0111-KDIB3-2.4012.602.2021.2.MN

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 14 października 2021 r. (data wpływu 18 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

3 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 14 października 2021 r. (data wpływu 18 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 4 października 2021 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.602.2021.1.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 14 października 2021 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje ponownie, po blisko 5 latach, rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży artykułów spożywczych, ale w mniejszej skali.

Obecnie Wnioskodawca jest letnim emerytem. Wnioskodawca przewiduje obrót roczny ok. 10 - 15 tys. zł, a ze względu na wiek nie wie, jak długo będzie mógł prowadzić tę działalność.

2 września 2016 r. Wnioskodawca wyrejestrował ostatnio prowadzaną działalność, do której używał kasę rejestrującą.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadził do 31 sierpnia 2016 r. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego żywnością oraz pozostałych wyrobów wykonywaną na targowiskach. W ostatnich latach prowadzonej działalności skupiał się na sprzedaży garnków i innych akcesoriów kuchennych. Sprzedaży Wnioskodawca dokonywał głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W roku 2013 zmniejszono kwotę limitu obrotów z 40 do 20 tys. zł i przekroczenie tego obrotu w roku 2013 było powodem instalacji kasy rejestrującej. Co prawda Wnioskodawca zakupił kasę jeszcze przed przekroczeniem tej kwoty, ale zrobił to wcześniej przewidując możliwość przeoczenia momentu przekroczenia kwoty 20 tys. zł oraz możliwe problemy przy zakupie kas rejestrujących. Wnioskodawca wiedział, że jego roczne obroty oscylują od 30 do 40 tys. zł, ale handel na targowiskach jest mocno nieprzewidywalny, gdyż jednego dnia można nie sprzedać nic, zaś następnego nawet za kilka tys. zł.

Do momentu zakupu kasy fiskalnej obroty nie przekraczały kwoty zwolnienia z obowiązku instalacji i rejestracji obrotów za pomocą kas, ani Wnioskodawca nie prowadził działalności, która byłaby zobligowana do tego obowiązku. Ww. obowiązek powstał w 2013 r., na skutek zmiany przepisów podatkowych, a konkretnie zmniejszenia kwoty obrotu uprawniającego do zwolnienia z obowiązku używania tego urządzenia przy prowadzeniu sprzedaży. Jak Wnioskodawca wyjaśnił powyżej w 2013 r. jego obroty przekroczyły kwotę 20 tys. zł i dlatego jeszcze przed osiągnięciem tej kwoty zakupił kasę rejestrującą.

Do 31 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i taką działalność, lecz w dużo mniejszej skali, chciałby rozpocząć. Uzyskane przychody pozwoliłby zasilić jego skromny budżet domowy, jednak wizja wydatkowania około 2 tys. zł jeszcze przed uzyskaniem pierwszego przychodu stawia pod dużym znakiem zapytania celowość jej prowadzenia. Wnioskodawca nie dokonywał, ani nie planuje dokonywać sprzedaży towarów lub usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 wymienionego rozporządzenia.

Planując rozpoczęcie działalności gospodarczej lub prowadząc sprzedaż artykułów spożywczych bez rejestracji działalności gospodarczej, zdaniem Wnioskodawcy korzystałby ona ze zwolnienia na podstawie cytowanego § 2 rozporządzenia Ministra Finansów.

Wnioskodawca prosi o uwzględnienie jego wyjaśnień oraz wskazanie, czy chcąc dorywczo, jako emeryt, sprzedawać art. spożywcze (kawa, herbata, słodycze) zmuszony będzie używać kasy rejestrującej, choć z pewnością jego obroty nie przekroczą 20 tys. zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji Wnioskodawca musi kupić kasę fiskalną aby rejestrować sprzedaż już od momentu rozpoczęcia sprzedaży?

Czy gdyby Wnioskodawca zaczął sprzedaż artykułów spożywczych (ciastka, herbata i słodycze) w ramach nierejestrowanej działalności nie musiałby rejestrować sprzedaży za pomocą kasy fiskalne, jeśli jego miesięczne obroty nie będą przekraczać 1400 zł/miesiąc?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca uważa, że po 5 latach rozpocznie nową działalność gospodarczą, jej skala będzie mniejsza, dlatego nie musi kupować kasy rejestrującej.

2. W przypadku prowadzenia nierejestrowanej działalności handlowej Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku instalacji kasy rejestrującej, przynajmniej prowadząc działalność w tak małej skali, tj. 10 - 15 tys. zł w skali roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem. Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności (zwolnienie podmiotowe) - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Zwolnienie na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Zgodnie z § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przepisie w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, wymieniono rodzaje dostaw względem których nie stosuje się, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania.

W myśl przepisu § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2454 oraz z 2018 r. poz. 635).

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadził do 31 sierpnia 2016 r. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego żywnością oraz pozostałych wyrobów wykonywaną na targowiskach. Została ona wyrejestrowana 2 września 2016 r. W roku 2013 zmniejszono kwotę limitu obrotów z 40 do 20 tys. zł i z uwagi na jego przekroczenie w ww. roku została dokonana instalacja kasy rejestrującej. Wnioskodawca planuje ponownie, po blisko 5 latach, rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży artykułów spożywczych, ale w mniejszej skali. Wnioskodawca przewiduje obrót roczny ok. 10 - 15 tys. zł.

W odniesieniu do tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwość czy rozpoczynając po 5 latach ponownie działalność gospodarczą jest obowiązany do zakupu kasy fiskalnej i rejestrowania przy jej użyciu sprzedaży już od momentu jej rozpoczęcia, czy też z uwagi na małą skalę obrotów tj. 10 - 15 tys. zł obowiązek taki nie powstanie.

Chcąc odpowiedzieć na wątpliwości Wnioskodawcy konieczne jest powrócić do przepisów regulujących zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy w roku 2013 tj. w roku wskazanym przez Wnioskodawcę jako rok, w którym został przekroczony obrót obligujący do rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W stanie prawnym istniejącym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. obowiązywało w tym zakresie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Z kolei w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r. powyższe kwestie regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 1215 t.j.).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Na podstawie § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382).

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. obowiązywało w tym zakresie Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 1215).

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. powyższe kwestie regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Stosownie do przepisu § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2177).

Konstrukcja cytowanych wyżej przepisów wskazuje na fakt, że gdy podatnik miał obowiązek zainstalowania kasy, to mimo likwidacji działalności przy ponownym jej rozpoczęciu, ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrującej od początku ponownego rozpoczęcia.

Rozwijając kwestię dotyczącą możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem podatku VAT kontynuującym sprzedaż.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną (jak wskazał Wnioskodawca - 2 września 2016 r. wyrejestrował prowadzaną działalność gospodarczą), a następnie ponowne rozpoczęcie jej wykonywania, bez względu na to, czy jest ona zarejestrowana, czy też nie, czy jest o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczyni to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe tutejszy Organ stwierdza, że skoro u Wnioskodawcy powstał już wcześniej (tj. w roku 2013) obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, to w związku ze wznowieniem działalności, której przedmiotem będzie sprzedaż artykułów spożywczych Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia z tego obowiązku, pomimo nie przekroczenia limitu obrotu w wysokości 20.000 zł.

Zatem, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, po planowanym wznowieniu działalności gospodarczej nie będzie mógł on korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej ze względu na niską wysokość obrotów (tj. 10 - 15 tys. złotych w skali roku).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.