0111-KDIB3-2.4012.601.2018.1.MD - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie (studio tatuażu) w okresie od 1 marca 2010 r. do 12 maja 2014 r. W tym okresie dokonywał sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych jednak Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotów i nigdy nie posiadał kasy fiskalnej. Następnie od dnia 1 kwietnia 2017 r. ponownie rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w tym samych zakresie świadczonych usług co w poprzednich latach. Jako podatnik cały czas posiada ten sam numer NIP oraz REGON.

Dodatkowo Wnioskodawca dodał, że usługi wykonywania tatuaży i piercingu sklasyfikowane są w PKWiU pod symbolem 96.09.19.0 "Pozostałe różnorodne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane", które mieszczą się w dziale "Pozostałe usługi indywidualne, gdzie indziej niesklasyfikowane" (PKWiU 96.09).

"Usługi kosmetyczne, manicure i pedicure" klasyfikowane są w PKWiU pod symbolem 96.02.13.0, zaś "Pozostałe usługi kosmetyczne" pod symbolem 96.02.19.0. mieszczą się one w dziale "Usługi fryzjerskie i pozostałe usługi kosmetyczne" (PKWiU 96.02).

Oznacza to, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wykonywaniu osobom prywatnym tatuaży nie są zaliczane do usług kosmetycznych, w związku z czym wyłączenie zawarte w § 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia w sprawie zwolnień nie ma tu zastosowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc działalność w roku 2017 tj. od 1 kwietnia, obowiązuje Wnioskodawcę limit do obowiązku stosowania kasy fiskalnej 20.000,00 czy limit ma być obliczony proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności gospodarczej czyli w przeliczeniu na okres od 1 kwietnia do 31 grudnia 2017 r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ponowne prowadzenie tej samej działalności pod tym samym numerem NIP nie powinno być traktowane jako jej rozpoczęcie, a jako jej wznowienie. Cały czas Wnioskodawca posiada ten sam numer NIP, a więc jest tym samym podatnikiem, który kontynuuje działalność, a nie ją rozpoczyna. Tak więc jeśli Wnioskodawca prowadził już działalność, a teraz ją tylko wznawia to powinien obowiązywać go limit do obowiązku stosowania kasy fiskalnej w wysokości 20.000,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. regulowało rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177), zwane dalej "rozporządzeniem".

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia ze względu na wykonywane czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania - § 3 ust. 2 rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia - w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Jednocześnie wskazać należy, że w § 4 rozporządzenia wymienione zostały niektóre czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3.

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą od 2010 r. do 2014 r. W tym okresie dokonywał sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych jednak Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotów i nigdy nie posiadał kasy fiskalnej. Następnie od dnia 1 kwietnia 2017 r. ponownie rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w tym samych zakresie świadczonych usług co w poprzednich latach. Jako podatnik cały czas posiada ten sam numer NIP oraz REGON.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego, w kwestii określenia limitu do utraty zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku zawieszenia lub likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP).

Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczyni to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, że w zakresie określenia limitu do utraty zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiotowej sprawie, do dnia 31 grudnia 2017 r. miały zastosowanie powołane przepisy § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, określające limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia z przedmiotowego obowiązku w wysokości 20.000 zł.

Uwzględniając fakt, że Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługuje cała kwota limitu w wysokości 20.000 zł, która nie ulega zmniejszeniu w proporcji do okresu wykonania działalności gospodarczej. Bowiem należy wskazać, że wyliczenie obrotu 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania dostawy towarów lub świadczenia usług, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, będzie miało zastosowanie do tych podatników, którzy rozpoczynają dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w okresie od 2017 r. W przypadku Wnioskodawcy natomiast mamy do czynienia z działalnością gospodarczą prowadzoną od 2010 r.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do skorzystania w 2017 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej Wnioskodawcy przysługiwała cała kwota limitu 20.000 zł, która nie ulega zmniejszeniu w proporcji do okresu wykonywania działalności gospodarczej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego jako podatnika kontynuującego, a nie rozpoczynającego prowadzenie działalności powinien obowiązywać limit do obowiązku stosowania kasy fiskalnej w wysokości 20.000 zł jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest kwestia obowiązującego Wnioskodawcę limitu do stosowania kasy fiskalnej. Tym samym niniejsza interpretacja nie rozstrzyga, czy usługi polegające na wykonaniu osobom prywatnym tatuaży nie są zaliczane do usług kosmetycznych wyłączonych ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania. Fakt ten - pomimo wskazania w opisie sprawy błędnego przepisu - (§ 4 pkt 2 lit. j)) został przyjęty, jako element stanu faktycznego niepodlegający ocenie przez tut. Organ.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.