0111-KDIB3-3.4012.354.2020.1.MS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących do realizacji projektu - budowy szkoły.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 25 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących do realizacji projektu pn.: "..." - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących do realizacji projektu pn.: "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca realizuje zadanie inwestycyjne "...". Projekt polega na rozbudowie budynku Szkoły Podstawowej w X. o nowy oddział przedszkolny wraz z zagospodarowaniem terenu oraz zakupem niezbędnego wyposażenia. Obiekt będzie zawierał dwie sale przedszkolne, hol wejściowy z szatnią oraz pomieszczenia towarzyszące takie jak stołówka, pomieszczenia higieniczno-sanitarne, pokój nauczycielski, magazyn oraz pomieszczenia techniczne. Budynek skomunikowany będzie zewnętrznym łącznikiem z budynkiem szkoły. Efektem inwestycji będzie wzrost upowszechnienia edukacyjnego poprzez rozbudowę Szkoły Podstawowej w X. o oddział dla nowej grupy przedszkolnej dla dzieci w wieku 3-5 lat dotychczas nieobjętych wychowaniem przedszkolnym. Projekt przyczyni się do zmniejszania terytorialnego deficytu w dostępie do placówek wychowania przedszkolnego na obszarach słabiej rozwiniętych woj.y., m.in. obszarach wiejskich oraz do poprawy standardu i jakości świadczonych usług wychowania przedszkolnego.

Inwestycja będzie dofinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Y. na lata 2014-2020, oś priorytetowa....

Zakładany okres realizacji projektu od... 2020 r. do... 2021 r.

Na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu jako nabywca będzie figurował Wnioskodawca. Właścicielem infrastruktury powstałej w ramach projektu będzie Wnioskodawca.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy edukacji publicznej, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy.

Wnioskodawca jako organ prowadzący przedszkole realizując przedmiotową inwestycję wykonuje zadania własne w zakresie zapewnienia warunków działania szkoły oraz jej wyposażenia w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do realizacji programów nauczania. W zakresie tych zadań Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Przed dokonaniem centralizacji (przed 1 stycznia 2017 r.) Szkoła Podstawowa w X., jako odrębna jednostka budżetowa Wnioskodawcy, korzystała ze zwolnienia z podatku VAT ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT).

W dniu 1 stycznia 2017 r. nastąpiła centralizacja podatku VAT w Gminie, zgodnie z komunikatami Ministerstwa Finansów w odniesieniu do wyroku TSUE w sprawie C-276/14 z dnia 29 września 2015 r.

Gmina po zakończeniu rozbudowy Szkoły Podstawowej w X. o nowy oddział przedszkolny będzie pobierała opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za korzystanie z wyżywienia, jednak nie będzie traktowana w tym zakresie jako podatnik VAT. Dochody przedszkola z tytułu opłat za wyżywienie i opiekę przedszkolną nie będą stanowić obrotów gminy z tytułu świadczenia usług i nie będą wykazywane w deklaracji VAT-7, jako że ta część wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego działań w zakresie edukacji publicznej jest realizowana na podstawie przepisów prawa, tym samym jednostki te, nie mogą działać w sposób wolnorynkowy czy konkurencyjny, jako podmiot gospodarczy. Pobierana zaś za wykonywane czynności opłata, nie jest w wysokości rzeczywiście pokrywającej równowartość świadczenia (kwota otrzymana za oferowane usługi może sugerować, iż udział rodziców należy raczej uznać za opłatę aniżeli wynagrodzenie). Opłaty pobierane za pobyt i nauczanie dzieci w przedszkolu stanowić będą jedynie część zwrotu kosztów poniesionych w związku ze świadczonymi usługami, a ich wysokość będzie regulowana uchwałą Rady Gminy. Z kolei opłata za wyżywienie dzieci będzie wyłącznie zwrotem kosztów poniesionych na zakup żywności.

W zakresie, w jakim projekt ograniczony będzie do wykonywania nieodpłatnych czynności z zakresu edukacji publicznej, będą to działania pozostające w publicznoprawnej sferze działań Wnioskodawcy. Realizując te zadania, Wnioskodawca nie występuje więc w roli podatnika VAT, lecz wykonuje swoje zadania jako organ władzy publicznej. Przedszkole pobierając od rodziców opłatę za pobyt i nauczanie dzieci w przedszkolach po godzinie 13.00 oraz opłatę za korzystanie przez dzieci z wyżywienia, nie prowadzi działalności gospodarczej, tym samym i w tym przypadku Wnioskodawca nie występuje więc w roli podatnika VAT.

Budynek przedszkola będzie wykorzystywany tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT (opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego, opłaty za korzystanie z wyżywienia), które nie będą generowały dla Wnioskodawcy podatku należnego. W budynku nie będzie prowadzona działalność gospodarcza, która podlegałyby opodatkowaniu VAT. Po zakończeniu inwestycji nie przewiduje się możliwości odpłatnego udostępniania pomieszczeń w budynku przedszkola. Towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie będą miały w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących do realizacji projektu, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zarówno przed jak i po centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu pn. "..."?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu pn. "...".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że budynek przedszkola będzie wykorzystywany tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, które nie będą generowały dla Wnioskodawcy podatku należnego. W budynku nie będzie prowadzona działalność gospodarcza, która podlegałyby opodatkowaniu VAT. Po zakończeniu inwestycji nie przewiduje się możliwości odpłatnego udostępniania pomieszczeń w budynku przedszkola. Towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie będą miały w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji wskazanej we wniosku inwestycji.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn.: "...", ponieważ efekty zrealizowanego projektu nie będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.