0111-KDIB3-2.4012.666.2017.1.MGO - Wyłączenie z VAT sprzedaży przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości osiąganych przez niego dochodów (tj. posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z danymi ujawnionymi w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest "Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych" (PKD 59.11.Z). W związku z dokonaną restrukturyzacją działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz zmianą modelu biznesowego, działalność Wnioskodawcy obecnie koncentruje się na świadczeniu usług w zakresie organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów. Wnioskodawca planuje również prowadzić działalność polegającą na najmie lub dzierżawie posiadanych przez niego nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą na rzecz podmiotów zewnętrznych.

W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza, że prowadzone przez niego przedsiębiorstwo zostanie zbyte w drodze umowy cywilnoprawnej na rzecz podmiotu trzeciego.

W skład zbywanego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (tj. na moment zawarcia umowy zbycia przedsiębiorstwa) będą wchodzić w szczególności następujące składniki majątkowe i niemajątkowe:

Ponadto należy wskazać, że przedsiębiorstwo Wnioskodawcy posiada wyodrębniona strukturę przychodów i kosztów. Na moment planowanego zbycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę wyodrębniona struktura przychodów i kosztów w przedsiębiorstwie będzie zachowana. Wnioskodawca prowadzi rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym.

Wnioskodawca zatrudnia również pracowników. Na moment sporządzenia przedmiotowego wniosku o interpretację Wnioskodawca zatrudnia 7 (słownie: siedem) osób, w tym 5 (słownie: pięć) osób na podstawie umów o pracę oraz 2 (słownie: dwie) osoby na podstawie innych umów cywilnoprawnych. Na moment planowanego zbycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę będzie on nadal zatrudniał pracowników, przy czym liczba osób zatrudnianych przez Wnioskodawcę może być większa lub mniejsza niż wskazana powyżej.

Wnioskodawca pragnie dodatkowo zaznaczyć, że na moment dojścia do skutku transakcji zbycia przedsiębiorstwa w skład masy przedsiębiorstwa nie będą co do zasady wchodzić środki trwałe i środki ruchome (stanowiące obecnie własność Wnioskodawcy) takie jak: wyposażenie techniczne, urządzenia elektryczne, sprzęt oświetleniowy, nagłośnieniowy, zdjęciowy itp. oraz zapasy magazynowe. W związku ze zmianą modelu biznesowego działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (z działalności związanej z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych na działalność związaną z najmem lub dzierżawą nieruchomości w celu organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów), Wnioskodawca planuje zbycie składników ruchomych przed planowanym zbyciem przedsiębiorstwa.

Na moment podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o zbyciu przedsiębiorstwa, Wnioskodawca planuje przenieść na rzecz nabywcy przedsiębiorstwa wszystkie posiadane przez niego na dany moment składniki majątkowe i niemajątkowego. Wnioskodawca, co do zasady, nie planuje wyłączyć z transakcji zbycia przedsiębiorstwa żadnych istotnych składników majątkowych i niemajątkowych. W skład zbywanego przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę będą wchodzić co najmniej składniki majątkowe i niemajątkowe wymienione przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego w przedmiotowym wniosku o interpretację. Nabywca przedsiębiorstwa przejmie na własność od Wnioskodawcy zarówno aktywa jak i pasywa wchodzące w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Na podstawie nabytego przez nabywcę ogółu składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących masę przedsiębiorstwa, nabywca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w zakresie najmu lub dzierżawy nieruchomości w celu organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów bez konieczność podejmowania dodatkowych działań lub angażowania dodatkowych aktywów. W związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość czy opisany przez niego zespół składników majątkowych i niemajątkowych, którego zbycie planuje w przyszłości, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisany przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych i niemajątkowych, które Wnioskodawca planuje zbyć na rzecz podmiotu zewnętrznego, stanowi przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a w konsekwencji zbycie nie będzie objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy opisany przez niego w niniejszym wniosku o interpretację zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi przedsiębiorstwo o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako: "Ustawa o VAT"), a w konsekwencji zbycie nie będzie objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa art. 5 Ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów na gruncie Ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT). Definicję pojęcia "towary" zawiera art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Należy jednak podkreślić, że Ustawodawca przewidział pewne sytuacje (transakcje gospodarcze) do których przepisy Ustawy o VAT nie mają zastosowania. Art. 6 Ustawy o VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz 2) czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Zawarta w art. 6 Ustawy o VAT norma prawna stanowi implementację do prawa polskiego przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady Europy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, z 11.12.2006 z późn. zm.) (dalej jako: "Dyrektywa 2006/112/WE").

Mając na uwadze obowiązujące wyłączenia w podatku od towarów i usług, dla określenia konsekwencji podatkowych planowanej przez Wnioskodawcę transakcji kluczowe jest ustalenie, czy zbywany przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu Ustawy o VAT.

5.1. Definicja przedsiębiorstwa.

Zarówno przepisy Ustawy o VAT, jak i aktów wykonawczych do Ustawy o VAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. W związku z powyższym dla określenia czy zbywany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi przedsiębiorstwo należy posłużyć się definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako: "k.c."). Użycie definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach k.c. na potrzeby wykładni przepisów Ustawy o VAT potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych - zob. np: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 maja 2013 r., sygn akt: I SA/Sz 944/12, gdzie Sąd wskazał że: "(...) odnosząc się do wyłączenia z opodatkowania przewidzianego w tym artykule, zauważyć należy, że w Ustawie o VAT nie określono definicji "przedsiębiorstwa", zasadnie więc organ uznał, że pojęcie to należy interpretować zgodnie z przepisami k.c."

W świetle regulacji zawartej w art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Definicja kodeksowa opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym. Użyty w cytowanym przepisie zwrot "w szczególności" przesądza, iż powyższy katalog stanowi jedynie przykładowe wyliczenie. Oznacza to, że w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić także inne elementy. Z drugiej strony, brak któregokolwiek z wymienionych składników nie pozbawia zespołu rzeczy i praw majątkowych przymiotu przedsiębiorstwa. Co do zasady zatem w świetle przepisów k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Jednocześnie należy podkreślić, że wyłączając spod opodatkowania transakcje zbycia przedsiębiorstwa ustawodawca nie użył żadnego pojęcia definiującego formę zbycia przedsiębiorstwa (jak np. sprzedaż czy dostawa). Dla wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie jest zatem istotna forma czynności prawnej, lecz samo rozdysponowanie przedsiębiorstwem w taki sposób, że dochodzi do jego zbycia. Zbycie obejmuje wszelkie czynności rozporządzające, na podstawie których następuje przeniesienie prawa własności.

5.2. Aspekt organizacyjno - funkcjonalny przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze swobodę umów oraz możliwość dowolnego kształtowania przez strony transakcji przedmiotu umowy zbycia przedsiębiorstwa dla oceny czy zbywana masa majątkowa stanowi przedsiębiorstwo, poza aspektem przedmiotowym, równie istotny jest aspekt organizacyjny oraz funkcjonalny. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn akt: I PSK 688/07, w którym wskazał że: "(...) dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej."

Powyższe oznacza, że najistotniejsze dla kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych jako przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Innymi słowy dla zakwalifikowania zbywanych składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwa, relewantne jest czy zbywane składnik pozostaję ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest również, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały związki funkcjonalne pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazywana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

W świetle czytanych łącznie regulacji Ustawy o VAT oraz k.c. "przedsiębiorstwo", o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służący do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. Aby można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT transakcja musi obejmować główną substancję przedsiębiorstwa, rozumianego jako kompleks majątkowy obejmujący składniki o charakterze podstawowym.

W skład zbywanego przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić elementy, które nie stanowią kluczowych składników przedsiębiorstwa dla prowadzenia jego działalności gospodarczej. Ze względu na funkcjonalną jedność elementów składających się na przedsiębiorstwo, czynność prawna mająca na celu jego zbycie powinna się zatem odnosić przynajmniej do tych elementów, które kształtują określoną działalność przedsiębiorstwa.

Dla zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przedmiotowo - funkcjonalnym relewantne jest 1) stworzenie nabywcy możliwości kontynuowania za pośrednictwem nabytego zespołu składników działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez zbywcę przedsiębiorstwa, 2) pozbawienie zbywcy przedsiębiorstwa możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności gospodarczej. Decydujące znaczenie dla uznania danego agregatu składników za przedsiębiorstwo ma zatem nie ilość i wartość objętych zbyciem składników, lecz ich znaczenie funkcjonalne dla tożsamości i zdolności do dalszego działania przedsiębiorstwa. Definiowanie przedsiębiorstwa w aspekcie organizacyjno - funkcjonalnym znajduje potwierdzenie w linii orzeczniczej prezentowanej przez sądy administracyjne, zob. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt: I FSK 1223/11, gdzie sąd stwierdził że "... pojęcia "przedsiębiorstwo" i "zorganizowana część przedsiębiorstwa" zawarte w art. 6 pkt 1 u.p.t.u. należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy)." Powyższy pogląd wpisuje się również w linię orzeczniczą prezentowaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W uzasadnienia wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. Trybunał podkreślił, że stwierdzenie iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Punktem wyjścia rozważań powinien być fakt, iż zagadnienie czy całość majątku musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia działalności gospodarczej.

Za prawidłowy należy więc uznać wniosek, iż użyte w art. 6 ust. 1 Ustawy VAT pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych. O tym, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne.

5.3. Kwalifikacja zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, których zbycie planuje Wnioskodawca jako przedsiębiorstwo.

Mają na uwadze przedstawione powyżej argumenty dotyczące ujmowania przedsiębiorstwa w aspekcie organizacyjno - funkcjonalnym należy wskazać co następuje.

Zgodnie z opisem zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w skład zbywanego przez niego przedsiębiorstwa będą wchodzić co najmniej: firma, nieruchomości, prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu i leasingu (tj. umowy najmu lokalu biurowego, umowy najmu stacji transformatorowej, umowy leasingu operacyjnego), prawa i obowiązki wobec pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę oraz na podstawie umów cywilnoprawnych (wraz z dokumentacją pracowniczą), prawa z papierów wartościowych, w tym obligacji, określone należności handlowe i podatkowe, środki pieniężne na rachunku firmowym i gotówka w kasie, poszczególne zobowiązania związane z prowadzoną działalnością, prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych, w tym także z umów walutowych rachunków bankowych, prawa/licencje do oprogramowania (programów komputerowych) wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, stosowne księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Ponadto na moment zbycia przedsiębiorstwa w prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwie będzie wyodrębniona struktura przychodów oraz kosztów. Za pomocą wyżej opisanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów. Zespół składników majątkowych opisany powyżej Wnioskodawca będzie również wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na najmie lub dzierżawie posiadanych przez niego nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą na rzecz podmiotów zewnętrznych. Zbycie przez Wnioskodawcę opisanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych umożliwi nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej tożsamej z działalnością Wnioskodawcy, bez konieczności nabywania dodatkowych aktywów lub podejmowania dodatkowych działań oraz pozbawi Wnioskodawcę możliwości prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej.

Okoliczność, że w skład zbywanego przez Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych i niemajątkowych nie będą wchodzić niektóre ze składników wymienionych w art. 55¹ k.c. tj. własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do ruchomości, nie wypływa na kwalifikację agregatu składników majątkowych, których zbycie Wnioskodawca planuje, jako przedsiębiorstwa, wyposażenie techniczne, urządzenia elektryczne, sprzęt oświetleniowy, nagłośnieniowy, zdjęciowy itp. oraz zapasy magazynowe nie są niezbędne do prowadzenia aktualnej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, a tym samym do jej kontynuowania przez nabywcę.

