0111-KDIB3-2.4012.518.2017.2.MD - Zwolnienie z VAT aportu budynku hali produkcyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z 26 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.) oraz pismem z 15 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportu w postaci nieruchomości na rzecz spółki - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności wniesienia aportu w postaci nieruchomości na rzecz spółki. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 18 października 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.518.2017.1.MD.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 26 października 2017 r. oraz pismem z 15 listopada 2017 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego oraz podatnikiem VAT czynnym od 2002 r. Przedmiotem działalności jest m.in. produkcja elementów konstrukcji stalowych. Jednym ze składników majątku prowadzonej działalności jest nieruchomość w postaci hali produkcyjnej. Część nieruchomości Spółka wynajmuje drugiej spółce z o.o. do której ma zamiar przystąpić w charakterze wspólnika, wnosząc jako swój wkład (w postaci aportu) przedmiotową nieruchomość i nabywając tym samym prawo do udziałów w kapitale spółki. Nieruchomość została zakupiona 2 lipca 2007 r. na podstawie aktu notarialnego od osób fizycznych. Spółka nie odliczyła podatku VAT od zakupu nieruchomości. Ponadto jeden z punktów aktu notarialnego posiada zapis, iż "Sprzedający z tytułu tej umowy sprzedaży nie są podatnikami podatku VAT, jak również nie są od tego podatku zwolnieni". Zakupiona przez Spółkę nieruchomość od 2007 r. jest stałym miejscem prowadzenia działalności. W 2009 r. Spółka dokonała ulepszenia, a dokonane wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

Z racji tego, iż ulepszenie nieruchomości miało miejsce w 2009 r., spółka nie posiada już dokumentów źródłowych. Po przeanalizowaniu zapisów w księgach rachunkowych spółki, Wnioskodawca informuje, iż firma dokonywała ulepszeń z materiałów zakupionych do bieżącej działalności spółki (księgowo były one ujmowane na magazynie), natomiast na bieżąco podczas prac były one zużywane do ulepszenia hali (księgowo ujęte z magazynu na inwestycje w środkach trwałych). Firmie od zakupywanych materiałów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Żadne wydatki (materiały i usługi) wykorzystane na ulepszenie hali produkcyjnej nie zostały wykazane w deklaracji VAT-7 jako nabycie zaliczane do środków trwałych.

Hala produkcyjna po ulepszeniu była i jest przedmiotem najmu (firmy wynajmujące mają prawo do korzystania z hali produkcyjnej, maszyn i urządzeń, które znajdują się na jej terenie oraz mediów). Powierzchnia wynajmowana stanowi ok. 20% powierzchni użytkowej hali. W pozostałej części spółka prowadzi nieprzerwanie działalność gospodarczą. Umowy zostały zawarte: 9 kwietnia 2016, 29 kwietnia 2016 oraz 2 listopada 2016. Od daty ich zawarcia nie upłynęło 2 lata.

Hala produkcyjna po ulepszeniu równym lub wyższym 30% wartości początkowej była wykorzystywana w stanie ulepszonym do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ulepszenie nastąpiło w 2009 r., hala jest cały czas wykorzystywana do bieżącej działalności spółki).

Hala produkcyjna nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Spółka przystąpi w charakterze wspólnika, wnosząc jako swój wkład (w postaci aportu) nieruchomości i nabywając tym samym prawo do udziałów w kapitale Spółki, zaraz po wydaniu interpretacji indywidualnej, najpóźniej do końca I kwartału 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 października 2017 r.):

Czy czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) nieruchomości na rzecz Spółki stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i czy przedmiotowa czynność będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy ?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 października 2017 r.): zdarzenie przyszłe polegające na wniesieniu do innej spółki z o.o. nieruchomości, stanowiącej składnik majątku związanego z działalnością gospodarczą będzie zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Co prawda spółka dokonała ulepszenia, a dokonane wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości, ale ma tutaj zastosowanie art. 43 ust. 7a, tj. budynek w stanie ulepszonym jest wykorzystywany przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego - w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić również należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Jednocześnie należy przyjąć, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, traktowane jest również jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu w powiązaniu z art. 43 ust. 7a ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Odnosząc powyższe uregulowania do niniejszej sprawy wskazać należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, jedynie w sytuacji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wskazać w tym miejscu należy, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Zwolnienie to w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania, gdyż jak wskazał Wnioskodawca hala produkcyjna nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez niego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w odniesieniu do powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) nieruchomości na rzecz spółki stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar przystąpić w charakterze wspólnika, wnosząc jako swój wkład (w postaci aportu) nieruchomość. Nieruchomość została zakupiona 2 lipca 2007 r. na podstawie aktu notarialnego od osób fizycznych. Część nieruchomości Wnioskodawca wynajmuje, natomiast w pozostałej części spółka prowadzi działalność gospodarczą.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem, aby dostawa przedmiotowych budynków i budowli mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia aportem budynku hali produkcyjnej w części, w której budynek po dokonanych ulepszeniach przekraczających 30% wartości początkowej nie był wynajmowany, zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W tej sytuacji, dostawa tej części budynku, która nie była wynajmowana, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT niewynajmowanej części budynku hali produkcyjnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że budynek hali produkcyjnej został zakupiony w 2007 r. aktem notarialnym od osób fizycznych i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku bowiem sprzedający z tytułu umowy sprzedaży nie byli podatnikami VAT, a zatem spełniony będzie warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy. Odnosząc się natomiast do warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy należy wskazać, że wprawdzie Wnioskodawca po nabyciu budynku hali produkcyjnej w 2009 r. ponosił wydatki na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości, to jednak po ulepszeniu Wnioskodawca wykorzystywał budynek do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Zatem zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ww. ustawy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że przy wniesieniu aportem do spółki ww. części budynku (niewynajmowanej), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a.

Jeśli chodzi natomiast o wniesienie aportem budynku hali produkcyjnej w części, w której budynek po dokonanych ulepszeniach był wynajmowany, stwierdzić należy, że dostawa ta nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Należy jednak zauważyć, że jak wynika z wniosku, po dokonaniu ulepszenia w budynku hali produkcyjnej stanowiącego co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, część budynku jest przedmiotem najmu (powierzchnia wynajmowana stanowi ok. 20%). Umowy zostały zawarte 9 kwietnia 2016 r., 29 kwietnia 2016 r. oraz 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca przystąpi w charakterze wspólnika, wnosząc jako swój wkład (w postaci aportu) nieruchomości, zaraz po wydaniu interpretacji indywidualnej, najpóźniej do końca I kwartału 2018 r.

Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem (oddaniem w najem) a planowanym wniesieniem aportem do spółki ww. części budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W konsekwencji planowane wniesienie aportem przez Wnioskodawcę części budynku, która była wynajmowana na podstawie umów najmu z dnia 9 kwietnia 2016 r., 29 kwietnia 2016 r. oraz 2 listopada 2016 r., w odniesieniu do której - jak wynika z okoliczności sprawy - pomiędzy pierwszym zasiedleniem (oddaniem w najem), a rzeczywistą dostawą (najpóźniej do końca I kwartału 2018 r.) upłynie okres krótszy niż 2 lata, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast Wnioskodawca w odniesieniu do dostawy ww. części budynku, która jest przedmiotem najmu, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a, gdyż przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a po dokonaniu ulepszeń ww. budynek hali produkcyjnej był wykorzystywany do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem, skoro dostawa budynku hali produkcyjnej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy, to ze zwolnienia w zw. z art. 29a ust. 8, korzystać również będzie dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.