0111-KDIB3-2.4012.376.2020.2.ASZ - Wyłączenie z VAT przekazywania składników majątkowych pomiędzy JST.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.376.2020.2.ASZ Wyłączenie z VAT przekazywania składników majątkowych pomiędzy JST.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z 23 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny działki nr xx-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny działki nr xx. Wniosek został uzupełniony pismem z 23 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 20 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.376.2020.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość gruntowa zajęta pod drogę wojewódzką nr XXX relacji W. - B. - P. - C., oznaczona w ewidencji gruntów m.in. jako dz. nr x o pow. 0,6701 ha położona w obrębie B., gmina S., powiat t., stała się własnością Województwa, co potwierdziła ostateczna Decyzja Wojewody nr XXX z dnia 28 października 2015 r. Decyzją Wójta Gminy S. sygn. XXX z dnia 7 marca 2016 r. na wniosek Dyrektora Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych w G. działającego z upoważnienia Zarządu Województwa, zatwierdzono podział ww. dz. nr x na dz. nr: xx o pow. 0,0432 ha i XXX o pow. 0,6269 ha. Przedmiotowy podział miał na celu oddzielenie terenu zajętego pod aktualny pas drogi wojewódzkiej nr XXX od pozostałej części. Nieruchomość jest objęta księgą wieczystą KW nr XXX prowadzoną przez Sąd Rejonowy w T. IV Wydział Ksiąg Wieczystych.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 23 grudnia 2019 r., aneksowanym w dniu 23 marca 2020 r., przedmiotowa działka stanowi fragment drogi publicznej i zgodnie z zapisem w księdze wieczystej posiada oznaczenie "Dr - drogi". Dla obszaru działki nr xx położonej w miejscowości B. brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Powierzchnia przedmiotowej działki wynosi 432 m2, położona jest na terenie płaskim i posiada nieregularny kształt. Działka jest częściowo utwardzona prefabrykowanymi, żelbetowymi płytami drogowymi typu YUMBO.

Zgodnie z ww. aneksem do operatu szacunkowego wartość prawa własności gruntu na przedmiotowej nieruchomości wynosi 13580 zł, zaś wartość budowli trwale związanej z gruntem (ww. płyt drogowych typu YUMBO) wynosi 3380 zł.

Województwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z pismem Zarządu Dróg Wojewódzkich w G. sygn. XXX z dnia 20 lutego 2020 r., jednostka ta nie poniosła żadnych wydatków (nakładów) na ww. nieruchomość i obiekty na niej posadowione w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10 a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższa jednostka nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, stąd z uwagi na brak nakładów nie służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat w rozumieniu prowadzonej przez Zarząd Dróg Wojewódzkich w G., działalności statutowej. Przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest objęta umową dzierżawy, najmu lub umową o podobnym charakterze.

Decyzją Wojewody z dniem 1 stycznia 1999 r. ww. nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa stała się z mocy prawa własnością Województwa (w trybie art. 60 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną). W uzasadnieniu tej decyzji wskazano art. 103 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym, zarząd drogi powiatowej lub wojewódzkiej, który przejął właściwe drogi, jest następcą prawnym dotychczasowego zarządu drogi. Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich, ustalono m.in. wykaz dróg wojewódzkich (stanowiący załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia), do których zaliczona została nieruchomość gruntowa składająca się m.in. z dz. nr x położonej w miejscowości B.

Przedmiotowa działka nr xx położona w miejscowości B. (wydzielona z dz. nr x) planowana jest do zbycia w formie darowizny na rzecz Gminy S. z przeznaczeniem pod drogę wewnętrzną/dojazdową do siedliska rolniczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie w formie darowizny przedmiotowej działki nr xx położonej w miejscowości B., gminie S. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Województwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ponadto z tytułu nabycia (z mocy prawa) nieruchomości Województwu nie przysługiwało (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym darowizna przedmiotowej działki nie będzie podlegała podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 512) samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 470.), droga publiczna jest drogą zaliczoną na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1.

drogi krajowe;

2.

drogi wojewódzkie;

3.

drogi powiatowe;

4.

drogi gminne.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

1.

krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2.

wojewódzkich - zarząd województwa;

3.

powiatowych - zarząd powiatu;

4.

gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2-4 i ust. 5, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca. (art. 21 ust. 1 ustawy o drogach publicznych)

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nieruchomość gruntowa zajęta pod drogę wojewódzką nr XXX relacji W. - B. - P. - C., oznaczona w ewidencji gruntów m.in. jako dz. nr x o pow. 0,6701 ha położona w obrębie B., gmina S., powiat t., stała się własnością Województwa, co potwierdziła ostateczna Decyzja Wojewody nr XXX z dnia 28 października 2015 r. Decyzją Wójta Gminy S. sygn. XXX z dnia 7 marca 2016 r. na wniosek Dyrektora Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych w G. działającego z upoważnienia Zarządu Województwa, zatwierdzono podział ww. dz. nr x na dz. nr: xx o pow. 0,0432 ha i XXX o pow. 0,6269 ha. Przedmiotowy podział miał na celu oddzielenie terenu zajętego pod aktualny pas drogi wojewódzkiej nr XXX od pozostałej części. Dla obszaru działki nr xx położonej w miejscowości B. brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Powierzchnia przedmiotowej działki wynosi 432 m2, położona jest na terenie płaskim i posiada nieregularny kształt. Działka jest częściowo utwardzona prefabrykowanymi, żelbetowymi płytami drogowymi typu YUMBO.

Zgodnie z ww. aneksem do operatu szacunkowego wartość prawa własności gruntu na przedmiotowej nieruchomości wynosi 13580 zł, zaś wartość budowli trwale związanej z gruntem (ww. płyt drogowych typu YUMBO) wynosi 3380 zł.

Zgodnie z pismem Zarządu Dróg Wojewódzkich w G. sygn. XXX z dnia 20 lutego 2020 r., jednostka ta nie poniosła żadnych wydatków (nakładów) na ww. nieruchomość i obiekty na niej posadowione w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10 a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższa jednostka nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, stąd z uwagi na brak nakładów nie służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat w rozumieniu prowadzonej przez Zarząd Dróg Wojewódzkich w G., działalności statutowej. Przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest objęta umową dzierżawy, najmu lub umową o podobnym charakterze.

Przedmiotowa działka nr xx położona w miejscowości B. (wydzielona z dz. nr x) planowana jest do zbycia w formie darowizny na rzecz Gminy S. z przeznaczeniem pod drogę wewnętrzną/dojazdową do siedliska rolniczego.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy czynność przekazania w drodze darowizny działki nr xx będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że darowizna ww. działki jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Województwo będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, że planowana darowizna działki na rzecz Gminy nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie co prawda czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel, jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ani wytworzenia przedmiotowej nieruchomości. Zatem, w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną ich dostawą.

Reasumując, darowizna na rzecz Gminy działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl