktur, zawierających m.in. dane właściwego B. (tj. jego nazwę, adres siedziby oraz numer VAT-UE nadany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych),

* przygotowanego i dostarczonego do Spółki dokumentu potwierdzającego odbiór Urządzenia przez dany B.,

* wyciągu z Systemu, zawierającego potwierdzenie, że B. dokonał zapłaty (również poprzez kompensatę należności) z tytułu dostawy Urządzenia.

Zarówno na kopii, jak i na potwierdzeniu odbioru urządzenia każdorazowo będzie wskazany niepowtarzalny numer identyfikacyjny urządzenia będącego przedmiotem danej dostawy odpowiadający numerowi w teleinformatycznym systemie księgowym Spółki. Na podstawie porównania tych numerów dla każdej transakcji będzie możliwe przyporządkowanie każdej kopii faktury do odpowiedniego potwierdzenia odbioru, a w dalszej kolejności wyciągu z Systemu, co umożliwia przypisanie konkretnej należności do konkretnej dostawy pomiędzy podmiotami w Grupie.

Dokumenty dodatkowe (w postaci potwierdzenia oraz wyciągu z Systemu) mogą być w niektórych przypadkach przesyłane do Spółki drogą elektroniczną.

Wątpliwości Spółki dotyczą uznania, czy w przypadku udokumentowania dostaw wewnątrzwspólnotowych w sposób wskazany w Wariancie A i B opisanym we wniosku, dostawy te będą opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 0% w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.

W pierwszej kolejności nadmienić należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z 11 października 2010 r., (sygn. akt I FPS 1/10) uznał, że "dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji. Przy czym, istotne jest to, aby dokumenty dotyczące transakcji zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie wywieziony z terytorium kraju i dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego UE. Dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, ewentualnie uzupełnione dowodami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy, zebrane razem mają zatem potwierdzać informację, której wymaga przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powołanych przepisach, o ile posiadane dokumenty wyraźnie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

W przedmiotowych transakcjach, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, zostały spełnione warunki dotyczące statusu dostawcy (którym jest Spółka) oraz nabywców. Wnioskodawca wskazuje bowiem, że jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej na rzecz podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od wartości dodanej w innych niż Polska krajach UE.

Wskazać należy, że w Wariancie A przedstawionym przez Wnioskodawcę w zdarzeniu przyszłym, posiadane przez Spółkę dokumenty - w postaci kopii faktur zawierających m.in. dane właściwego podmiotu z jego nazwą, adresem siedziby oraz numerem VAT-UE nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (spedytora) np. w formie listów przewozowych CMR potwierdzających dostarczenie urządzeń do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury - w opinii Organu stanowią łącznie dowody potwierdzające fakt dostarczenia towarów będących przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej do nabywcy, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym, w przypadku udokumentowania dostaw wewnątrzwspólnotowych w sposób wskazany w Wariancie A, dostawy te będą opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 0% w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 ustawy.

W Wariancie B, podobnie jak w powyższym przypadku, Wnioskodawca będzie posiadał kopie faktur zawierających m.in. dane właściwego podmiotu z jego nazwą, adresem siedziby oraz numerem VAT-UE nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, a także dokument potwierdzający odbiór urządzenia przez dany podmiot z innego niż Polska kraju członkowskiego UE oraz wyciąg z systemu stanowiący potwierdzenie zapłaty z tytułu dostawy urządzenia (również poprzez kompensatę należności). Dodatkowo, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, za pośrednictwem systemu księgowego Spółka ma możliwość przypisania zapłaty do konkretnej dostawy dokonanej na rzecz podmiotu z Grupy. Na podstawie porównania numerów dla każdej transakcji możliwe będzie przyporządkowanie każdej kopii faktury do potwierdzenia odbioru urządzenia oraz wyciągu z systemu księgowego.

Tym samym należy stwierdzić, że w opisanej w Wariancie B sytuacji, gdy Spółka będzie posiadać zarówno kopię faktury, potwierdzenie odbioru urządzenia przez podmiot z kraju członkowskiego UE, jak i dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci wyciągu z systemu powiązanego z konkretną dostawą, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, tj. Spółka będzie w posiadaniu dowodów potwierdzających, że została przez nią dokonana dostawa wewnątrzwspólnotowa. W związku z powyższym, w przypadku udokumentowania dostaw wewnątrzwspólnotowych w sposób wskazany w Wariancie B, dostawy te będą opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 0% w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania - dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - stawki podatku w wysokości 0% od sposobu otrzymywania/przechowywania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, w formie papierowej.

Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentom przesłanym, np.: w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest zatem uwarunkowane posiadaniem dokumentów w formie papierowej. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zasadniczo dopuszczalna jest zatem każda forma otrzymywania ww. dokumentów.

Mając zatem na uwadze opis sprawy i powołane wyżej przepisy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Spółkę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w odniesieniu do konkretnej transakcji, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych i wyroków sądów administracyjnych należy stwierdzić, że wskazane rozstrzygnięcia dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym/okolicznościach zdarzenia przyszłego, odmiennych od przedstawionego przez Wnioskodawcę. W tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz orzecznictwem sądowym, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.