0111-KDIB3-3.4012.488.2023.1.MW - Odliczanie VAT z tytułu importu towarów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 14 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący możliwości odliczenia kwot podatku VAT z tytułu importu towarów oraz opodatkowania nabycia na terytorium kraju importowanych towarów wpłynął 22 grudnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) Sp.z.o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) z siedzibą w Polsce. Przedmiotem działalności Spółki jest rozwój oraz produkcja komponentów elektromechanicznych i elektronicznych dla przemysłu AGD, motoryzacyjnego oraz energetycznego. W toku swojej działalności Spółka dokonuje/będzie dokonywać importu towarów od podmiotów spoza Unii Europejskiej (dalej: UE), m.in. z Chin, Hong-Kongu lub innych krajów spoza UE (dalej: Kontrahenci lub Dostawcy) do magazynu "konsygnacyjnego". Magazyn ten znajduje się Polsce (w siedzibie Spółki) i został utworzony na koszt Spółki. Zaimportowane towary są/będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności opodatkowanej VAT, tj. do produkcji towarów, sprzedawanych przez Spółkę. Towary w chwili importu w Polsce nie są/nie będą własnością Spółki, lecz Kontrahentów. Jednakże, to Spółka występuje/będzie występować przed organami celnymi w przedmiotowych zdarzeniach w roli importera, a co za tym idzie na Spółce ciąży/będzie ciążył dług celny. Spółka ponosi/będzie ponosiła ciężar ekonomiczny cła oraz podatku VAT, a dokonane płatności z ww. tytułów nie są/nie będą jej zwracane przez Dostawców w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca rozlicza VAT z tytułu importu towarów zarówno na zasadach ogólnych, jak i korzysta w tym zakresie z procedury uproszczonej VAT w imporcie towarów, uregulowanej w art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm. dalej: ustawa o VAT). Towary nie są przedmiotem jakichkolwiek specjalnych procedur celnych, import towarów odbywa się/będzie odbywać każdorazowo w procedurze dopuszczenia do obrotu w myśl przepisów celnych.

Towary znajdujące się po ich zaimportowaniu w magazynie "konsygnacyjnym" utworzonym przez Spółkę pozostają/będą pozostawać własnością Dostawców. W przypadku gdy zachodzi/zajdzie potrzeba wykorzystania przez Spółkę towarów dostarczonych do magazynu Spółka dokonuje/będzie dokonywać pobrania tych towarów z magazynu "konsygnacyjnego". Spółka staje się właścicielem tych towarów tj. na Spółkę przechodzi/będzie przechodzić prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami w momencie pobrania ich z magazynu. Zgodnie z umowami zawartymi z Kontrahentami, transporty towarów do magazynu "konsygnacyjnego" są realizowane/będą realizowane przez przewoźnika wyznaczonego przez Spółkę, jednak nie wyklucza to zmiany zasad organizacji transportu w przyszłości. W konsekwencji, do dostaw towarów do magazynu "konsygnacyjnego" mogą być stosowane różne warunki Incoterms. Na podstawie obecnego brzmienia zawartych umów to Spółka jest/będzie odpowiedzialna za transport towarów do tego magazynu, jednakże nie wyklucza to zmiany postanowień w tym zakresie w przyszłości. Przy odbiorze towaru Spółce są/będą przekazywane m.in. następujące dokumenty (także za pośrednictwem poczty elektronicznej lub EDI):

- dokumenty dostawy zawierający wskazanie Spółki jako adresata dostawy,

- faktura proforma wystawiona przez Kontrahenta na rzecz Spółki.

W przypadku, gdy Spółka organizuje/będzie organizować transport towarów, to ona ponosi/będzie ponosić odpowiedzialność i wszelkie ryzyko związane z uszkodzeniami, utratą lub kradzieżą towaru w drodze do magazynu "konsygnacyjnego". Przy takich okolicznościach, to Spółka ubezpiecza/będzie ubezpieczać towar na koszt własny. W przypadku stwierdzenia przez Spółkę, że otrzymany towar jest wadliwy, uszkodzony lub niezgodny z ustaleniami, Spółka może odmówić przyjęcia tej dostawy i odesłać ją na koszt Kontrahenta.

Towar wysyłany do magazynu "konsygnacyjnego" jest/będzie objęty systemem śledzenia etykiet. Kontrahenci etykietują/będą etykietować wysyłany towar zgodnie z wytycznymi Spółki. Zgodnie z zawartą umową, Spółka co tydzień przesyła/będzie przesyłać Kontrahentom za pośrednictwem poczty elektronicznej szczegółowe informacje dotyczące każdego przemieszczenia towaru z i/lub do magazynu "konsygnacyjnego" oraz stanu magazynowego m.in. dla celów wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż towarów przez Dostawców, w momencie pobrania przez Spółkę towarów z magazynu.

Zgodnie z posiadanymi przez Spółkę informacjami Kontrahenci nie posiadają w Polsce siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Kontrahenci nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT w Polsce.

Podsumowując, model transakcji dokonywanych i planowanych przez Spółkę przedstawia się w następujący sposób:

1. Spółka składa zamówienia na towary zgodnie z zasadami wynikającymi z zawartych z Kontrahentami umów.

2. Co do zasady, to Spółka organizuje transport towarów do magazynu "konsygnacyjnego". Na potrzeby procedur celnych (importowych) Dostawca przygotowuje fakturę proforma wskazującą wartość przemieszczanych towarów.

3. Spółka występuje jako importer w Polsce wskazanych powyżej towarów w zgłoszeniu celnym, jest odpowiedzialna za dopełnienie procedur importowych, ponosi koszt należności celnych oraz podatku VAT z tytułu importu towarów.

4. Spółka pobiera towary z magazynu "konsygnacyjnego" znajdującego się w Polsce wedle występującego zapotrzebowania.

5. Własność towarów (prawo do rozporządzania towarami jak właściciel) zostaje przeniesione na Spółkę w momencie pobrania ich ze wskazanego magazynu.

6. Po pobraniu towarów z magazynu Dostawca wystawia dokument (fakturę) dokumentującą sprzedaż określonych towarów. Dokument jest wystawiany na podstawie raportów dotyczących pobranych towarów, które są przekazywane przez Spółkę Dostawcom.

7. Wystawiony dokument (faktura) jest podstawą dokonania zapłaty przez Spółkę za zakupione towary.

8. Importowane i następnie pobierane przez Spółkę towary (materiały) z magazynu są wykorzystywane przez Spółkę przy produkcji towarów własnych, które następnie są przedmiotem czynności opodatkowanych VAT (np. sprzedaży).

W świetle powyższego modelu transakcji, Spółka nie jest/nie będzie właścicielem importowanych towarów i na etapie importu nie będzie dysponować prawem do rozporządzania importowanymi towarami jak właściciel. Własność towarów zostanie przeniesiona na Spółkę później, tj. w momencie pobrania towarów z magazynu w Polsce.

Odrębną kwestią pozostaje okoliczność, iż zgodnie z umowami zawartymi przez Spółkę z Dostawcami istnieje możliwość, że zaimportowane w Polsce towary do magazynu "konsygnacyjnego" mogą w określonych okolicznościach, między innymi w przypadku rozwiązania umowy pomiędzy stronami lub dokonania właściwego ustalenia między stronami, zostać zwrócone przez Spółkę (odesłane) Kontrahentowi do miejsca jego siedziby lub innego uzgodnionego miejsca. Dotychczas Spółka nie korzystała z możliwości zwrotu towarów.

Pytania

1. Czy w modelu przedstawionym w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem towarów, w sytuacji, gdy Spółka występuje jako importer tych towarów i będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu importu?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 - czy w przypadku zwrotu Dostawcom towarów znajdujących się w magazynie "konsygnacyjnym", Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty (zmniejszenia) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem tych zwróconych towarów?

3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego pobranie towarów z magazynu przez Spółkę (związane z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel) po dokonaniu ich importu stanowi/będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3 - czy prawidłowym sposobem opodatkowania VAT przedstawionej transakcji pobrania z magazynu towarów po dokonaniu ich importu w Polsce będzie opodatkowanie VAT jako transakcja, dla której podatnikiem jest nabywca, tj. zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT?

5. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3 - czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dostawy krajowej, dla której podatnikiem jest nabywca, następującej po imporcie towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w dokumencie celnym dotyczącym importu, w sytuacji, gdy Spółka występuje jako importer tych towarów, ponieważ Spółka wykorzystuje importowane towary w swojej działalności gospodarczej.

Ad 2.

Zwrot Dostawcom towarów nie będzie obligował Spółki do korekty (zmniejszenia) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem tych zwróconych towarów.

Ad 3.

Pobranie towarów z magazynu "konsygnacyjnego" przez Spółkę (materiałów do produkcji) po dokonaniu ich importu nie stanowi/nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT.

Ad 4.

W razie odmiennego stanowiska Organu co do opodatkowania pobrania z magazynu "konsygnacyjnego" towarów po ich imporcie - transakcja powinna zostać rozliczona jako dostawa towarów, dla której podatnikiem jest Spółka jako nabywca, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Ad 5.

W przypadku uznania przez Organ, że pobranie z magazynu "konsygnacyjnego" towarów przez Spółkę po dokonaniu ich importu będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach dostawy krajowej dla której podatnikiem jest Spółka jako nabywca następującej po imporcie towarów.

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie przez Spółkę importu towarów w zakresie, którego Spółka jest podatnikiem, w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną tym podatkiem wiąże się z powstaniem po stronie Spółki prawa do odliczenia VAT naliczonego. Prawo to powstaje niezależnie od tego czy Spółka będąca importerem towarów w Polsce jest - w dacie odprawy celnej (dopuszczenia do obrotu) - właścicielem tych towarów, czy też nie. Poniżej Wnioskodawca przedstawia argumenty przemawiające za tym stanowiskiem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in.: import towarów na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT - przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Definicja importu kładzie zatem nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towarów. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano tego przywozu. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną obniżoną lub zerową stawkę celną. Natomiast w myśl art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje co do zasady z chwilą powstania długu celnego.

Biorąc zatem po uwagę powyższe przepisy oraz szczególną specyfikę importu towarów jako czynności opodatkowanej VAT, należy podkreślić, iż wiążą się z nim szczególne zasady wymiaru i poboru podatku jak również określania statusu podatnika. Istotnym jest, że obowiązek zapłaty VAT z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących (importujących) towary, bez względu na to czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Oznacza to, że podatnikiem z tytułu importu towarów w Polsce jest podmiot, który występuje jako importer określonych towarów w myśl przepisów celnych. To bowiem na tym podmiocie ciąży obowiązek uiszczenia cła. W konsekwencji, zasadniczo to podmiot importujący towary - obowiązany jest uiścić VAT z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku VAT obciąża właśnie czynność faktyczną jaką jest przywóz towarów. Co istotne, przepisy ustawy o VAT nie uzależniają przypisania statusu podatnika w imporcie towarów oraz powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów od warunku posiadania prawa do dysponowania towarem jak właściciel (czy też prawa własności). Oznacza to, iż Spółka dokonując importu towarów na terytorium kraju (nawet jeśli nie jest właścicielem importowanych towarów), zobowiązana jest/będzie do zapłaty należnego podatku VAT z tego tytułu, ponieważ to Spółkę obciążać będzie dług celny (obowiązek uiszczenia cła w myśl przepisów celnych).

Podsumowując, Spółka jest/będzie podatnikiem VAT z tytułu importu towarów, mimo iż nie będzie ich właścicielem na moment dokonania odprawy celnej.

Wobec powyższego, w dalszej kolejności należy odnieść się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT (obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) wynikającego z tytułu importu towarów, dla którego Spółka będzie podatnikiem zgodnie z powyżej przytoczonymi okolicznościami.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, kwota podatku:

W konsekwencji VAT który może podlegać odliczeniu to podatek wynikający m.in. z otrzymanego dokumentu celnego (ze zgłoszenia importowego dokonanego przez Spółkę) lub odpowiednia kwota podatku należnego wynikającego ze zastosowania przez Spółkę zasad procedury uproszczonej w imporcie towarów, zgodnie z art. 33a ustawy o VAT.

Aby dana kwota podatku naliczonego mogła podlegać odliczeniu, to musi zostać spełnione przez Spółkę podstawowe kryterium, tzn. nabyte towary muszą zostać wykorzystane do czynności opodatkowanych VAT. Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zaś importowane do magazynu "konsygnacyjnego" towary wykorzystuje do produkcji towarów własnych, które są przedmiotem dalszej sprzedaży (a więc do czynności opodatkowanych VAT). Zatem Spółka, co do zasady jest/powinna być uprawniona do odliczenia uiszczonego podatku VAT z tytułu importu towarów.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie wskazać również, że w jego ocenie, w przypadku importu towarów będącego przedmiotem niniejszego wniosku nie zachodzi/nie zajdzie żadna z przesłanek wynikających z art. 88 ustawy o VAT, która prowadziłaby do wyłączenia prawa do odliczenia VAT.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji, gdy podmiot dokonujący importu towarów nie jest właścicielem importowanych towarów wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) - wyrok TSUE z 25 czerwca 2015 r., w sprawie C-187/14, DSV Road A/S, oraz z 8 października 2020 r., w sprawie C-621/19, Weindel Logistik Service SR spol, s r.o. Z ww. wyroków wywieść można przesłanki jakie powinny zostać spełnione, aby uznać, że importerowi nie będącemu właścicielem importowanych towarów przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z tym importem.

W wyroku w sprawie C-187/14, DSV Road A/S, TSUE podkreślił, iż przewoźnik niebędący właścicielem importowanych towarów, który dokonał odprawy importowej i zapłacił podatek VAT zgodnie z przepisami celnymi, może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego, jednak wyłącznie pod warunkiem, iż koszt dokonywanego importu wliczony był w cenę jego poszczególnych transakcji opodatkowanych VAT lub w cenę usług świadczonych przez przewoźnika w ramach działalności gospodarczej. Z kolei w wyroku w sprawie C-621/19, Weindel Logistik Service SR spol, s r.o., TSUE stanął na stanowisku, iż podatnik importujący towary, ale niebędący ich właścicielem, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT importowego, chyba, że wykaże, iż koszt importu wliczony jest w cenę towarów i usług jakie świadczy podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika zatem z przytoczonego orzecznictwa, podatnik, co do zasady, będzie miał prawo do odliczenia VAT z tytułu importu towarów, nawet nie będąc właścicielem tych towarów w momencie ich importu, pod warunkiem, iż koszt zaimportowanych towarów będzie wliczony w cenę towarów sprzedawanych przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka wykorzystuje/będzie wykorzystywać zaimportowane towary w swojej działalności gospodarczej, tj. do produkcji towarów, sprzedawanych następnie przez Spółkę w ramach czynności opodatkowanych VAT. Cena zaimportowanych towarów wliczać się zatem będzie w koszt towarów które to następnie są sprzedawane przez Spółkę. W konsekwencji, Spółka jest/będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z importu towarów, mimo iż nie jest/nie będzie właścicielem tych towarów w momencie ich importu w Polsce.

Dodatkowo, prawo do odliczenia VAT naliczonego w modelu transakcji analogicznym do Spółki potwierdzają również interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, między innymi:

- z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.39.2022.2.JS,

- z 22 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.55.2020.1.PJ,

- z 19 listopada 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.261.2018.1.PK

Przykładowo, w interpretacji z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.39.2022.2.JS, wskazano, iż: "jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca (będący czynnym podatnikiem podatku VAT) w ramach prowadzonej działalności nabywa potrzebne do produkcji towary zarówno na terytorium Polski, jak i poza krajem. Wnioskodawca planuje modyfikację schematu, według którego dokonuje importu towarów, w wyniku czego towary będą nadal importowane przez Spółkę, jednak Wnioskodawca nie będzie właścicielem importowanych materiałów. Na etapie importu, Spółka nie będzie dysponować prawem do rozporządzania importowanymi materiałami jak właściciel. Właścicielem towarów będzie Dostawca (nieposiadający w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, niezarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce), który będzie dostarczał towary do magazynu na terytorium Polski (magazyn będzie wynajmowany przez tego Dostawcę). Na potrzeby procedur celnych, Dostawca przygotuje fakturę proforma, wskazującą wartość przemieszczanych towarów. Spółka wystąpi jako importer wskazanych towarów w zgłoszeniu celnym, będzie odpowiedzialna za dopełnienie procedur importowych oraz poniesie koszt należności celnych oraz podatku VAT z tytułu importu towarów. Po imporcie, Spółka będzie pobierała towary z magazynu Dostawcy wedle zapotrzebowania, a prawo do rozporządzania towarami jak właściciel zostanie przeniesione na Spółkę w momencie pobrania towarów z magazynu. Po pobraniu towarów, Dostawca wystawia fakturę dotyczącą dostarczonych towarów, która będzie podstawą zapłaty. Importowane i pobierane z magazynu Dostawcy towary będą wykorzystywane przez Spółkę przy produkcji jej towarów, sprzedawanych w ramach czynności opodatkowanych VAT. Mając na uwadze powyższy opis, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będący importerem towarów, wykorzystywanych do działalności opodatkowanej podatkiem VAT - pomimo, że nie będzie posiadał prawa do dysponowania nimi jak właściciel - będzie mógł obniżyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony z tytułu importu towarów za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma dokument celny".

Zaś w interpretacji z 22 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.55.2020.1.PJ, podkreślono, iż: "jak wynika z wniosku Wnioskodawca (czynny podatnikiem podatku VAT) w ramach prowadzonej działalności nabywa potrzebne do produkcji towary zarówno na terytorium Polski, jak i poza krajem. Wnioskodawca planuje modyfikację schematu według którego dokonuje importu towarów w wyniku czego towary będą nadal (tak jak poprzednio) importowane przez Spółkę, jednak Wnioskodawca nie będzie właścicielem importowanych materiałów i na etapie importu nie będzie dysponować prawem do rozporządzania importowanymi materiałami jak właściciel. Właścicielem będzie nadal dany Kontrahent. Odprawa importowa będzie wykonana przez Wnioskodawcę na podstawie faktury pro forma, Spółka dokona też rozliczenia należności celno-podatkowych. Towary po odprawie celnej (po imporcie) będą przechowywane w magazynie na terytorium Polski, z którego Spółka będzie je pobierać w miarę zapotrzebowania. Spółka będzie wysyłać cyklicznie raporty zużycia do dostawcy, który na tej podstawie będzie wystawiać faktury handlowe, na podstawie których będzie następować zapłata za towar. Dopiero po pobraniu zostanie przeniesiona własność, prawo do rozporządzania towarem jak właściciel oraz będzie wystawiona faktura handlowa. Na zgłoszeniu celnym Spółka będzie występować jako importer materiałów i będzie dokonywała zapłaty długu celnego powstałego w stosunku do importowanych materiałów. Importowane i następnie nabywane przez Spółkę materiały będą wykorzystywane przez nią przy produkcji towarów, które będą sprzedawane przez Spółkę w ramach czynności opodatkowanych VAT. Kontrahenci, o których mowa powyżej, nie mają w Polsce siedziby ani - według wiedzy Spółki - stałego miejsca prowadzenia działalności. Nie są również zarejestrowani w Polsce dla celów VAT. Wnioskodawca jako osoba prawna, na której ciąży obowiązek uiszczenia cła, w związku ze złożeniem zgłoszenia celnego jako importer towarów jest podatnikiem stosownie do art. 17 ust. 1 ustawy z tytułu importu towarów. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako importer towarów, wykorzystywanych do działalności opodatkowanej podatkiem VAT - pomimo, że nie będzie posiadał prawa do dysponowania nimi jak właściciel - będzie mógł odliczyć podatek VAT z tytułu importu towarów za okres rozliczeniowy w którym otrzyma dokument celny".

Podsumowując, w ocenie Spółki, jest/będzie ona uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z importu towarów (w związku, z którym jest podatnikiem) do magazynu "konsygnacyjnego" (nie będąc ich właścicielem), które to towary są/będą wykorzystane w działalności opodatkowanej (produkcyjnej) Spółki.

Ad 2.

Jak wskazano powyżej, Spółka stoi na stanowisku, iż jest/będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z importu towarów w Polsce, ponieważ importowane towary są/będą wykorzystywane do dalszych czynności opodatkowanych VAT.

Niemniej jednak, jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mogą wystąpić sytuacje, w których zaimportowane przez Spółkę w Polsce do magazynu "konsygnacyjnego" towary mogą w określonych okolicznościach, między innymi w przypadku rozwiązania umowy pomiędzy stronami, zostać zwrócone przez Spółkę (odesłane) Kontrahentowi do miejsca jego siedziby lub innego uzgodnionego miejsca.

Mając to na uwadze należy dostrzec, że w sytuacji zwrotu Kontrahentowi towarów z magazynu "konsygnacyjnego" przed ich pobraniem przez Spółkę, towary te nie zostaną wykorzystane przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Nie zostanie zatem spełniona przesłanka wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT dająca pierwotnie prawo do odliczenia VAT Spółce.

Zasady korygowania odliczonego VAT zostały określone w art. 86 ust. 19a-19d oraz w art. 90-91 ustawy o VAT. Jednakże, żaden z wyżej wymienionych przepisów nie reguluje sposobu korygowania podatku naliczonego związanego z importem w Polsce towarów, jak w sytuacji Spółki, tj. po umownym zwrocie tych zaimportowanych towarów Dostawcy.

