0111-KDIB3-2.4012.504.2018.1.AZ - Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych oddziału kopalni węgla kamiennego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu 25 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca S.A. (P. S.A.) specjalizuje się w wydobyciu i sprzedaży węgla kamiennego.

Nieodpłatne zbycie zostanie dokonane w trybie art. 8a ust. 1 znowelizowanej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, zgodnie z którym to przepisem przedsiębiorstwo górnicze może przed dniem 1 stycznia 2019 r. zbyć nieodpłatnie na rzecz przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 8 ust. 1, kopalnię, zakład górniczy lub jego oznaczoną część, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, w celu przeprowadzania ich likwidacji. Działanie to jest podejmowane w związku ze strategią restrukturyzacji krajowego górnictwa i ma na celu utrzymanie efektywnego modelu funkcjonowania P. S.A.

W ustawie o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego przewidziano również szczególne zasady wstąpienia w prawa i obowiązki zbywanej kopalni, zakładu górniczego lub ich oznaczonej części. W szczególności:

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tejże ustawy, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części wynikające z ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego, w szczególności staje się stroną umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Przepisy art. 6 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Do nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przepisu art. 36 ust. 11 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie stosuje się (art. 8c ust. 1),

* z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. Środki na finansowanie tych zobowiązań pochodzą z dotacji budżetowej (art. 8c ust. 2),

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie ż art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d).

P. S.A. jest podmiotem, do którego skierowane są zapisy niniejszej ustawy.

Kopalnia "M." posiada własną strukturę organizacyjną uregulowaną między innymi w Regulaminie Organizacyjnym Spółki oraz Regulaminie Organizacyjnym Oddziału KWK "M.".

Przed transakcją z S. S.A., na podstawie stosownych uchwał Zarządu, nastąpi formalnie wyodrębnienie zbywanego, co znajdzie swoje odzwierciedlenie w Regulaminie Organizacyjnym Oddziału "KWK M." oraz Regulaminie Organizacyjnym P.S.A.

Składnikami aktywów zbywanych do S. S.A. wchodzącymi w skład oznaczonej likwidowanej części KWK "M." będą w szczególności środki trwałe takie jak:

* szyby "P.", "W. I" i "W. II",

* infrastruktura podziemna ruchu "M." w tym główne wyrobiska kapitalne, przekopy, chodniki, pochylnie, instalacje technologiczne (np. rurociągi, linie energetyczne, linie kablowe), urządzenia i maszyny itd.,

* infrastruktura i obiekty powierzchniowe w tym głównie budynki i budowle wraz z gruntami w rejonach szybu "P.", "W. I" oraz "W.II",

* część ruchu "W." kopalni M.w postaci części partii D tj. wydzielonej części złoża "W.".

Składniki będące przedmiotem nieodpłatnego zbycia czyli oznaczona likwidowana część KWK "M." znajdują się na określonym wydzielonym pod względem geograficznym obszarze w tym pod powierzchnią ziemi, na ściśle określonych nieruchomościach gruntowych.

Dla oznaczonej likwidowanej części KWK "M." sporządzony będzie plan ruchu oznaczonej likwidowanej części zakładu górniczego KWK M.

Do planowanej do przekazania ww. oznaczonej części KWK "M." przypisane są stosowne koncesje na eksploatację złoża "M." i złoża "W.". W związku z powyższym planuje się zbycie na rzecz S. S.A. części ruchu M. wraz z koncesją oraz wszelkich praw i obowiązków z tej koncesji wynikających z równoczesną zmianą koncesji dla złoża "W." w zakresie zmiany granic (ograniczenia) obszaru górniczego "W.II" i terenu górniczego "W. II".

Dla planowanej do przekazania oznaczonej części zakładu górniczego identyfikowane są również pasywa oraz rezerwy na likwidację, a aktywa będące przedmiotem zbycia są wyodrębnione na poziomie księgowym.

W związku z przekazaniem oznaczonej części zakładu górniczego do S. S.A. ta ostatnia stanie się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy.

Planowane do przekazania do S.S.A. obiekty obecnie pełnią funkcję pomocniczą w stosunku do ruchu Wesoła. Dlatego przyjmuje się również, iż w zakresie w jakim będzie to niezbędne po dniu przekazania składników majątkowych do S. S.A. P.S.A. będzie korzystała odpłatnie ze składników będących przedmiotem zbycia:

* szybu P. oraz zabudowanej przy nim stacji wentylatorów,

* szybu W. I oraz z zabudowanej przy nim instalacji do podawania podsadzki oraz mieszaniny pyłowo-wodnej,

* sieci wyrobisk niezbędnych do realizacji przewietrzania oraz funkcjonowania ww. instalacji do podawania podsadzki oraz mieszaniny pyłowo-wodnej.

W tym celu P. S.A. zawrze z S. S.A. stosowną umowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych Oddziału "KWK M." w formie tzw. oznaczonej części KWK "M." w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Jednocześnie zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Z powyższego wynika zatem, że w celu uznania, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa spełnione zostać powinny następujące warunki:

* część przedsiębiorstwa powinna charakteryzować się wyodrębnieniem organizacyjnym i finansowym,

* na zorganizowaną część powinny składać się składniki materialne i niematerialne,

* przeznaczeniem zespołu składników powinna być realizacja określonych zadań,

* zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania (wyodrębnienie funkcjonalne).

Sposób rozumienia tych regulacji jest przedmiotem bogatego orzecznictwa.

Jednym z kluczowych orzeczeń jest tu wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10 listopada 2011 r. o sygn. C-444/10 w sprawie Christel Schriever. Trybunał wskazał tu na cel regulacji wyłączających z opodatkowania VAT transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i idący za tym funkcjonalny a nie tylko literalny charakter tego wyłączenia. Jak wskazał tu Trybunał regulacja ta "ma za zadanie umożliwić, państwom członkowskim ułatwienie przekazywania przedsiębiorstw lub części przedsiębiorstw, poprzez uproszczenie tych transakcji i unikanie naruszenia płynności finansowej nabywcy nadmiernym obciążeniem podatkowym, które i tak odzyskałby on następnie poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT". I dalej "jak z tego wynika, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej". Przy czym co istotne "kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej". Dla przykładu TSUE podkreślił, iż "jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stale instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości". Co istotne Trybunał orzekł, iż "jak wynika z powyższych rozważań, w celu ustalenia, czy transakcja mieści się w pojęciu przekazania aktywów w rozumieniu szóstej dyrektywy, należy dokonać całościowej oceny okoliczności faktycznych, w jakich transakcja ta następuje. W ramach tej oceny szczególne znaczenie będzie mieć charakter działalności gospodarczej, o którą chodzi".

Orzeczenie to jest tym istotniejsze, iż wskazany przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Stąd, co istotne, z powyższego orzecznictwa wynika, iż weryfikacja czy zbywany zespół składników majątkowych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna zostać przeprowadzona z uwzględnieniem charakteru działalności, o którą chodzi - w tym przypadku o działalność pomocniczą w zakresie wydobycia węgla kamiennego a w działalność, w której kluczowymi składnikami są: wydzielony obszar obejmujący nieruchomość czy nieruchomości, określony majątek gruntowy, budynki i lub budowle, majątek dołowy, a także pracownicy zajmującymi się tego rodzaju działalnością.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy, zbywany nieodpłatnie zespół składników majątkowych Oddziału "KWK M." w formie oznaczonej części KWK "M." spełnia wszystkie wymienione wyżej warunki, pozwalające uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części działalności przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. W odniesieniu do tej przesłanki przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół aktywów jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze przedsiębiorstwa - na takim stanowisku stanął w szczególności Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 listopada 2014 r. (sygn. I SA/ Po 491/14).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem przekazania będzie zespół składników majątkowych funkcjonalnie ze sobą połączonych w ramach wydzielonej części KWK "M." wyodrębnionych formalnie i faktycznie o czym będzie świadczyć przede wszystkim sporządzony plan ruchu likwidowanej części zakładu górniczego.