Dodatkowo, art. 55¹ k.c. nie zawiera enumeratywnego wyliczenie składników majątkowych i niemajątkowych, które muszą wchodzić w skład zbywanego przedsiębiorstwa. Regulacje k.c. zawierają jedynie przykładowe wyliczenie składników, które mogą wchodzić w skład przedsiębiorstwa. Brak niektórych z elementów wymienionych w art. 55¹ k.c. nie wpływa na dyskwalifikację zbywanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych jako przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym stanowią one zorganizowaną całość, umożliwiająca nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez ich zbywcę.

W związku z powyższym przedstawiony przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, pomimo iż w jego skład nie będą wchodzić niektóre ze składników wymienionych w definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ k.c. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje więc te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwo", należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wcześniej wskazano, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej - musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: "(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z dokonaną restrukturyzacją działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz zmianą modelu biznesowego, działalność Wnioskodawcy obecnie koncentruje się na świadczeniu usług w zakresie organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów. Wnioskodawca planuje również prowadzić działalność polegającą na najmie lub dzierżawie posiadanych przez niego nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą na rzecz podmiotów zewnętrznych. W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza, że prowadzone przez niego przedsiębiorstwo zostanie zbyte w drodze umowy cywilnoprawnej na rzecz podmiotu trzeciego. W skład zbywanego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (tj. na moment zawarcia umowy zbycia przedsiębiorstwa) będą wchodzić w szczególności następujące składniki majątkowe i i niemajątkowe:

Na moment podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o zbyciu przedsiębiorstwa, Wnioskodawca planuje przenieść na rzecz nabywcy przedsiębiorstwa wszystkie posiadane przez niego na dany moment składniki majątkowe i niemajątkowego. Wnioskodawca, co do zasady, nie planuje wyłączyć z transakcji zbycia przedsiębiorstwa żadnych istotnych składników majątkowych i niemajątkowych. W skład zbywanego przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę będą wchodzić co najmniej składniki majątkowe i niemajątkowe wymienione przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego w przedmiotowym wniosku o interpretację. Nabywca przedsiębiorstwa przejmie na własność od Wnioskodawcy zarówno aktywa jak i pasywa wchodzące w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy opisany przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych i niemajątkowych, które Wnioskodawca planuje zbyć na rzecz podmiotu zewnętrznego, stanowi przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji zbycie nie będzie objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

W opisanej sprawie Wnioskodawca zaznaczył, że na moment dojścia do skutku transakcji zbycia przedsiębiorstwa w skład masy przedsiębiorstwa nie będą co do zasady wchodzić środki trwałe i środki ruchome (stanowiące obecnie własność Wnioskodawcy) takie jak: wyposażenie techniczne, urządzenia elektryczne, sprzęt oświetleniowy, nagłośnieniowy, zdjęciowy itp. oraz zapasy magazynowe. W związku ze zmianą modelu biznesowego działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (z działalności związanej z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych na działalność związaną z najmem lub dzierżawą nieruchomości w celu organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów), Wnioskodawca planuje zbycie składników ruchomych przed planowanym zbyciem przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego wyżej art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że na podstawie nabytego przez nabywcę ogółu składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących masę przedsiębiorstwa, nabywca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w zakresie najmu lub dzierżawy nieruchomości w celu organizacji różnego rodzaju szkoleń, konferencji i eventów bez konieczność podejmowania dodatkowych działań lub angażowania dodatkowych aktywów.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca planuje przenieść na rzecz nabywcy przedsiębiorstwa wszystkie posiadane przez niego na dany moment składniki majątkowe i niemajątkowego. Wnioskodawca, co do zasady, nie planuje wyłączyć z transakcji zbycia przedsiębiorstwa żadnych istotnych składników majątkowych i niemajątkowych.

Z powołanych na wstępie przepisów wynika, że jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, aport przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanowiska Wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania stwierdzić należy, w analizowanej sprawie sprzedaż zespołu składników majątkowych i niemajątkowych przedstawionych w opisie sprawy, stanowiących przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.