0111-KDIB3-2.4012.880.2019.2.EJU - Brak prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) uzupełnione pismem z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "..."- jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 5 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.880.2019.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej podatek lub VAT) zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej ustawa o samorządzie gminnym) w szczególności w sprawach zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, dotyczące kultury oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Gmina zrealizowała projekt pn. "..." polegający na modernizacji obiektu pełniącego funkcję Sali wiejskiej prace w ramach zadania objęły m.in.

* wykonanie robot budowlano-montażowych tj. wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wymianę podłóg instalacji elektrycznej, oświetlenia, instalację wentylacji z odzyskiem ciepła, wymianę instalacji wodno-kanalizacyjnych wraz z remontem łazienek,

* zakup wyposażenia kuchni.

Gmina ponosiła wydatki dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na nią fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Przedmiotowe przedsięwzięcie realizowane było przy współfinansowaniu w ramach konkursu na operacje typu "...", w ramach działania "..." objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Gmina zamierza wykorzystywać przedmiotową salę wiejską do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Obiekt będący przedmiotem Projektu będzie bowiem ogólnodostępny będą na nim realizowane przede wszystkim działania społeczne, w tym m.in.

* próby oraz koncerty orkiestry dętej,

* próby zespołu mażoretek,

* wydarzenia kulturalne,

* imprezy lokalne,

* obchody święta plonów,

* warsztaty kulinarne,

* spotkania koła gospodyń wiejskich, etc.

Dodatkowo Gmina zamierza udostępniać przedmiotową salę nieodpłatnie, na rzecz zainteresowanych osób w celu organizacji spotkań okolicznościowych takich jak np. wesela komunie, stypy, etc. Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania Sali.

Jednocześnie Wnioskodawca będzie obciążał korzystających z Sali kosztami zużytych mediów, zgodnie ze wskazaniami odpowiednich liczników. Niemniej jednak Gmina pragnie podkreślić, ze samo udostępnienie Sali wiejskiej będzie nieodpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo doi obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114 art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek

* wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT

* wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,

* nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

Gmina pragnie zaznaczyć, ze Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) wielokrotnie wskazywał, że w celu przyznania podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego co do zasady konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku należnego, a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Jednocześnie, zdaniem TSUE istnieje możliwość przyznania podatnikowi prawa do odliczenia, gdy taki bezpośredni i ścisły związek nie występuje lecz poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów i usług. Takie wydatki mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika (wyrok TSUE w sprawie C-126/14 Sveda UAB).

Powyższe prowadzi do wniosku, że prawo do odliczenia powstaje zarówno wtedy, gdy dany wydatek pozostaje w ścisłym związku z konkretną czynnością opodatkowaną, jak również, gdy jest związany z większą liczbą takich czynności, a także, gdy zostaje poniesiony w związku z ogółem czynności, kształtujących zakres działalności gospodarczej podatnika. W każdym bowiem z tych przypadków podatek naliczony zapłacony w cenie nabytych towarów lub usług stanowi, w sposób pośredni lub bezpośredni, element cenotwórczy czynności opodatkowanych, pozostając z nimi w ten sposób ścisłym związku, wynikającym zarówno z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy, nabywane w ramach projektu towary oraz usługi, będą przez nią wykorzystywane wyłącznie do czynności niedających prawa do odliczenia VAT naliczonego. Projekt będzie służył do realizacji zadań własnych Gminy, zaś jego głównym celem jest udostępnienie mieszkańcom.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku wydatków na modernizację Sali wiejskiej, brak jest bezpośredniego i ścisłego ich związku z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Gmina podkreśla, że nie będzie czerpała zysków z udostępniania przedmiotowej Sali, w szczególności nie będzie udostępniała jej za odpłatnością.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS lub Organ).

Przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 20 września 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.429.2019.1.PS Organ wskazał, że "w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina nie jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które ponosiła w związku z jej realizacją. W przedmiotowej sprawie - jak wynika z treści wniosku - sala widowiskowa w świetlicy będzie wykorzystywane przez Gminę do czynności zarówno spoza zakresu ustawy o podatku od towarów i usług (zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty), oraz do czynności opodatkowanych (sprzedaż mediów - obciążenie za odprowadzenie ścieków i zużycie energii w przypadku najmu sali). Ponieważ jednak obciążenie podmiotu korzystającego z sali widowiskowej za odprowadzenie ścieków oraz za energię elektryczną dotyczy tylko zużycia przez ten podmiot mediów, zatem w rozpatrywanej sprawie nie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi (odsprzedażą "mediów"), a zakupami dotyczącymi przebudowy i wyposażenia sali widowiskowej w świetlicy w, nie będzie skutkować prawem do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na przedmiotową inwestycję".

