0111-KDIB3-2.4012.528.2019.2.MGO - Zwolnienie z VAT usług artystycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z 20 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku:

* usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów,

* usług organisty na uroczystościach kościelnych

- jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów oraz usług organisty na uroczystościach kościelnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 20 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 11 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.528.2019.1.MGO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą C. i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest muzykiem, organistą, artystą wykonawcą, kompozytorem. Oprócz działalności przeważającej, Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych muzyków, z którymi rozlicza się na podstawie odrębnych umów o dzieło.

Wnioskodawca zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej usługi muzyczne w formie przedstawień, koncertów, recitalów zarówno osobiście jak i z towarzyszeniem innych muzyków, a także usługi organisty polegającej na poprowadzeniu wokalnym i muzycznym uroczystości kościelnych (ślubów, pogrzebów) oraz na artystycznym wykonaniu wybranych przez zamawiających utworów muzycznych. Wnioskodawca będzie wykonywał ww. działalności na podstawie zawartej z zamawiającymi umowy o obsługę muzyczną danego wydarzenia (koncertu, uroczystości kościelnej), z tytułu której Wnioskodawcy będzie przysługiwało określone honorarium. Wnioskodawca będzie wykonywał ww. działalność osobiście bądź z towarzyszeniem - wybranych przez zamawiających - muzyków, z którymi Wnioskodawca będzie się rozliczał na podstawie odrębnie zawartej umowy o dzieło.

Należy wskazać, iż Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą, artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca - oprócz repertuaru ograniczonego przez liturgię - wykonywać będzie utwory, które posiadają indywidualny charakter, tj. wyróżniający się oryginalnością, niepowtarzalnością i będące indywidualną interpretacją twórczą Wnioskodawcy. Wymaga zatem konkluzji, iż Wnioskodawca na podstawie art. 85 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.) posiada status artysty wykonawcy, a utwory wykonywane z tytułu prowadzenia powyżej wymienionych działalności są utworami w rozumieniu art. 1 przytoczonej wyżej ustawy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1) Będące przedmiotem wniosku usługi polegają na wykonaniu artystycznym utworów muzycznych i przedstawień artystycznych, które wraz z innymi artystami instrumentalistami lub wokalistami wykonywane są na żywo przez Wnioskodawcę i pod kierownictwem Wnioskodawcy. Należy przy tym zauważyć, iż dla stworzenia zespołu, oprócz wykonawcy wystarczy jeden instrumentalista lub wokalista, a stworzony w ten sposób "duet" również mieści się w definicji zespołu muzycznego. W tym kontekście należy również wskazać, iż forma organizacyjna samego eventu, tj. czy będzie to koncert, recital, uroczystość kościelna, wieczorek poetycki nie ma dla oceny przedmiotowego wniosku znaczenia. Ważne, że Wnioskodawca w każdym wypadku będzie świadczył usługę jako artysta wykonawca. Definicja "kultury" nie jest zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem zgodnie z wykładnią językową pod terminem "usługi kulturalne" kryją się usługi odnoszące się do kultury. Sama zaś kultura to całokształt materialnego i duchownego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, a co jest wytworem jego myśli i działalności. Zarówno wykonanie koncertu, jak i obsługa uroczystości kościelnej, czy to wraz z zespołem, czy indywidualnie przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności kulturalnej.

Ad.2) Nierozerwalnie z powyższym wiąże się fakt, iż Wnioskodawca będzie działał jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w sposób twórczy tworzy zarówno indywidualnie, jak i w zespole artystyczne wykonania utworów muzycznych. Wnioskodawca - oprócz repertuaru ograniczonego prze liturgię - wykonywać będzie utwory, które posiadają indywidualny charakter, tj. wyróżniający się oryginalnością, niepowtarzalnością i będące indywidualną interpretacją twórczą Wnioskodawcy. Wymaga zatem konkluzji, iż Wnioskodawca na podstawie art. 85 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.) posiada status artysty wykonawcy, a utwory wykonywane z tytułu prowadzenia powyżej wymienionych działalności są utworami w rozumieniu art. 1 przytoczonej wyżej ustawy.

Ad.3) Wnioskodawca sam będzie organizował swoją pracę oraz działając jako lider zespołu podejmować decyzje mające wpływ na przebieg każdego wydarzenia. Wnioskodawca jako podmiot w pełni samodzielny będzie podejmował wszelkie decyzje związane z poszczególnymi zleceniami.

Ad.4) Odpowiedź na pytanie 4 tut. organu w zasadzie opiera się na argumentach podanych w pkt 2 niniejszego wniosku. Wnioskodawca wykonuje utwory, z których każdy posiada indywidualny charakter i wyróżnia się swoją niepowtarzalnością wskutek indywidualnej twórczości Wnioskodawcy, a zatem bezsprzecznie przyczyniają się do upowszechnienia dorobku kulturowego.

