0111-KDIB3-3.4012.381.2020.1.MS - Brak możliwości odliczenia przez miasto podatku naliczonego od towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na wykonaniu odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2020 r. (data wpływu - 7 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacje projektu w przypadku nieopłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność spółki - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacje projektu w przypadku nieopłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ("Miasto") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

Miasto ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu pn. "...".

Planowana inwestycja będzie obejmowała wykonywanie prac i robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż wód termalnych na terenie Miasta. Celem planowanej inwestycji będzie zdiagnozowanie, czy na terenie objętym inwestycją występują wody termalne, które można eksploatować do celów energetycznych. Działanie przewiduje wykonanie otworu badawczo-eksploatacyjnego do głębokości umożliwiającej rozpoznanie poziomu wodonośnego pionu dolnego. Po wykonaniu robót geologicznych zostanie sporządzona dokumentacja hydrologiczna w celu ustalenia zasobów eksploatacyjnych wód termalnych.

W przypadku pozytywnego wyniku badań, Miasto nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania (efekty omawianej inwestycji) spółce prawa handlowego - Zakładowi Energetyki Cieplnej sp. z o.o.w... (dalej: "ZEC"). Miasto posiada 100% udziałów w ZEC.

W przypadku gdy Gmina nie uzyska dofinansowania lub gdy parametry wody będą niższe niż zakładane - odwiert będzie nieproduktywny - to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast jeżeli parametry wody nie pozwolą na wykorzystanie jej do celów grzewczych, a będą odpowiednie do wykorzystania jej do celów uzdrowiskowych (basen termalny, tężnia), to Miasto przekaże nieodpłatnie prawo własności odwiertu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o.w... (dalej łącznie z ZEC: "Spółki"). Miasto posiada 100% udziałów w spółce.

Miasto nie przewiduje tym samym na ten moment wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych VAT.

Wydatki, które Miasto poniesie na realizację zadania dokumentowane będą wystawianymi na Miasto przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanym VAT naliczonym.

Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713; dalej: "ustawa o samorządzie gminnym").

Ponadto, Miasto wskazuje, że interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana na skutek niniejszego wniosku jest niezbędna (jako wymóg formalny) do złożenia wniosku o dofinansowanie inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność dla jednej ze Spółek?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na projekt, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność dla jednej ze Spółek, w związku z tym, że majątek powstały w ramach inwestycji będzie wykorzystywany przez Miasto wyłącznie do realizacji nieodpłatnie zadań własnych Miasta, niepodlegających VAT, a tym samym nie będzie służył czynnościom opodatkowanym VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

Ad. A. Miasto jako podatnik VAT w ramach ponoszenia wydatków na projekt.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 wskazanej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zapis cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 13 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu zaopatrzenia w energię cieplną oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio pkt 3 i 10 cytowanego przepisu).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Miasto nabywając towary/usługi celem realizacji projektu nie będzie nabywało ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie działało w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Wydatki na inwestycję będą bowiem ponoszone w celu realizacji nieodpłatnych zadań własnych Wnioskodawcy. Jak zostało wskazane, Wnioskodawca nie przewiduje na ten moment wykorzystywania nabytych towarów/usług w ramach realizacji projektu do świadczenia odpłatnych usług/dostawy towarów, które potencjalnie mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT po stronie Miasta i stanowiłyby działalność gospodarczą Miasta w rozumieniu ustawy o VAT.

Wydatki na inwestycję zostaną zatem poniesione do realizacji nieodpłatnych zadań własnych, poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Ad. B. Związek wydatków na projekt z działalnością opodatkowaną VAT Wnioskodawcy.

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek (co najmniej pośredni) ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Jak wskazano majątek, który powstanie w wyniku inwestycji Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże na własność dla jednej ze Spółek w związku z realizacją przez Wnioskodawcę zadań własnych. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki, które Wnioskodawca poniesie w związku z realizacją projektu będą miały na celu realizację nieodpłatnie zadań własnych Wnioskodawcy z zakresu zaopatrzenia w energię cieplną albo z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie istniał związek pomiędzy wydatkami na inwestycję z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez Wnioskodawcę. W konsekwencji druga przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego, również nie zostanie spełniona.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS"), przykładowo w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.133.2019.1.ISN, w której organ w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym: "mając na uwadze, że powstały w wyniku realizacji Odwiert, Gmina zamierza nieodpłatnie udostępnić na rzecz spółki prawa handlowego i w związku z ich wykorzystywaniem Gmina nie będzie pobierała odpłatności, czynności te w opinii Gminy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT nie zostanie spełniony i tym samym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację przedmiotowej Inwestycji". Podobne stanowisko DKIS zajął przykładowo w interpretacji indywidualnej z 6 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.392.2018.l.SS.

Reasumując, Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków, które poniesie na realizację inwestycji, w przypadku nieodpłatnego przekazania własności odwiertu (efektów inwestycji) dla jednej ze Spółek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu pn. "...".

Planowana inwestycja będzie obejmowała wykonywanie prac i robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż wód termalnych na terenie Miasta. Celem planowanej inwestycji będzie zdiagnozowanie, czy na terenie objętym inwestycją występują wody termalne, które można eksploatować do celów energetycznych. Działanie przewiduje wykonanie otworu badawczo-eksploatacyjnego do głębokości umożliwiającej rozpoznanie poziomu wodonośnego pionu dolnego. Po wykonaniu robót geologicznych zostanie sporządzona dokumentacja hydrologiczna w celu ustalenia zasobów eksploatacyjnych wód termalnych.

W przypadku pozytywnego wyniku badań, Miasto nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania (efekty omawianej inwestycji) spółce prawa handlowego - Zakładowi Energetyki Cieplnej sp. z o.o.w.... Miasto posiada 100% udziałów w ZEC.

W przypadku gdy Gmina nie uzyska dofinansowania lub gdy parametry wody będą niższe niż zakładane - odwiert będzie nieproduktywny - to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast jeżeli parametry wody nie pozwolą na wykorzystanie jej do celów grzewczych, a będą odpowiednie do wykorzystania jej do celów uzdrowiskowych (basen termalny, tężnia), to Miasto przekaże nieodpłatnie prawo własności odwiertu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o.w.... Miasto posiada 100% udziałów w spółce.

Miasto nie przewiduje tym samym na ten moment wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych VAT.

Wydatki, które Miasto poniesie na realizację zadania dokumentowane będą wystawianymi na Miasto przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanym VAT naliczonym.

Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713; dalej: "ustawa o samorządzie gminnym").

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność dla jednej ze Spółek?

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - po zrealizowaniu inwestycji Gmina nie przewiduje wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca zakłada, że w przypadku gdy parametry wody będą niższe niż zakładane - odwiert będzie nieproduktywny - to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast w pozostałych przypadka, w zależności do parametrów cieplnych wody Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania (efekty omawianej inwestycji) Zakładowi Energetyki Cieplnej sp. z o.o.w... lub Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o.w.... Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, planowane przedsięwzięcie polegające na rozpoznaniu złóż wód termalnych na terenie Miasta należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na wykonaniu odwiertu badawczo-eksploatacyjnego, ponieważ nabywane towary i usługi w związku z realizacją zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych względów stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.