0111-KDIB3-3.4012.150.2017.1.PK - Zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% przy eksporcie towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% przy eksporcie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% przy eksporcie towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i sprzedaży stolarki okiennej i drzwiowej z PVC i aluminium. Produkty własne oraz inne towary są sprzedawane podmiotom posiadającym siedzibę w Polsce, jak również podmiotom posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej oraz poza terytorium Unii Europejskiej.

Spółka dokonała sprzedaży towarów na rzecz przedsiębiorcy mającego siedzibę w UE, tj. w Belgii. Przedsiębiorca zarejestrowany jest w Belgii jako podatnik podatku od wartości dodanej oraz posiada aktywny VAT UE, zwany dalej Nabywcą. Dostawa towarów dokonana przez Spółkę na rzecz Nabywcy została udokumentowana fakturą. Nabywca dokonał przeniesienia towarów na rzecz swojego oddziału z siedzibą poza terytorium Unii Europejskiej (tj. w Szwajcarii), zwanego dalej Odbiorcą. Dostawa towarów dokonana przez Nabywcę na rzecz Odbiorcy udokumentowana jest rachunkami pro forma PF... i PF... wraz z specyfikacją, wystawionymi przez Odbiorcę i przedłożonymi do odprawy celnej.

Towary sprzedane przez spółkę transportowane były bezpośrednio z zakładu produkcyjnego zlokalizowanego w oddziale Spółki do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej. Transport towaru do miejsca przeznaczenia został zorganizowany przez Spółkę na warunkach DDU, gdzie koszty transportu wraz z ryzykiem związanym z towarami do momentu dostarczenia do miejsca przeznaczenia ponosiła Spółka, natomiast wszystkie celne formalności eksportowe załatwiał Odbiorca.

Spółka otrzymała od belgijskiego Nabywcy deklarację eksportową o nr MRN... i..., gdzie eksporterem jest Nabywca, natomiast Odbiorcą oddział zarejestrowany w Szwajcarii. Deklaracja eksportowa powołuje się na numery i dane z rachunków pro forma Odbiorcy. Spółka natomiast nie ma komunikatu IE-599 gdyż zgodnie z informacją od Odbiorcy i agencji celnej dokonującej odprawy nie wystawia się takiego komunikatu wskazując, że informacja na deklaracji eksportowej "sorti le: 12/09/2017" oznacza "wywiezione w dniu 12/09/2017". Załącznikiem do deklaracji eksportowej są rachunki pro forma z specyfikacją ilościową towarów przedstawionych do odprawy przez Odbiorcę wraz z ich wagą, środkiem transportu, nr certyfikatu EUR.1 oraz wartością towaru. W deklaracji eksportowej o nr MRN... i... towary ujęte są w jednej pozycji towarowej zgodnie z Taryfą Celną ISZTAR. Wykaz towarów przedstawiony w specyfikacji jest tożsamy z towarami ujętymi w fakturze wystawionej przez Spółkę. Dodatkowo Spółka dysponuje dokumentem wystawionym przez urząd celny w Szwajcarii po ocleniu towarów z adnotacją "Import Definitiv" o numerach... i..., w których widnieje powołanie się na deklaracje eksportowe o nr... i....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo postąpi stosując stawkę 0% VAT z tytułu eksportu towarów w odniesieniu do sprzedanych Nabywcy towarów posiadając przedstawione wyżej dokumenty?

