0111-KDIB3-2.4012.470.2018.2.MN - Brak możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 9 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z 24 sierpnia 2018 r. (data wpływu 30 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "XXX". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 sierpnia 2018 r. (data wpływu 30 sierpnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.470.2018.1.MN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto otrzymało dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. "XXX". Z uwagi na fakt, iż Miasto jako samorządowa osoba prawna z założenia wykonuje swoje zadania poprzez własne jednostki organizacyjne, we wniosku aplikacyjnym założono, iż realizacją projektu zajmie się Urząd Miasta oraz R. Służby Komunalne.

Jednym z warunków rozliczenia dofinansowania z Instytucją Zarządzającą RPO... 2014-2020 jest dostarczenie interpretacji indywidualnej z Biura Krajowej Informacji Podatkowej dotyczącej informacji, czy beneficjent (w tym przypadku przez beneficjenta należy rozumieć Miasto) ma prawo czy też nie ma prawa odzyskać podatku VAT w ramach projektu. Jest to o tyle istotne, że według przepisów regulujących zasady dofinansowania ze środków UE, podatek VAT który jest możliwy do odzyskania nie może stanowić tzw. kosztu kwalifikowanego.

Projekt jest realizowany w latach 2016-2018, z zastrzeżeniem, że w latach 2016-2017 ponoszono wydatki na dokumentację techniczną, zaś rzeczowa realizacja odbywa się w latach 2017-2018. Projekt zakłada rzeczową realizację w postaci 7 zadań.

3 zadania dotyczą rozbudowy istniejących centrów przesiadkowych (Dworzec Komunikacji Miejskiej, dworce kolejowe R. i R.-P.) w celu dostosowania ich do obsługi ruchu rowerowego (m.in. nieodpłatne parkingi B&R) oraz ułatwień w zakresie przesiadania się z samochodu na transport publiczny (nieodpłatne parkingi P&R, strefa K&R). W ramach jednego z zadań związanych z rozbudową centrów przesiadkowych będzie budowany tunel pieszo-rowerowy w nasypie kolejowym. Pozostałe 4 zadania dotyczą rozwoju infrastruktury dedykowanej rowerom - budowa, przebudowa oraz wyznaczanie dróg rowerowych. Powstała infrastruktura ma pełnić funkcję komunikacyjną umożliwiającą zarówno dojazd do rozbudowanych centrów i przesiadanie się tam na komunikację zbiorową, jak również korzystanie z niej w codziennych dojazdach np. na trasie dom-praca-dom. W ramach projektu w centrach przesiadkowych przy Dworcu Komunikacji Miejskiej oraz dworcu kolejowym w R.-P.u planuje się budowę 2 niewielkich parkingów typu Park&Ride. Oba parkingi będą w założeniu nieodpłatne i dostępne wyłącznie dla zmotoryzowanych, którzy będą przesiadać się na komunikację zbiorową.

Wszystkie usługi zakupione w ramach projektu obciążone są podatkiem VAT.

Po zrealizowaniu inwestycji prawie cała nowo powstała infrastruktura (z wyjątkiem niewielkiej części inwestycji realizowanej na terenach PKP) pozostanie własnością wnioskodawcy - Gminy Miasta. Infrastruktura służyć będzie do wykonywania zadań własnych miasta (związanych z zapewnieniem transportu zbiorowego oraz infrastruktury transportowej). Niewielka część wytworzonego majątku (elementy centrum przesiadkowego na DKM) zostanie przekazana w trwały Zarządowi Transportu Zbiorowego - jednostce organizacyjnej która na co dzień zarządza całym terenem dworca. Pozostała część tj. elementy 2 pozostałych centrów przesiadkowych oraz powstała infrastruktura rowerowa pozostanie na "stanie" Urzędu Miasta (Wydziału Dróg oraz Wydziału Mienia) i będzie utrzymywana przy pomocy R. Służb Komunalnych oraz Zarządu Zieleni Miejskiej. Na powstałej infrastrukturze prowadzone będą wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu "XXX" realizowanego przez Miasto, istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do projektu pn. "XXX" Miasto w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT. Na powstałej infrastrukturze nie będą dokonywane czynności opodatkowane. Będzie ona w całości udostępniana nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Natomiast art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych unormowań wynika, że wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto otrzymało dofinansowanie na realizację projektu pn. "XXX". Projekt zakłada rzeczową realizację w postaci 7 zadań. 3 zadania dotyczą rozbudowy istniejących centrów przesiadkowych (Dworzec Komunikacji Miejskiej, dworce kolejowe R. i R.-P.) w celu dostosowania ich do obsługi ruchu rowerowego (m.in. nieodpłatne parkingi B&R) oraz ułatwień w zakresie przesiadania się z samochodu na transport publiczny (nieodpłatne parkingi P&R, strefa K&R). W ramach jednego z zadań związanych z rozbudową centrów przesiadkowych będzie budowany tunel pieszo-rowerowy w nasypie kolejowym. Pozostałe 4 zadania dotyczą rozwoju infrastruktury dedykowanej rowerom - budowa, przebudowa oraz wyznaczanie dróg rowerowych. W ramach projektu w centrach przesiadkowych przy Dworcu Komunikacji Miejskiej oraz dworcu kolejowym w R.-P. planuje się budowę 2 niewielkich parkingów typu Park&Ride. Oba parkingi będą w założeniu nieodpłatne i dostępne wyłącznie dla zmotoryzowanych, którzy będą przesiadać się na komunikację zbiorową. Infrastruktura służyć będzie do wykonywania zadań własnych miasta (związanych z zapewnieniem transportu zbiorowego oraz infrastruktury transportowej). Na powstałej infrastrukturze prowadzone będą wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - na powstałej infrastrukturze prowadzone będą wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu to znaczy, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Należy zatem przyjąć, że Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania inwestycji, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy. Wszystkie towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą wykorzystane tylko w ramach działalności publicznoprawnej (w związku z realizacją zadań własnych miasta).

W konsekwencji Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. "XXX". Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.