0111-KDIB3-3.4012.111.2019.1.MPU - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie infrastruktury sportowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu - 3 kwietnia 2019 r.) uzupełniony pismem z 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu - 17 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania pn.: "(...)" - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów iusług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania pn.: "(...)". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu - 17 kwietnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - (...) (dalej: "Wnioskodawca", "Gmina") jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W roku 2018 Gmina zrealizowała zadanie pn. " (...)" w celu zwiększenia efektywności energetycznej budynku użyteczności publicznej, tj. budynku zaplecza sportowego w (...) (dalej: "Obiekt", "Nieruchomość").

Opisane we wniosku zadanie było realizowane w związku z działalnością statutową Gminy i obejmowało sprawy kultury fizycznej w tym urządzeń sportowych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego zadania nie będą służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Budynek służył i służy szkoleniu i zajęciom sportowym dzieci, młodzieży z Gminy (...).

Po zakończeniu inwestycji z dniem (...) roku, Gmina powierzyła administrowanie Obiektem (...) w (...) (dalej: "Stowarzyszenie", "Administrator"), które jest stowarzyszeniem kultury fizycznej, zarejestrowanym w Rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki Krajowego Rejestru Sądowego.

Należy zaznaczyć, że z tytułu wykonywania obowiązków wskazanych w umowie Administrator nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia. Gmina również nie będzie pobierać wynagrodzenia od administratora. Stowarzyszenie jest jedynie odpowiedzialne za utrzymanie Obiektu w stanie niepogorszonym ponad granice normalnego użycia oraz za prowadzenie zarządzania zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Gminą a Administratorem.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że takie administrowanie nie jest zarządzaniem w rozumieniu artykułu 184a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm.).

Tutejszy Urząd swoją decyzję o oddaniu Nieruchomości w administrowanie oparł na podstawie wyjaśnień Ministerstwa rolnictwa i Rozwoju Wsi nr ROWwds-ar-504-231/11 (5533) z dnia 25 listopada 2011 r.,

Poniesione w ramach realizacji wydatki były dokumentowane fakturami wystawionymi na (...). Przedstawione zadanie Gmina wykonała przy zaplanowanym udziale dofinansowania w ramach (...) na lata (...), które ma otrzymać na podstawie umowy.

Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją wskazanego we Wniosku zadania pn.: "(...)".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania pn.: "(...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania pn.: "(...)".

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, aby Gmina mogła skorzystać z prawa do odliczenia VAT, w pierwszej kolejności powinna spełnić przesłanki umożliwiające uznanie jej dla czynności opodatkowanych za podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ostawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak zostało to wskazane powyżej, Gmina zrealizowała zadanie z zamiarem wykonania nieodpłatnych zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawą 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994). Uznać zatem należy, że realizując zadanie Gmina działała jako organ władzy publicznej, wykonujący ustawowe powinności wobec społeczności lokalnej dotyczące zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Podkreślenia wymaga również, że Gmina w trakcie realizacji zadania związanego z termomodernizacją Obiektu nie odliczała podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na jej realizację. Takie podejście Gminy potwierdza fakt, iż Gmina nie wykorzystywała, nie wykorzystuje i nie przewiduje wykorzystywania Obiektu w celach komercyjnych w zakresie dającym prawo do odliczenia VAT.

W konsekwencji, z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na przedmiotową termomodernizację, z uwagi na brak związku poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Podobne stanowisko zdaje się również potwierdzać jednolita linia orzecznicza organów skarbowych w niniejszym zakresie. Tytułem przykładu Gmina pragnie przywołać następujące interpretacje:

* Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.61.2018.1.WL: "Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własna odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym). (...) Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - zakupione towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu, wykorzystane zostały do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi z tytułu realizacji tego projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy."

* Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.294.2018.1.AO: "W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie były spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany we wniosku projekt nie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu - jak wskazano we wniosku - "były wykorzystane wyłącznie do nieopodatkowanych czynności". Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją inwestycji pn.: "Termomodernizacją obiektu sportowo-kulturalnego (...)", Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie były spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. inwestycji nie służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VA T. "

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm., zwana dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT"). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy). Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych inienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym"), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej w tym urządzeń sportowych wskazane. (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W roku 2018 Gmina zrealizowała zadanie pn. " (...)" w celu zwiększenia efektywności energetycznej budynku użyteczności publicznej, tj. budynku zaplecza sportowego w (...). Opisane we wniosku zadanie było realizowane w związku z działalnością statutową Gminy i obejmowało sprawy kultury fizycznej w tym urządzeń sportowych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego zadania nie będą służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Budynek służył i służy szkoleniu i zajęciom sportowym dzieci, młodzieży z (...). Po zakończeniu inwestycji z dniem (...) roku, Gmina powierzyła administrowanie Obiektem (...) w (...) (dalej: "Stowarzyszenie", "Administrator"), które jest stowarzyszeniem kultury fizycznej, zarejestrowanym w Rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki Krajowego Rejestru Sądowego. Należy zaznaczyć, że z tytułu wykonywania obowiązków wskazanych w umowie Administrator nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia. Gmina również nie będzie pobierać wynagrodzenia od administratora. Stowarzyszenie jest jedynie odpowiedzialne za utrzymanie Obiektu w stanie niepogorszonym ponad granice normalnego użycia oraz za prowadzenie zarządzania zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Gminą a Administratorem. Poniesione w ramach realizacji wydatki były dokumentowane fakturami wystawionymi na (...).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do obniżenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją wskazanego we wniosku zadania.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego projektu, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem prawo do odliczenia powstaje, jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego zadania nie będą służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Budynek służył i służy szkoleniu i zajęciom sportowym dzieci, młodzieży. Wnioskodawca również nie będzie pobierać wynagrodzenia od administratora. Wobec powyższego, skoro efekt finalny zadania nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca realizując niniejsze zadanie, nie działa jako podatnik, lecz działa w zakresie realizacji zadań własnych Gminy polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców w zakresie kultury fizycznej w tym urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Zatem analiza treści wniosku, przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki związane na realizację zadania pn.: "(...)".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.