Istotą działalności Wnioskodawcy jest działalność wydobywcza jak i działalność pomocnicza dla tej działalności - dlatego poszczególne jednostki organizacyjne prowadzą działalność na ściśle określonym terenie, co jest podstawą ich wyodrębnienia w strukturze spółki. Tak jest również z nieodpłatnie zbywanymi składnikami majątku, które funkcjonują w ramach wyodrębnionego - geograficznie obszaru na ściśle określonych nieruchomościach gruntowych oraz pod powierzchnią ziemi.

Wyodrębnienie organizacyjne przekazywanego zespołu składników majątkowych wynika również z samej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Nie zezwala ona na zbycie przypadkowego zbioru składników majątkowych statuując w art. 8a ust. 1, iż przedmiotem zbycia może być wyłącznie kopalnia, zakład górniczy lub jego oznaczoną cześć, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze. Stąd przedmiotem zbycia może być zorganizowany zespół składników majątkowych w postaci kopalni, zakładu górniczego lub ich oznaczonej części (wyodrębnienie organizacyjne) zajmującej się określoną działalnością, jaką może być wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza z kolei określonego rodzaju odrębność na poziomie finansowym przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zgodnie z przedstawionym opisem aktywa będące przedmiotem nieodpłatnego zbycia są wyodrębnione w Spółce na poziomie księgowym w postaci zestawienia obrotów i sald. Identyfikowane są również pasywa jak w szczególności rezerwy na świadczenia pracownicze czy rezerwa na likwidację i szkody górnicze.

Bez przeszkód za uznanie zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest fakt, iż na obecny moment jest on jednostką wewnętrzną, która bezpośrednio nie generuje przychodów od podmiotów zewnętrznych, co jest ściśle związane z ich obecną funkcją. Jednak jak wskazano w opisie dla S. S.A. nabyty majątek będzie źródłem przychodów, ponieważ planowane jest, iż po przekazaniu oznaczonej części KWK "M., P. S.A. zawrze z S.S.A. stosowną umowę na mocy której majątek będący przedmiotem zbycia będzie udostępniony przez S. S.A. na rzecz P. S.A. za wynagrodzeniem. Sytuację tę można przyrównać do sytuacji przedsiębiorstwa, które właśnie rozpoczyna działalność na rynku. Przedsiębiorstwo takie nie ma z góry zapewnionego źródła przychodów - takie źródła generuje po rozpoczęciu działalności operacyjnej. Mimo to, takiemu nowoutworzonemu, gotowemu do podjęcia działalności przedsiębiorstwu nie można odmówić przymiotu przedsiębiorstwa (takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2011 r., sygn. IPTPP2/443-264/11- 2/PM; Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2011 r., sygn. IPTPB3/423-93/11-2/IR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. ITPB3/423-564/12/DK czy też ten sam organ w interpretacji z tego samego dnia, sygn. ITPB3/423-566/12/DK).

Obok składników materialnych i niematerialnych, definicja zorganizowanej część przedsiębiorstwa, w części odnoszącej się do zakresu elementów tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa wskazuje, aby w skład tego zbioru elementów wchodziły również zobowiązania. Ze względu na fakt, iż majątek posiadał funkcje wewnętrzne, przedmiotem zbycia nie będą takie zobowiązania jak np. zobowiązania handlowe. Jednakże należy podkreślić, iż jak potwierdza Minister Finansów nie stanowi to przeszkody w uznania zbywanego majątku za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa dla celów podatku od towarów i usług (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. nr IBPP3/4512-343/15/KG, dotyczącej klasyfikowania oddziału kopalni jako ZCP uznał za prawidłowe stanowisko podatnika odstępując od uzasadnienia zgodnie z tym stanowiskiem: "aby uznać, że mamy do czynienia z ZCP, nie jest wymagane, aby na nabywcę przeszły wszystkie należności i zobowiązania wchodzące w skład danej jednostki. (...) Nawet więc jeśli zobowiązania i należności nie zostaną przeniesione, nie oznacza, to, że zbywana masa majątkowa nie może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa".

