0111-KDIB3-3.4012.256.2020.1.MPU - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.256.2020.1.MPU Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - zgodnie z podpisaną umową o dofinansowanie nr (...) z dnia (...) (...) (...) r. zawartą pomiędzy Województwem (...) z siedzibą w (...) przy ul. (...), (...) (...), zwanego w dalszej części umowy "Instytucją Zarządzającą", reprezentowanym przez Zarząd Województwa, a Powiatem (...) z siedzibą w (...), ul. (...), (...) (...), (...), zwanym w dalszej części umowy "Beneficjentem" oraz jej zmianami w poszczególnych aneksach, zrealizowany został projekt pt.: "(...)".

Całkowita wartość zrealizowanego projektu wynosi: (...) zł.

Całkowite wydatki kwalifikowane Projektu wynoszą: (...) zł, w tym:

* wkład własny kwalifikowany Jednostki Samorządu Terytorialnego (JST): (...) zł

* środki Instytucji zarządzającej RPO (...): (...) zł

Efektem realizacji zadania jest wybudowana droga o długości 1,760 km z nawierzchni MMA. Realizacja zadania wymagała poniesienia kosztów w tym kwalifikowanych. Wydatki kwalifikowane są w (...)% zrefundowane przez instytucję zarządzającą t.j. Urząd Marszałkowski w (...).

Wydatkami kwalifikowanymi w ramach projektu są wydatki na roboty budowlane, nadzór inwestorski, badania techniczne, promocję, kompensację nasadzeń oraz audyt. Wydatki niekwalifikowane zostały poniesione na analizę ekonomiczną osiągnięć wskaźników, dokumentację, studium wykonalności, operat wodno-prawny.

Przedmiotowa droga będzie stanowiła majątek powiatu, który zapewni trwałość projektu przez okres co najmniej 5 lat od zakończenia rzeczowego projektu.

Projekt nie generuje dochodu. Na drodze nie ma przewidzianych płatnych miejsc parkingowych. Nie planuje się też świadczenia jakichkolwiek płatnych usług. Nie przewiduje się zatem prowadzenia czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wydatki związane z realizacją projektu dokonywane były zgodnie z ustawą - Prawo Zamówień Publicznych. Płatnikiem wszystkich faktur był Powiat (...). Wnioskodawca nie posiada jakichkolwiek możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT naliczonego w ramach realizowanego projektu.

W momencie złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, złożono także pisemne oświadczenie, iż zarówno w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona w punkcie D4 wniosku o dofinansowanie projektu.

Środki z EFRR przyznane na realizację tego projektu nie są środkami, o których mowa w rozdziale X Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Informuję, że Powiat (...) jest w posiadaniu dwóch pisemnych interpretacji indywidualnych dot. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT: (...) z dnia (...) r. na początku realizacji projektu oraz Nr (...) z dnia (...) r. przedłożonej na zakończenie realizacji projektu pod nazwą " (...)".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny Powiatowi (...) przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zarówno w czasie realizacji projektu, a także w okresie jego trwałości w związku z zrealizowanym projektem pod nazwą " (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadania publiczne w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż nie dokonuje zakupów (sprzedaży) związanych z czynnościami opodatkowanymi. Korzystanie z efektów projektu będzie nieodpłatne, w związku z tym zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług projekt nie będzie wykorzystywany do sprzedaży opodatkowanej.

Powiat (...) oraz urząd obsługujący ten organ tj. Starostwo Powiatowe realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, a zakupy towarów i usług przez Powiat (...) w ramach zrealizowanej inwestycji nie są bezpośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi wykorzystywanymi przez Powiat.

Powiat przystępując do takiej inwestycji wykonał jedynie czynności w ramach zadań własnych Powiatu, a takie czynności są zwolnione od podatku i pozbawiają Powiat prawa do odliczenia i tym samym podatek VAT zostaje zaliczony do kosztów kwalifikowanych prowadzonej inwestycji w ramach projektu. Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne do złożenia w "Instytucji Zarządzającej" po zakończeniu pięcioletniego okresu trwałości projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników; natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa o drogach publicznych") - zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych - drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1.

drogi krajowe;

2.

drogi wojewódzkie;

3.

drogi powiatowe;

4.

drogi gminne.

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych - organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych - zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1.

krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2.

wojewódzkich - zarząd województwa;

3.

powiatowych - zarząd powiatu;

4.

gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zrealizował projekt pt.: "(...)" Efektem realizacji zadania jest wybudowana droga o długości 1,760 km z nawierzchni MMA. Przedmiotowa droga będzie stanowiła majątek powiatu, który zapewni trwałość projektu przez okres co najmniej 5 lat od zakończenia rzeczowego projektu. Projekt nie generuje dochodu. Na drodze nie ma przewidzianych płatnych miejsc parkingowych. Nie planuje się też świadczenia jakichkolwiek płatnych usług. Nie przewiduje się zatem prowadzenia czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wydatki związane z realizacją projektu dokonywane były zgodnie z ustawą - Prawo Zamówień Publicznych. Płatnikiem wszystkich faktur był Powiat (...). Wnioskodawca nie posiada jakichkolwiek możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT naliczonego w ramach realizowanego projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał, że projekt nie generuje dochodu. Na drodze nie ma przewidzianych płatnych miejsc parkingowych. Nie planuje się też świadczenia jakichkolwiek płatnych usług. Nie przewiduje się zatem prowadzenia czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wykonany projekt nie jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie "koszty kwalifikowalne" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 1325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl