0111-KDIB3-2.4012.838.2019.2.SR - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania do użytkowania centrum kultury.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 przez Wnioskodawcę w związku z przekazaniem w nieodpłatne użytkowanie majątku wytworzonego w ramach projektu na rzecz Centrum Kultury, które planuje wykorzystywać go do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 przez Wnioskodawcę w związku z przekazaniem w nieodpłatne użytkowanie majątku wytworzonego w ramach projektu na rzecz Centrum Kultury, które planuje wykorzystywać go do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.838.2019.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Projekt pn. "..." nr umowy o dofinansowanie:.., zrealizowany przez Gminę Miejską, współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Programu Współpracy... 2014-2020.

Wartość całkowita projektu (dla 4 beneficjentów/partnerów):. euro, wartość całkowita projektu dla Beneficjenta - Gminy Miejskiej:. euro, w tym kwota dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego -... euro, wkład własny Gminy Miejskiej:. euro.

Cel projektu: wspieranie rozwoju turystyki i zacieśnianie więzi... poprzez zwiększanie atrakcyjności rejonów... i..., a także inicjowanie wspólnych działań na rzecz rozwoju turystyki transgranicznej i dostosowanie obiektów dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego Twierdzy w.... oraz Szkoły... w... do rozwoju turystyki.

Beneficjentami projektu było 4 partnerów, tj. Samorząd..., Gmina, Gmina Miejska, Szkoła... w....

W wyniku realizacji tego projektu zakupiona została scena mobilna wraz z systemem oświetlenia i nagłośnienia oraz wykonano rekonstrukcję siedzisk w amfiteatrze Twierdzy w..., na potrzeby realizacji celu projektu. Ponadto zorganizowane były liczne wydarzenia kulturalno-rozrywkowe promujące realizację projektu, a przede wszystkim zacieśnianie więzi....

Projekt zakładał, że podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym, tak więc wszystkie wydatki łącznie z podatkiem VAT w projekcie były kosztami kwalifikowalnymi. Projekt ten nie generował dochodu.

Realizacja projektu zakończyła się 30 czerwca 2019 r. Produkty projektu, czyli majątek wytworzony w trakcie realizacji projektu, tj. scena mobilna z nagłośnieniem i oświetleniem oraz nieruchomość amfiteatr Twierdzy w...., na którym znajdują się zrekonstruowane siedziska zostały przekazane w oparciu o umowę użyczenia Centrum Kultury, jako instytucji kultury Gminy Miejskiej, z przeznaczeniem na prowadzenie statutowej działalności.

Do podstawowych zadań statutowych CK należy organizacja imprez kulturalno-rozrywkowych. Centrum Kultury w ramach swoich zadań chciałoby organizować wszelkiego rodzaju wydarzenia, wśród których część będzie podlegać biletowaniu przez uczestników. Planowany jest również wynajem produktów projektu, tj. sceny oraz amfiteatru. Uzyskany przychód CK przeznaczyłoby na bieżącą konserwacje produktów projektu, utrzymanie porządku w miejscu organizacji wydarzeń, pokrycie kosztów honorariów artystów, ochronę imprez, umów licencyjnych z..., zabezpieczenia medycznego, wszelkich mediów, niezbędnych do organizacji wydarzeń (woda, prąd elektryczny, itp.). Centrum Kultury posiada osobowość prawną, prowadzi odrębną politykę rachunkowości, posiada własny numer NIP, za świadczone usługi wystawia faktury, prowadzi własną sprzedaż.

Za realizację projektu odpowiada Gmina Miejska. Realizacja projektu pn. "..." należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506): art. 7 ust. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: pkt 9 kultury, w tym bibliotek i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, oraz pkt 20 współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn. "...".

W trakcie realizacji projektu tj. 1 stycznia 2017 r. - 30 czerwca 2019 r. wydatki w związku z opisanym projektem ponoszone były przez Gminę Miejską, w ramach zadań własnych Gminy (jw.). Produkty projektu, czyli majątek wytworzony w trakcie realizacji projektu do 30 czerwca 2019 r. były wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatek VAT naliczony nie został odliczony, został ujęty jako wydatek kwalifikowalny. Faktury wystawiane były na Gminę Miejską.

Natomiast w okresie trwałości projektu (5 lat od zakończenia projektu), czyli po zakończeniu rzeczowego i finansowego okresu realizacji projektu czyli od 1 lipca 2019 r. efektami projektu zarządza Centrum Kultury, które planuje wykorzystywać je do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, faktury wystawiane byłyby przez Centrum Kultury.

Właścicielem majątku jest Gmina Miejska, która przekazała w oparciu o nieodpłatną umowę użyczenia, powstały w wyniku realizacji projektu majątek Centrum Kultury na prowadzenie statutowej działalności. Centrum Kultury posiada odrębną osobowość prawną, prowadzi odrębną politykę rachunkowości, posiada własny numer NIP, za świadczone usługi wystawia faktury, prowadzi własną sprzedaż.

Każdy z partnerów projektu indywidualnie dokonywał zakupu towarów i usług w zakresie dotyczącym jego części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miejska słusznie stoi na stanowisku, iż prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT przez jej instytucję kultury - Centrum Kultury, podmiot niezależny, posiadający odrębną osobowość prawną, któremu Gmina przekazała w nieodpłatne użytkowanie wytworzony w trakcie realizacji projektu majątek, nie powoduje konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ze względu na fakt, że Gmina Miejska nie miała możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje się podatek VAT jako koszt kwalifikowany. Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a także ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że realizowany projekt mieścił się w obszarze zadań własnych miasta, a więc w zakresie, w którym Gmina Miejska nie podlega ustawie o VAT. Projekt realizowała Gmina Miejska (czynny podatnik podatku VAT), ale nie czyniła czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie istniał związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT. W związku z tym Gminie Miejskiej nie przysługiwało prawo odliczenia bądź zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu "...". Nie było także możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego zwrot w trybie przewidzianym w Rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu § 8 ust. 4 wymienionego rozporządzenia. W związku z powyższym Gmina Miejska realizująca projekt nie mogła dokonać odliczenia podatku VAT i dlatego podatek ten był kosztem kwalifikowanym.

Natomiast w przypadku gdy obecnie zarządzająca efektami projektu instytucja tj. Centrum Kultury prowadziłaby działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie spowoduje to konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 przez Gminę Miejską, ponieważ CK jest jednostką posiadającą odrębną osobowość prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy.

Przepisy zawarte w art. 91 ustawy - co do zasady - dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Natomiast na mocy art. 14 ust. 1 ww. ustawy instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w wyniku realizacji projektu pn. "..." zakupiona została scena mobilna wraz z systemem oświetlenia i nagłośnienia oraz wykonano rekonstrukcję siedzisk w amfiteatrze Twierdzy. Właścicielem majątku jest Wnioskodawca. Ponadto zorganizowane były liczne wydarzenia kulturalno-rozrywkowe promujące realizację projektu, a przede wszystkim zacieśnianie więzi.... Projekt ten nie generował dochodu. Produkty projektu, czyli majątek wytworzony w trakcie realizacji projektu do 30 czerwca 2019 r., były wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatek VAT naliczony nie został odliczony. Natomiast po zakończeniu rzeczowego i finansowego okresu realizacji projektu czyli od 1 lipca 2019 r. efektami projektu zarządza Centrum Kultury, które planuje wykorzystywać je do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Produkty projektu, czyli majątek wytworzony w trakcie realizacji projektu, zostały przekazane w oparciu o umowę użyczenia Centrum Kultury, jako instytucji kultury Gminy Miejskiej. Centrum Kultury posiada odrębną osobowość prawną, prowadzi odrębną politykę rachunkowości, posiada własny numer NIP, za świadczone usługi wystawia faktury, prowadzi własną sprzedaż.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT przez instytucję kultury - Centrum Kultury, podmiot niezależny, posiadający odrębną osobowość prawną, któremu Gmina przekazała w nieodpłatne użytkowanie wytworzony w trakcie realizacji projektu majątek, nie powoduje konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy "działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT" (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że "podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy" (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie "pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku" (pkt 24).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że majątek powstały w ramach realizacji projektu będzie przekazany do użytkowania Centrum Kultury nieodpłatnie. W takim przypadku zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Analizując kwestię prawa do odliczenia w drodze korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących majątku wytworzonego w ramach ww. projektu (który to majątek po zakończeniu realizacji projektu został przekazany na podstawie umowy użyczenia odrębnemu podmiotowi - Centrum Kultury), należy wskazać, że Wnioskodawca nie wykorzystuje ww. majątku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Realizacja ww. projektu była bowiem prowadzona w zakresie wykonywania zadań publicznych nałożonych na Gminę ww. ustawą o samorządzie gminnym, a tym samym nieodpłatne przekazanie majątku wytworzonego w ramach projektu nie było prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikało jedynie z realizacji zadania publicznego w zakresie zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie ww. majątek Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT.

Podkreślić należy, że na prawo do odliczenia podatku VAT w rozpatrywanej sprawie nie wpłynie okoliczność, że Centrum Kultury będzie wykorzystywało przekazany jej w nieodpłatne użytkowanie majątek powstały w ramach projektu do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Centrum Kultury jest bowiem odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem.

Tym samym, pomimo, że Centrum Kultury będzie wykorzystywało przekazany jej w nieodpłatne użytkowanie majątek do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zmiany przeznaczenia wytworzonego w ramach ww. projektu majątku i w dalszym ciągu będzie on związany wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT przez jej instytucję kultury - Centrum Kultury, podmiot niezależny, posiadający odrębną osobowość prawną, któremu Gmina przekazała w nieodpłatne użytkowanie wytworzony w trakcie realizacji projektu majątek, nie powoduje konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.