Należy jednak podkreślić, iż nie sposób uznać, iż na nabywcę nie przejdą jakiekolwiek obowiązki/zobowiązania, gdyż jak stanowi ustawa o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego:

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tejże ustawy, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części wynikające z ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego, w szczególności staje się stroną umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Przepisy art. 6 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Do nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przepisu art. 36 ust. 11 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie stosuje się (art. 8c ust. 1)

* z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. Środki na finansowanie tych zobowiązań pochodzą z dotacji budżetowej (art. 8c ust. 2)

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d)

Jednocześnie zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa, składniki majątkowe tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej w określonym zakresie). W tym względzie organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, zorganizowana część przedsiębiorstwa musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w strukturze przedsiębiorstwa (tak m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 kwietnia 2015 r. nr IBPP3/4512-113/15/MN, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 stycznia 2015 r. nr IBPP4/443-436/14/LG).

Jak wynika z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wyodrębnione składniki majątku posiadają określone i przyporządkowane mu funkcje - są wykorzystywane przede wszystkim w celach pomocniczych wobec głównej działalności wydobywczo-produkcyjnej węgla w KWK "M.". Dlatego przyjmuje się również, iż w zakresie w jakim będzie to niezbędne po dniu przekazania wyodrębnionego majątku do S. S.A. P. S.A. będzie korzystała odpłatnie z:

* szybu P. oraz zabudowanej przy nim stacji wentylatorów,

* szybu W. I oraz z zabudowanej przy nim instalacji do podawania podsadzki oraz

* mieszaniny pyłowo - wodnej,

* sieci wyrobisk niezbędnych do realizacji przewietrzania oraz funkcjonowania ww. instalacji do podawania podsadzki oraz mieszaniny pyłowo-wodnej,

a tym samym S.S.A., przy pomocy nabytego majątku będzie prowadziła działalność zarobkową.

Jednocześnie z samej treści ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wynika, iż z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d ustawy węglowej). Stąd również pracownicy przypisani do zbywanego majtku będą podlegali "przeniesieniu" na rzecz S.

W świetle powyższego przenoszony zespół składników majątkowych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa i jako takiego jego zbycie nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Powyższe znajduje potwierdzenie w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 24 czerwca 2015 r., znak PT10.812.3.WL1.183E kierowanym do spółek górniczych. Jak stwierdził Minister Finansów: "jeśli zbywane zespoły składników majątkowych dają nabywcy potencjalną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej takiej samej lub innej do czasu zakończenia restrukturyzacji lub przy ich pomocy nabywca będzie prowadzić własne przedsiębiorstwo w zakresie zdefiniowanym w art. 8 ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (przykładowo prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsce pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni), czynność zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT".

Dodatkowo Ministerstwo Finansów wskazuje, że: "Aby ww. wyłączenie z VAT miało zastosowanie nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie działalności przedsiębiorstwa lub części przedsiębiorstwa, a nie jedynie natychmiastową likwidację i sprzedanie towaru, jeżeli taki istnieje."

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w chwili zbycia składniki majątkowe i niemajątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa i czynność ich zbycia, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stanowisko takie zostało potwierdzone również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 marca 2016 r. o znakach IBPP3/4512-52/16/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

Konstrukcja cytowanych powyżej przepisów wskazuje, że czynność dostawy towarów należy rozumieć bardzo szeroko, a więc przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować przede wszystkim ekonomiczną istotę transakcji, a nie wyłącznie jej charakter prawny. Za taką interpretacją przemawia nie tylko językowa analiza przedmiotowego przepisu, ale również analiza celowościowa. Reasumując stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług wprowadza definicję dostawy towarów, która odwołuje się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą. W konsekwencji przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, będzie nie tylko umowa sprzedaży czy zamiany rzeczy, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Oznacza to, że z gospodarczego punktu widzenia przedmiotowa regulacja ma na celu opodatkowanie zbycia uprawnień do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie wyłącznie prawa własności rzeczy w rozumieniu cywilistycznym.

Prawną instytucję nieodpłatnego zbycia przez przedsiębiorstwo górnicze prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, regulują przepisy ustawy z 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1374 z późn. zm.).

Artykuł 8a ust. 1 tej ustawy stanowi, że przedsiębiorstwo górnicze może przed dniem 1 stycznia 2019 r. zbyć nieodpłatnie na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 1, kopalnię, zakład górniczy lub jego oznaczoną część, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, w celu przeprowadzenia ich likwidacji.