Niemniej jednak, obligowanie podatnika do korekty odliczenia VAT w tak przedstawionej sytuacji, w ocenie Wnioskodawcy naruszałaby wyrażoną w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L. z 2006 r. Nr 347, z późn. zm.; dalej: Dyrektywa VAT) zasadę neutralności VAT. Wynika to z okoliczności, iż towary, zostały zaimportowane przez Spółkę w Polsce, nie będzie ona natomiast "konsumentem" tych towarów nie może więc ponosić ciężaru tego podatku. Dodatkowo, w przypadku zwrotu tych towarów Dostawcy poza terytorium UE (np. miejsca jego siedziby) do konsumpcji tych towarów w Unii rzeczywiście nie dojdzie. Uwzględniając, iż od omawianych towarów został zapłacony lub rozliczony w procedurze wynikającej z art. 33a ustawy o VAT podatek należny przy ich imporcie, to aby zrealizowana została ww. zasada neutralności to ten zapłacony podatek należny musiałby zostać odzyskany przez Spółkę (zwrócony Spółce) po zwróceniu tych towarów Kontrahentowi.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego towary przywożone do magazynu "konsygnacyjnego" w Polsce są/będą każdorazowo dopuszczane do obrotu w myśl przepisów celnych. Nie mają/nie będą miały tutaj zastosowania żadne procedury specjalne, które prowadziłyby do braku zapłaty przez Spółkę podatku należnego (np. uszlachetnianie). Dodatkowo, na moment dokonywania zgłoszenia celnego (importowego) wartość celna towarów, która stanowi składnik podstawy opodatkowania VAT w imporcie towarów, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o VAT jest/będzie określana w prawidłowej wysokości. W konsekwencji, w momencie zwrotu towarów Kontrahentowi, brak będzie dla Wnioskodawcy podstawy do zwrócenia się do właściwego organu celno-skarbowego z wnioskiem o wydanie decyzji zmieniającej wysokość tego podatku należnego wynikającej z pierwotnego zgłoszenia importowego, przykładowo na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o VAT.

Kolejno, należy zwrócić uwagę na inne przepisy związane z możliwością odzyskania przez podatnika podatku należnego związanego z importem towarów, które w ocenie Wnioskodawcy również nie dają możliwości odzyskania zapłaconego podatku należnego w przedmiotowej sytuacji zwrotu towarów Kontrahentowi. Art. 40 ustawy o VAT wskazuje, iż w przypadku, gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego. Zasadniczo, ustawa o VAT nie dopuszcza zatem możliwości odzyskania raz zapłaconego podatku należnego przy imporcie towarów, jeżeli dany podmiot mógł zrealizować zasadę neutralności poprzez odliczenie VAT naliczonego. Szczególne regulacje w tym zakresie zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1008 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie o zwrocie VAT importowego). § 5 ust. 1 Rozporządzenia o zwrocie VAT importowego przewiduje, że zwrot podatku zapłaconego od importu towarów przysługuje podatnikom, którzy dokonali wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej w związku z ich reklamacją. Przepis ten dotyczy zatem jednostkowego rodzaju przypadków, gdzie towary zwracane są na skutek reklamacji. Przepisy te dają możliwość otrzymania zwrotu po spełnieniu szeregu warunków wskazanych w § 5 ust. 2 Rozporządzenia o zwrocie VAT importowego. Niemniej jednak, możliwość otrzymania tego rodzaju zwrotu też została ograniczona przez ustawodawcę. Najbardziej relewantne wyłączenie z perspektywy prezentowanego stanowiska wynika z § 5 ust. 6 pkt 1 Rozporządzenia o zwrocie VAT importowego. Regulacja ta określa, iż zwrot VAT importowego nie dotyczy kwot podatku naliczonego, o które przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W konsekwencji, z przywołanych przepisów wyłania się obraz, iż zasada neutralności VAT w przypadku zwrotu importowanych towarów powinna być realizowana w ten sposób, że podatnik nie dokonuje już wtórnej korekty odliczonego VAT po realizacji zwrotu importowanych towarów.

Wobec powyższego, dokonanie przez Wnioskodawcę korekty odliczonego VAT naliczonego po dokonaniu zwrotu towarów na rzecz Kontrahenta, prowadziłoby do niesłusznego obciążenia Spółki zapłaconą kwota podatku należnego, a w konsekwencji naruszałoby zasadę neutralności VAT z uwagi na brak możliwości odzyskania przez Spółkę zapłaconego podatku w okolicznościach przedstawionych we wniosku. Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, że zwrot Dostawcom towarów nie będzie obligował Spółki do korekty (zmniejszenia) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem tych zwróconych towarów.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, pobranie z magazynu towarów (materiałów do produkcji) przez Spółkę w Polsce w sytuacji, w której zostały one na wcześniejszym etapie zaimportowane w Polsce, nie stanowi/nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT. Za takim stanowiskiem przemawia przede wszystkim wyrażona w Dyrektywie VAT zasada jednokrotności opodatkowania zdarzeń ekonomicznych podlegających VAT.

Jak bowiem zostało już wcześniej wskazane, to Wnioskodawca jest/będzie obowiązany do uiszczenia cła z tytułu importu tych towarów i w konsekwencji jest/będzie podatnikiem VAT z tytułu importu tych towarów w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W związku zatem z tym, że doszło do przywozu towarów w ramach czynności opodatkowanej (importu), które mają być wykorzystane przez Spółkę w celach produkcyjnych, gdzie czynność importu została/zostanie opodatkowana przez Wnioskodawcę jako podatnika to sprzeczne z zasadą jednokrotności opodatkowania byłoby ponowne opodatkowanie tych towarów w momencie pobrania ich z magazynu przez Spółkę. Przyjęcie odmiennego podejścia oznaczałoby, że Spółka musiałaby opodatkować dwa razy te same towary (w żaden sposób nieprzetworzone, niezmienione) - pierwszy raz w przypadku ich importu oraz kolejny w przypadku ich pobrania z magazynu, a to stoi w sprzeczności z zasadą jednokrotności opodatkowania VAT. Tym samym, zgodnie z wyżej wyrażoną zasadą jednokrotności opodatkowania, nie powinno się obciążać tych samych towarów kolejnym opodatkowaniem VAT na późniejszym etapie (w momencie pobrania z magazynu), nawet w przypadku ewentualnego spełnienia formalnych przesłanek opodatkowania transakcji, która następuje na dalszym etapie.

Odmienna interpretacja prowadziłaby również do naruszenia kolejnej z podstawowych zasad systemu VAT, tj. zasady unikania podwójnego opodatkowania. Uznanie bowiem, że dostawa towarów (w momencie pobrania ich z magazynu) pomiędzy Dostawcami, a Spółką podlega opodatkowaniu VAT w Polsce (jako odrębna czynność od importu tych towarów) skutkowałoby w sensie ekonomicznym podwójnym wykazaniem podatku należnego z tytułu jednej i tej samej ekonomicznie transakcji tj. raz od importu, a drugi raz od dostawy krajowej towarów. Dodatkowo, powyższe czynności, tj. import oraz późniejsze pobranie towarów z magazynu mają jednolity charakter w sensie ekonomicznym - doprowadzenie do możliwości wykorzystania przez Spółkę towarów w ramach czynności produkcyjnych i dalszej odsprzedaży.

Wykładnia przepisów wskazująca, że czynność pobrania towarów z magazynu powinna być opodatkowana VAT, prowadziłaby również do naruszenia zasad neutralności i proporcjonalności VAT. Takie naruszenie byłoby szczególnie widoczne w sytuacji, gdyby podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z danymi towarami. W wyniku takiej interpretacji podatnik ponosiłby bowiem podwójny koszt ekonomiczny podatku, raz z tytułu zapłaty VAT na rzecz organów celnych z tytułu czynności importu, a drugi raz z tytułu krajowej dostawy towarów.

Zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej tej samej ekonomicznie operacji gospodarczej był także przedmiotem licznych rozważań w orzecznictwie TSUE. W wyroku z 3 października 1985 r., w sprawie C- 249/84, Ministere public i Ministry of Finance vs. Venceslas Profant, TSUE stwierdził, że organy państw członkowskich nie dysponują pełną swobodą decyzji w zakresie wprowadzania zwolnień w imporcie, gdyż spoczywa na nich obowiązek wypełniania podstawowych celów harmonizacji VAT, zwłaszcza umożliwiania swobodnego przepływu osób i towarów oraz zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

W wyroku z 11 września 2003 r. w sprawie C-155/01, Cookies World, TSUE podniósł zaś argument, iż opodatkowanie świadczenia usług w danym państwie (zgodnie z lokalną ustawą o VAT tego państwa) w sytuacji, gdy usługi zostały już opodatkowane VAT wcześniej, powoduje podwójne ich opodatkowanie sprzeczne z zasadą neutralności VAT. Nawet istnienie prawa do odliczenia (w pierwszej transakcji), nie zmienia tego, iż w rzeczywistości ta sama operacja ekonomiczna jest podwójnie opodatkowana - co jest niedopuszczalne. Ponadto, w kwestii zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny (por. orzeczenie Trybunału z dnia 25 października 2004 r., sygn. SK 33/03) i Naczelny Sąd Administracyjny (por. uchwała 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. FPS 2/02).

W tym miejscu należy podkreślić, że późniejsza dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) w momencie pobrania towarów z magazynu "konsygnacyjnego" jest wynikiem wyłącznie warunków handlowych pomiędzy Spółką a Kontrahentami oraz sposobu rozliczeń dokonywanych pomiędzy tymi podmiotami związanych z zapłatą za zakupione towary. Nie wpływa ona jednak na okoliczność, że celem dokonanych transakcji jest/będzie pozyskanie przez Spółkę towarów potrzebnych do produkcji. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, import towarów z Chin do Polski oraz pobranie towarów z magazynu w Polsce są/będą transakcjami tożsamymi ekonomicznie. Ustalony schemat transakcji ma doprowadzić efektywnie do tego, aby Spółka mogła wykorzystać nabywane towary w prowadzonej działalności produkcyjnej i do dalszej sprzedaży. Jednocześnie, skoro Spółka jest/będzie już podatnikiem z tytułu importu tych towarów, to kolejne opodatkowanie VAT tych samych towarów (w ramach dostawy krajowej), stanowiłoby podwójne opodatkowanie transakcji o tożsamej ekonomicznie treści.

Brak czynności opodatkowanej w chwili pobrania towarów z magazynu "konsygnacyjnego" w modelu transakcji podobnej do Spółki potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych:

- z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.39.2022.2.JS,

- z 22 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3- 3.4012.55.2020.1.PJ,

- z 19 listopada 2018 r" sygn. 0111-KDIB3-3.4012.261.2018.1.PK.

Przykładowo, w interpretacji z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.39.2022.2.JS, wskazano, iż: "skoro zatem w omawianej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z chwilą powstania długu celnego, czyli obowiązku zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych, określonej dla towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego - to biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że nabycie przez Wnioskodawcę towarów po dokonaniu ich importu nie będzie czynnością podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaś w interpretacji z 22 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3- 3.4012.55.2020.1.PJ, podkreślono, iż: "skoro w omawianej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z chwilą powstania długu celnego, czyli obowiązku zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych, określonej dla towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego, to biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że nabycie przez Wnioskodawcę towarów, po dokonaniu ich importu, nie będzie czynnością podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe".

Podsumowując, w ocenie Spółki pobranie towarów z magazynu "konsygnacyjnego" przez Spółkę nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT z uwagi na zakaz podwójnego opodatkowania tożsamych ekonomicznie transakcji.

Ad 4.

W przypadku uznania przez Organ, pomimo przywołanej powyżej argumentacji i orzecznictwa, iż pobranie towarów z magazynu "konsygnacyjnego" po ich imporcie do tego magazynu w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym podlega/będzie podlegało opodatkowaniu VAT (w sensie ekonomicznym po raz drugi), Spółka stoi na stanowisku, iż w takiej sytuacji powyższa czynność powinna zostać opodatkowana przy uwzględnieniu zasad określonych w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Co oznacza, że podatnikiem z tytułu tej transakcji będzie Spółka jako nabywca towarów.

Opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. Mając zatem na uwadze opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w sytuacji nabycia przez Spółkę własności towarów (materiałów do produkcji) w wyniku ich pobrania z magazynu na terytorium Polski, wypełnione zostaną znamiona przedmiotowe określające wystąpienie dostawy towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli:

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zgodnie z wiedzą Spółki, Kontrahenci nie mają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, nie są oni również zarejestrowani jako podatnicy VAT w Polsce. Spółka nabywa/będzie nabywać zaś od Kontrahentów towary (inne niż gaz lub energia) na terytorium kraju (towary znajdują się w momencie pobrania w magazynie w Polsce).

W konsekwencji, w przypadku zajęcia przez Organ odmiennego od Spółki stanowiska w odpowiedzi na pytanie nr 3, tj., iż dochodzi/będzie dochodziło do opodatkowania pobrania towarów z magazynu, to zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Tym samym, Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany wykazać podatek należny z tytułu dokonania dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca.

Ad 5.

Jeżeli Organ uzna, że pobranie towarów z magazynu następujące po ich imporcie stanowi czynność opodatkowaną VAT, jako dostawa towarów dla której podatnikiem jest nabywca na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje/będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego także z tytułu tej transakcji.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczność, iż występuje/będzie występował bezpośredni związek wykorzystania towarów w celu wykonywania czynności opodatkowanych (wykorzystanie towarów do produkcji innych towarów, które są przedmiotem dalszych czynności opodatkowanych VAT-dalszej sprzedaży), Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje/będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytuły transakcji, dla której jest podatnikiem jako nabywca.

Odmienne stanowisko prowadziłoby bowiem przede wszystkim do naruszenia zasady neutralności (potrącalności) podatku VAT wynikającej z Dyrektywy VAT oraz z licznych rozważań w orzecznictwie TSUE. Ograniczanie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma charakter wyjątkowy, ponieważ jego konsekwencją jest naruszenie zasady neutralności tego podatku. VAT jako podatek konsumpcyjny nie powinien bowiem obciążać uczestników obrotu towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, tj. konsumentami.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca zamieścił katalog ograniczeń w zakresie prawa do odliczenia VAT w treści art. 88 ustawy o VAT.

Wskazany w tym przepisie enumeratywny katalog ograniczeń nie przewiduje zakazu odliczenia VAT naliczonego czy ograniczenia prawa do odliczenia w sytuacji takiej, jak przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W konsekwencji, w ocenie Spółki (w przypadku zajęcia przez Organ odmiennego stanowiska w zakresie pytania nr 3) jest/będzie ona uprawniona do odliczenia VAT z tytułu transakcji dostawy towarów następującej po ich imporcie.

Mając na uwadze wyżej przedstawione uzasadnienie, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT"):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przy czym, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ustawy.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące

w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników,

a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (tekst jedn.: Dz.Urz.UE.L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 z późn. zm.) - zwanym dalej UKC:

- "zgłaszający" oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- "dług celny" oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- "dłużnik" oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Jak stanowi art. 77 UKC:

1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego (...).

Według art. 18 ust. 1 UKC:

Każda osoba może ustanowić przedstawiciela celnego.

Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Na podstawie art. 26a ust. 1 i 2 ustawy o VAT:

1. Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

2. W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Jak stanowi art. 19a ust. 9 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Z art. 33 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy:

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, czy też nie. W konsekwencji, każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu jest importer.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy - Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy z chwilą powstania długu celnego.

Przechodząc natomiast do kwestii odliczenia podatku z tytułu importu towarów (Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 1), należy zauważyć, że stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie czynnym podatnikom podatku od towarów i usług ściśle w takim przypadku, gdy dokonywane przez nich zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a i b) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów:

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje

w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

w przypadkach, o których mowa ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera natomiast art. 88 ustawy.

Jak wynika z powyższych przepisów, z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy może skorzystać podmiot, który rozlicza import na zasadach ogólnych, w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do importowanych towarów,

- podatnik jest w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego import przez Niego tych towarów.

Natomiast podmiot, który rozlicza import zgodnie z procedurą uproszczoną - zgodnie z regulacjami wynikającymi z art. 33a ustawy - może skorzystać z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, czyli w rozliczeniu za okres w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do importowanych towarów.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z siedzibą w Polsce. Przedmiotem działalności Spółki jest rozwój oraz produkcja komponentów elektromechanicznych i elektronicznych dla przemysłu AGD, motoryzacyjnego oraz energetycznego. W toku swojej działalności Spółka dokonuje/będzie dokonywać importu towarów od podmiotów spoza Unii Europejskiej m.in. z Chin, Hong-Kongu lub innych krajów spoza UE do magazynu "konsygnacyjnego". Magazyn ten znajduje się Polsce (w siedzibie Spółki) i został utworzony na koszt Spółki. Zaimportowane towary są/będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności opodatkowanej VAT, tj. do produkcji towarów, sprzedawanych przez Spółkę. Towary w chwili importu w Polsce nie są/nie będą własnością Spółki, lecz Kontrahentów. Jednakże, to Spółka występuje/będzie występować przed organami celnymi w przedmiotowych zdarzeniach w roli importera, a co za tym idzie na Spółce ciąży/będzie ciążył dług celny. Spółka ponosi/będzie ponosiła ciężar ekonomiczny cła oraz podatku VAT, a dokonane płatności z ww. tytułów nie są/nie będą jej zwracane przez Dostawców w jakiejkolwiek formie. Spółka rozlicza VAT z tytułu importu towarów zarówno na zasadach ogólnych, jak i korzysta w tym zakresie z procedury uproszczonej VAT w imporcie towarów, uregulowanej w art. 33a ustawy o VAT. Wskazali Państwo, że towary nie są przedmiotem jakichkolwiek specjalnych procedur celnych, import towarów odbywa się/będzie odbywać każdorazowo w procedurze dopuszczenia do obrotu w myśl przepisów celnych. Towary znajdujące się po ich zaimportowaniu w magazynie "konsygnacyjnym" utworzonym przez Spółkę pozostają/będą pozostawać własnością Dostawców. W przypadku gdy zachodzi/zajdzie potrzeba wykorzystania przez Spółkę towarów dostarczonych do magazynu Spółka dokonuje/będzie dokonywać pobrania tych towarów z magazynu "konsygnacyjnego". Spółka staje się właścicielem tych towarów tj. na Spółkę przechodzi/będzie przechodzić prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami w momencie pobrania ich z magazynu.

Spółka nie jest/nie będzie właścicielem importowanych towarów i na etapie importu nie będzie dysponować prawem do rozporządzania importowanymi towarami jak właściciel. Własność towarów zostanie przeniesiona na Spółkę później, tj. w momencie pobrania towarów z magazynu w Polsce.

Mając na uwadze powyższy opis oraz przywołane przepisy, należy stwierdzić, że Spółka będąca importerem towarów, wykorzystywanych do działalności opodatkowanej podatkiem VAT - pomimo, że nie będzie posiadała prawa do dysponowania nimi jak właściciel - będzie mogła obniżyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony z tytułu importu towarów, rozliczając prawidłowo przedmiotowy import na zasadach ogólnych, bądź zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 33a ustawy (korzystając z procedury uproszczonej).

Tym samym, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe prawidłowe.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 2 dotyczą z kolei ustalenia, czy w przypadku zwrotu Dostawcom towarów znajdujących się w magazynie "konsygnacyjnym", Spółka będzie zobowiązana do korekty (zmniejszenia) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem tych zwróconych towarów.

Wskazali Państwo w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, że zgodnie z umowami zawartymi przez Spółkę z Dostawcami istnieje możliwość, że zaimportowane w Polsce towary do magazynu "konsygnacyjnego" mogą w określonych okolicznościach, między innymi w przypadku rozwiązania umowy pomiędzy stronami lub dokonania właściwego ustalenia między stronami, zostać zwrócone przez Spółkę (odesłane) Kontrahentowi do miejsca jego siedziby lub innego uzgodnionego miejsca.

W tym miejscu należy wskazać, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że podatek naliczony stanowi podatek wynikający z dokumentu celnego, zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych wykonywanych przez podatnika (dokonującego importu) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy ponadto zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

M.in. przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy wskazują na terminy, w jakich podatnik może z tego uprawnienia skorzystać.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo - prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do powyższego należy rozważyć, czy w sprawie będącej przedmiotem wniosku Spółka jako importer jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego, potwierdzającego import towarów, które zostały następnie zwrócone Dostawcy.

Jak wynika z treści wniosku, Spółka jako podmiot, na którym ciąży/będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła z tytułu importu towarów jest/będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem po stronie Spółki, tj. importera towarów, z chwilą powstania długu celnego powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do importowanych towarów. Rozliczają Państwo VAT z tytułu przedmiotowego importu towarów zarówno na zasadach ogólnych, wynikających z art. 33 ustawy o VAT oraz korzystają Państwo z procedury uproszczonej uregulowanej w art. 33a ustawy o VAT. Jednocześnie, importowane towary są/będą wykorzystywane przez Państwa do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Rozliczając prawidłowo przedmiotowy import na zasadach ogólnych, bądź zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 33a ustawy, na gruncie przywołanych przepisów, Spółka spełnia zarówno przesłanki merytoryczne jak i formalne uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu. Dodatkowo należy zwrócić tutaj uwagę na jeszcze jeden aspekt sprawy. Prawo do odliczenia w tym przypadku pozwala na realizację zasad fundamentalnych podatku VAT tj. neutralności podatku VAT dla podatników tego podatku jak i opodatkowanie wyłącznie konsumpcji.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Spółce z tytułu importu towarów, zwróconych następnie Dostawcy z magazynu konsygnacyjnego, przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT, gdyż import tych towarów nastąpił z zamiarem ich wykorzystania do działalności opodatkowanej i w innym przypadku VAT z tytułu importu towarów obciążałby Spółkę (z jednej strony byłaby obowiązana uiścić VAT należny, z drugiej zaś nie stanowiłby on dla niej w części lub całości VAT naliczonego), co w świetle zasady neutralności oraz opodatkowania wyłącznie konsumpcji tego podatku jest niedopuszczalne. Zatem Spółka w związku ze zwrotem towarów do Dostawcy (do miejsca siedziby Dostawcy lub innego uzgodnionego miejsca) nie ma obowiązku dokonać korekty podatku naliczonego z tego tytułu.

Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 3, dotyczących kwestii opodatkowania pobrania (nabycia związanego z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) przez Spółkę towarów z magazynu po dokonaniu ich importu, wskazać należy, że - jak Organ zauważył powyżej - przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ta kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Skoro zatem w omawianej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z chwilą powstania długu celnego, czyli obowiązku zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych, określonej dla towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego - to biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że nabycie (pobranie z magazynu konsygnacyjnego) przez Spółkę towarów po dokonaniu ich importu nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Jednocześnie, z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie w zakresie pytania oznaczonego nr 3 - nie udziela się odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 5. Uzależnili Państwo bowiem udzielenie odpowiedzi w zakresie tych pytań od twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 3.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych przez Państwa pytań).

Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.