0111-KDIB3-2.4012.828.2019.2.MGO - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych kosztów reklamy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z 12 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych kosztów reklamy - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych kosztów reklamy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.828.2019.1.MGO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

MOSiR jest jednostką organizacyjną Miasta nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie jednostki budżetowej, utworzoną na podstawie uchwały. Rady Miasta z dnia. Głównymi celami działania MOSiR jest zaspakajanie zbiorowych potrzeb społeczeństwa w dziedzinie szeroko pojętej rekreacji ruchowej i sportu. MOSiR pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu gminy, na podstawie planu finansowego, a pobrane dochody odprowadza na rachunek dochodów budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

MOSiR na zlecenie Miasta, chce podjąć działania zmierzające do spopularyzowania wśród mieszkańców miasta, a także spoza regionu, usług rekreacyjnych poprzez udostępnianie obiektów rekreacyjnych oraz imprez rekreacyjnych organizowanych przez MOSiR, poprzez reklamę lokalną i ogólnopolską.

MOSiR zarządza obiektami rekreacyjno-sportowymi, takimi jak:

* Ośrodek Rekreacyjno- Sportowy,

* pływalnie kryte: Y. w R, i A. w R.,

* Kąpielisko C. w R.,

* Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K.

Wnioskodawca organizuje, również imprezy rekreacyjne między innymi:

* B. W.,

* P. K.,

* K. E.,

* B. B.,

* R. P.

Wszystkie powyżej wymienione obiekty i imprezy są elementem odpłatnej działalności MOSiR, gdzie pobierane są opłaty za wstęp na obiekt oraz opłaty za udział w imprezie biegowej bądź rowerowej tzw. opłaty startowe, gdzie Wnioskodawca stosuje odpowiednie stawki podatku VAT. Zakupy dokonywane na utrzymanie obiektów takich jak Kąpielisko R., Kąpielisko C., a także organizację wymienionych wyżej imprez rekreacyjnych rozliczane są na zasadach ogólnych, które zostały wskazane w art. 86 ust. 1, 8 oraz 9 ustawy o VAT, natomiast do pozostałych obiektów stosowana jest proporcja zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Miejski Ośrodek Sportu zamierza przeznaczyć kwotę... zł na reklamę wyżej wymienionych obiektów oraz organizowanych przez siebie imprez rekreacyjnych poprzez ekspozycję powierzchni reklamowych podczas cyklicznych imprez sportowych na stadionie miejskim, skupiających w skali całego roku, publiczność w liczbie co najmniej 50 000 osób (widzów zgromadzonych w cyklu kilku-lub kilkunastu meczy bądź imprez) oraz związanych z tymi meczami/imprezami relacjami telewizyjnymi o zasięgu ogólnopolskim.

Planowane działania na rok 2020 zakładają wyłonienie podmiotu, który wykona kompleksowe usługi reklamowe poprzez poszerzenie możliwych do wykorzystania środków przekazu, co bezpośrednio przyczyni się do zwiększenia liczby odbiorców, a tym samym potencjalnie wpłynie na liczbę klientów usług i towarów jednostki. Poprzez środki przekazu rozumie się m.in.:

* ekspozycja treści reklamowych na powierzchni reklamowej, która dostępna będzie w miejscach publicznych,

* prezentacja treści reklamowych na elektronicznej powierzchni reklamowej (np. Internet),

* ekspozycja treści reklamowych na powierzchni reklamowej na obiekcie w trakcie imprez/meczy,

* ekspozycja treści reklamowych na powierzchni reklamowej poprzez relacje w telewizji o zasięgu ogólnopolskim,

* ekspozycja treści reklamowych na ubiorach, poprzez skorzystanie z wizerunku znanych osób.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Miejski Ośrodek Sportu będzie reklamował swoje obiekty, do których należą: Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R., Pływalnia kryta Y. w R., Pływalnia kryta A. w R., Kąpielisko C. w R., Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., oraz organizowane przez jednostkę imprezy tj.: B. W., P. K., K. E., B. B., R. P.

Celem ponoszenia kosztów na reklamę, będących kosztami tych obiektów oraz kosztów na reklamę, dotyczących organizacji ww. imprez jest zwiększenie frekwencji na obiektach i podczas organizowanych wydarzeń rekreacyjnych zarówno przez mieszkańców, jak i turystów przyjeżdżających do R. z całej Polski. Działania te zwiększą sprzedaż usług, które MOSiR świadczy odpłatnie.

Wnioskodawca (Miasto) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca za pośrednictwem Miejskiego Ośrodka Sportu wykonuje prócz działalności gospodarczej, także działalność statutową, pozostającą poza zakresem opodatkowania, polegającą na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczeństwa, takich jak: udostępnienie siłowni na wolnym powietrzu, placów zabaw, torów rowerowych, boisk sportowych wielofunkcyjnych, boisk piłkarskich typu "O.", stadionu lekkoatletycznego itp. Działalność ta prowadzona jest na obiektach: Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., Stadion Lekkoatletyczny, Kąpielisko K., Kąpielisko P., Hala B. i Pływalnia A. w R. oraz Pływalnia Y. i Ośrodek B. w R.

Wnioskodawca dla Miejskiego Ośrodka Sportu stosuje odliczenie podatku naliczonego z zastosowaniem:

* art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (działalność gospodarcza i statutowa) dla obiektów: Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., Stadion Lekkoatletyczny, Kąpielisko K., Kąpielisko P. przy zastosowaniu preproporcji (PP);

* art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (działalność gospodarcza, statutowa oraz zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT) dla obiektów: Hala B. i Pływalnia A. w R. oraz Pływalnia Y. i Ośrodek B. w R. przy zastosowaniu preproporcji (PP) oraz wskaźnika struktury sprzedaży (WSS).

Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R. to obiekt tożsamy z obiektem Kąpielisko R.

Działalność obiektów Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R., Kąpielisko C. oraz organizowane imprezy rekreacyjne wskazane we wniosku związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Za pośrednictwem Ośrodka Rekreacyjno-Sportowego R. w R. (Kąpielisko R.) Wnioskodawca wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane; za pośrednictwem Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego w K. Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane jak i niepodlegające opodatkowaniu; natomiast za pośrednictwem pływalni krytych: Y. w R. i A. w R., Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane podatkiem VAT, jak i nieopodatkowane oraz zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować wydatki poniesione na reklamę dla wszystkich obiektów i imprez, poprzez proporcjonalne obliczenie VAT naliczonego z każdego z 10 elementów poddanych reklamie, do których należą:

* Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R.,

* Pływalnia kryta Y. w R.,

* Pływalnia kryta A. w R.,

* Kąpielisko C. w R.,

* Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K.,

* B.W.,

* P. K.,

* K. E.,

* B. B.,

* R.P.

według podziału wartości faktury (faktur) otrzymanej za reklamę na 10 poszczególnych części. Następnie od każdej z tych części będzie osobno obliczony i odliczony VAT naliczony, zgodnie z zasadami zawartymi w pytaniu.

Wnioskodawca za pośrednictwem Miejskiego Ośrodka Sportu nie wykonuje czynności, z tytułu których stosuje odliczenia na podstawie art. 86 ust. 8 i 9 ustawy o VAT, na podstawie tego artykułu nie są także dokonywane zakupy - w pierwotnym wniosku nie powinien zostać wskazany ust. 8 i 9 art. 86, jedynie ust. 1.

Na pytanie zadane w wezwaniu, "Proszę o wyjaśnienie, co oznacza, że zakupy "rozliczane są na zasadach ogólnych, które zostały wskazane w art. 86 ust. 1, 8 oraz 9"?", Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, cyt. "Zapis tego punktu powinien brzmieć: zakupy "rozliczane są na podstawie art. 86 ust. 1"."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 lutego 2020 r.):

Czy Miejski Ośrodek Sportu ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z kosztów na reklamę poniesionych na obiektach:

* Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R., Kąpielisko C. w R. oraz z kosztów poniesionych przy organizowaniu imprez rekreacyjnych: B. B., B. W., P. K., K. E., R. P., związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT;

* Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., związanych z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (działalność gospodarcza i statutowa) przy zastosowaniu preproporcji (PP);

* Pływalnia A. w R. oraz Pływalnia Y. w R. zgodnie z art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (działalność gospodarcza, statutowa oraz zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT) przy zastosowaniu preproporcji (PP) oraz wskaźnika struktury sprzedaży (WSS)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 12 lutego 2020 r.):

Miejski Ośrodek Sportu ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od kosztów poniesionych na usługi reklamowe swoich obiektów oraz imprez rekreacyjnych w części, w jakiej wydatki te mają związek z prowadzoną przez MOSiR działalnością na poszczególnych obiektach i imprezach. Koszty reklamy będą dzielone na fakturach według podziału wartości faktury na 10 części, stanowiących 10 elementów poddanych reklamie, do których należą: Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R., Pływalnia kryta Y. w R., Pływalnia kryta A. w R., Kąpielisko C. w R., Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., B. W., P. K., K. E., B. B., R. P. Z każdej z 10 części wartości faktury będzie odliczony VAT naliczony zgodnie z przyjętymi w pytaniu zasadami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią bowiem uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy - jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy - proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że MOSiR zarządza obiektami rekreacyjno-sportowymi, takimi jak:

* Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R.,

* pływalnie kryte: Y. w R. i A. w R.,

* Kąpielisko C. w R.,

* Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K.

Wnioskodawca organizuje, również imprezy rekreacyjne między innymi:

* B. W.,

* P. K.,

* K. E.,

* B. B.,

* R. P.