Zbieżny pogląd został zaprezentowany w interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.166.2019.1.EN DKIS wskazał, że "Gmina będzie obciążać korzystających ze Świetlicy kosztami zużycia mediów wody, energii elektrycznej, ogrzewania, które to obciążenia dokonywane będą w oparciu o faktyczne zużycie poszczególnych mediów na podstawie wskazań podliczników i dokumentowane będą przez Gminę odpowiednimi fakturami VAT. Jednakże samo udostępnienie Świetlicy będzie nieodpłatne i realizowane w ramach zadań własnych Gminy. Budowa przedmiotowej Świetlicy nie będzie związana bezpośrednio ze zużyciem wody, energii elektrycznej czy ogrzewania, w analizowanym zdarzeniu nie będzie bowiem dochodzić do przeniesienia na użytkowników Świetlicy (w drodze refakturowama) kosztów budowy tej Świetlicy. Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie realizował przedmiotowy projekt jako zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. "Budowa świetlicy wiejskiej ()". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina realizując przedmiotowe zadanie nie będzie działać jako podatnik VAT a wydatki związane z realizacją tego zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.266.2018.1.IP DKIS wskazał, że "refakturowane" na rzecz użytkowników świetlic koszty tzw. "mediów" (tj. energii elektrycznej, ogrzewania, wody) dotyczą tylko faktu zużycia przez tych użytkowników ww. mediów. Natomiast budowa przedmiotowej świetlicy nie wiąże się bezpośrednio ze zużyciem wody, energii elektrycznej czy ogrzewania. W analizowanym zdarzeniu nie będzie dochodzić bowiem do przeniesienia na użytkowników świetlicy (w drodze refakturowana) kosztów budowy przedmiotowej świetlicy. Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy ze Wnioskodawca - wybierając pierwszy model zarządzania świetlicą - będzie realizował przedmiotowy projekt poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy co w konsekwencji skutkować będzie brakiem możliwości odliczenia podatku VAT."

Zbieżne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. 0461-ITPP3.4512.133.2017.1.EB w której DKIS podkreślił, że budynek świetlicy wiejskiej będzie wykorzystywany - co do zasady - do realizacji zadań własnych (tj. organizacji zebrań wyborów) oraz sporadycznie będzie użyczany mieszkańcom w celu organizacji imprez okolicznościowych. Gmina zakłada możliwość pobierania jedynie kwoty stanowiącej zwrot kosztów zużytych "mediów". Poza tym Gmina nie będzie ustalać odrębnego wynagrodzenia za udostępnienie świetlicy. W efekcie z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług - Gmina będzie udostępniała budynek świetlicy nieodpłatnie. Udostępnianie to nie może być uznane za odpłatne nawet na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, gdyż jest związane z realizacją zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Fakt, że Gmina będzie przenosić koszty "mediów" na użytkowników nie oznacza, że budynek świetlicy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Samo przenoszenie kosztów zużytych mediów należy traktować jako odrębne świadczenie, które nie ma wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących budynku świetlicy. Tym samym należy stwierdzić, że budynek świetlicy wiejskiej, który będzie służył do realizacji zadań własnych Gminy oraz będzie nieodpłatnie użyczany mieszkańcom - będzie wykorzystywany przez Gminę wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. W świetle powyższych argumentów oraz z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na termomodernizacje, przebudowę oraz rozbudowę budynku świetlicy wiejskiej gdyż nie będzie istniał związek zakupów dotyczących termomodernizacji ww. budynku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie będzie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu podatku, gdyż środki o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w przywołanym rozporządzeniu".

Tym samym z uwagi na brak związku wydatków ponoszonych na projekt z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi VAT, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. W związku z powyższym, zdaniem Gminy, nie będzie miała ona prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenie przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zrealizował projekt pn. "..." polegający na modernizacji obiektu pełniącego funkcję sali wiejskiej. Gmina ponosiła wydatki dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na nią fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca Gmina zamierza wykorzystywać przedmiotową salę wiejską do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Obiekt będący przedmiotem projektu będzie bowiem ogólnodostępny będą na min. realizowane przede wszystkim działania społeczne. Dodatkowo Gmina zamierza udostępniać przedmiotową salę nieodpłatnie, na rzecz zainteresowanych osób w celu organizacji spotkań okolicznościowych takich jak np. wesela komunie, stypy, etc. Wnioskodawca będzie obciążał korzystających z Sali kosztami zużytych mediów zgodnie ze wskazaniami liczników. Gmina wskazała, że samo udostępnienie sali wiejskiej będzie nieodpłatne.

Przedstawiony przez Gminę opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w omawianym przypadku warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z tytułu modernizacji obiektu nie będą spełnione, gdyż towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca wskazał co prawda, że Gmina będzie obciążać korzystających z Sali kosztami zużytych mediów zgodnie ze wskazaniami odpowiednich liczników, jednakże, samo udostępnienie sali będzie nieodpłatne. Należy w tym miejscu wskazać iż fakt, że Gmina będzie przenosić koszty "mediów" na użytkowników nie oznacza, że sala będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Samo przenoszenie kosztów zużytych mediów należy traktować jako odrębne świadczenie, które nie ma wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących Sali wiejskiej. Wydatki poniesione na modernizację Sali nie będą związane bezpośrednio ze zużyciem mediów gdyż w analizowanej sprawie nie będzie bowiem dochodzić do przeniesienia na użytkowników Sali (w drodze refakturowania) kosztów jej modernizacji. Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że sala wiejska, - która będzie nieodpłatnie udostępniana mieszkańcom - nie będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu.

Reasumując, Gminie nie przysługuje, prawo odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "" gdyż w przedmiotowej sytuacji nie będzie istniał związek zakupów dotyczących modernizacji Sali z czynnościami opodatkowanymi.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.