0111-KDIB3-2.4012.268.2019.1.AR - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu polegającego na zakupie sprzętu do straży pożarnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.268.2019.1.AR Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu polegającego na zakupie sprzętu do straży pożarnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dofinansowaną inwestycję pn. "...." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dofinansowaną inwestycję pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 27 maja 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

"...":

Przedmiotem projektu jest doposażenie jednostki OSP B. w specjalistyczny sprzęt niezbędny do przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych. Zakres przedsięwzięcia obejmuje zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego, ubrań specjalistycznych, nawigacji GPS, ubrań koszarowych, butów gumowych, butów strażacko-specjalistycznych, hełmów oraz radiostacji.

Dzięki zakupionemu sprzętowi zwiększy się potencjał służb ratowniczych do niesienia pomocy poszkodowanym w wyniku wystąpienia niekorzystnych zjawisk. Dodatkowo wzrośnie skuteczność ograniczenia skutków klęsk żywiołowych.

Projekt będzie realizowany w jednostce OSP B., która od 15 czerwca 1995 r. została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Obecnie na wyposażeniu jednostki w B. znajdują się: samochód gaśniczy GBA 2,5/16 Star 244 (wyprodukowany w 1998 r.), samochód pożarniczy GCBA 6/32 Jelcz 004 oraz samochód specjalny SD 37 Jelcz. Pojazdy te z racji swojego wieku i częstych wyjazdów są w stanie mocno wyeksploatowanym i podlegają częstym awariom. Na wyposażeniu jednostki brakuje obecnie dodatkowych urządzeń zwiększających efektywność podejmowanych działań, w tym między innymi nawigacji czy radiostacji umożliwiającej komunikację w technologii cyfrowej.

Sprawność jednostki ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa mieszkańców Powiatu Cz.

Ochotnicza Straż Pożarna działa w interesie publicznym, po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu użytkowania nowego wozu ratowniczo-gaśniczego w akcjach na rzecz mieszkańców Gminy, a zatem przedsięwzięcie nie będzie generowało dochodu.

Inwestycja będzie częściowo sfinansowana z środków własnych gminy oraz z środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (RPO).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

W nawiązaniu do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji dla zadania pn. "..." Wnioskodawca informuje, iż:

Przedmiotem projektu jest doposażenie jednostki OSP B. w specjalistyczny sprzęt niezbędny do przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych. Zakres przedsięwzięcia obejmuje zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego, ubrań specjalistycznych, nawigacji GPS, ubrań koszarowych, butów gumowych, butów strażacko-specjalistycznych, hełmów oraz radiostacji.

Faktury zakupu samochodu oraz wyposażenia są wystawione na Gminę.

Zakup samochodu oraz sprzętu specjalistycznego do realizacji ww. zadania nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Gmina zobowiązana jest do przedstawienia instytucji finansującej stosownej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, rozstrzygającej jednocześnie, czy w związku z takim wykorzystaniem inwestycji jak opisane powyżej, przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dofinansowywaną inwestycję?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędników obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. VAT jest kosztem kwalifikowalnym dla beneficjenta, to znaczy "prawdziwie i definitywnie" obciąża on beneficjenta i nie może być odzyskany. Projekt dotyczy działalności nieobjętej podatkiem VAT, w związku z tym koszt podatku VAT" jest rzeczywiście i ostatecznie ponoszony przez beneficjenta i nie może zostać przez niego odzyskany, a więc stanowi wydatek kwalifikowany projektu.

Gmina stoi na stanowisku, iż nie przysługuje jej prawo do odliczenia VAT w zakresie przedmiotowej inwestycji, gdyż Ochotnicza Straż Pożarna działa w interesie publicznym a użytkowanie zakupionego wozu ratowniczo-gaśniczego nie będzie generować dochodu.

Z przepisów art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług wynika, że dostawa towarów oraz świadczenie usług, aby mogły zostać uznane za czynności opodatkowane, powinny co do zasady mieć charakter odpłatny.

Jak zostało wspomniane powyżej w treści niniejszego wniosku planowany sposób wykorzystania inwestycji będzie mieć charakter nieodpłatny.

W konsekwencji uznać należy, że tego rodzaju czynności o charakterze nieodpłatnym stanowią czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. W związku z powyższym zasada ta uniemożliwia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników; natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina będzie realizować projekt pn. "...". Przedmiotem projektu jest doposażenie jednostki OSP B. w specjalistyczny sprzęt niezbędny do przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych. Zakres przedsięwzięcia obejmuje zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego, ubrań specjalistycznych, nawigacji GPS, ubrań koszarowych, butów gumowych, butów strażacko-specjalistycznych, hełmów oraz radiostacji. Dzięki zakupionemu sprzętowi zwiększy się potencjał służb ratowniczych do niesienia pomocy poszkodowanym w wyniku wystąpienia niekorzystnych zjawisk. Dodatkowo wzrośnie skuteczność ograniczenia skutków klęsk żywiołowych. Faktury zakupu samochodu oraz wyposażenia są wystawione na Gminę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dofinansowaną inwestycję.

Podnieść należy, że zasadniczym przedmiotem działalności Gminy są czynności wykonywane w charakterze podmiotu prawa publicznego, w celu sprawowania władzy publicznej. Jest to szeroko rozumiana działalność nastawiona na zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy Gminy. Jak zostało wcześniej wskazane, do zakresu jej działania należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W sferze publicznoprawnej mieszczą się również m.in. sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej.

Powyższe wskazuje, że Wnioskodawca nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi, związane z projektem, będzie wykorzystywał w zakresie realizowanych przez siebie zadań publicznych, nałożonych na Wnioskodawcę odrębnymi przepisami prawa (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym), do realizacji, których został Wnioskodawca, jako jednostka samorządu terytorialnego, powołany.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że zakup samochodu oraz sprzętu specjalistycznego do realizacji ww. zadania nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "...".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl