0111-KDIB3-2.4012.615.2018.2.AZ - Zwolnienie z VAT aportu działki zabudowanej budynkiem usługowym oraz działki zabudowanej parkingiem.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wniesienia aportem działki nr 2479/4 zabudowanej budynkiem usługowym oraz działki nr 2515/63 zabudowanej parkingiem - jest prawidłowe

W dniu 17 września 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wniesienia aportem nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 października 2018 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.615.2018.1.AZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (czynnym podatnikiem VAT), w ewidencji środków trwałych posiadał nieruchomości (amortyzowane) oraz grunty, które były wprowadzone na towary handlowe. Jednocześnie jest wspólnikiem spółki komandytowej (jedynym komandytariuszem w spółce komandytowej) i do tej spółki wniósł aportem w lipcu 2018 r. ww. nieruchomości oraz grunty na mocy aktu notarialnego (Umowa przeniesienia własności nieruchomości tytułem wkładu do spółki komandytowej), następujące jak niżej:

1. Nieruchomość budynek usługowy

Dnia 8 lutego 2000 r. ww. nieruchomość Wnioskodawca otrzymał na podstawie umowy darowizny od swoich rodziców (na kwotę 55.000 tys. zł), następnie w 2007 r. wprowadził ją do swojej działalności na środki trwałe w kwocie 55.000,00 zł. W 2009 r. ulepszył nieruchomość o kwotę 35.800,00 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 90.800,00 zł. W 2014 r. ponownie ulepszył tę nieruchomość o kwotę 11.866,68 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 102.666,68 zł.

Ww. budynek usługowy był wykorzystywany przez jednoosobową firmę Wnioskodawcy - do czynności podlegających opodatkowaniu (część budynku była przeznaczona pod wynajem innym podmiotom, w pozostałej części Wnioskodawca prowadził własną działalność gospodarczą).

2. Nieruchomość budynek usługowo-mieszkalny na działkach budowlanych 453/4, 453/5.

W 1995 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego grunt (działka nr 453/4) z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkalno-usługowe. Również w 1995 r. rodzice Wnioskodawcy nabyli na podstawie aktu notarialnego grunt (działka 453/5) z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkalno-usługowe. W 1997 r. został wybudowany przez Wnioskodawcę oraz jego rodziców na ww. obu działkach budynek usługowo-mieszkalny.

W 2007 r. Wnioskodawca otrzymał na podstawie umowy darowizny od rodziców zabudowaną nieruchomość (1/2 budynku wybudowanego w 1997 r.) oznaczoną działką ewid. nr 453/5. Następnie w 2007 r. ww. nieruchomość na działkach nr ewid. 453/4, 453/5 Wnioskodawca wprowadził do swojej jednoosobowej działalności na środki trwałe w kwocie 1.272.000,00 zł. W 2009 r. Wnioskodawca ulepszył nieruchomość o kwotę 88.037,69 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 1.360.137,69 zł. W 2013 r. ulepszył ww. nieruchomość o kwotę 180.465,52 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 1.540.603,21 zł. W 2014 r. ulepszył ww. nieruchomość o 210.561,85 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 1.751.165,06 zł. W 2018 w czerwcu ulepszył nieruchomość o 40.095,00 zł.

Ww. budynek usługowo-mieszkalny był wykorzystywany przez jednoosobową firmę Wnioskodawcy do czynności podlegających opodatkowaniu (część budynku była przeznaczona pod wynajem innym osobom fizycznym, w pozostałej części Wnioskodawca prowadził własną działalność gospodarczą).

3. Grunty - działki o nr ewid. 436/2, 436/1

W 2008 r. na mocy aktów notarialnych Wnioskodawca nabył grunty oznaczone działką nr 436/2 na kwotę 236.017,80 zł, oraz działką nr 436/1 na kwotę 251.317,80 zł.

W 2017 r. Wnioskodawca wprowadził ww. grunty do swojej działalności na towary handlowe celem budowy na ww. działce budynków jednorodzinnych do odsprzedaży. W listopadzie w 2017 r. została rozpoczęta budowa domów jednorodzinnych na ww. działkach. Do dnia wniesienia aportu (lipiec 2018 rok) na ww. gruntach zostały postawione fundamenty.

Działki nr: 436/1 i 436/2 w momencie transakcji były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z planem działka 436/1 jest przeznaczona w różnych częściach pod:

16MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej),

10MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej),

3KDD (tereny dróg publicznych klasy dojazdowej),

10KDD (tereny dróg publicznych klasy dojazdowej).

Zgodnie z planem działka 436/2 jest przeznaczona w różnych częściach pod:

16MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej),

10MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej),

3KDD (tereny dróg publicznych klasy dojazdowej),

10KDD (tereny dróg publicznych klasy dojazdowej) w załączeniu rysunek planu obowiązujący w miesiącu czerwiec/lipiec 2018 r.

Dla działek nr: 436/1 i 436/2 nie zostały wydane decyzje ustalające warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Budynek usługowy został oddany do użytkowania po dokonanych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku w 2009 r.

Budynek usługowo-mieszkalny został oddany do użytkowania w 2014 r. po dokonanych pierwszych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Kolejne ulepszenia były w latach 2017 o kwotę 9.590,55 zł i 2018 o kwotę 40.095,00 zł, które nie przekraczały co najmniej 30% zaktualizowanej wartości początkowej. Budynek usługowo-mieszkalny był cały czas wykorzystywany do działalności gospodarczej.

Po ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej budynek usługowy oraz budynek usługowo-mieszkalny były wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Nieruchomość budynku usługowego składa się z działek: 2479/4, 2515/63, 2479/9. Budynek usługowy znajduje się na działce nr ewid. 2479/4. Na działkach 2479/9, 2515/63 został wybudowany parking w 2008 r. i nie był ulepszany. Parking został wykonany z kostki brukowej, na podłożu betonowym, okrawężnikowany, stanowi on budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Parking wykorzystywany jest przez cały czas do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji można zastosować zwolnienie, o którym mówi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (dotyczy nieruchomości o których mowa w rubryce 74 pkt 1 i 2) i art. 43 ust. 1 pkt 10a (dotyczy nieruchomości o której mowa w rubryce 74 pkt 3)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dostawa (wniesienie aportu do spółki komandytowej) nieruchomości opisanej w rubryce 74 pkt 1 i 2 wniosku jest zwolniona z podatku od towarów i usług, ponieważ nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mówi art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy o VAT albowiem nieruchomości te wykorzystywane były przez podatnika na potrzeby działalności gospodarczej tzn. częściowo były wynajmowane, a częściowo wykorzystywane na potrzeby własnej działalności gospodarczej, a zgodnie z powołanym wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie o sygnaturze C-308/16, pierwsze zasiedlenie to nie tylko oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (jak np. najem czy dzierżawa), ale także zasiedlenie budynku przez wykonawcę dla potrzeb własnej działalności gospodarczej.

