0111-KDIB3-2.4012.433.2020.1.ASZ - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez gminę w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Gminę w związku z realizacją inwestycji pn. "..." w sytuacji, gdy po zrealizowaniu ww. inwestycji przez Gminę, przedmiot inwestycji zostanie oddany do bezpłatnego użytkowania Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Gminę w związku z realizacją inwestycji pn. "..." w sytuacji, gdy po zrealizowaniu ww. inwestycji przez Gminę, przedmiot inwestycji zostanie oddany do bezpłatnego użytkowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego z udziałem Gminy K. P., nie jest natomiast zakładem budżetowym ani jednostką organizacyjną podległą Gminie. Gmina posiada 100% udziałów w Spółce. Wnioskodawca zajmuje się gospodarką wodno-ściekową na terenie Gminy. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest: PKD 36.00.Z pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody; PKD 37.00.Z odprowadzanie i oczyszczanie ścieków; PKD 38.11.Z zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne; PKD 42.21.Z roboty związane z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych; PKD 41.20.Z roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych; PKD 43.11.Z rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych; PKD 43.12.Z przygotowanie terenu pod budowę; PKD 43.22.Z wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych; PKD 49.50.B transport rurociągowy pozostałych towarów; PKD 08.12.Z wydobywanie żwiru i piasku: wydobywanie gliny i kaolinu; PKD 39.00.Z działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami; PKD 42.99.Z roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane; PKD 43.31.Z tynkowanie; PKD 43.32. Z zakładanie stolarki budowlanej; PKD 43.33.Z posadzkarstwo: tapetowanie i oblicowanie ścian; PKD 43.34.Z malowanie i szklenie; PKD 43.39.Z wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych; PKD 43.91.Z wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych; PKD 43.99.Z pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane; PKD 39.00.Z działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami; PKD 46.73.Z sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego; PKD 81.29.Z pozostałe sprzątanie.

Zgodnie z umową użyczenia mienia komunalnego zawartą pomiędzy Gminą (użyczającym) a Wnioskodawcą (biorącym do używania) z dnia 18 marca 2007 r. zmienioną aneksami do umowy oraz przekazaniami Spółka ma oddane do bezpłatnego użytkowania mienie komunalne składające się z: a)mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków położonej w K. P. przy ul. K.,

Ponadto należy podkreślić, że Spółka zobowiązała się, że dochody ze sprzedaży wody i świadczenia usług będą przeznaczone na pokrycie kosztów bieżącej działalności biorącego (Spółki) w części dotyczącej ściśle tej działalności (§ 6 ust. 1 umowy użyczenia). Ponadto Spółka zobowiązała się do tego, że nie odda przedmiotu umowy opisanego w § 1 umowy osobom trzecim do używania, podnajmu i poddzierżawy (§ 7 ust. 2 umowy użyczenia).

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla osi priorytetowej: V. Ochrona środowiska i efektywne wykorzystywanie zasobów dla działania: 5.1. Gospodarka wodno-ściekowa dla poddziałania 5.1.2. Gospodarka wodno-ściekowa RIT na "...". Okres realizacji projektu pierwotnie przewidziano od 30 września 2016 r. do 29 marca 2019 r. Aktualnie termin zakończenia realizacji projektu przewidziany jest do 30 czerwca 2021 r. Wybudowana w ramach projektu infrastruktura zostanie użyczona i oddana do nieodpłatnego użytkowania Wnioskodawcy, zgodnie z ww. umową użyczenia mienia komunalnego z dnia 18 marca 2007 r. (zmienioną aneksami do umowy oraz przekazaniami).

Zrealizowana w ramach projektu infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie przez cały czas (w tym przez okres trwałości projektu) własnością Gminy. Gmina nie zamierza sprzedawać strategicznej dla siebie infrastruktury, ani też czerpać dochodów z jej obsługi, a tylko w takim przypadku mogłaby być mowa o odzyskaniu podatku VAT. Nie zachodzi zatem sytuacja, w wyniku której Gmina będzie ubiegała się o zwrot podatku VAT w ramach realizacji infrastruktury określonej we wniosku o dofinansowanie. Istniejąca już sieć kanalizacyjna została nieodpłatnie oddana spółce do bezpłatnego używania. Centralizacja rozliczeń VAT w Gminie obejmuje wszystkie podległe jej jednostki organizacyjne, które nie mają osobowości prawnej z dniem 1 stycznia 2017 r. Obowiązkowa centralizacja dotyczy samorządowych jednostek i zakładów budżetowych utworzonych przez Jednostkę Samorządu Terytorialnego (art. 5 specustawy o centralizacji rozliczeń VAT w samorządach, Dz. U. z 2016 r. poz. 1454). Gmina nie posiada zakładu budżetowego.

Centralizacja nie dotyczy: samorządowych instytucji kultury będących osobami prawnymi, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, spółek komunalnych z udziałem Gminy, państwowych jednostek budżetowych.

W tym miejscu należy wskazać, że wobec powyższego Gmina zwróciła się o wydanie interpretacji podatkowej w indywidualnej sprawie. Dyrektor KIS uznał, że w sytuacji podjęcia przez Gminę realizacji inwestycji polegającej na rozbudowie kanalizacji sanitarnej Gmina będzie występować jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zatem Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na inwestycję pn. "..." - stanowisko Gminy uznano za prawidłowe (interpretacja podatkowa z dnia 1 sierpnia 2017 r. znak: 0112-KDIL4.4012.156.2017.2.JKU).

Mając na uwadze powyższe spółka komunalna występuje z niniejszym wnioskiem o interpretację podatkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy (spółce komunalnej) będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Gminę w związku z realizacją inwestycji pn. "..." w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie miał - po zrealizowaniu ww. inwestycji przez Gminę - oddany do bezpłatnego użytkowania przedmiot inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie nie będzie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Gminę w związku z realizacją inwestycji pn. "..." w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie miał - po zrealizowaniu ww. inwestycji przez Gminę - oddany do bezpłatnego użytkowania przedmiot inwestycji. Wskazać należy, iż Spółka komunalna ma odrębną osobowość prawną a więc na gruncie prawa cywilnego ma odrębną od Gminy podmiotowość prawną i chociaż realizuje jej zadania własne w zakresie gospodarki komunalnej to czyni to na własny rachunek, spełnia więc kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/ WE. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 73;dalej ustawa). Gospodarka komunalna, która ma służyć realizacji przez Gminę zadań własnych w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej (art. 1 ust. 1 ustawy), może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w formie samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Ustawodawca przyjmuje zatem zasadę wyboru sposobu prowadzenia gospodarki komunalnej, wcale nie ograniczonego do dyspozycji ww. przepisu, i to jednostka samorządu terytorialnego dokonuje wyboru czy wykonać te zadania za pomocą swoich jednostek organizacyjnych, czy też zlecić ich wykonanie całkowicie odrębnemu od siebie podmiotowi. Każdy schemat organizacyjny, czy realizacja własnymi środkami czy za pośrednictwem podmiotu zewnętrznego, pociąga za sobą różne konsekwencje, w tym także prawnopodatkowe, ale jest to świadomy wybór jednostki samorządu terytorialnego. Utworzenie komunalnej spółki z o.o. jako spółki prawa handlowego wiąże się z oddzieleniem odpowiedzialności za zobowiązania powstające w trakcie jej działalności od Gminy, która jest jej udziałowcem.

Odpowiedzialność majątkowa spółki komunalnej za swoje zobowiązania ogranicza się bowiem do majątku Spółki, a nie majątku Gminy. Potwierdza to art. 49 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w myśl którego Gmina nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych gminnych osób prawnych, a te nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania Gminy.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). W ramach realizacji tego zadania własnego Gmina sukcesywnie rozbudowuje sieć kanalizacyjną oraz wodociągową i inną infrastrukturę sanitarną na terenie Gminy. Zadania z zakresu uzdatniania i dostarczania wody, usuwania oraz oczyszczania ścieków komunalnych Gmina realizuje poprzez spółkę prawa handlowego. Wybudowana w ramach projektu infrastruktura zostanie użyczona i oddana do nieodpłatnego użytkowania E. Spółka z o.o. z siedzibą w K. P., zgodnie z umową użyczenia mienia komunalnego K. P. z dnia 18 marca 2007 r. (zmienioną aneksami do umowy oraz przekazaniami). E. Spółka z o.o. z siedzibą w K. P. jest spółką prawa handlowego z udziałem gminy, nie jest natomiast zakładem budżetowym ani jednostką organizacyjną podległą Gminie. O tym czy i w jakich warunkach Gmina jest podatnikiem VAT rozstrzyga art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią tego przepisu nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych interpretacja podatkowa z dnia 1 sierpnia 2017 r. znak: 0112-KDIL4 4012.156.2017.2.JKU wydana w zw. z wnioskiem Gminy K. P.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca będzie miał oddaną do bezpłatnego użytkowania infrastrukturę (przedmiot projektu) po wybudowaniu przez Gminę. Projekt jest realizowany przez jednostkę samorządu terytorialnego i to na Gminę są wystawiane faktury z tytułu realizacji inwestycji. Gmina K. P. jest inwestorem.

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia umowy użyczenia, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.).

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy - art. 710 Kodeksu cywilnego. Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność.

Użyczenie przez Gminę powstałego majątku stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazuje, że Gmina i jej spółka komunalna są odrębnymi podmiotami prawa i podatnikami VAT. W tej sytuacji nabyć generujących podatek naliczony dokonuje jeden podmiot, a czynności opodatkowane wykonywać będzie inny. Między tymi podmiotami nastąpi przekazanie mienia stanowiącego efekt wydatków na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia, która to czynność nie podlega opodatkowaniu VAT. Dojdzie więc do zerwania związku zakupów towarów z czynnościami opodatkowanymi (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 18/19).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT, jest spółką prawa handlowego z udziałem Gminy. Zgodnie z umową użyczenia, Gmina oddała Wnioskodawcy do bezpłatnego użytkowania mienie komunalne na podstawie umowy użyczenia. Gmina realizuje projekt pn...." i na Gminę są wystawiane faktury z tytułu realizacji przedmiotowej inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Gminę w związku z realizacją inwestycji.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy że zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3-5 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z powyżej wskazanych regulacji, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie w zakresie wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu - rzeczywistym nabywcą towarów i usług jest Gmina, a nie Wnioskodawca.

Skoro ustawodawca przyznał podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych (zakupionych) towarów i usług, to podatnik nie może odliczać podatku naliczonego z faktur innych nabywców.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca nie dokonał nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT - co ma miejsce w przedmiotowej sprawie - nie może być mowy o prawie do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bez względu na fakt, czy realizacja przedmiotowego projektu ma związek z czynnościami opodatkowanymi czy też nie.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nakładów poniesionych przez Gminę, odrębnego od Wnioskodawcy podatnika, w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, bowiem to nie Wnioskodawca będzie nabywcą wskazanym w fakturach VAT dokumentujących zakupy towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.