0111-KDIB3-3.4012.137.2018.1.MS - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lipca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.137.2018.1.MS Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem mającym siedzibę w N. (woj....) działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach.

Zgodnie z art. 17 przywołanej ustawy, Stowarzyszenie uzyskało osobowość prawną z chwilą wpisu do KRS. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej ubiega się o środki publiczne (w ramach projektu finansowego z UE) na realizację działań związanych z organizacją projektu "...", w którym będą uczestniczyć mieszkańcy obszaru Lokalnej Grupy Działania oraz społeczność gminy X.

W związku z realizacją projektu poniesione zostaną koszty na zakup i montaż wyposażenia siłowni zewnętrznej tj. jeździec, biegacz, orbitek, narciarz pojedyńczy. Z punktu widzenia rozliczeń realizowanego projektu istotną jest ocena czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia (odzyskania) podatku VAT, tj. czy może być on uznany jako wydatek kwalifikowany do objęcia finansowaniem.

Na podstawie założeń projektu za "odzyskanie" podatku VAT należy rozumieć możliwość odliczenia go od podatku VAT należnego, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy o podatku od towaru i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wnioskodawca pragniemy podkreślić, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mieszkańcy będą uczestniczyć nieodpłatnie w organizacji spotkań na świeżym powietrzu w celu poprawy kondycji fizycznej.

Zakupy dokonane na potrzeby realizacji projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, który nie jest podatnikiem podatku od towaru i usług, ponosząc wydatki o których mowa powyżej (tj. zakup wyposażenia siłowni zewnętrznej jeździec, biegacz, orbitek, narciarz pojedyńczy) będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie, odzyskanie podatku od towarów i usług nie będzie mu przysługiwało.

Dlatego też podatek ten będzie mógł być uznany jako kwalifikowany w rozumieniu instrukcji projektowej. Wnioskodawca konkluzje swoją oparł na treści art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 1, który to stanowi, iż podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych.

W kontekście wskazanej regulacji istotnym było ustalenie czy Wnioskodawca posiada status podatnika VAT, a następnie zweryfikowanie czy istnieje związek z dokonanymi zakupami z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności. Jeśli zatem Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika, nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT i koszt ten może uznać za kwalifikowalny.

Zdaniem Wnioskodawcy wobec tego, że nie prowadzi on działalności gospodarczej, nie może być on zakwalifikowany jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co przesądza o braku możliwości odliczenia podatku od towaru i usług. Niemiej w ocenie Wnioskodawcy, nawet w sytuacji gdyby został on uznany za podatnika podatku VAT, w przedstawionym stanie faktycznym i tak nie mógłby on skorzystać z prawa do odliczenia tego podatku. Wskazać bowiem należ, iż zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez podatnika towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo do odliczenia podatku nie przysługuje. Przy czym związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć charakter bezpośredni. W zaistniałej sytuacji zastosowanie znalazłoby zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca nie realizuje sprzedaży o wartości przekraczającej 200.000,00 zł zatem drugi z warunków do odliczenia podatku VAT nie zostałby spełniony. Podsumowując Wnioskodawca pragnie dodać, że zdaje sobie sprawę, iż w kompetencji Organu nie leży ocena kwalifikowalności podatku VAT pod kątem rozliczenia projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 34 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej ubiega się o środki publiczne (w ramach projektu finansowego z UE) na realizację działań związanych z organizacją projektu "...". W ramach projektu Wnioskodawca zamierza zakupić wyposażenie siłowni zewnętrznej, którego korzystać będą mieszkańcy obszaru Lokalnej Grupy Działania oraz społeczność gminy X.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że powstałe w ramach projektu wyposażenie siłowni zewnętrznej nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych lecz będzie służyć mieszkańcom nieodpłatnie w ramach organizowanych przez nich spotkań na świeżym powietrzu celem poprawy kondycji fizycznej.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu pn.: "...".

Zatem odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawnopodatkowy odnośnie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu, jednakże w części oparty jest ono na innej podstawie prawnej niż to wskazano w uzasadnieniu interpretacji. Wnioskodawca prawidłowo stwierdził, że nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu gdyż nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jednakże brak prawa do odliczenia wynika ponadto z faktu, że powstałe wyposażenie siłowni nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych gdyż korzystanie z niego przez mieszkańców będzie nieodpłatne a nie jak wskazano w stanowisku w związku z tym, że Wnioskodawca mógłby korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl