0111-KDIB3-2.4012.650.2019.2.MN - VAT w zakresie możliwości zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 13 grudnia 2019 r. znak sprawy: 0111-KDIB3-2.4012.650.2019.1.MN.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 27 grudnia 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w prowadzeniu działalności w zakresie dystrybucji i sprzedaży paliw ciekłych i produktów petrochemicznych.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W trakcie roku spółka wpłaca zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych metodą uproszczoną, zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka nie prowadzi sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jedynie transakcje sprzedaży na rzecz pracowników spółka ewidencjonuje za pośrednictwem kasy rejestrującej.

W przypadku zaistnienia transakcji na rzecz pracowników spółka zgodnie z regulaminem wewnętrznym obciąża ich kosztami w drodze potrącenia z wynagrodzenia oraz wystawia faktury sprzedaży i ewidencjonuje za pośrednictwem kasy rejestrującej:

A. Okazjonalną odsprzedaż na rzecz pracowników zużytego majątku firmy tj. komputerów oraz telefonów służbowych

B. Obciążenie kosztami użytkowania samochodów służbowych w celach prywatnych (w kalkulacji tego kosztu zawarty jest koszt paliwa)

C. Obciążenie pracowników kosztami z tytułu częściowej odpłatności za posiłki dostarczane do biur;

D. Obciążanie pracowników za udostępnienie pakietów świadczeń medycznych dla rodzin pracowników

E. Obciążenie pracowników za udostępnienie pakietów multisport dla członków ich rodzin biorąc pod uwagę zmiany przepisów w zakresie obowiązków używania kas rejestrujących, które obowiązują od 1 stycznia 2019 r. i od 1 maja 2019 r. spółka rozważa obecnie możliwość zrezygnowania ze stosowania kasy rejestrującej.

Spółka rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas rejestrujących przed 1 stycznia 2019 r., w oparciu o obowiązujące wówczas regulacje, które nie przewidywały zwolnień z tego obowiązku. W kolejnych latach spółka kontynuowała ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas rejestrujących w oparciu o obowiązujące przepisy i brak przepisu zwalniającego z ewidencji za pocą kasy rejestrującej sprzedaży dla pracowników spółki.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca był obowiązany do rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Spółka rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas rejestrujących 30 października 2007 r. (instalacja kasy rejestrującej - wprowadzenie w tryb fiskalny-odbyła się w dniu 29 marca 2007 r.), w oparciu o obowiązujące wówczas przepisy prawa podatkowego (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących, Dz. U. z 2006 r. Nr 51, poz. 375).

Powodem rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej była okazjonalną odsprzedaż na rzecz pracowników zużytego majątku firmy tj. komputerów i telefonów służbowych w 2007 r.

W kolejnych latach Spółka kontynuowała ewidencjonowanie sprzedaży dla pracowników za pomocą kas rejestrujących w oparciu o obowiązujące przepisy i brak przepisu zwalniającego z ewidencji za pocą kasy rejestrującej sprzedaży dla pracowników Spółki.

Wnioskodawca przestał spełniać warunki zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w październiku 2007 r. na podstawie przepisów zawartych w Dz. U. z 2006 r. poz. 375, § 4, pkt 5, ponieważ dokonywał okazjonalnej sprzedaży dla pracowników używanych telefonów komórkowych, które wcześniej były własnością Spółki.

§ 4. Zwolnień od obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 oraz § 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów:

Na pytanie Organu "Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów lub świadczenia usług o których mowa w § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519)?"

Wnioskodawca odpowiedział:

"Wnioskodawca sporadycznie, okazjonalnie odsprzedaje pracownikom (dotyczy to tylko pracowników Spółki) zużyty majątek firmy tj. komputery i telefony służbowe, czyli sprzęt telekomunikacyjny, który został wymieniony w § 4 ust. 1, pkt i, Dz. U. z 2018 r. poz. 2519.

Wnioskodawca świadczy usługi wymienione w we wniosku pod literami C,D,E (nabywane wcześniej), które zostały wymienione w § 4 ust. 2, Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 na rzecz pracowników".

Wnioskodawca nabywa a następnie odsprzedaje na rzecz pracowników towary i usługi wymienione pod literami:

C - gotowe posiłki wcześniej kupowane i dostarczane do biura,

D - usługi świadczeń medycznych (pakiety medyczne kupowane od firm świadczących usługi medyczne) dla rodzin pracowników

E - usługi sportowe (pakiety multisport kupowane od firm świadczących takie usługi) dla rodzin pracowników.

Wnioskodawca sporadycznie, okazjonalnie dokonuje sprzedaży na rzecz pracowników towarów, które na podstawie ustawy o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych (dotyczy to zamortyzowanych komputerów, używanych wcześniej w Spółce). Taka sprzedaż jest dokumentowana fakturą.

Opłata za użytkowanie samochodów służbowych do celów prywatnych dotyczy kosztów paliwa oraz innych kosztów eksploatacyjnych ponoszonych w trakcie użytkowania na cele prywatne samochodu służbowego tj. koszty parkingów, płynów do spryskiwaczy, opłat za autostrady, parkingi itp.

Jeśli pracownik wykorzystuje samochód służbowy do celów prywatnych to w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym otrzymuje nieodpłatne świadczenie. W tej sytuacji Spółka do przychodu pracownika dolicza kwoty ryczałtu za używanie przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych i od całości oblicza składki ZUS oraz podatek. Wysokość ryczałtu zależy od pojemności silnika samochodu służbowego oraz liczby dni, w których pracownik wykorzystywał auto służbowe. Jeśli pracownik korzystał z samochodu służbowego tylko przez część miesiąca, to wartość świadczenia ustala się za każdy dzień w wysokości 1/30 kwoty ryczałtu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w aktualnie obowiązującym stanie prawnym spółka może zaprzestać prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dla pracowników?

2. Jakich czynności spółka powinna dopełnić w celu zgłoszenia zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży dla pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zgodnie art. 111 ust. 1 ustawy, w brzmieniu od dnia 1 maja 2019 r., podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencje sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Od dnia 1 maja 2019 r. został uchylony przepis art. 111 ust. 1a ustawy i dodano przepis art. 111 ust. 1b, zgodnie z którym, w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1. Oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zasady dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. określa obowiązujące w tym zakresie rozporządzenie ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie zwolnień. Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas.

W poz. 34 tego załącznika wymieniono, dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe. Jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Według obowiązujących przepisów prawa, w zakresie sprzedaży wskazanej w poszczególnych punktach opisujących stan faktyczny we wniosku tj. sprzedaży na rzecz pracowników; wskazać należy, że czynności te stanowią dostawę towarów oraz świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników, o których mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas.

Zatem spółka w odniesieniu do sprzedaży wskazanej we wniosku będzie miała prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej na podstawie § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie zwolnienia z kas w powiązaniu z poz. 34 załącznika do tego rozporządzenia.

W sytuacji możliwości zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży dla własnych pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej, spółka uważa, że przysługuje jej takie prawo jedynie w odniesieniu do kasy rejestrującej, na której spółka ewidencjonuje wyłącznie sprzedaż, w odniesieniu do której ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku jej ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. Spółka uważa, że w przypadku podjęcia przez nią decyzji o zaprzestaniu prowadzenia ewidencji przez kasę rejestrującą sprzedaży dla pracowników, spółka ma obowiązek wykonać czynności o których mowa w § 34 rozporządzenia w sprawie kas tj.

* wystawić raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);

* niezwłocznie, przy pomocy serwisanta, dokonać odczytu zawartości pamięci fiskalnej poprzez wystawienie raportu fiskalnego rozliczeniowego i sporządzić z tej czynności protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia,

* złożyć protokół z odczytu zawartości pamięci fiskalnej wraz z załączonym raportem fiskalnym rozliczeniowym, w terminie 5 dni od dnia ich sporządzenia, do właściwego dla spółki naczelnika urzędu skarbowego;

* sporządzić i złożyć, wraz z dokumentami, o których mowa powyżej, do właściwego dla spółki naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej (art. 111 ust. 1b ustawy).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Jak wskazano wyżej, obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2519), zwane dalej "rozporządzeniem".

Regulacje w nim zawarte przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zwolnienie przedmiotowe do dostawy towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania w części "II. Sprzedaż dotycząca szczególnych czynności", stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 34 dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Natomiast pod pozycją 47 załącznika do rozporządzenia wskazana została dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Natomiast stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w określonych w tym przepisie przypadkach.

Stosownie do przepisu § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-1, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia (§ 4 ust. 2 rozporządzenia).

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 34 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy (§ 4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w prowadzeniu działalności w zakresie dystrybucji i sprzedaży paliw ciekłych i produktów petrochemicznych. Spółka nie prowadzi sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jedynie transakcje sprzedaży na rzecz pracowników spółka ewidencjonuje za pośrednictwem kasy rejestrującej. Wnioskodawca był obowiązany do rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Spółka rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas rejestrujących 30 października 2007 r.

W przypadku zaistnienia transakcji na rzecz pracowników spółka zgodnie z regulaminem wewnętrznym obciąża ich kosztami w drodze potrącenia z wynagrodzenia oraz wystawia faktury sprzedaży i ewidencjonuje za pośrednictwem kasy rejestrującej:

A. Okazjonalną odsprzedaż na rzecz pracowników zużytego majątku firmy tj. komputerów oraz telefonów służbowych

B. Obciążenie kosztami użytkowania samochodów służbowych w celach prywatnych (w kalkulacji tego kosztu zawarty jest koszt paliwa)

C. Obciążenie pracowników kosztami z tytułu częściowej odpłatności za posiłki dostarczane do biur;

D. Obciążanie pracowników za udostępnienie pakietów świadczeń medycznych dla rodzin pracowników

E. Obciążenie pracowników za udostępnienie pakietów multisport dla członków ich rodzin biorąc pod uwagę zmiany przepisów w zakresie obowiązków używania kas rejestrujących, które obowiązują od 1 stycznia 2019 r. i od 1 maja 2019 r. spółka rozważa obecnie możliwość zrezygnowania ze stosowania kasy rejestrującej.

Wnioskodawca nabywa a następnie odsprzedaje na rzecz pracowników towary i usługi wymienione pod literami C, D i E. Opłata za użytkowanie samochodów służbowych do celów prywatnych dotyczy kosztów paliwa oraz innych kosztów eksploatacyjnych ponoszonych w trakcie użytkowania na cele prywatne samochodu służbowego tj. koszty parkingów, płynów do spryskiwaczy, opłat za autostrady, parkingi itp.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest prawo do zaprzestania prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie transakcji dokonywanych na rzecz pracowników oraz czynności jakich Wnioskodawca w związku z tym jest obowiązany dokonać.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wskazać należy, że w niniejszej sytuacji zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie na podstawie § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej opisanych przez Wnioskodawcę czynności, realizowanych na rzecz pracowników.

Jak wynika z wniosku, czynności opisane przez Wnioskodawcę dokonywane są na rzecz jego pracowników a jako dostawa towarów i świadczenie usług przez podatników na rzecz jego pracowników zostały wymienione w załączniku do rozporządzenia w poz. 34, jako czynności zwolnione z ewidencjonowania.

W analizowanej sytuacji istotny jest również § 4 rozporządzenia, który ustanawia katalog czynności, które - co do zasady - muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących (bez względu na pozostałe zwolnienia).

Wśród czynności, które muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały wymienione:

* w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i ww. rozporządzenia, dostawa sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),

* w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f ww. rozporządzenia, świadczenie w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

* w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i ww. rozporządzenia, świadczenie w zakresie związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie w zakresie usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

* w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. I ww. rozporządzenia, świadczenie w zakresie związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Zatem dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będących pracownikami okazjonalna dostawa zużytego majątku firmy w postaci komputerów oraz telefonów służbowych, a także odsprzedaż posiłków dostarczanych do biur, odsprzedaż pakietów multisport (usługi sportowe) oraz pakietów świadczeń medycznych dla rodzin pracowników została wymieniona w katalogu z § 4 ww. rozporządzenia.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi udostępniania samochodów służbowych w celach prywatnych za która pobierana jest opłata - Wnioskodawca obciąża pracownika kosztami użytkowania samochodów (w kalkulacji tego kosztu zawarty jest koszt paliwa oraz inne koszty eksploatacyjne ponoszone w trakcie użytkowania samochodu służbowego na cele prywatne tj. koszty parkingów, płynów do spryskiwaczy, opłat za autostrady, parkingi). Jeśli pracownik wykorzystuje samochód służbowy do celów prywatnych to w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym otrzymuje nieodpłatne świadczenie. W tej sytuacji Spółka do przychodu pracownika dolicza kwoty ryczałtu za używanie przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych i od całości oblicza składki ZUS oraz podatek. Wysokość ryczałtu zależy od pojemności silnika samochodu służbowego oraz liczby dni, w których pracownik wykorzystywał auto służbowe. Jeśli pracownik korzystał z samochodu służbowego tylko przez część miesiąca, to wartość świadczenia ustala się za każdy dzień w wysokości 1/30 kwoty ryczałtu.

Zatem mamy tu do czynienia z usługą kompleksową, w której skład będzie wchodzić udostępnienie samochodów, koszt paliwa oraz inne koszty eksploatacyjne ponoszone w trakcie użytkowania samochodu służbowego na cele prywatne tj. koszty parkingów, płynów do spryskiwaczy, opłat za autostrady, parkingi. W tak przedstawionej sytuacji poszczególne koszty dodatkowe, którymi Wnioskodawca obciąża swoich pracowników, winny być elementem podstawy opodatkowania usługi głównej i stanowić element kalkulacyjny należności za świadczoną usługę udostępniania samochodu służbowego w celach prywatnych. Tym samym usługa udostępniania samochodu będzie stanowiła świadczenie główne, a pozostałe koszty eksploatacyjne, będą stanowiły element cenotwórczy w odniesieniu do całej usługi udostępniania samochodu.

Zatem, świadczenia polegające na umożliwieniu pracownikom za odpłatnością korzystania z samochodów służbowych w celach prywatnych nie zostały wymienione w § 4 cyt. rozporządzenia.

W przypadku okazjonalnej dostawy zużytego majątku firmy w postaci komputerów oraz telefonów służbowych bezwzględny obowiązek ewidencji takiej sprzedaży na kasie rejestrującej nie będzie miał jednak zastosowania. Wnioskodawca będzie bowiem dokonywał tej dostawy na rzecz swoich pracowników, a zgodnie z przepisem § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku takiego rodzaju dostawy przepis § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nie będzie miał zastosowania.

Z kolei w związku ze świadczeniem usług na rzecz pracowników polegającym na odsprzedaży posiłków dostarczanych do biur, pakietów świadczeń medycznych oraz pakietów multisport dla rodzin pracowników, należy odnieść się do treści art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot "pośredniczy", pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Wspomniana "fikcja prawna", wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Zatem, z uwagi na okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz pracownika, tj. obciążenie pracownika kosztami wydania pakietów medycznych i pakietów multisport oraz gotowych posiłków dostarczanych do biura, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że Spółka nabywa ww. usługi, a następnie wydaje je swojemu pracownikowi obciążając go odpowiednio kosztami ww. usług. W myśl powołanego wyżej przepisu, Wnioskodawca działa w tej sprawie jako podmiot pośredniczący, który nabywa w imieniu własnym usługi, a następnie odsprzedaje je innemu podmiotowi, tj. pracownikowi. Zatem należy stwierdzić, że Spółka nabyła i wyświadczyła pracownikowi wymienione we wniosku usługi, czyli sprzedaż gotowych posiłków, pakietów medycznych oraz pakietów multisport. Przy czym bez znaczenia jest to, że pracownik może nabywać ww. usługi pakietów medycznych oraz pakietów multisport dla członków swojej rodziny. W rozpatrywanej sprawie istotne jest to, że transakcji zakupu ww. usług dokonuje pracownik Wnioskodawcy i z jego wynagrodzenia potrącana jest należność.

Tym samym, bezwzględny obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f, lit. i oraz lit. I rozporządzenia, nie dotyczy świadczenia przez Wnioskodawcę usług, które wcześniej nabył on we własnym imieniu, ale na rzecz pracownika. Zgodnie z przepisem § 4 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia przepis § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nie będzie miał zastosowania w przypadku świadczenia takiego rodzaju usług na rzecz swoich pracowników.

W rezultacie, Wnioskodawca obciążając pracownika kosztami gotowych posiłków, pakietu medycznego oraz pakietu multisport, czynności tych nie musi ewidencjonować na kasie rejestrującej.

W konsekwencji, na podstawie § 2 w zw. z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej czynności opisanych w treści wniosku, świadczonych na rzecz pracowników nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

Tym samym w okolicznościach niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał możliwość zaprzestania ewidencjonowania sprzedaży opisanych we wniosku towarów i usług na rzecz swoich pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w ww. kwestii jest prawidłowe.

Natomiast kwestie dotyczące postępowania w przypadku zakończenia używania kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816).

Stosownie do zapisu § 34 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia używania kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii z powodu zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas w trybie fiskalnym, podatnik:

W myśl § 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik nie może prowadzić ewidencji przy użyciu tej kasy.

Jak już zostało wyżej przeanalizowane sprzedaż opisanych we wniosku towarów i usług, realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz swoich pracowników jest objęta zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży, która byłaby objęta ww. obowiązkiem, ponieważ jak Wnioskodawca sam wskazuje w opisie sprawy, nie prowadzi żadnej innej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W związku z tym, Wnioskodawca w przypadku podjęcia decyzji o zakończeniu używania kasy rejestrującej ma obowiązek wykonać czynności o których mowa w § 34 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.