Zgodnie z ust. 2 art. 8a, zbycie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z podjęciem decyzji o likwidacji, o której mowa w art. 6.

Stosowanie do treści art. 8 ust. 1, przedsiębiorstwo górnicze, którego podstawowym przedmiotem działalności jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni, wykonuje te czynności z dotacji budżetowej oraz innych źródeł finansowania, jeżeli likwidację tej kopalni rozpoczęto przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Nie budzi wątpliwości, że przewidziana w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego czynność nieodpłatnego zbycia, powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z tym zbyciem nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy - przeniesienie własności, które dokonywane jest przez podatnika VAT i dotyczy majątku przy pomocy, którego podatnik prowadził działalność opodatkowaną.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług na terytorium Unii Europejskiej jest podatkiem zharmonizowanym, czego konsekwencją jest konieczność jednolitego rozumienia wygenerowanych dla potrzeb VAT pojęć na całym obszarze państw członkowskich, co wymaga - przy ich definiowaniu - szerszego uwzględniania kryteriów ekonomicznych, jako bardziej uniwersalnych, przy jednoczesnym wykorzystywaniu cywilistycznego unormowania danego terminu w prawie krajowym, ale jedynie w zakresie, w jakim nie będzie ono pozostawało w sprzeczności dla ustalenia zakresu i znaczenia tego pojęcia. Wykładając i stosując art. 7 ust. 2, badać należy cel ekonomiczny (gospodarczy) czynności (transakcji), której przedmiotem jest nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych. Należy bowiem uwzględnić, że - na gruncie podatku VAT - użytym w przepisach normującym ten podatek terminom trzeba przypisywać zasadniczo autonomiczne znaczenie, swoiste dla tego podatku, a tym samym oderwane od ich ścisłego rozumienia cywilistycznego w ujęciu prawodawstwa krajowego.

Na gruncie ustawy VAT opisana czynność jest przekazaniem bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przyczyna dla której spółka dokonuje ww. czynności czy też podstawa prawna do dokonania samej czynności nie ma wpływu na rozstrzygnięcie kwestii jej opodatkowania podatkiem VAT. Zatem przeniesienie prawa do rozporządzania dokonane w wyniku nieodpłatnego zbycia tj. czynności, o której mowa we wskazanym wyżej art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, niewątpliwie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy. Jednakże kluczowym dla zastosowania tej regulacji prawnej jest to by przedmiotem tej dostawy (zbycia) było przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Podkreślenia wymaga bowiem, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE, w szczególności wyroków w sprawach C-497/01 oraz C-444/10 odnoszących się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie, podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy w ramach planowanej restrukturyzacji, P.SA podjęła decyzję o nieodpłatnym przekazaniu składników majątku oznaczonej likwidowanej części KWK "M.", na rzecz S.S.A. Nieodpłatne zbycie zostanie dokonane w trybie art. 8a ust. 1 znowelizowanej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Działanie to jest podejmowane w związku ze strategią restrukturyzacji krajowego górnictwa i ma na celu utrzymanie dotychczasowego modelu funkcjonowania P. sp. z o.o.

Rozpatrując kwestię, czy do nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych Oddziału "KWK M." w formie tzw. oznaczonej części KWK "M." w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT z uwagi na brzmienie art. 6 pkt 1 tej ustawy, należy przeanalizować, czy zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na oznaczoną części KWK "M.", mający być przedmiotem planowanego zbycia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, skutkiem czego transakcja ta nie będzie na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników majątkowych Oddziału "K." w formie tzw. oznaczonej części KWK "M." cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Wyodrębnienie organizacyjne uwidacznia się w sposób zdecydowany, bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - Kopalnia "M." posiada własną strukturę organizacyjną uregulowaną między innymi w Regulaminie Organizacyjnym Spółki oraz Regulaminie Organizacyjnym Oddziału KWK "M.". Przed transakcją z S. S.A., na podstawie stosownych uchwał Zarządu, nastąpi formalnie wyodrębnienie zbywanego majątku Oddziału "KWK M." w formie tzw. oznaczonej likwidowanej części KWK "M.", co znajdzie swoje odzwierciedlenie w Regulaminie Organizacyjnym Oddziału "KWK M." oraz Regulaminie Organizacyjnym P. S.A. Składniki będące przedmiotem nieodpłatnego zbycia, czyli oznaczona likwidowana część KWK "M." znajdują się na określonym wydzielonym pod względem geograficznym obszarze w tym pod powierzchnią ziemi, na ściśle określonych nieruchomościach gruntowych. Dla oznaczonej likwidowanej części KWK "M." sporządzony będzie plan ruchu oznaczonej likwidowanej części zakładu górniczego KWK M.