Zdaniem wnioskodawcy dokumenty eksportowe MRN... i... z informacją "wywieziono 12/09/2017" wraz z rachunkami pro forma i specyfikacją towarów przedstawione do odprawy celnej oraz dokumenty importowe... i... są wystarczające do zastosowania stawki VAT 0% dla eksportowanych towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT w eksporcie pośrednim ma zastosowanie obniżona stawka VAT pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument potwierdzający ich wywóz poza terytorium UE, z którego wynika tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu. Zdaniem Spółki posiada ona takie dokumenty, ponieważ wynika z nich, że nastąpił wywóz towarów z Unii Europejskiej oraz towary widniejące na posiadanych dokumentach są tożsame z towarami widniejącymi na fakturze wystawionej przez spółkę na rzecz Nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy przez eksport towarów rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Trzeba tutaj zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, ww. stawkę stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Aby zatem możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przy czym, w przypadku eksportu pośredniego - zgodnie z ww. art. 41 ust. 11 ustawy - zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 0%, jeżeli spełnione zostaną warunki zawarte w tym przepisie. Dokument, jakim podatnik powinien się posłużyć dla wykazania eksportu pośredniego, winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny i potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca sprzedaje towary podmiotowi belgijskiemu, który bezpośrednio z Polski wywozi je do swojego oddziału znajdującego się w Szwajcarii. Dostawa udokumentowana jest rachunkami pro forma PF... i PF... wraz z specyfikacją, wystawionymi przez Odbiorcę i przedłożonymi do odprawy celnej. Spółka otrzymała od belgijskiego Nabywcy deklarację eksportową o nr MRN... i..., Spółka natomiast nie ma komunikatu IE-599 gdyż zgodnie z informacją od Odbiorcy i agencji celnej dokonującej odprawy nie wystawia się takiego komunikatu wskazując, że informacja na deklaracji eksportowej "sorti le: 12/09/2017" oznacza "wywiezione w dniu 12/09/2017". Załącznikiem do deklaracji eksportowej są rachunki pro forma z specyfikacją ilościową towarów przedstawionych do odprawy przez Odbiorcę wraz z ich wagą, środkiem transportu, nr certyfikatu EUR.1 oraz wartością towaru. W deklaracji eksportowej o nr MRN... i... towary ujęte są w jednej pozycji towarowej zgodnie z Taryfą Celną ISZTAR. Wykaz towarów przedstawiony w specyfikacji jest tożsamy z towarami ujętymi w fakturze wystawionej przez Spółkę. Dodatkowo Spółka dysponuje dokumentem wystawionym przez urząd celny w Szwajcarii po ocleniu towarów z adnotacją "Import Definitiv" o numerach... i..., w których widnieje powołanie się na deklaracje eksportowe o nr... i....

Jak wynika z powyższych informacji, wywozu towarów dokonuje Wnioskodawca (transport towaru do miejsca przeznaczenia został zorganizowany przez Spółkę na warunkach DDU, gdzie koszty transportu wraz z ryzykiem związanym z towarami do momentu dostarczenia do miejsca przeznaczenia ponosiła Spółka). W związku z tym w niniejszej sprawie spełniony został pierwszy z warunków, aby dokonaną dostawę towarów uznać za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy (eksport bezpośredni).

Jednak aby spełniona została definicja eksportu, w myśl ww. przepisu oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie również drugiego warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Przepisy ustawy nie wskazują wprost na dokument, którego posiadanie stanowi warunek konieczny zastosowania stawki 0%. W art. 41 ust. 6a ustawy ustawodawca posługuje się sformułowaniem "w szczególności" co prowadzi do wniosku, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granice UE. Wskazany ostatnio przepis został dodany do ustawy z dniem 1 kwietnia 2013 r., W uzasadnieniu projektu do ustawy nowelizującej wskazano, że zmiana w art. 41 ust. 6a ustawy określa otwarty katalog dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską, o których mowa w ust. 6 tego artykułu. Z uwagi na to, iż w zależności od państwa, w którym nastąpi objęcie procedurą wywozu, mogą występować różne dokumenty, zaproponowany został katalog otwarty dokumentów, które mogą potwierdzać wywóz towarów poza UE. Umożliwi to stosowanie stawki 0% również w sytuacji, gdyby w innych państwach funkcjonowały zgodnie z przepisami tam obowiązującymi inne niż wymienione w tym przepisie dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE (druk nr 805, Sejm RP VII kadencji, dostęp pod adresem: http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/druk.xsp?nr=805).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy, i obowiązujące przepisy prawa, w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że deklaracje eksportowe, z wykazaną datą wywozu towarów (które Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta), do których są dołączone rachunki pro forma, ze specyfikacją ilościową towarów przedstawionych do odprawy przez Odbiorcę, w której wykaz towarów jest tożsamy z towarami ujętymi w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, wraz z ich wagą, środkiem transportu, nr certyfikatu EUR.1 i wartością towaru oraz dokumenty wystawione, po ocleniu towarów, przez urząd celny w Szwajcarii, w których widnieje powołanie się na deklaracje eksportowe, stanowią łącznie dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii.

Zatem zostaną spełnione warunki do uznania opisanych we wniosku dostaw towarów za eksport, opodatkowany preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.