Ad.5) Wnioskodawca będzie zawierał umowy z usługobiorcami. Rozszerzając tą kwestię, należy wskazać, iż:

Jednocześnie należy podkreślić, iż enumeratywne wymienienie podmiotów jest niemożliwe. W ocenie Wnioskodawcy, przy spełnieniu warunków rozszerzenia dorobku kulturowego, świadczenia usług w dziedzinie kultury oraz będąc artystą wykonawcą, fakt "z kim?" będzie podpisywał umowy nie ma wpływu na treść wniosku.

Ad.6) Wnioskodawca nie przewiduje przekazywania lub udzielania licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania wykonywanych utworów, a więc nie będzie z tego tytułu pobierał wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowym pozostaje stanowisko wnioskodawcy, w świetle którego świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych muzyków (w zespole) korzystają ze stawki VAT zwolnionej z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT?

2. Czy świadczenie przez Wnioskodawcę usług jako organista na uroczystościach kościelnych (tj. ślubach, pogrzebach) opisane w pkt G74 wniosku ORD-IN korzystają ze zwolnienia ze stawki VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 20 września 2019 r.:

Obie ww. działalności, które są obecnie sklasyfikowane pod numerem PKD 90.01.Z i dalszych, a które Wnioskodawca prowadzi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, a dokładnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b tejże ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro - co zostało wskazane - Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą i za świadczone usługi - mające charakter usług kulturalnych i wzbogacających dorobek kulturalny - otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi objęte zakresem wniosku korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy nie stanowi bowiem rozróżnienia, czy świadczy on usługi kulturalne podczas uroczystości kościelnych jako organista, czy też jako zespół podczas tychże uroczyści lub innych w formie koncertów, recitalów itp., gdyż w każdym z ww. przypadków, spełniając przesłanki wskazane w drugim akapicie, usługi które świadczy podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć "kultura" i "usługa kulturalna". Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983 z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) - art. 1 ust. 2 pkt 1, pkt 7 - 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

* mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

* stanowić przejaw działalności twórczej,

* posiadać indywidualny charakter.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest muzykiem, organistą, artystą wykonawcą, kompozytorem. Wnioskodawca zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej usługi muzyczne w formie przedstawień, koncertów, recitalów zarówno osobiście jak i z towarzyszeniem innych muzyków, a także usługi organisty polegające na poprowadzeniu wokalnym i muzycznym uroczystości kościelnych (ślubów, pogrzebów) oraz na artystycznym wykonaniu wybranych przez zamawiających utworów muzycznych. Wnioskodawca będzie wykonywał ww. działalności na podstawie zawartej z zamawiającymi umowy o obsługę muzyczną danego wydarzenia (koncertu, uroczystości kościelnej), z tytułu której Wnioskodawcy będzie przysługiwało określone honorarium. Wnioskodawca będzie wykonywał ww. działalność osobiście bądź z towarzyszeniem - wybranych przez zamawiających - muzyków, z którymi Wnioskodawca będzie się rozliczał na podstawie odrębnie zawartej umowy o dzieło. Wnioskodawca w sposób twórczy tworzy zarówno indywidualnie, jak i w zespole artystyczne wykonania utworów muzycznych. Wnioskodawca - oprócz repertuaru ograniczonego przez liturgię - wykonywać będzie utwory, które posiadają indywidualny charakter, tj. wyróżniający się oryginalnością, niepowtarzalnością i będące indywidualną interpretacją twórczą Wnioskodawcy. Będące przedmiotem wniosku usługi polegają na wykonaniu artystycznym utworów muzycznych i przedstawień artystycznych, które wraz z innymi artystami instrumentalistami lub wokalistami wykonywane są na żywo przez Wnioskodawcę i pod kierownictwem Wnioskodawcy. Zarówno wykonanie koncertu, jak i obsługa uroczystości kościelnej, czy to wraz z zespołem, czy indywidualnie przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności kulturalnej.

Wnioskodawca, jak wskazał, na podstawie art. 85 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.) posiada status artysty wykonawcy, a utwory wykonywane z tytułu prowadzenia powyżej wymienionych działalności są utworami w rozumieniu art. 1 przytoczonej wyżej ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych muzyków w zespole oraz usług organisty na uroczystościach kościelnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzany w formie honorariów.

Zatem stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych muzyków (w zespole) oraz usługi organisty na uroczystościach kościelnych, w ramach których Wnioskodawca faktycznie będzie działał w charakterze indywidualnego twórcy i artysty wykonawcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za które będzie przysługiwało określone honorarium, będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zwolnienia od podatku usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów oraz usług organisty na uroczystościach kościelnych jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.