Natomiast wyodrębnienie finansowe wynika z faktu, że dla planowanej do przekazania oznaczonej części zakładu górniczego identyfikowane są również pasywa oraz rezerwy na likwidację, a aktywa będące przedmiotem zbycia są wyodrębnione na poziomie księgowym.

O wyodrębnieniu funkcjonalnym świadczy przeznaczenie do realizacji określonych zadań oraz fakt, że po dniu przekazania składników majątkowych do S. S.A. P. S.A. będzie korzystała odpłatnie ze składników będących przedmiotem zbycia - w tym celu P. S.A. zawrze z S. S.A. stosowną umowę.

Jeżeli chodzi o pozostałe składniki materialne i niematerialne przekazywanego majątku to należy zwrócić uwagę na bezpośrednią regulację tych kwestii w znowelizowanej ustawie o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. W szczególności:

* (przeniesienie ogółu praw i obowiązków) - zgodnie z art. 8c ust. 1 znowelizowanej ustawy: Z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części wynikające z ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego, w szczególności staje się stroną umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Przepisy art. 6 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przepisu art. 36 ust. 11 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie stosuje się (art. 8c ust. 1).

* (przeniesienie zobowiązań) - zgodnie z art. 8c ust. 2 znowelizowanej ustawy: Z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów.

* (przeniesienie pracowników) - zgodnie z art. 8d znowelizowanej ustawy: z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy.

Jak już wspomniano w celu uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te powinny być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz powinny mieć możliwość samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych.

Zdaniem Organu opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia powyższe przesłanki, gdyż bez wątpienia są one przeznaczone u zbywcy (Wnioskodawcy) do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogą funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwa w obrocie gospodarczym. Jak już wyjaśniono zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą bowiem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych powyżej uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Spółka na rzecz której Wnioskodawca dokona nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych na mocy przepisów ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wstępuje w prawa i obowiązki związane z tym zespołem składników majątkowych w zakresie w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego. Spółka przejmuje umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. Przejmuje zobowiązania - zgodnie z art. 8c ust. 2 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. Spółka przejmuje także pracowników - zgodnie z art. 8d ustawy: z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że przekazywany przez Wnioskodawcę (nieodpłatnie zbywany) zespół aktywów jest wystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazywane składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

W dalszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego.

Jak już wspomniano wyżej, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Treść przywołanego na wstępie art. 8 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wskazuje, że podstawowym przedmiotem działalności spółki nabywającej jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni.

Okoliczność, że zbycie zespołu aktywów w trybie art. 8a ust. 2 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, jest równoznaczne z podjęciem decyzji o likwidacji, o której mowa w art. 6 tej ustawy, nie powoduje by nabywca nie miał potencjalnej możliwości prowadzenia działalności w oparciu o te zespoły składników materialnych i niematerialnych.

Zaznaczyć wypada, że likwidacja zakładu górniczego lub jego oznaczonej części jest procesem bardzo skomplikowanym, zarówno od strony technicznej jak i finansowej. Proces ten obejmuje likwidację infrastruktury wyrobisk dołowych oraz zabudowy powierzchniowej, a także szereg niezbędnych działań zmierzających do restytucji środowiska naturalnego i zabezpieczenia obszaru przed zagrożeniami, które mogą występować po zakończeniu eksploatacji. Koncepcja likwidacji ze względu na czas realizacji tego procesu może ulegać wielokrotnym zmianom.

Artykuł 6 ust. 1 ustawy stanowi, że likwidacja kopalni polega na zaprzestaniu wydobycia węgla kamiennego i likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 właściwy organ przedsiębiorstwa górniczego podejmuje decyzję o likwidacji kopalni, określając:

* zakres likwidacji kopalni;

* termin rozpoczęcia likwidacji kopalni;

* termin zakończenia wydobycia węgla kamiennego;

* termin zakończenia likwidacji kopalni;

* osobę likwidatora.

Do likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz zadań wykonywanych po zakończeniu jego likwidacji stosuje się przepisy prawa geologicznego i górniczego, o ile ustawa nie stanowi inaczej (art. 6 ust. 3). Zakres likwidacji kopalni określa przedsiębiorstwo górnicze w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (art. 6 ust. 4).

Trybunał w wyroku C-444/10 w sprawie Finanzamat Lüdenscheid przeciwka Cgristel Schrievel w pkt 42-45 wskazał "W tej kwestii należy stwierdzić, że czynniki tego rodzaju, jak czas trwania umowy dzierżawy i uzgodnione sposoby jej rozwiązania trzeba brać pod uwagę przy całościowej ocenie transakcji przekazania aktywów w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, jako że mogą one wywierać wpływ na tę ocenę, jeżeli mogłyby uniemożliwiać trwałe prowadzenie działalności gospodarczej. Jednakże możliwość rozwiązania umowy dzierżawy zawartej na czas nieoznaczony przy zachowaniu krótkiego terminu wypowiedzenia nie oznacza sama w sobie, że nabywca miał zamiar natychmiast zlikwidować przekazane przedsiębiorstwo lub jego część. Nie można zatem odmówić zastosowania art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy tylko z tego powodu. Wykładnia taka jest zgodna z zasadą neutralności podatkowej, będącą jedną z zasad wspólnego systemu podatku VAT. Zasada ta zakazuje bowiem między innymi odmiennego traktowania z punktu widzenia tego podatku podmiotów gospodarczych dokonujących tych samych transakcji (zob.m.in. wyroki: z dnia 7 września 1999 r. w sprawie C 216/97 Gregg, Rec.s. I 4947, pkt 20; z dnia 10 marca 2011 r. w sprawie C 540/09 Skandinaviska Enskilda Banken, Zb.Orz.s. I 1509, pkt 36. Zasada ta zostałaby więc naruszona, gdyby możliwość zastosowania art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy do transakcji przekazania aktywów, jak w sprawie przed sądem krajowym, była uzależniona od warunków umowy dzierżawy, w szczególności jej czasu trwania i sposobów rozwiązania. Biorąc pod uwagę całość powyższych rozważań, trzeba na pytania prejudycjalne udzielić odpowiedzi, iż art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej."

W ocenie Organu, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności faktyczne oraz prawne należy uznać, że mający być przedmiotem zbycia zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w oparciu o które nabywca również ma potencjalną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej takiej samej lub innej i jak wynika z analizy całokształtu okoliczności sprawy, taką działalność nabywca może prowadzić do czasu zakończenia restrukturyzacji. Ponadto, na bazie tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa prowadzi własne przedsiębiorstwo w zakresie zdefiniowanym w art. 8 ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego tj. prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni. Jak wynika z treści wniosku, w zakresie w jakim będzie to niezbędne po dniu przekazania składników majątkowych do S.S.A. P. S.A. będzie korzystała odpłatnie ze składników będących przedmiotem zbycia, a tym samym S. S.A., przy pomocy nabytego majątku będzie prowadziła działalność zarobkową. Przypomnieć należy, że z przepisu nie wynika, że działalność nabywcy ma być rodzajowo tożsama. Zatem nabywca będzie dokonywał szeregu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem ww. składniki majątkowe będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W rezultacie należy stwierdzić, że zbycie zespołu składników majątku Oddziału "KWK M." w formie tzw. oznaczonej likwidowanej części KWK "M." w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego nie będzie podlegało opodatkowaniu zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego czynność nieodpłatnego zbycia określonych we wniosku składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała. Naczelnik Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach,