0111-KDIB3-2.4012.851.2018.1.ASZ - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. "...". Wniosek został uzupełniony pismem z 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z 18 stycznia 2019 r.:

Gmina (Wnioskodawca) realizuje projekt pn. "..." współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna, Działanie: 4.5. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie, Poddziałanie: 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie ZIT. Dnia 29 sierpnia 2018 r. została podpisana umowa o dofinansowanie projektu pomiędzy Gminą a Województwem pełniącym rolę Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014 - 2020.

Okres realizacji projektu: od 30 grudnia 2016 do 31 grudnia 2020. Całkowita wartość projektu wynosi XXX zł, w tym dofinansowanie z EFRR w wysokości XXX zł.

Zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odzyskania. W związku z powyższym niezbędne jest uzyskanie interpretacji, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..." w myś1 przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedmiot projektu obejmuje:

1. Budowę centrum przesiadkowego w B. N., w tym: zmianę sposobu użytkowania części budynków zapewniając miejsce obsługi podróżnych, czytelnię z wydzielonym miejscem do ładowania telefonów komórkowych i tabletów w sposób tradycyjny (porty USB) i indukcyjnie, kasy biletowe lub automaty, w których można zakupić bilet (umożliwiające płatność e-kartą), zaplecze socjalne. Modernizacja stanu technicznego budynków (w tym odwodnienie, naprawa pokryć dachowych, termomodernizacja, remonty stropów itp.). Dostosowanie budynków do obowiązujących przepisów prawa budowlanego i warunków technicznych (w tym budowa nowej klatki chodowej, windy osobowej). Modernizację zagospodarowania terenu dostosowaną do planowanych prac drogowych i infrastrukturalnych oraz połączenie terenu z istniejącą siecią komunikacji publicznej (kolejowej, autobusowej), drogowej, rowerowej, szlakami pieszymi (istniejące i planowane ciągi pieszo-rowerowe) umożliwiające dojazd do centrum przesiadkowego. Budowę i przebudowę liniowej i punktowej infrastruktury transportu zbiorowego. Budowę małej architektury. Zakup elementów wyposażenia centrum przesiadkowego. Oznakowanie miejsc parkingowych istniejącego parkingu (wykorzystanego na potrzeby centrum przesiadkowego).

2. Budowę ścieżki rowerowej w rejonie ul. W. i J. i na długości 913 m wraz z oznakowaniem.

3. Budowę ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. T. od ul. Św. K. do istniejącej drogi rowerowej B. N. - B. S. o długości 100 m wraz z oznakowaniem.

4. Oświetlenie istniejącej drogi rowerowej od ul. B. do ul. K. (na odcinku ok. 3,9 km) wraz z oznakowaniem.

5. Oznakowanie ww. tras rowerowych w celu powiązania ich z centrum przesiadkowym.

W ramach zadania ponoszone są także wydatki związane z promocją projektu, przygotowaniem dokumentacji aplikacyjnej oraz technicznej, a także nadzory nad realizowaną inwestycją.

Projekt przyczyni się m.in. do:

* podniesienia komfortu życia i podróżowania mieszkańców gminy,

* uatrakcyjnienie transportu publicznego w gminie,

* poprawy stanu środowiska naturalnego poprzez ograniczenie zanieczyszczeń powietrza z sektora transportowego,

* wzrostu świadomości społecznej związanej z ograniczeniem negatywnego wpływu na środowisko sektora transportu.

Realizacja projektu wpisuje się w cel Strategii Subregionu C. Województwa CS2 Zdrowe środowisko życia w Subregionie dzięki zmniejszonej antropopresji.

Żadne wartości nabyte podczas projektu nie zostaną zbyte. Inwestycja nie będzie realizowana na terenach należących do PKP. Utrzymanie celów i trwałości projektu jest rolą Gminy. Żaden inny podmiot niż Gmina nie będzie odpowiedzialny za utrzymanie celów, trwałości projektu oraz pomiar i monitorowanie wskaźników.

W projekcie nie występują przychody. Powstała infrastruktura udostępniona będzie nieodpłatnie.

Po zakończeniu realizacji inwestycji prawo własności powstałych obiektów nie przejdzie na żaden inny podmiot. Pozostaną one w dalszym ciągu własnością beneficjenta - Gminy.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina jest podatnikiem podatku VAT tylko w zakresie czynności cywilnoprawnych. Realizując powyższy projekt Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT, ponieważ działalność objęta projektem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako zadanie własne gminy. W projekcie nie występuje opodatkowana sprzedaż.

Gmina B. jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty - zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy.

Zadania własne obejmują sprawy m.in. z zakresu:

* lokalnego transportu zbiorowego;

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W związku z realizacją projektu Gmina ponosi wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina nabywa towary celem zrealizowania przedmiotowego zadania, nie jako podatnik podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej. Majątek powstały wskutek jej realizacji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny tzn. w przypadku, gdy czynności takie są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminy na podstawie odrębnych przepisów, nie występują jako podatnicy podatku VAT. Przedmiotowe zadanie realizowane w ramach projektu należy do zakresu zadań własnych gminy, do realizacji którego Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym i nie stanowi czynności opodatkowanych wykonywanych przez Gminę na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań o charakterze publicznoprawnym, nawet jeśli pobierają z tego tytułu opłaty o tym samym charakterze. Organy władzy publicznej są natomiast podatnikami podatku VAT przy wykonywaniu czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W tym przypadku nie ma to miejsca. Projekt nie ma charakteru komercyjnego. Reasumując, Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę, lecz nie będzie mogła dokonywać odliczeń kwot podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosowanie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. przepisów, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że nie będzie wykorzystywać efektów inwestycji do realizacji czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Towary i usługi zakupione przez Gminę w trakcie realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast zgodnie z art. 7 ww. ustawy do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zadania własne obejmują sprawy m.in.:

* lokalnego transportu zbiorowego,

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Infrastruktura, która powstanie przy realizacji projektu nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (w szczególności nie będą pobierane opłaty od podmiotów, ani osób z niej korzystających), wszystkie elementy infrastruktury będą nieodpłatnie dostępne jako element ogólnodostępnej infrastruktury społecznej. Z infrastruktury powstałej w ramach projektu korzystać będą głownie mieszkańcy Gminy. Efekty z realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina realizując przedmiotowy projekt, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabyte towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina zamierza zrealizować inwestycje. Nie będzie miała z tego tytułu żadnych wymiernych korzyści, nie będzie czerpać z tego tytułu zysków, nie będzie wykorzystywać efektów inwestycji do realizacji czynności opodatkowanych. W przypadku zrealizowanej przez Gminę inwestycji warunek określony w art. 86 ust. 1 nie będzie zachowany, a więc nie będzie miała możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT. Gmina B. nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z powyższych unormowań wynika, że wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy).

W tym miejscu należy przywołać również przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2016 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, organizatorem publicznego transportu zbiorowego, zwanym dalej "organizatorem", właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest gmina:

Na mocy art. 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, do zadań organizatora należy:

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega w szczególności na:

- zapewnieniu odpowiednich warunków funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, w szczególności w zakresie:

- określeniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnianych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów (pkt 6).

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym stanowi, że określenie przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania, o których mowa w ust. 1 pkt 6, następuje w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego.

Przepisy ww. ustawy o publicznym transporcie zbiorowym wprowadzają pojęcie operatora publicznego transportu zbiorowego, którym - w świetle art. 4 ust. 1 pkt 8 tej ustawy - jest samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT realizuje projekt pn. "...". Powstała infrastruktura udostępniona będzie nieodpłatnie. Po zakończeniu realizacji inwestycji prawo własności powstałych obiektów pozostanie własnością Gminy. Celem zrealizowania przedmiotowego zadania Gmina nabywa towary jako organ władzy publicznej. Majątek powstały wskutek jej realizacji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Projekt nie ma charakteru komercyjnego. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać efektów inwestycji do realizacji czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Towary i usługi zakupione przez Wnioskodawcę w trakcie realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że powstała w wyniku inwestycji infrastruktura nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem należy wskazać, że Gmina nie będzie prowadziła działalności gospodarczej związanej z opisaną we wniosku inwestycją.

W kontekście powyższego, Wnioskodawca działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych budową przedmiotowej infrastruktury nie będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania zadania, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Tym samym Gminie nie przysługuje również prawo do zwrotu różnicy podatku VAT.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.