Wszystkie powyżej wymienione obiekty i imprezy są elementem odpłatnej działalności MOSiR, gdzie pobierane są opłaty za wstęp na obiekt oraz opłaty za udział w imprezie biegowej bądź rowerowej tzw. opłaty startowe, gdzie Wnioskodawca stosuje odpowiednie stawki podatku VAT.

Miejski Ośrodek Sportu zamierza przeznaczyć kwotę... zł na reklamę wyżej wymienionych obiektów oraz organizowanych przez siebie imprez rekreacyjnych poprzez ekspozycję powierzchni reklamowych podczas cyklicznych imprez sportowych na stadionie miejskim, skupiających w skali całego roku, publiczność w liczbie co najmniej 50 000 osób (widzów zgromadzonych w cyklu kilku-lub kilkunastu meczy bądź imprez) oraz związanych z tymi meczami/imprezami relacjami telewizyjnymi o zasięgu ogólnopolskim.

Wnioskodawca dla Miejskiego Ośrodka Sportu stosuje odliczenie podatku naliczonego z zastosowaniem:

* a rt. 86 ust. 2a ustawy o VAT (działalność gospodarcza i statutowa) dla obiektów: Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K., Stadion Lekkoatletyczny, Kąpielisko K., Kąpielisko P. przy zastosowaniu preproporcji;

* art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (działalność gospodarcza, statutowa oraz zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT) dla obiektów: Hala B. i Pływalnia A. w R. oraz Pływalnia Y. i Ośrodek B. w R. przy zastosowaniu preproporcji oraz wskaźnika struktury sprzedaży.

Działalność obiektów Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R., Kąpielisko C. oraz organizowane imprezy rekreacyjne wskazane we wniosku związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Za pośrednictwem Ośrodka Rekreacyjno-Sportowego R. w R. (Kąpielisko R.) Wnioskodawca wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane; za pośrednictwem Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego w K. Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane jak i niepodlegające opodatkowaniu; natomiast za pośrednictwem pływalni krytych: Y. w R. i A. w R., Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane podatkiem VAT, jak i nieopodatkowane oraz zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować wydatki poniesione na reklamę dla wszystkich obiektów i imprez, poprzez proporcjonalne obliczenie VAT naliczonego z każdego z 10 elementów poddanych reklamie, do których należą:

* Ośrodek Rekreacyjno-Sportowy R. w R.,

* Pływalnia kryta Y. w R.,

* Pływalnia kryta A. w R.,

* Kąpielisko C. w R.,

* Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy w K.,

* B.W.,

* P. K.,

* K. E.,

* B. B.,

* R. P.

według podziału wartości faktury (faktur) otrzymanej za reklamę na 10 poszczególnych części. Następnie od każdej z tych części będzie osobno obliczony i odliczony VAT naliczony, zgodnie z zasadami zawartymi w pytaniu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwość, czy od wydatków poniesionych na usługi reklamowe ww. obiektów oraz imprez rekreacyjnych ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej wydatki te mają związek z prowadzoną przez MOSiR działalnością na poszczególnych obiektach i imprezach.

Z uwagi na treść przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy - w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej "sposób określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Odnośnie odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na reklamę Ośrodka Rekreacyjno-Sportowego R. w R., Kąpieliska C. w R. oraz imprez rekreacyjnych: B. B., B. W., P. K., K. E. oraz R. P. należy zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca, działalność obiektów oraz organizowane imprezy rekreacyjne związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować wydatki poniesione na reklamę dla wymienionych obiektów i imprez, poprzez proporcjonalne obliczenie VAT naliczonego z każdego z 10 elementów poddanych reklamie, według podziału wartości faktury (faktur) otrzymanej za reklamę na 10 poszczególnych części. Następnie od każdej z tych części będzie osobno obliczony i odliczony VAT naliczony.

W związku z powyższym, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy od tej części wydatków poniesionych na reklamę, którą jest stanie przyporządkować do Ośrodka Rekreacyjno-Sportowego R. w R., k.c. w R. oraz imprez rekreacyjnych: B. B., B. W., P. K., K. E. oraz R. P. będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego.

Natomiast w odniesieniu do części wydatków poniesionych na reklamę, która dotyczyć będzie Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego w K., Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał bowiem, że za pośrednictwem Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego w K. wykonuje czynności zarówno opodatkowane jak i niepodlegające opodatkowaniu.

Odnosząc się z kolei do odliczenia podatku naliczonego od części wydatków poniesionych na reklamę, którą Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować do pływalni krytych: Y. w R. i A. w R. należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ustawy o VAT. Należy zauważyć, iż Wnioskodawca wskazał, że za pośrednictwem pływalni krytych: Y. w R. i A. w R., Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane podatkiem VAT, jak i nieopodatkowane oraz zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.