0111-KDIB3-2.4012.819.2018.1.AR - Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z planowaną inwestycją (polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy) w całości lub w części.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z planowaną inwestycją (polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy) w całości lub w części - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z planowaną inwestycją (polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy) w całości lub w części.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej jako Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem. Gmina jest właścicielem nieruchomości położonej przy ul. C., którą poddaje przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy. Wnioskodawca wskazuje, że budynek po zakończeniu inwestycji zostanie przekazany w bezpłatne użytkowanie (użyczenie) SP ZOZ w całości. W związku z tym faktem MGOPS (jednostka budżetowa wchodząca w rozliczenia wspólne VAT w ramach Gminy po centralizacji) będzie obciążana przez SP ZOZ kosztami cateringu, opłatami za użytkowanie części nieruchomości (czynsz, media, itp.). Biorący w użyczenie (SP ZOZ) oświadczył, że działalność gospodarcza inna niż statutowa w budynku przy ul. C. nie będzie prowadzona. Zaplanowane pomieszczenia na potrzeby DPS (jednostki znajdującej się w zarządzie SP ZOZ) nie pozwolą organizacyjnie na najem dla gabinetów zewnętrznych czy tym podobnych.

Gmina sfinansuje przedmiotową inwestycję częściowo ze środków własnych, a częściowo koszty zostaną pokryte dofinansowaniem EFRR województwa. Podatek od towarów i usług (VAT) nie został przewidziany w projekcie jako koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z planowaną ww. inwestycją (polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy) w całości lub w części?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z planowaną inwestycją (polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy) w całości lub w części.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994; dalej u.s.g.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 u.s.g).

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego działa przez organy. Organami gminy, zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g., są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Przepis art. 26 ust. 1 u.s.g. stanowi, że organem wykonawczym gminy jest wójt (odpowiednio burmistrz, prezydent miasta), który zgodnie z art. 31 tej ustawy kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz. W myśl art. 33 ust. 1 u.s.g. wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta). Urząd gminy (miasta) jest zatem aparatem pomocniczym organu wykonawczego.

Z kolei sama gmina posiada osobowość prawną i wykonuje określone zadania publiczne (własne) na rzecz swoich mieszkańców. Z przepisów u.s.g. wynika, że w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Sama gmina - w zakresie wykonywania swoich zadań - może być odrębnym podatnikiem, a w tym wykonywać czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W wyroku z dnia 22 marca 2007 r., I SA/Wr 852/06, niepubl., WSA we Wrocławiu stwierdził, że: "Gmina jako jednostka wyposażona w osobowość prawną i wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą posiada status podatnika podatku od towarów i usług, obowiązanego do posiadania numeru identyfikacyjnego oraz składania deklaracji podatkowych. W zakresie, w jakim gmina pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, podatnikiem tym nie może być urząd gminy jako jednostka powołana do obsługi organu gminy."

Użyczenie jako czynność poza VAT.

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (por. art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - dalej k.c. Świadczenie użyczającego, polegające na znoszeniu używania rzeczy przez biorącego, zbliża użyczenie do najmu. Nieodpłatny charakter użyczenia zbliża tę umowę do darowizny. Używający nie dokonuje wszakże, odmiennie niż darczyńca, przysporzenia kosztem swojego majątku, jako że użyczona rzecz (może to być zarówno rzecz ruchoma, jak i nieruchomość) pozostaje w jego majątku.

Umowa użyczenia (a ściślej oddanie rzeczy w bezpłatne używanie), jako czynność nieodpłatna, nie może podlegać opodatkowaniu jako "zwykłe", odpłatne świadczenie usługi. Użyczenie nieruchomości na gruncie podatku VAT może jednak podlegać opodatkowaniu, gdy zostanie potraktowane jako świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu odpłatnym świadczeniem usług będzie również nieodpłatne świadczenie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Oznacza to, że aby uznać, że użyczenie nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, to jednostka samorządu terytorialnego w ramach tej czynności musi występować w roli podatnika VAT i jednocześnie użyczenie musi być dokonane na cele inne niż działalność gospodarcza tej jednostki.

Mając na uwadze powyższe, Gmina użyczając nieruchomości podmiotom, które realizują poprzez swoją działalność zadania własne Gminy wynikające z treści art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994) nie działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z treścią wyżej wspomnianego art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w szczególności zaliczyć należy działania w zakresie: ochrony zdrowia; pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych; edukacji publicznej; kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Użyczenie nieruchomości SP ZOZ w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy wpisuje się w ww. katalog zadań własnych właściwych dla gminy.

Z uwagi na powyższe, Gmina nie może być uznana za podatnika VAT w zakresie przedmiotowego planowanego użyczenia, zgodnie bowiem z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są uważane za podatników w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przy czym sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawej nie przesądza o uznaniu jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 marca 2014 r. o sygn. I SA/Go 62/14, w którym sąd wprost wskazał, że: "Trudno bowiem mówić o zastosowaniu w ogóle ustawy o VAT w sytuacji, gdy podmiot nie występuje w ramach działalności gospodarczej. Aby dana czynność mogła być bowiem opodatkowana podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika VAT, co wynika nie tylko z przedmiotowej ustawy (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT podatnikiem jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2 tego przepisu), ale z konstrukcji każdego podatku, na którą składa się podmiot i przedmiot opodatkowania. Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd podziela pogląd organu podatkowego, że w sprawie nie miał zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nieodpłatne użyczenie infrastruktury miało miejsce w związku z wykonywaniem przez gminę zadań publicznych, których realizacja nałożona jest ustawą o samorządzie gminnym."

Stanowisko to zostało potwierdzone także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2013 r. o sygn. I FSK 771/12 gdzie sąd wskazał, że: "Zasady opodatkowania czynności organów władzy publicznej w całej Unii Europejskiej muszą być jednolite. Stąd też należy dokonać wykładni pro unijnej art. 15 ust. 6 in fine ustawy o VAT. Uwzględniając regulacje zawarte w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112, analizowany przepis krajowy należy rozumieć w ten sposób, że organy władzy oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane mogą być traktowane za podatników podatku od wartości dodanej tylko wtedy, gdy są normalnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, dokonując typowych dla przedsiębiorców czynności."

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 21 listopada 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.690.2017.1.KT.

Reasumując, użyczenie nieruchomości SP ZOZ nie podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w ramach projektu.

Prawo odliczenia VAT w projekcie.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.: nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT; nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Gmina ponosi nakłady na nieruchomość przy ul. C. w ramach Projektu w celu realizacji zadań własnych, która zostanie następnie użyczona na rzecz odrębnego podmiotu, który realizuje poprzez swoją działalność zadania własne Gminy, tj. SP ZOZ.

Ustawodawca przewiduje łączne spełnienie warunków wskazanych powyżej, aby dokonać odliczenia podatku VAT. Tym samym brak spełnienia jednego z nich wyklucza możliwość skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku VAT.

Z uwagi na powyższe, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia użyczonych nieruchomości, ponieważ w momencie nabycia/wytworzenia nieruchomości i następnie ich użyczenia Gmina nie występowała/nie występuje/nie będzie występowała w roli podatnika VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 21 listopada 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.690.2017.1.KT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ochrony zdrowia, pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 5, 6 i 15 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, którą poddaje przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy. Jak wskazał Wnioskodawca, budynek po zakończeniu inwestycji zostanie przekazany w bezpłatne użytkowanie (użyczenie) SP ZOZ w całości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z planowaną inwestycją polegającą na przebudowie i rozbudowie wraz z zagospodarowaniem terenu w celu utworzenia Domu Pomocy Społecznej, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej oraz Domu Pomocy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Jak wynika z art. 710 Kodeksu cywilnego - przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie polegające na użyczeniu opisanego budynku odbywać się będzie w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie ochrony zdrowia, pomocy społecznej, a zatem stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej w ramach władztwa publicznego.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie całego opisanego budynku SP ZOZ nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie, warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi będą związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT - (przekazanie w całości budynku w użyczenie na rzecz SP ZOZ). Wnioskodawca realizując ww. inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z ww. inwestycją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.