Wniesienie nieruchomości opisanej w rubryce 74 pkt 3 wniosku tytułem aportu do spółki komandytowej podlega zwolnieniu mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zgodnie z którym zwolniona jest od podatku od towarów i usług dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przedmiotem dostawy w przypadku nieruchomości opisanej w rubryce 74 pkt 3 wniosku jest rozpoczęta budowa budynków mieszkalnych, tj. części budynków, o których mowa w powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a w stosunku do tych nieruchomości nie przysługiwało podatnikowi dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a nadto podatnik nie ponosił wydatków na ulepszenia tych nieruchomości, gdyż w chwili nabycia ich przez Wnioskodawcę, były to nieruchomości niezabudowane; nie znajdowały się zatem na nich żadne obiekty, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ppkt b) ustawy o VAT, zaś nakłady poniesione przez podatnika stanowiły wydatki na budowę części budynków, będących przedmiotem dostawy, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 wniesienia aportem działki nr 2479/4 zabudowanej budynkiem usługowym oraz - działki nr 2515/63 zabudowanej parkingiem, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub odpłatnego świadczenia usług, w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych), a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki w postaci nieruchomości spełnia definicję dostawy towarów - nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w lipcu 2018 r. wniósł aportem do spółki komandytowej nieruchomości, w tym m.in. nieruchomość budynku usługowego. Nieruchomość budynku usługowego składa się z działek: 2479/4, 2515/63, 2479/9. Budynek usługowy znajduje się na działce nr ewid. 2479/4. Dnia 8 lutego 2000 r. ww. nieruchomość Wnioskodawca otrzymał na podstawie umowy darowizny od swoich rodziców (na kwotę 55.000 tys. zł), następnie w 2007 r. wprowadził ją do swojej działalności na środki trwałe w kwocie 55.000,00 zł. W 2009 r. ulepszył nieruchomość o kwotę 35.800,00 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 90.800,00 zł. W 2014 r. ponownie ulepszył tę nieruchomość o kwotę 11.866,68 zł, wartość po ulepszeniu wyniosła 102.666,68 zł. Budynek usługowy został oddany do użytkowania po dokonanych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku w 2009 r. Ww. budynek usługowy był wykorzystywany przez jednoosobową firmę Wnioskodawcy-do czynności podlegających opodatkowaniu (część budynku była przeznaczona pod wynajem innym podmiotom, w pozostałej części Wnioskodawca prowadził własną działalność gospodarczą). Na działkach 2479/9, 2515/63 został wybudowany parking w 2008 r. i nie był ulepszany. Parking został wykonany z kostki brukowej, na podłożu betonowym, okrawężnikowany, stanowi on budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Parking wykorzystywany jest przez cały czas do działalności gospodarczej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w opisanej sytuacji można zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W myśl art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 2024) obowiązującej od 1 stycznia 2017 r. w art. 146a we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy "2016 r." zastępuje się wyrazami "2018 r.".

Powyższe oznacza, że stawka wymieniona w art. 146a pkt 1 ustawy będzie obowiązywała nadal do 31 grudnia 2018 r.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem, w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że "artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. (...)."

W orzeczeniu tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał również, że " (...) kryterium >>pierwszego zasiedlenia<< budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu" (pkt 41).

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że " (...) pojęcie >>pierwszego zasiedlenia<< ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT" (pkt 64).

Zatem zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu również wykładni pierwszego zasiedlenia wynikającej z orzecznictwa TSUE, prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynku usługowego, nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak podał Wnioskodawca budynek został wprowadzony do działalności gospodarczej w 2007 r. W 2009 r. Wnioskodawca ulepszył nieruchomość. Budynek usługowy został oddany do użytkowania po dokonanych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku w 2009 r. Ww. budynek usługowy był wykorzystywany przez jednoosobową firmę Wnioskodawcy - M do czynności podlegających opodatkowaniu (część budynku była przeznaczona pod wynajem innym podmiotom, w pozostałej części Wnioskodawca prowadził własną działalność gospodarczą). Skoro budynek po pierwszym zasiedleniu rozumianym jako "użytkowanie budynku przez jego właściciela" był wykorzystywany po dokonanych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku przez okres dłuższy niż 2 lata, to jego dostawa może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji - stosownie do regulacji art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnieniem od podatku objęta będzie także dostawa gruntu, na którym położony jest ww. budynek, tj. działki nr 2479/4.

Również dostawa parkingu znajdującego się na działce nr 2515/63 nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, parking został wybudowany w 2008 r., nie był ulepszany i stanowi budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Parking wykorzystywany jest przez cały czas do działalności gospodarczej. Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były ponoszone nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w odniesieniu do parkingu zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, zwolnieniem od podatku objęta będzie także dostawa gruntu, na którym położony jest ww. parking, tj. działki nr 2515/63.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, wniesienia aportem działki nr 2479/4 zabudowanej budynkiem usługowym oraz działki nr 2515/63 zabudowanej parkingiem, jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, wniesienia aportem działki nr 2479/4 zabudowanej budynkiem usługowym oraz działki nr 2515/63 zabudowanej parkingiem, natomiast w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.