0111-KDIB3-3.4012.295.2020.2.JS - Opodatkowanie i ewidencjonowanie na kasie rejestrującej sprzedaży towarów na rzecz klientów z Rosji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów na rzecz klientów z Rosji - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów na rzecz klientów z Rosji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 5 sierpnia 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.295.2020.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą handlową, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży konsumentom towarów. Głównym przedmiotem świadczenia jest profesjonalna sprzedaż oryginalnego obuwia, odzieży sportowej oraz akcesoriów sportowych, które to Towary zostały zgodnie z obowiązującym przepisami prawa wprowadzone na rynek polski (znane marki np. (...). Towary sprzedawane są konsumentom za pośrednictwem sklepu internetowego, gdzie nabyty przez konsumenta towar wysyłany jest na odległość. Dodatkowo Spółka prowadzi sprzedaż hurtową do odbiorców, którzy posiadają sklepy detaliczne. Sprzedaż ta odbywa się na terytorium kraju.

Obecnie spółka zamierza poszerzyć swój teren działania i rozpocząć sprzedaż swoich towarów na terytorium Rosji. W celu realizacji tego celu Spółka zamierza zawrzeć umowę z operatorem z Rosji (spółka będąca Wykonawcą sprzedaży). Wykonawca jest właścicielem i operatorem platformy handlowej (...) w Rosji, która zajmuje się handlem elektronicznym na terytorium Rosji. Sprzedawca (Wnioskodawca) uzyska dostęp do konta osobistego na platformie Wykonawcy. Konto osobiste oznacza stronę osobistą Sprzedawcy na platformie i/lub aplikacji mobilne zawierającą informacje o Sprzedawcy, oferowanych przez niego przedmiotach i zamówieniach od Sprzedawcy. Platforma oznacza agregator informacji o przedmiotach, system informacyjny (oprogramowanie komputerowe) firmy (...) zamieszczony na stronie internetowej (...) i/lub w aplikacji mobilnej (...) przeznaczony do oferowania Klientom następujących funkcji: (a) badanie informacji o przedmiotach Sprzedawcy i jego ofercie dotyczącej zamówienia przedmiotu wysłanego; (b) zawarcie umowy ze Sprzedawcą; (c) dokonanie przedpłaty za przedmioty poprzez przekazanie pieniędzy za pomocą wbudowanych narzędzi w witrynie.

Sprzedawca (Wnioskodawca) będzie zarejestrowany na platformie i będzie sprzedawać przedmioty bezpośrednio za pośrednictwem tej platformy. Wykonawca zgodnie z umową ma m.in. zapewnić Wnioskodawcy: dostęp do zamieszczania na stronie przedmiotów, aby Klienci mogli zamawiać przedmioty; wsparcie techniczne, organizację procedury płatności Klientów za przedmioty i przekazania pieniędzy otrzymanych za Zamówienia do Wnioskodawcy, bez potrąceń i bez prowizji Wykonawcy na rachunek bieżący Wnioskodawcy.

Wykonawca będzie miał prawo do działania w imieniu Wnioskodawcy jako jego pełnomocnik, z ograniczeniem, że taki pełnomocnik będzie wyłącznie uprawniony do przekazywania pieniędzy od Klientów na rachunek bankowy podany przez Wnioskodawcę. Wszelkie pieniądze otrzymane przez Wykonawcę na przedmioty sprzedane na podstawie zawartej umowy stanowią własność Wnioskodawcy i będą przechowywane przez Wykonawcę w zaufaniu w imieniu Wnioskodawcy (jako pełnomocnik) do czasu rozliczenia z Klientem.

Wnioskodawca samodzielnie utworzy stronę produktu na swoim koncie osobistym lub (jeśli już istnieje podobna strona produktu) doda swoją ofertę do istniejącej strony produktu. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za zgodność strony produktu w zakresie kompletności i autentyczności informacji dostarczonych konsumentowi. Wnioskodawca ustala cenę przedmiotu, która obejmuje koszt dostarczenia przedmiotu niezależnie i wskazuje go na Stronie przedmiotu na koncie osobistym. Koszt usług objętych Umową (prowizja Wykonawcy) zostanie ustalony jako procent ceny sprzedaży towaru i zależy od kategorii przedmiotu i zostanie zapłacony w rublach (kategorie: produkty dla dzieci, sport, odzież, obuwie, akcesoria). Wykonawca przekaże pieniądze na przedmioty Wnioskodawcy zamówione w ciągu miesiąca sprawozdawczego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Pieniądze od klientów za zamówienia złożone na stronie internetowej zostaną zaakceptowane przez Wykonawcę w rublach i przekazane Wnioskodawcy w walucie określonej na koncie osobistym podczas rejestracji według kursu banku centralnego Federacji Rosyjskiej w dniu przekazanie do klienta.

