0111-KDIB3-2.4012.89.2020.1.EJU - Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.89.2020.1.EJU Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) uzupełniony pismem z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany pismem z 26 lutego 2020 r.):

Gmina złożyła wniosek o numerze WND (...) o dofinansowanie dla projektu pn. "...", który został wybrany do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Okres realizacji projektu: od 20 grudnia 2018 r. do 30 czerwca 2023 r.

Beneficjent projektu, Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT) pod numerem NIP...., a zatem Gmina jest Nabywcą.

Wszystkie prace w ramach projektu będą zlecane przez Gminę. W ramach projektu zostanie wykonana rozbudowa i zagospodarowanie centrum przesiadkowego integrującego Dworzec Autobusowy z Dworcem PKP oraz budową dróg rowerowych i infrastruktury towarzyszącej.

W ramach rozbudowy centrum przesiadkowego powstanie:

* parking typu park&ride na ok. 200 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych,

* zatoka autobusowa, 6 miejsc postojowych dla pojazdów osobowych o napędzie elektrycznym wraz ze stacjami szybkiego ładowania,

* parking typu bike&ride z 100 zadaszonych miejsc postojowych dla rowerów z punktem ładowania rowerów elektrycznych,

* jezdnie manewrowe.

Natomiast budowa 28,2 km liniowej infrastruktury rowerowej obejmie: budowę dróg dla rowerów o długości ok. 11.5 km, dróg dla rowerów i pieszych o łącznej długości ok 6,2 km pasów dla rowerów o łącznej długości ok 1,5 km odcinków istniejących jezdni o łącznej długości ok 9,0 km (prowadzenie rowerów w ruchu ogólnym, w tym kontraruch) oraz budowę tunelu pieszo-rowerowego o łącznej długości ok. 146 m.

Część tras rowerowych prowadzona będzie po istniejących drogach publicznych, drogach wewnętrznych, które wymagają oznakowania oraz instalacji urządzeń BRD (w tym ukształtowanych konstrukcyjnie).

W roku 2018 został wyłoniony w trybie przetargu nieograniczonego przez Gminę wykonawca Koncepcji wariantowej oraz Programu Funkcjonalno-Użytkowego dla projektu na podstawie umowy z dnia 25 stycznia 2018 r. Płatność za wykonane usługi nastąpiła w 21 grudnia 2018 r.

Wykonawcy dokumentacji projektowych oraz robót zostaną wyłonieni w drodze przetargu i będą wystawiali Gminie faktury z naliczoną stawką podatku VAT właściwą dla specyfiki robót.

Gmina zakupi nieruchomość gruntową o powierzchni łącznej 6961 m2, będącej obecnie własnością S. w użytkowaniu wieczystym przez P. SA. na której zostanie rozbudowane centrum przesiadkowe.

Gmina zakłada, że po zakończeniu realizacji projektu w okresie trwałości powstała infrastruktura będzie stanowić własność częściowo Beneficjenta oraz Powiatu, któremu na mocy porozumienia z dnia 3 października 2018 r. rowerową infrastrukturę drogową w ciągach dróg powiatowych Gmina przekaże nieodpłatnie Powiatowi, który jest zobowiązany do bieżącego utrzymywania oraz dokonywania koniecznych napraw pogwarancyjnych.

Infrastruktura powstała w ramach projektu będzie służyć do celów nieodpłatnych, niekomercyjnych, wszyscy będą mogli swobodnie z niej korzystać i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.). Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zdania własne obejmują sprawy (...) 2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego oraz 4) lokalnego transportu zbiorowego.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, rozbudowa centrum przesiadkowego wraz z budową infrastruktury rowerowej należy do zadań własnych Gminy. Realizacja projektu ma na celu rozwój i integrację systemu publicznego transportu zbiorowego oraz promocję transportu bez emisyjnego.

Celami szczegółowymi projektu są:

* wzrost atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów,

* poprawa jakości powietrza oraz ochrona środowiska poprzez wsparcie i promocję transportu bezemisyjnego,

* poprawa dostępności dla osób niepełnosprawnych,

* poprawa ogólnej sprawności i niezawodności systemu komunikacji publicznej,

* poprawa bezpieczeństwa pasażerów transportu zbiorowego,

* poprawa bezpieczeństwa niechronionych użytkowników ruchu (piesi, rowerzyści),

* rozwój społeczno-gospodarczy regionu i zwiększenie jego atrakcyjności.

Produkty projektu: rozbudowane centrum przesiadkowe z parkingiem typu park&ride, ścieżki rowerowe, ciągi pieszo-rowerowe oraz infrastruktura drogowa będą udostępniane nieodpłatnie, na otwartych, przejrzystych i niedyskryminacyjnych warunkach wszystkim zainteresowanym chcącym skorzystać z budowanej infrastruktury. W szczególności za korzystanie z parkingu park&ride nie będą pobierane żadne opłaty a miejsca postojowe będą udostępniane na otwartych, przejrzystych warunkach wszystkim zainteresowanym chcącym skorzystać z centrum przesiadkowego, zarówno na transport zbiorowy miejski jak i prywatny. W tym zakresie Gmina realizuje zadania własne o charakterze niegospodarczym. Ładowarki do samochodów oraz rowerów elektrycznych zostaną udostępnione nieodpłatnie, czyli bez pobierania opłat za ładowanie.

Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o którym mowa we wniosku oraz efekty projektu będą wykorzystywane nieodpłatnie przez mieszkańców Gminy T. Towary i usługi wytworzone w ramach projektu, w tym związane z rozbudową centrum przesiadkowego wraz z budową infrastruktury rowerowej nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych (sprzedaży).

Na fakturach za zakup towarów i usług zrealizowanych w ramach ww. projektu Gmina widnieje i będzie widniała jako nabywca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Towary i usługi wytworzone w ramach projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych (sprzedaży), co zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106) wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu "...".

Reasumując Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawiony zaistniały stan faktyczny jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z powyższych unormowań wynika, że wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Gmina - zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) - posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy).

W tym miejscu należy przywołać również przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2475 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, organizatorem publicznego transportu zbiorowego, zwanym dalej "organizatorem", właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest gmina:

a.

na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,

b.

której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami - na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie.

Na mocy art. 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, do zadań organizatora należy:

1.

planowanie rozwoju transportu,

2.

organizowanie publicznego transportu zbiorowego,

3.

zarządzanie publicznym transportem zbiorowym.

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega w szczególności na:

* zapewnieniu odpowiednich warunków funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, w szczególności w zakresie:

a.

standardów dotyczących przystanków komunikacyjnych oraz dworców,

b.

korzystania z przystanków komunikacyjnych oraz dworców,

c.

funkcjonowania zintegrowanych węzłów przesiadkowych,

d.

funkcjonowania zintegrowanego systemu taryfowo-biletowego,

e.

systemu informacji dla pasażera (pkt 3),

* określeniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnianych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów (pkt 6).

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym stanowi, że określenie przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania, o których mowa w ust. 1 pkt 6, następuje w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego.

Przepisy ww. ustawy o publicznym transporcie zbiorowym wprowadzają pojęcie operatora publicznego transportu zbiorowego, którym - w świetle art. 4 ust. 1 pkt 8 tej ustawy - jest samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont:

1.

przystanków komunikacyjnych oraz dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest gmina;

2.

wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom, posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych bez względu na kategorię tych dróg.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w okresie od 20 grudnia 2018 r. do 30 czerwca 2023 r. realizuje projekt pn. "...". W ramach rozbudowy centrum przesiadkowego powstanie parking typu park&ride na ok. 200 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych, zatoka autobusowa, 6 miejsc postojowych dla pojazdów osobowych o napędzie elektrycznym wraz ze stacjami szybkiego ładowania, parking typu bike&ride z 100 zadaszonych miejsc postojowych dla rowerów z punktem ładowania rowerów elektrycznych, jezdnie manewrowe. Natomiast budowa 28,2 km liniowej infrastruktury rowerowej obejmie: budowę dróg dla rowerów o długości ok. 11.5 km, dróg dla rowerów i pieszych o łącznej długości ok 6,2 km pasów dla rowerów o łącznej długości ok 1,5 km odcinków istniejących jezdni o łącznej długości ok 9,0 km (prowadzenie rowerów w ruchu ogólnym, w tym kontraruch) oraz budowę tunelu pieszo-rowerowego o łącznej długości ok. 146 m.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak podał Wnioskodawca produkty projektu tj. rozbudowane centrum przesiadkowe z parkingiem typu park&ride, ścieżki rowerowe, ciągi pieszo-rowerowe oraz infrastruktura drogowa będą udostępniane nieodpłatnie, na otwartych, przejrzystych i niedyskryminacyjnych warunkach wszystkim zainteresowanym chcącym skorzystać z budowanej infrastruktury. W szczególności za korzystanie z parkingu park&ride nie będą pobierane żadne opłaty a miejsca postojowe będą udostępniane na otwartych, przejrzystych warunkach wszystkim zainteresowanym chcącym skorzystać z centrum przesiadkowego, zarówno na transport zbiorowy miejski jak i prywatny. W tym zakresie Gmina realizuje zadania własne o charakterze niegospodarczym. Ładowarki do samochodów oraz rowerów elektrycznych również zostaną udostępnione nieodpłatnie, czyli bez pobierania opłat za ładowanie. Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o którym mowa we wniosku oraz efekty projektu będą wykorzystywane nieodpłatnie przez mieszkańców Gminy. Gmina zakłada, że po zakończeniu realizacji projektu w okresie trwałości powstała infrastruktura będzie stanowić własność częściowo Beneficjenta oraz Powiatu, któremu na mocy porozumienia z dnia 3 października 2018 r. rowerową infrastrukturę drogową w ciągach dróg powiatowych Gmina przekaże nieodpłatnie Powiatowi, który jest zobowiązany do bieżącego utrzymywania oraz dokonywania koniecznych napraw pogwarancyjnych. Towary i usługi wytworzone w ramach projektu, w tym związane z rozbudową centrum przesiadkowego wraz z budową infrastruktury rowerowej nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych (sprzedaży).

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania zadania, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "".

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazanie, że towary i usługi wytworzone w ramach projektu, w tym związane z rozbudową centrum przesiadkowego wraz z budową infrastruktury rowerowej nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl