0111-KDIB3-3.4012.181.2020.2.AMS - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 22 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 26 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą działek (A), (B), (C) i (D) oraz udziału w drodze, tj. działki (E) - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą działek (A), (B), (C) i (D) oraz udziału w drodze, tj. działki (E). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 14 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.181.2020.1.AMS.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe:

W roku 2004 Wnioskodawczyni otrzymała od mamy w drodze darowizny działkę (X). W latach 2004-2009 na działkę została zawarta umowa o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego (art. 708 k.c. użytkownik ponosił koszt podatku) (...).Decyzją KRUS (...) 2009 r. Wnioskodawczyni została objęta ubezpieczeniem społecznym rolników. Od 2010 r. Wnioskodawczyni planowała rozpocząć uprawę na ww. działce. (...) By ziemia nie leżała odłogiem i nie utraciła swej rolnej wartości poprosiła rolnika, który wcześniej ją uprawiał by ją nieodpłatnie użytkował do czasu aż będzie mogła rozpocząć swoją działalność; nie była w tym celu zawierana umowa na piśmie. W (...) 2009 r. Wnioskodawczyni (...) postanowiła zainwestować w budowę na działce (X) domu jednorodzinnego, (...). W 2011 r. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem uzyskała decyzję o pozwoleniu na budowę domu na ww. działce. (...).

W tym czasie na terenie miejscowości (...) wykonywano kanalizację sanitarną, więc Wnioskodawczyni wystąpiła do urzędu gminy o wykonanie przyłącza do planowanego budynku, które zostało wykonane bezpłatnie ponieważ budowa kanalizacji była dofinansowana z UE i wykonanie przyłącza było w zakresie prac. (...) w (...) 2014 r. podpisała umowę o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego (art. 708 k.c. użytkownik ponosił koszt podatku) z tym samym rolnikiem. (...) Wnioskodawczyni z mężem nie rozpoczęli budowy (...) na działce (X), postanowili zaniechać tej budowy. (...).

W 2019 r. Wnioskodawczyni postanowiła z mężem wydzielić 4 niewielkie (...) działki budowlane i drogę dojazdową (...). W (...) 2019 r. wygasła umowa o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego, (...). Przedmiotową nieruchomość nadal nieodpłatnie użytkuje rolnik, który wcześniej z niej korzystał (...); nie jest to uregulowane żadną umową pisemną (...).

W 2020 r. został dokonany podział działki (X) na działki (A), (B), (C), (D), (...), działkę (E) (ma ona stanowić drogę dojazdową, w której udziały będą przeznaczone na sprzedaż) oraz działkę (F), którą Wnioskodawczyni postanowiła zachować dla siebie.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawczyni w odniesieniu do stanów faktycznych wskazała, że działki (A) oraz (B) oraz udział w wysokości 1/5 w działce (E) stanowiącej drogę dojazdową zostały sprzedane (...) aktem notarialnym (...) z (...) 2020 r. Pan ten dowiedział się o działce na sprzedaż z tabliczki umieszczonej na działce (A).

Na działce (A) znajduje się studzienka kanalizacji sanitarnej. Jej pochodzenie Wnioskodawczyni wyjaśniła już w głównym wniosku. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki (A).

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki (B).

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki (E).

Jedyny nakład jaki Wnioskodawczyni podjęła to wydzielenie działki (A), (B), (E) z działki (X).

Na działce (A) została umieszczona tabliczka z napisem sprzedam i nr telefonu Wnioskodawczyni. Nabywca zobaczył tabliczkę i skontaktował się z Wnioskodawczynią.

Podczas rozmowy telefonicznej nabywca dowiedział się że działka (B) też jest na sprzedaż.

Podczas rozmowy nabywca dowiedział się też, że na sprzedaż jest udział w działce (E) stanowiącej drogę dojazdową do działki (B).

Sprzedaż działki (A) nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu.

Sprzedaż działki (B) nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu.

Sprzedaż udziału w działce (E) nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości które zamierzałaby w przyszłości sprzedać. Działkę, która pozostała z wydzielenia przedmiotowych nieruchomości zamierza przekazać w spadku swoim dzieciom.

W stosunku do działki nr (A), (B), (E) Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Zakłada, że nowy właściciel - (...) wystąpi o taką decyzję, jeśli będzie ona mu potrzebna.

Plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony przed dokonaniem podziału działki (X) na przedmiotowe działki, dla całego obszaru gminy (...). Wnioskodawczyni nie składała żadnych wniosków do ww. planu.

W stosunku do działki (A) został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy władz gminy (...).

W stosunku do działki (B) został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy władz gminy (...).

W stosunku do działki (E) został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy władz gminy (...).

Na działce (A) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.), były posadowione obiekty inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci: słupa telekomunikacyjnego drewnianego wraz z umocowaną na nim linią telefoniczną napowietrzną (...) - (...). Na działce znajduje się studzienka kanalizacji sanitarnej, która z tego co Wnioskodawczyni się dowiedziała nie należy do obiektów inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Na działce (B) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.), były posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci:

* rowu melioracyjnego - (...) budowle inżynierskie służące do nawadniania i kultywacji ziemi;

* napowietrznej linii elektroenergetycznej (...).

Na działce (E) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.), były posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci;

* rowu melioracyjnego - (...);

* napowietrznej linii elektroenergetycznej (...).

Działka (A):

a. słup telekomunikacyjny drewniany jest na stałe związany z gruntem. Jest posadowiony na betonowym postumencie;

b. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem słupa. Wnioskodawczyni do niczego go nie wykorzystywała, (...). Został on posadowiony zanim Wnioskodawczyni stała się właścicielem działki (A)

c. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem słupa, nie wie czy właściciel wprowadził go do ewidencji środków trwałych;

d. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych wydatków z tytułu modernizacji czy wymiany słupa ani linii telekomunikacyjnej, gdyż nie są one jej własnością.

Działka (B):

d. Wnioskodawczyni nie posiada ewidencji środków trwałych, więc rów nie mógł być do niej wprowadzony;

e. Wnioskodawczyni nigdy nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie rowu, nie był on przez nią pogłębiany ani poprawiany.

Działka (E):

Jak wyżej.

Opis stanów przyszłych:

Działka (C) oraz (D) nie zostały jeszcze sprzedane. Zostaną sprzedane po uzyskaniu przedmiotowych interpretacji.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki (C).

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki (D).

Jedyny nakład jaki Wnioskodawczyni podjęła to wydzielenie działki (C) oraz działki (D) z działki (X).

Przyszli nabywcy działki (C) dostali numer telefonu Wnioskodawczyni w Urzędzie Gminy (...), od osoby zajmującej się planowaniem przestrzennym w gminie. U osoby tej Wnioskodawczyni załatwiała formalności związane z podziałem działek, osoba ta zaproponowała Wnioskodawczyni, żeby zostawiła numer telefonu, gdyż ludzie często przychodzą do niej i pytają o działki na sprzedaż.

Przyszli nabywcy działki (D) również otrzymali numer telefonu Wnioskodawczyni w Urzędzie Gminy (...).

Sprzedaż działki (C) nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu.

Sprzedaż działki (D) nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, które zamierzałaby w przyszłości sprzedać. Działkę która pozostała z wydzielenia przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni zamierza przekazać w spadku swoim dzieciom.

W stosunku do działek (C), (D) Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni nie ma wiedzy, czy osoby trzecie występowały o taką decyzję.

Plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony przed dokonaniem podziału działki (X) na przedmiotowe działki, dla całego obszaru gminy (...). Wnioskodawczyni nie składała żadnych wniosków do ww. planu.

W stosunku do działki (C) został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy władz gminy (...).

W stosunku do działki (D) został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy władz gminy (...).

Na działce (C) nie są posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.), są posadowione obiekty inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci:

* słupa telekomunikacyjnego drewnianego wraz z umocowaną na nim linią telefoniczną napowietrzną należące do firmy (...);

* rowu melioracyjnego - (...) budowle inżynierskie służące do nawadniania i kultywacji ziemi;

* napowietrznej linii elektroenergetycznej (...).

Na działce (D) nie są posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.), są posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci:

* rowu melioracyjnego - (...) budowle inżynierskie służące do nawadniania i kultywacji ziemi;

* napowietrznej linii elektroenergetycznej (...).

Działka (C):

a. słup telekomunikacyjny drewniany jest na stałe związany z gruntem, jest posadowiony na betonowym postumencie, rów melioracyjny jest trwale związany z działką, napowietrzna linia energetyczna (...) przechodzi ponad działką;

b. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem słupa telekomunikacyjnego, do niczego go nie wykorzystywała, (...)., został on posadowiony zanim stała się właścicielem działki (X); rów melioracyjny odprowadza wodę z działki (C) oraz sąsiednich działek, woda z rowu nie była nigdy przez Wnioskodawczynię wykorzystywana, woda płynie do rzeki;

c. nie jest to budynek;

d. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem słupa, nie wie czy właściciel wprowadził go do ewidencji środków trwałych; rów nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych ponieważ takowej Wnioskodawczyni nie prowadzi;

e. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych wydatków z tytułu modernizacji czy wymiany słupa ani linii telekomunikacyjnej gdyż nie jest ona jej własnością; nie ponosiła nigdy żadnych wydatków związanych z ulepszaniem rowu melioracyjnego.

Działka (D)

e. Wnioskodawczyni nie ponosiła nigdy żadnych wydatków związanych z ulepszaniem rowu melioracyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące:

Czy od sprzedaży działek nr: (A), (B), (C), (D) oraz udziału w drodze dojazdowej, którą ma stanowić działka (E) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku VAT od sprzedaży działek nr: (A), (B), (E), (C) oraz (D), gdyż stanowią one część majątku prywatnego. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, nie była i nie jest zarejestrowanym, czynnym płatnikiem podatku VAT. Nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadziła działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT. Nie prowadziła i nie prowadzi sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Nie zawarła umowy przedwstępnej na sprzedaż żadnej z przedmiotowych nieruchomości. Działki nie zostały uzbrojone, jedynie działka (A) posiada studzienkę kanalizacyjną wykonaną w okolicznościach przedstawionych wcześniej. Wydzielona droga nie została utwardzona. Pieniądze ze sprzedaży działek zostaną w całości przeznaczone na dokończenie budowy domu dla rodziny Wnioskodawczyni. Nigdy wcześniej Wnioskodawczyni nie sprzedała żadnej nieruchomości a nieruchomości opisane w tym wniosku są jej jedynym majątkiem. Zamiar sprzedaży nieruchomości został przedstawiony w Urzędzie Gminy (...) urzędnikowi zajmującemu się planowaniem przestrzennym, ponieważ ludzie poszukujący działek często pytają w urzędzie o działki na sprzedaż. Wnioskodawczyni umieściła również na działce (A) niewielką tabliczkę z napisem "sprzedam" i swoim numerem telefonu, wykonaną przez męża Wnioskodawczyni. W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy (...) przedmiotowe działki znajdują się na terenie zabudowy mieszkaniowej. Wydzielone działki znajdują się w większości w pierwszej linii zabudowy, oprócz działki (B) oraz działki (E), które rogami zahaczają o drugą linię zabudowy ze względu na to, że linia zabudowy przebiega równolegle do drogi która to przecina działki po skosie. W drugiej linii zabudowy, która została wprowadzona planem zagospodarowania przestrzennego z 2017 r. (wcześniejszy z 2005 r.) nie zostały wydzielone działki budowlane, należy ona do działki (F), która pozostała po wydzieleniu przedmiotowych działek i którą Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości przekazać dzieciom. Wnioskodawczyni nigdy nie wnosiła do Urzędu Gminy (...) żadnych podań dotyczących zmiany charakteru gruntu czy przesunięcia linii zabudowy. Wnioskodawczyni nie zamierza wzbogacić się na sprzedaży działek, a jedynie zdobyć pieniądze na budowę własnego domu. Wnioskodawczyni wyceniła działki poniżej cen rynkowych, żeby szybko znaleźć nabywców i takowi już się znaleźli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2004 r. otrzymała w drodze darowizny działkę (X). W latach 2004-2009 ww. działka była przedmiotem umowy o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego. Decyzją KRUS (...) 2009 r. Wnioskodawczyni została objęta ubezpieczeniem społecznym rolników. Od 2010 r. Wnioskodawczyni planowała rozpocząć uprawę na ww. działce, jednak z przyczyn niezależnych od niej nie doszło do realizacji powyższych planów. W 2011 r. Wnioskodawczyni w związku z zamiarem osiedlenia się wraz z mężem uzyskała decyzję o pozwoleniu na budowę domu na działce (X). Przez cały ten okres działka nie była użytkowana. W tym samym roku na terenie miejscowości, w którym znajduje się ww. działka wykonywano kanalizację sanitarną, więc Wnioskodawczyni wystąpiła do urzędu gminy z wnioskiem o wykonanie przyłącza do planowanego budynku, które zostało wykonane bezpłatnie. W lutym 2014 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego z tym samym rolnikiem. W tym samym roku (...) postanowiła wraz z mężem zaniechać budowy domu na działce (X). W (...) 2019 r. wygasła umowa o bezczynszowe korzystanie z gospodarstwa rolnego. W 2020 r. został dokonany podział działki (X) na działki nr: (A), (B), (C), (D) oraz działkę (E) (stanowiącą drogę dojazdową), będące przedmiotem sprzedaży, a także działkę (F), którą Wnioskodawczyni planuje zachować dla siebie.

Działki (A) oraz (B) wraz z udziałem w wysokości 1/5 w działce (E) stanowiącej drogę dojazdową zostały przez Wnioskodawczynię sprzedane. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia ww. działek. W celu znalezienia nabywcy Wnioskodawczyni umieściła na działce (A) tabliczkę z numerem telefonu. Sprzedaż działek nie była ogłaszana w środkach masowego przekazu. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, za wyjątkiem opisanych we wniosku, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. W stosunku do działek (A), (B), (C) Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Powyższe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który uchwalony został z inicjatywy Gminy.

Na działce (A) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, były natomiast posadowione obiekty inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci: słupa telekomunikacyjnego drewnianego wraz z umocowaną na nim linią telefoniczną napowietrzną należące do firmy (...). Ponadto na działce znajduje się studzienka kanalizacji sanitarnej, która z tego co Wnioskodawczyni się dowiedziała nie należy do obiektów inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Na działce (B) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, były z kolei posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci rowu melioracyjnego i napowietrznej linii elektroenergetycznej należącej do (...) S.A.

Na działce (C) w momencie sprzedaży nie były posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, były posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci rowu melioracyjnego, napowietrznej linii elektroenergetycznej należącej do (...) S.A.

W odniesieniu do działek (C) oraz (D), będących przedmiotem planowanej sprzedaży Wnioskodawczyni wskazała, że nie podejmowała żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działek. Wnioskodawczyni nie ogłaszała sprzedaży w środkach masowego przekazu, nie występowała z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowych działek. W stosunku do działek (C) oraz (D) został uchwalony z inicjatywy gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Na działce (C) nie są posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, są posadowione obiekty inżynierii lądowej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci słupa telekomunikacyjnego drewnianego wraz z umocowaną na nim linią telefoniczną napowietrzną należące do (...) S.A., rowu melioracyjnego, napowietrznej linii elektroenergetycznej należącej do (...) S.A.

Na działce (D) nie są posadowione żadne budynki w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, są natomiast posadowione obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w postaci: rowu melioracyjnego, napowietrznej linii elektroenergetycznej należącej do (...) S.A.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy w związku ze sprzedażą działek (A), (B), (C), (D) oraz udziału w drodze dojazdowej, tj. w działce (E) będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawczyni istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała ona działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni - w związku ze sprzedażą działek (A), (B), (C), (D) oraz udziału w drodze dojazdowej, tj. w działce (E) - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Analizując treść wniosku należy stwierdzić, że działka (X) - z której wydzielono sześć działek, tj.m.in. (A), (B), (C), (D) oraz działkę (E), która stanowi drogę dojazdową, a które Wnioskodawca planuje sprzedać wraz z udziałem w drodze - została nabyta w 2004 r. w drodze umowy darowizny. Działki będące przedmiotem sprzedaży - jak wskazała Wnioskodawczyni - były wykorzystywane wyłącznie na cele osobiste, a nie w charakterze zarobkowym. Nieruchomość jest obecnie nieodpłatnie użytkowana przez rolnika (nieodpłatne użytkowanie nieruchomości nie jest regulowane żadną pisemną umową).

Powyższego wniosku nie zmienia fakt, że Wnioskodawczyni podzieliła działkę (X).

Co istotne, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych innych czynności związanych ze sprzedażą opisanych działek, zakwalifikowanych jako znamiona profesjonalnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dokonała jakichkolwiek czynności (nie poniosła nakładów) w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży, nie dokonywała ich uatrakcyjnienia mającego na celu podniesienie wartości.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia opisanych we wniosku działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podejmowała takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię tj. uzyskanie w 2017 r. pozwolenia na budowę domu na działce (X) celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych oraz wystąpienie do Urzędu Gminy o wykonanie (bezpłatnie w ramach projektu UE) przyłącza kanalizacyjnego do planowanego budynku, a w latach następnych (2019 r.) w związku ze zmianą planów życiowych podziału działki (X) na mniejsze oraz wydzielenie z niej drogi dojazdowej należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek (A), (B), (C), (D) oraz udziału w drodze dojazdowej, którą ma stanowić działka (E) nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni nie uzyska statusu podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, dostawa wskazanych działek stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.