Dodatkowo do obsługi sprzedaży do Rosji swoich towarów Wnioskodawca zawrze umowę ze firmą kurierską, która zajmie się organizacją wysyłki z Polski do Rosji sprzedanych przy pomocy platformy (...) towarów. Wybrana przez Wnioskodawcę firma kurierska będzie częścią ogólnoświatowej sieci kurierskiej, dzięki czemu może dostarczać przesyłki do ponad wielu krajów Świata. Zgodnie z umową ze Spedytorem, towar sprzedany w Rosji byłby dostarczany z magazynów Wnioskodawcy (które są na terytorium Polski) do Spedytora, który zajął by się już cała procedurą dostawy do Klienta z Rosji. Może to zrobić na dwa sposoby, tj. albo jako zbiorcza przesyłka kurierska (przesyłki różnych klientów będą skonsolidowane na jednej odprawie i będzie jeden komunikat zbiorczy IE-599, do którego podłączona jest lista wysyłkowa zawierająca wielu odbiorców, wiele faktur, itp.) albo jako indywidualna przesyłka kurierska (odprawa indywidualna), gdzie komunikat IE-599 otrzymany w momencie wywozu będzie do konkretnej wysyłki, faktury i konkretnego odbiorcy. W przypadku odprawy indywidualnej do kosztów obsługi należy wliczyć jeszcze koszt odprawy celnej, który będzie zależny od liczby wysyłanych paczek. Na SAD jako nadawca widnieć będzie firma kurierska. W opisie towaru będą wpisane poszczególne numery do przesyłek, tak że można będzie dokonać identyfikacji wysłanego towaru (odprawa zbiorcza). Firma kurierska prześle do Spółki SAD zbiorczy. Firma kurierska dokonuje eksportu w swoim imieniu. Następnie firma kurierska obciąża Spółkę kosztami transportu i innymi kosztami związanymi z wykonaniem zleconej usługi. Według informacji otrzymanej z firmy kurierskiej będzie możliwe otrzymanie przez Spółkę wydruku komputerowego komunikatu IE-599 (zbiorczy lub indywidualny w zależności od wybranej opcji), potwierdzonego przez Urząd Celny, po uprzednim wystąpieniu do Urzędu Celnego z odpowiednim wnioskiem.

Podkreślenia wymaga, iż w momencie rozpoczęcia przez przewoźnika wykonywania usługi transportowej właścicielem towaru jest Wnioskodawca. Wnioskodawca faktycznie odpowiada za kwestie organizacyjne związane z transportem towaru oraz bezpośrednio współpracuje z przewoźnikiem zarówno przed, w trakcie jak i po zakończeniu transportu (kupujący nie jest zaangażowany faktycznie w transport). Dopiero w momencie zakończenia wysyłki towar jest przekazywany odbiorcy (Klientowi) i ma to miejsce poza terytorium Polski i UE.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i polskim rezydentem podatkowym.

W piśmie z dnia 14 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że za wykonaną czynność otrzyma w całości zapłatę na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy dokonując transakcji sprzedaży towarów na rzecz klientów z Rosji poprzez firmę kurierską Spółka powinna rozpoznać jako eksport towarów?

2. Czy Wnioskodawca posiadając dokumenty SAD/IE-599 zbiorczy przesłany Spółce przez firmę kurierską może zastosować stawkę 0% w eksporcie towarów? Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania przedmiotowych transakcji dotyczą sytuacji posiadania przez Spółkę zbiorczego dokumentu SAD czy zbiorczego komunikatu IE-599.

3. Czy ww. sprzedaż powinna być ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż towarów do Rosji na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przesyłanych przez firmę kurierską należy uznać za eksport towarów, o którym mówi art. 2 pkt 8 lit. a.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega m.in. eksport towarów.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towarów musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów.

W opisanym przypadku to Wnioskodawca sprzedaje towar podmiotowi z kraju trzeciego (do Rosji). A zatem należy stwierdzić, iż wywóz towarów następuje w wykonaniu tej sprzedaży, a wywozu tego towaru na zlecenie Wnioskodawcy dokonuje firma kurierska, która otrzymuje podczas odprawy celnej odpowiednie dokumenty potwierdzające wywóz sprzedanych towarów. Tym samym w sprawie będącej przedmiotem wniosku mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy. Dochodzi bowiem do czynności określonych w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy - czyli dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz osoby spoza Wspólnoty. Wywóz towarów jest dokonywany na rzecz Wnioskodawcy przez firmę kurierską, co następnie jest potwierdzone przez urząd celny odpowiednimi dokumentami. Zatem w przypadku dostawy towarów poza terytorium Unii Europejskiej poprzez zlecenie wysyłki firmie kurierskiej, gdy Wnioskodawca będzie w stanie powiązać wystawione przez siebie faktury z konkretnymi dostawami towarów poza terytorium Unii Europejskiej oraz będzie posiadać komunikat IE-599, będzie miał on możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej sprzedaży.

Ad. 2. SAD zbiorczy przesłany przez firmę kurierską do Wnioskodawcy jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, o którym mówi art. 41 ust. 6 i 6a. Pomimo, że w dokumencie zbiorczym jako eksporter widnieje firma kurierska, to z załączonych kserokopii dodatkowych dokumentów do zgłoszenia celnego można dokonać identyfikacji wysłanego towaru i z jakiej firmy on pochodził. Podobnie będzie w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę od firmy kurierskiej zbiorczego komunikatu IE-599, który jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu. Komunikat IE-599 jest dokumentem równorzędnym dla stosowanej formy papierowej dokumentów SAD.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca na podstawie otrzymanego od firmy kurierskiej zbiorczego dokumentu SAD lub zbiorczego komunikatu IE-599 będzie mógł potraktować sprzedaż jako eksport ze stawką 0%, pomimo, że na SAD/IE-599 zbiorczym jako nadawca widnieć będzie firma kurierska. W opisie towaru będą dane, które pozwolą dokonać identyfikacji wysłanego towaru. Zatem w przypadku dostawy towarów poza terytorium Unii Europejskiej poprzez firmę kurierską, gdy Wnioskodawca będzie w stanie powiązać wystawione przez siebie faktury z konkretnymi dostawami towarów poza terytorium Unii Europejskiej oraz będzie posiadać komunikat IE-599, będzie miał on możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej sprzedaży. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, np. nr IPPP3/443-727/10-6/IB, 0112-KDIL1-3.4012.211. 2017.1.JN.

Ad. 3. Eksport towarów dokonywany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - co do zasady - podlega ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jednakże zdaniem Wnioskodawcy i zgodnie z pozycją 38 załącznika do ww. rozporządzenia MF Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia w opisanym zdarzeniu przyszłym (sprzedaż do Rosji na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) i nie ma wówczas obowiązku ewidencjonowania sprzedaży towarów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Obowiązek zakupu i używania kasy fiskalnej odnosi się wyłącznie do sprzedaży dokonywanej na rzecz konsumentów. W przypadku współpracy z firmami, sprzedaż dokumentujemy na podstawie faktur. Zgodnie z pozycją nr 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przychodów na kasie fiskalnej bez względu na osiągane obroty podlega m.in.: dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Z kolei na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy, jako terytorium państwa trzeciego określa się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a. dostawcę lub na jego rzecz, lub

b. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy - w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy - stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6 jest w szczególności:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju - art. 41 ust. 7 ustawy.

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu - art. 41 ust. 8 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi na terytorium kraju działalność polegającą na sprzedaży towarów za pośrednictwem sklepu internetowego. Spółka zamierza rozpocząć sprzedaż towarów również na terytorium państwa trzeciego (Rosji). W tym celu Spółka zamierza zawrzeć umowę z operatorem z Rosji (Wykonawcą sprzedaży). Wykonawca jest właścicielem i operatorem platformy handlowej, która zajmuje się handlem elektronicznym. Wnioskodawca będzie zarejestrowany na platformie i będzie sprzedawać przedmioty bezpośrednio za pośrednictwem tej platformy. Do obsługi sprzedaży do Rosji swoich towarów Wnioskodawca zawrze umowę ze firmą kurierską, która zajmie się organizacją wysyłki z Polski do Rosji sprzedanych przy pomocy platformy towarów. Zgodnie z umową ze spedytorem, towar sprzedany w Rosji byłby dostarczany z magazynów Wnioskodawcy (na terytorium Polski) do spedytora, który zająłby się całą procedurą dostawy do klienta z Rosji. Może to mieć miejsce na dwa sposoby, tj. albo jako zbiorcza przesyłka kurierska (przesyłki różnych klientów będą skonsolidowane na jednej odprawie i będzie jeden komunikat zbiorczy IE-599, do którego podłączona jest lista wysyłkowa zawierająca wielu odbiorców, wiele faktur, itp.) albo jako indywidualna przesyłka kurierska (odprawa indywidualna), gdzie komunikat IE-599 otrzymany w momencie wywozu będzie do konkretnej wysyłki, faktury i konkretnego odbiorcy. W przypadku odprawy indywidualnej, do kosztów obsługi wliczane będą koszty odprawy celnej, które będą zależne od liczby wysyłanych paczek. Na SAD jako nadawca widnieć będzie firma kurierska. W opisie towaru będą wpisane poszczególne numery do przesyłek, tak że można będzie dokonać identyfikacji wysłanego towaru (odprawa zbiorcza). Firma kurierska prześle do Spółki SAD zbiorczy. Firma kurierska dokonuje eksportu w swoim imieniu. Następnie firma kurierska obciąża Spółkę kosztami transportu i innymi kosztami związanymi z wykonaniem zleconej usługi. Według informacji otrzymanej z firmy kurierskiej będzie możliwe otrzymanie przez Spółkę wydruku komputerowego komunikatu IE-599 (zbiorczy lub indywidualny w zależności od wybranej opcji), potwierdzonego przez Urząd Celny, po uprzednim wystąpieniu do Urzędu Celnego z odpowiednim wnioskiem. W momencie rozpoczęcia przez przewoźnika wykonywania usługi transportowej właścicielem towaru jest Wnioskodawca. Wnioskodawca faktycznie odpowiada za kwestie organizacyjne związane z transportem towaru oraz bezpośrednio współpracuje z przewoźnikiem zarówno przed, w trakcie, jak i po zakończeniu transportu (kupujący nie jest zaangażowany faktycznie w transport). Dopiero w momencie zakończenia wysyłki towar jest przekazywany odbiorcy (klientowi) i ma to miejsce poza terytorium Polski i UE.

W związku z powyższym opisem, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przedstawiona we wniosku sprzedaż towarów na rzecz klientów z Rosji wysyłanych poprzez firmę kurierską stanowi dla Spółki eksport towarów, a także czy w sytuacji posiadania dokumentów w postaci zbiorczego dokumentu SAD lub zbiorczego komunikatu IE-599 Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy zauważyć, że ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Wskazać jednak należy, że w obu powyższych przypadkach, aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Dokumentami, które potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej dla celów podatku od towarów i usług są co do zasady dokumenty wydawane podatnikom przez właściwe urzędy celne na podstawie przepisów prawa celnego, w tym przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L 269/1). Są to w szczególności zgłoszenia w postaci papierowej, dokonywane na formularzu Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (SAD) oraz dokumenty w formie elektronicznej, otrzymane z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez organ celny wydruk tego dokumentu. Elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych przesyłanych przez zgłaszającego bądź eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia, dokonywana jest przez System ECS (System Kontroli Eksportu) i umożliwia potwierdzenie wywozu dla eksporterów oraz dla organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów.

Potwierdzenie wywozu stanowi komunikat IE-599, wydawany eksporterowi bądź nabywcy. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia w momencie zwolnienia towarów do procedury wywozu (komunikat IE-529), informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy oraz ewentualne informacje z urzędu celnego wyprowadzenia.

Należy zauważyć, że dokumenty, jakimi podatnik posłuży się dla wykazania dokonania eksportu winny potwierdzać tę okoliczność jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości. Zatem podmiot powinien posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotowe towary będące przedmiotem sprzedaży stanowiące własność Wnioskodawcy są transportowane z magazynów Spółki na terytorium kraju przez firmę kurierską (spedytora), który zajmuje się wysyłką na terytorium państwa trzeciego (do Rosji). W momencie rozpoczęcia przez przewoźnika wykonywania usługi transportowej właścicielem towaru jest Wnioskodawca, który faktycznie odpowiada za kwestie organizacyjne związane z transportem towaru oraz bezpośrednio współpracuje z przewoźnikiem zarówno przed, w trakcie, jak i po zakończeniu transportu (kupujący nie jest zaangażowany faktycznie w transport). Dopiero w momencie zakończenia wysyłki towar jest przekazywany odbiorcy (klientowi) i ma to miejsce poza terytorium Polski i UE. Jak wskazuje Spółka, wysyłka towaru będzie dokumentowana albo jako zbiorcza przesyłka kurierska (przesyłki różnych klientów będą skonsolidowane na jednej odprawie i będzie jeden komunikat zbiorczy IE-599, do którego podłączona jest lista wysyłkowa zawierająca wielu odbiorców, wiele faktur, itp.) albo jako indywidualna przesyłka kurierska (odprawa indywidualna), gdzie komunikat IE-599 otrzymany w momencie wywozu będzie do konkretnej wysyłki, faktury i konkretnego odbiorcy. Na dokumencie SAD jako nadawca widnieć będzie firma kurierska. W opisie towaru będą wpisane poszczególne numery do przesyłek - tak, że można będzie dokonać identyfikacji wysłanego towaru dla odprawy zbiorczej. Zgodnie z treścią wniosku, Spółka będzie otrzymywać wydruk komputerowego komunikatu IE-599 (zbiorczego lub indywidualnego w zależności od wybranej opcji) potwierdzonego przez Urząd Celny, po uprzednim wystąpieniu do Urzędu Celnego z odpowiednim wnioskiem oraz SAD zbiorczy od firmy kurierskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, należy stwierdzić, że w odniesieniu do przedmiotowych transakcji sprzedaży towaru z magazynu Spółki w Polsce do klientów w Rosji, Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów wysyłanych z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego (przez firmę kurierską działającą na jego rzecz), a wywóz ten będzie potwierdzony przez właściwy organ celny w rozumieniu przepisów celnych. Uznać zatem należy, że zostały łącznie spełnione warunki do uznania dokonywanej przez Wnioskodawcę transakcji za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, tj. tzw. eksport bezpośredni. Z opisu sprawy wynika bowiem, że sprzedany towar będzie wysłany terytorium kraju (Polski) poza terytorium UE, wywozu tego towaru dokonuje na rzecz Wnioskodawcy firma kurierska, a wywóz ten jest potwierdzony przez właściwy organ celny. W konsekwencji, Spółka winna w tej sytuacji rozpoznać eksport towarów.

Tym samym Wnioskodawca, posiadając przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy przesłany przez firmę kurierską dokument SAD zbiorczy bądź komunikat IE-599 zbiorczy, wraz z podłączoną listą wysyłkową zawierającą wielu odbiorców i wiele faktur, na której w opisie towaru będą wpisane poszczególne numery do przesyłek w taki sposób, że można będzie dokonać identyfikacji wysłanego towaru dla odprawy zbiorczej - z których to dokumentów wynikać będzie, że przedmiotowe towary zostały dostarczone z magazynu Spółki w kraju na terytorium Rosji (i tym samym, opuściły terytorium kraju) - to wówczas, na podstawie art. 2 pkt 8 lit. a oraz art. 41 ust. 4 ustawy Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania tej sprzedaży stawką podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu bezpośredniego.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało więc uznać za prawidłowe.

Spółka w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ma również wątpliwości, czy przedmiotowa sprzedaż (eksport towarów) powinna być ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wskazać należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Zwolnienia te wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie natomiast z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 36 dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, co oznacza, że dotyczy konkretnych czynności.

Natomiast stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w określonych w tym przepisie przypadkach.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* dostawa towarów dotyczy czynności, która następuje w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),

* zapłata za towar musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana,

* przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jednocześnie raz jeszcze podkreślić należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży towarów przy zastosowaniu kas rejestrujących ma zastosowanie wyłącznie do sprzedaży dokonywanej na rzecz konsumentów, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż konsumentom towarów w postaci oryginalnego obuwia, odzieży sportowej oraz akcesoriów sportowych. Towary sprzedawane są konsumentom za pośrednictwem sklepu internetowego, gdzie nabyty towar wysyłany jest na odległość. Spółka zamierza rozpocząć sprzedaż towarów na terytorium Rosji. W tym celu zamierza zawrzeć umowę z operatorem z Rosji (Wykonawcą sprzedaży), będącym właścicielem i operatorem platformy handlowej, która zajmuje się handlem elektronicznym na terytorium Rosji na stronie internetowej i/lub w aplikacji mobilnej oferującej klientom następujące funkcje: badanie informacji o przedmiotach Wnioskodawcy i jego ofercie dotyczącej zamówienia przedmiotu wysłanego, zawarcie umowy ze Wnioskodawcą, dokonanie przedpłaty za przedmioty poprzez przekazanie pieniędzy za pomocą wbudowanych narzędzi.

Wnioskodawca będzie zarejestrowany na platformie i będzie sprzedawać przedmioty bezpośrednio za pośrednictwem tej platformy, a Wykonawca zgodnie z umową ma m.in. zapewnić Wnioskodawcy dostęp do zamieszczania na stronie przedmiotów, aby klienci mogli zamawiać przedmioty, wsparcie techniczne, organizację procedury płatności klientów za przedmioty i przekazania pieniędzy otrzymanych za zamówienia do Wnioskodawcy, bez potrąceń i bez prowizji Wykonawcy na rachunek bieżący Wnioskodawcy. Wykonawca będzie miał prawo do działania w imieniu Wnioskodawcy jako jego pełnomocnik, z ograniczeniem, że taki pełnomocnik będzie wyłącznie uprawniony do przekazywania pieniędzy od klientów na rachunek bankowy podany przez Wnioskodawcę. Wszelkie pieniądze otrzymane przez Wykonawcę na przedmioty sprzedane na podstawie zawartej umowy stanowią własność Wnioskodawcy i będą przechowywane przez Wykonawcę w imieniu Wnioskodawcy (jako pełnomocnika) do czasu rozliczenia z klientem.

Wnioskodawca ustala cenę przedmiotu, która obejmuje koszt dostarczenia przedmiotu niezależnie i wskazuje go na stronie przedmiotu na koncie osobistym. Koszt usług objętych umową (prowizja Wykonawcy) zostanie ustalony jako procent ceny sprzedaży towaru i zależy od kategorii przedmiotu i zostanie zapłacony w walucie obcej. Wykonawca przekaże pieniądze na przedmioty Wnioskodawcy zamówione w ciągu miesiąca sprawozdawczego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Pieniądze od klientów za zamówienia złożone na stronie internetowej zostaną zaakceptowane przez Wykonawcę w rublach i przekazane Wnioskodawcy w walucie określonej na koncie osobistym podczas rejestracji według kursu banku centralnego Federacji Rosyjskiej w dniu przekazanie do klienta. Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że za wykonaną czynność otrzyma w całości zapłatę na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy, w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że w sytuacji sprzedaży towaru konsumentom (osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej) zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów w systemie wysyłkowym na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia.

Jak bowiem wskazano we wniosku, sprzedaż towarów odbywa się w systemie wysyłkowym (poprzez firmę kurierską), Wnioskodawca za wykonaną czynność otrzyma w całości zapłatę na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana. Przy czym - co istotne - towary będące przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę (obuwie, odzież sportowa, akcesoria sportowe) nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

Wnioskodawca ma zatem prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 rozporządzenia w systemie wysyłkowym na rzecz konsumentów (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) z Federacji Rosyjskiej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 jest prawidłowe.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Spółki w zakresie postawionych pytań, należało uznać je za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanych przez Wnioskodawcę pytań i stanowiska przedstawionego w odniesieniu do zadanych pytań. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.