0111-KDIB3-3.4012.28.2017.1.LG - Pensjonat jako przedsiębiorstwo.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.28.2017.1.LG Pensjonat jako przedsiębiorstwo.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości tzw. Pensjonatu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości tzw. Pensjonatu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu domków i organizowania pobytu osób (dalej: Pensjonat - zgodnie z projektem jest to Zagroda Agroturystyczna, rodzaj działalności głównej - 55.20.Z - obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawcy są małżeństwem, w którym istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W skład majątku wspólnego Wnioskodawców wchodzi m.in. nieruchomość gruntowa (jedna działka ewidencyjna) zabudowana trzema budynkami. Jeden z budynków (dalej: Budynek 1) jest wykorzystywany w części na cele prywatne, a w pozostałej części jest przeznaczony na Pensjonat. Pozostałe dwa budynki (Budynek 2 i Budynek 3) są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzenia Pensjonatu. Zgodnie z dokumentacją architektoniczną, dokonano zbiorczego wyliczenia powierzchni użytkowych wydzielonych części wszystkich budynków, z której wynika, iż powierzchnia Budynków 1, 2 i 3 wynosi 717,01 m2 z czego 30% stanowi część prywatną (opisana wyżej część Budynku nr 1), a 70% (pozostała część Budynku 1 oraz Budynki 2 i 3) stanowi część usługową wykorzystywaną w działalności gospodarczej. Ponadto w skład Pensjonatu wchodzą - niezabudowana działka oddzielona od działki zabudowanej drogą gminną oraz niezbudowana działka gruntu przylegająca do działki zabudowanej, nabyta w 2006 r. - na działce tej znajduje się ogród (wraz z infrastrukturą wypoczynkową) przeznaczony zasadniczo dla gości Pensjonatu, z którego korzystać mogą też Wnioskodawcy.

Budynek 1 został wybudowany i oddany do używania w 2007 r. Budynek 2 został wybudowany w 2009 r., a Budynek 3 w 2011 r. - w obu przypadkach w tych latach (odpowiednio: 2009 i 2011) rozpoczęto użytkowanie tych budynków na potrzeby prowadzenia Pensjonatu. W Budynkach tych nie były dokonywane ulepszenia o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej. Podatek VAT odliczany jest obecnie od zakupów związanych z całością (Pensjonat oraz część prywatna) w 70%.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy posiadają umowy zawarte z dostawcami (np. dotyczące dostaw energii, rezerwacji domków przez Internet, prowadzenia strony internetowej itp.). Pensjonat jest prowadzony w sposób ciągły, tzn. na bieżąco są rezerwowane przez klientów domki i pobyty na różne okresy w roku, tak więc w każdym momencie istnieją "otwarte" zobowiązania zarówno wobec dostawców usług jak i klientów. Wnioskodawcy planują obecnie sprzedaż powyżej opisanego kompleksu (nieruchomości i praw związanych z prowadzoną działalnością; dalej: Przedmiot Sprzedaży) na rzecz osób, które będą kontynuowały prowadzenie Pensjonatu. Przedmiotem Sprzedaży określonym w akcie notarialnym będzie własność nieruchomości położonej w Murzasichlu utworzonej z trzech ww. działek, tworzących łączny obszar (0,222 ha) wraz z zabudowaniami (trzema budynkami) i określonymi prawami (por. poniżej), objętej jedną księgą wieczystą - w następujący sposób:

a.

udział 70% Przedmiotu Sprzedaży stanowiący tę część nieruchomości, która wykorzystywana była w działalności gospodarczej wraz z pełnym wyposażeniem służącym prowadzonej działalności, prawami i obowiązkami wynikającymi z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności, księgami, prawem do posługiwania się nazwą (firmą) Pensjonatu, (składniki te, w szczególności wykaz obowiązujących umów, zostaną szczegółowo opisane w załączniku do aktu notarialnego) oraz

b.

udział 30% Przedmiotu Sprzedaży stanowiący tę część nieruchomości, która nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej (była wykorzystywana wyłącznie na potrzeby prywatne).

Od dnia sprzedaży nabywcy przejmą w pełnym zakresie prowadzenie Pensjonatu - zmiana właściciela nie wpłynie na ciągłość jego działalności. Rezerwacje dokonane przez klientów przed sprzedażą będą realizowane na ustalonych warunkach po sprzedaży.

Wnioskodawcy historycznie prowadzili też uboczną działalność szkoleniową, ściśle powiązaną z nieruchomością (organizacja pobytów z warsztatami w obiekcie), ale działalność ta nie jest już wykonywana - Wnioskodawcy zakończyli ją przed złożeniem niniejszego wniosku. W chwili obecnej nie ma zatem i nie będzie na dzień sprzedaży otwartych zobowiązań czy rezerwacji związanych z tą działalnością szkoleniową. Wnioskodawcy wskazują na tę okoliczność jedynie w celu wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

Wnioskodawcy nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych do zbycia. Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych czynności marketingowych zmierzających do zbycia Przedmiotu Transakcji, korzystają jedynie z usług pośrednika. Do momentu złożenia wniosku Wnioskodawcy podpisali umowę przedwstępną dotyczącą powyższej transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zbycie przez Wnioskodawców opisanego w niniejszym wniosku Przedmiotu Sprzedaży będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zbycie Przedmiotu Sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, gdyż:

1. sprzedaż Pensjonatu, czyli tej części Przedmiotu Sprzedaży, która wykorzystywana była wyłącznie w działalności gospodarczej, tj. części nieruchomości wraz z pełnym wyposażeniem służącym prowadzonej działalności, prawami i obowiązkami wynikającymi z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności, księgami, prawem do posługiwania się nazwą (firmą) będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jako zbycie przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się z kolei, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ustawa o VAT w art. 2 pkt 6 zawiera również definicję towaru, przez który rozumie się rzeczy i ich części oraz wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380), rzeczami są tylko przedmioty materialne. Nieruchomość, jako przedmiot materialny, jest zatem towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Sprzedaż Nieruchomości bądź jej części będzie więc spełniać definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak dostawa obejmująca nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT, bowiem na gruncie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponadto sprzedaż musi dodatkowo zostać wykonana przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedsiębiorstwo według art. 55 (1) Kodeksu cywilnego jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. W dalszym fragmencie przytoczonego artykułu ustawodawca ujmuje składniki, które w formie zorganizowanej tworzą przedsiębiorstwo, tj.:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie, użyty przez ustawodawcę, a poprzedzający powyższe wyliczenie zwrot "w szczególności" oznacza, że katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma charakter otwarty i za składowe należy uznać również inne, niewymienione w przepisie.

Inną kwestią jest pytanie o minimum składników, których obecność jest konieczna, by mówić o przedsiębiorstwie. Literalna wykładnia art. 55 (1) Kodeksu cywilnego prowadzi do wniosku, iż "zorganizowany zespół, w skład którego wchodzi co najmniej jeden składnik niematerialny i co najmniej jeden materialny, nosi znamiona wymagane dla uznania go za przedsiębiorstwo" (Z. Gawlik, (w:) Kidyba, Komentarz 2009,1.1, s. 277). W konsekwencji, podstawowym warunkiem uznania składników za przedsiębiorstwo w rozumieniu analizowanego artykułu jest ich "wielość", jednak oceny, czy tworzą przedsiębiorstwo należy dokonać łącznie z drugim warunkiem tj. pewnym elementem ich zorganizowania (P. Bielski, Glosa do wyroku SN z 17 października 2000 r., I CKN 850/98, PPH 2004, Nr 3, s. 46). Powyższe oznacza, iż ocena, czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa, powinna być dokonywana in concreto poprzez analizę, jakie elementy stanowiły przedmiot transakcji i czy tworzyły one wspólnie pewną zorganizowaną całość.

Zdaniem wnioskodawcy, w analizowanym przypadku nie budzi wątpliwości, iż w skład zbywanego Pensjonatu wchodzą elementy, które łącznie tworzą przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Elementami składowymi Pensjonatu są bowiem nieruchomość gruntowa wraz z trzema znajdującymi się na niej budynkami (w części odpowiadającej 70% powierzchni ogólnej Przedmiotu Sprzedaży), których zbycia Wnioskodawcy dokonają łącznie z pełnym wyposażeniem służącym prowadzonej działalności, prawami i obowiązkami wynikającymi z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności, księgami oraz prawem do posługiwania się nazwą (firmą). W konsekwencji, nabywca Pensjonatu pozyska zorganizowane składniki pozwalające na kontynuację prowadzenia działalności gospodarczej wykonywanej dotychczas przez Wnioskodawców, tj. wynajmu domków osobom zainteresowanym. Zawarcie transakcji sprzedaży w części dotyczącej Pensjonatu będzie więc oznaczało dla Wnioskodawców zaprzestanie działalności gospodarczej prowadzonej z wykorzystaniem składników tworzących wspólnie przedsiębiorstwo, które wraz z już dokonanymi przez klientów rezerwacjami, jak również umowami z dostawcami - łącznie przejdą na nabywcę.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż sprzedaż Pensjonatu, tj. tej części Przedmiotu Sprzedaży, która służyła prowadzonej przez Wnioskodawców działalności gospodarczej, stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, a więc czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że zbycie Przedmiotu Sprzedaży (tj. Pensjonatu), nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, podział przedsiębiorcy, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów;

3.

oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

4.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

5.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

6.

koncesje, licencje i zezwolenia;

7.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

8.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

9.

tajemnice przedsiębiorstwa;

10.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w powyżej przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

W art. 552 Kodeksu cywilnego, ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma charakter otwarty, a podstawową cechą przedsiębiorstwa jest jego samodzielność. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jak już wskazano ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą formie spółki cywilnej małżonków w zakresie wynajmu domków i organizowaniu pobytu. W małżeństwie istniej wspólność majątkowa. W skład majątku Wnioskodawcy wchodzi m.in. nieruchomość gruntowa zabudowana trzema budynkami. Budynek 1 jest w części wykorzystywany ma cele prywatne, a w pozostałej części jest przeznaczony na Pensjonat. Budynek 2 i 3 są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzenia Pensjonatu. Biorąc pod uwagę łączną powierzchnię użytkową trzech budynków 30% jest wykorzystywane na cele prywatne. Ponadto w skład Pensjonatu wchodzi niezabudowana działka oddzielona od działki zabudowanej drogą gminną oraz niezbudowana działka gruntu przylegająca do działki zabudowanej, nabyta w 2006 r. - na działce tej znajduje się ogród (wraz z infrastrukturą wypoczynkową) przeznaczony zasadniczo dla gości Pensjonatu, z którego korzystać mogą też Wnioskodawcy. Nieruchomości wykorzystywane są do działalności gospodarczej. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada zawarte umowy z dostawcami m.in. dotyczące dostaw energii czy prowadzenia strony internetowej.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży m.in. Pensjonatu wraz z pełnym wyposażeniem służącym prowadzonej działalności, prawami i obowiązkami wynikającymi z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności, księgami, prawem do posługiwania się nazwą (firmą) Pensjonatu, (składniki te, w szczególności wykaz obowiązujących umów, zostaną szczegółowo opisane w załączniku do aktu notarialnego). Nabywcy przejmą prowadzenie Pensjonatu, rezerwacje dokonane przez klientów przed jego sprzedażą będą realizowane na ustalonych warunkach po sprzedaży.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że przedmiotem transakcji będzie przedsiębiorstwo w postaci Pensjonatu w rozumieniu art. 551 k.c. Pensjonat będzie sprzedany wraz z pełnym wyposażeniem służącym prowadzonej działalności, prawami i obowiązkami wynikającymi z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności, księgami, prawem do posługiwania się nazwą (firmą) Pensjonatu, oraz wszelkimi umowami dotyczącymi prowadzonej działalności gospodarczej z potencjalną zdolnością do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W wyniku planowanej transakcji sprzedaży Pensjonatu Nabywca przejmie i będzie kontynuował działalność Wnioskodawcy polegającą na wynajmie domków i organizowaniu pobytu osób.

Zatem przedmiotem sprzedaży będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W pozostałym zakresie objętym niniejszym wnioskiem, tj. w części zbycia nieruchomości przeznaczonej na cele prywatne (stanowiącej 30% powierzchni Przedmiotu Sprzedaży), wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl