0111-KDIB3-3.4012.337.2018.1.MS - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu polegającego na remoncie sali widowiskowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.337.2018.1.MS Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu polegającego na remoncie sali widowiskowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2018 r. (data wpływu 20 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn.: (...) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn.: (...).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) będąc czynnym podatkiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zrealizował operację pn.: (...), w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" poddziałanie "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020". Termin rozpoczęcia i zakończenia realizacji projektu przypadał na 2018 r.

Zakres rzeczowy projektu obejmował prace remontowo-budowlane w pomieszczeniu - sali widowiskowej budynku GOK, w postaci przebudowy elementów drewnianych, podłogi, sceny, CO, instalacji elektrycznej i oświetlenia, szyny na schody dla niepełnosprawnych oraz zakup wyposażenia w postaci nagłośnienia i oświetlenia scenicznego. Budynek stanowi własność Wnioskodawcy, natomiast jest użytkowany przez Gminny Ośrodek Kultury, na podstawie umowy użyczenia zawartej dnia 9 listopada 2016 r. Zgodnie z postanowieniami umowy budynek został przekazany w nieodpłatne użytkowanie dla GOK, w celu realizacji jego zadań statutowych.

Wielkość dofinansowania realizowanego projektu została uzależniona od tego, czy koszty inwestycji poniesione przez beneficjenta zaliczone zostaną przez dysponenta środków do kosztów kwalifikujących się do refundacji (tzw. wydatki kwalifikowalne). Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków w ramach funduszy strukturalnych, podatek VAT jest wydatkiem kwalifikowanym, tylko wówczas, gdy został faktycznie i ostatecznie poniesiony przez beneficjenta oraz w przypadku, gdy beneficjent nie może odzyskać tego podatku w oparciu o przepisy krajowe.

Wydatki poniesione na przedmiotową inwestycję zostały określone w umowie o dofinansowanie jako wydatki kwalifikowalne, gdyż inwestycja na dzień dzisiejszy nie generuje jak i w przyszłości nie będzie generowała żadnych przychodów opodatkowanych VAT dla Wnioskodawcy.

Inwestycja została zrealizowana w ramach zadania własnego Wnioskodawcy wynikającego z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.). W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami - art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki inwestycyjne wystawiane zostały na Wnioskodawcę. Efekt rzeczowy zrealizowanej inwestycji, uznano jako ulepszenie istniejącego środka trwałego, powodującego zwiększającego jego wartości początkowej, podlegającej amortyzacji na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. Na podstawie dokumentu OT, ww. nakłady na ulepszenie zostały ujęta w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

W odniesieniu do ww. inwestycji, powstałe w ich efekcie ulepszenie istniejącego środka trwałego, zostanie nieodpłatnie przekazane protokołem przekazania zdawczo - odbiorczym Gminnemu Ośrodkowi Kultury. Wnioskodawca nadal pozostanie właścicielem poniesionych nakładów i nie zamierza czerpać z nich żadnych korzyści majątkowych, generujących przychód.

GOK jest samorządową instytucją kultury, powołaną przez Wnioskodawcę na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1983 z późn. zm.). Instytucja ta, posiadając osobowość prawną, realizuje swoje zadania statutowe w rozumieniu Uchwały Rady Gminy, w sprawie nadania Statutu Gminnemu Ośrodkowi Kultury w.... GOK nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT, jak też nie jest objęty centralizacją podatku VAT w ramach Wnioskodawcy. GOK jest podmiotem o odrębnym od Gminy statusie na gruncie VAT. Gmina nie prowadzi i nie odpowiada za rozliczenia GOK.

Zmodernizowane pomieszczenie będzie wykorzystywane przez GOK, tak jak do tej pory, do realizacji jego zadań statutowych o charakterze kulturalnym. Jednostka ta będzie także ponosiła wszelkie koszty związane z utrzymanie zarówno zmodernizowanej sali widowiskowej, jak całego budynku, w którym zlokalizowana jest sala.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia kwot podatku VAT, wynikających z faktur dokumentujących realizację operacji pn.: (...), objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części od zakupów związanych z ww. przedsięwzięciem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w przytoczonym stanie faktycznym, warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie zostały spełnione. Wnioskodawca realizując przedsięwzięcie pn. (...), nie działał bowiem w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Wnioskodawcę, bowiem zamiarem Gminy jest nieodpłatne przekazanie jego efektów wyodrębnionemu, samodzielnemu podmiotowi jakim jest Gminny Ośrodek Kultury.

W konsekwencji, mając na uwadze przytoczone powyżej okoliczności sprawy, należy uznać że powołane przepisy prawa, w odniesieniu do wymienionego wyżej przedsięwzięcia, nie dają Wnioskodawcy podstaw do dokonania odliczenia podatku VAT w całości, ani w części.

Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm., zwana dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT").

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy). Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym"), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc czynnym podatkiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT zrealizował operację pn.: (...), w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" poddziałanie "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020".

Termin rozpoczęcia i zakończenia realizacji projektu przypadał na 2018 r.

Zakres rzeczowy projektu obejmował prace remontowo-budowlane w pomieszczeniu - sali widowiskowej budynku GOK, w postaci przebudowy elementów drewnianych, podłogi, sceny, CO, instalacji elektrycznej i oświetlenia, szyny na schody dla niepełnosprawnych oraz zakup wyposażenia w postaci nagłośnienia i oświetlenia scenicznego.

Budynek stanowi własność Wnioskodawcy, natomiast jest użytkowany przez Gminny Ośrodek Kultury, na podstawie umowy użyczenia zawartej dnia 9 listopada 2016 r. Zgodnie z postanowieniami umowy budynek został przekazany w nieodpłatne użytkowanie dla GOK, w celu realizacji jego zadań statutowych.

W odniesieniu do ww. inwestycji, powstałe w ich efekcie ulepszenie istniejącego środka trwałego, zostanie nieodpłatnie przekazane protokołem przekazania zdawczo - odbiorczym dla Gminnemu Ośrodkowi Kultury. Wnioskodawca nadal pozostanie właścicielem poniesionych nakładów i nie zamierza czerpać z nich żadnych korzyści majątkowych, generujących przychód.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość obniżenia podatku VAT o podatek naliczony wykazany na fakturach związanych z ww. projektem.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego projektu, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem prawo do odliczenia powstaje, jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, efekty zrealizowanego projektu nie będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca udostępnia wyremontowany budynek Gminnemu Ośrodkowi Kultury na podstawie umowy użyczenia. Umowa ta jak wynika z przepisów kodeksu cywilnego jest umową nieodpłatną, bowiem zgodnie z art. 710 kodeksu cywilnego przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Wobec powyższego, skoro efekt finalny projektu nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca realizując niniejszy projekt, nie działa jako podatnik, lecz działa w zakresie realizacji zadań własnych Gminy polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

Zatem analiza treści wniosku, przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn.: (...).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy także zauważyć, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych.

Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego tj. prawa Wnioskodawcy (Gminy) do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wykazanego na fakturach związanych z projektem pn.: (...). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności przedmiotowa interpretacji nie dotyczy opodatkowania oraz prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony przez Gminny Ośrodek Kultury w... w związku działalnością prowadzoną w Domu Kultury w....

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl