0111-KDIB3-2.4012.207.2020.2.EJU - Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa. Brak obowiązku skorygowania podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem sprzedaży.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa;

* braku obowiązku skorygowania podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem sprzedaży

- jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku skorygowania podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem sprzedaży. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 21 maja 2020 r. numer 0111-KDIB3-2.4012.207.2020.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka cywilna została zawiązana 15 marca 2010. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na:

* świadczeniu usług gastronomicznych (PKD 5610A),

* świadczeniu usług hotelarskich (55.10.Z).

Spółka nie prowadzi żadnej innej działalności poza wyżej opisaną. Spółka wybudowała budynek hotelowo-restauracyjny, w którym do dnia dzisiejszego prowadzona jest działalność gospodarcza.

Budynek został dopuszczony do użytkowania przez Państwową Inspekcję Nadzoru Budowlanego w kwietniu 2015.

19 marca 2010 Spółka została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Spółka korzystała - jako czynny podatnik - z możliwości odliczenia podatku naliczonego z dokonywanych zakupów, zarówno związanych z inwestycją, jak i bieżącą działalnością.

Budynek oraz znajdujące się w nim wyposażenie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i ewidencji wyposażenia.

Wspólnicy Spółki podjęli decyzję o sprzedaży obiektu w całości wraz z wyposażeniem hotelowym i restauracyjnym. W dniu dokonania sprzedaży obiekt wraz z wyposażeniem hotelowym i restauracyjnym będzie stanowić organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie odrębną całość, mogącą funkcjonować samodzielnie.

Obiekt został wyodrębniony organizacyjnie na podstawie umowy spółki cywilnej współwłaścicieli - wyłącznie na prowadzenie działalności gospodarczej.

Obiekt jest zlokalizowany jako samodzielny budynek na wydzielonej działce, która dodatkowo jest ogrodzona. W obiekcie prowadzona jest wyłącznie restauracja regionalna i hotel dwugwiazdkowy.

Obiekt jest wyodrębniony finansowo, ponieważ cała prowadzona księgowość dotyczy tylko tego miejsca. Dla restauracji i hotelu prowadzona jest podatkowa księgowa przychodów i rozchodów, która pozwala na ustalenie aktualnego dochodu/straty wyłącznie na tym obiekcie. Na terenie obiektu zainstalowane są kasy fiskalne POS, płacona jest koncesja za sprzedaż alkoholu i podatek od nieruchomości. Obiekt nie jest obciążony wpisem do hipoteki.

Na dzień sprzedaży obiektu będzie istniała faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w oparciu o notarialną umowę sprzedaży obiektu wraz z działką oraz o umowę sprzedaży całego wyposażenia na postawie remanentu (spisu z natury) jako załącznika do umowy notarialnej sprzedaży obiektu, a także o protokół likwidacji zużytego już sprzętu.

Ewentualny nabywca będzie miał w zamiarze kontynuację działalności Wnioskodawców w niezmienionym zakresie.

Wnioskodawca przeniesie swoich pracowników do nabywcy obiektu tj. dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 23 1 Kodeksu Pracy.

Po sprzedaży obiektu spółka cywilna zostanie rozwiązana i nie będzie kontynuować działalności gospodarczej.

Doprecyzowanie opisu sprawy:

1. Przedmiotem transakcji będzie budynek z kompletnym wyposażeniem oraz ogrodzoną działką.

2. Opisane we wniosku mienie stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 ustawy - Kodeks Cywilny.

3. Na bazie nabytego zespołu składników nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzaną przez Wnioskodawcę przy użyciu takiego samego zespołu składników.

4. Istnieje faktyczna możliwość kontynuowania działalności przez nabywcę przy wykorzystaniu przedmiotów transakcji sprzedaży. Potencjalny nabywca będzie musiał jedynie zawrzeć nowe umowy o wywóz nieczystości, śmieci, dostawę mediów, umowy związane z odtwarzaniem muzyki itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka spełnia wszystkie przewidziane prawem przesłanki umożliwiające sprzedaż obiektu jako całego przedsiębiorstwa, a czynność zbycia będzie wyłączona ze stosowania przepisów ustawy o VAT?

2. Czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem sprzedaży?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Czynność zbycia obiektu, który jest jednostką w pełni wyodrębnioną i może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym będzie wyłączona ze stosowania przepisów ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego w związku ze zbyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka cywilna została zawiązana 15 marca 2010. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług gastronomicznych (PKD 5610A) oraz świadczeniu usług hotelarskich (55.10.Z). Spółka nie prowadzi żadnej innej działalności poza wyżej opisaną. Spółka wybudowała budynek hotelowo-restauracyjny, w którym do dnia dzisiejszego prowadzona jest działalność gospodarcza. Wspólnicy Spółki podjęli decyzję o sprzedaży obiektu w całości wraz z wyposażeniem hotelowym i restauracyjnym. Przedmiotem transakcji będzie budynek z kompletnym wyposażeniem oraz ogrodzoną działką. Jak podał Wnioskodawca opisane we wniosku mienie stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 ustawy - Kodeks Cywilny. Ponadto jak wskazał istnieje faktyczna możliwość kontynuowania działalności przez nabywcę przy wykorzystaniu przedmiotów transakcji sprzedaży. Na bazie nabytego zespołu składników nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzaną przez Wnioskodawcę przy użyciu takiego samego zespołu składników. Wnioskodawca przeniesie swoich pracowników do nabywcy obiektu tj. dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 231 Kodeksu Pracy. Po sprzedaży majątku spółka cywilna zostanie rozwiązana i nie będzie kontynuować działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości sprzedaży majątku jako przedsiębiorstwa i wyłączenia przedmiotowej transakcji ze stosowania przepisów ustawy o VAT.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, należy uwzględnić następujące okoliczności:

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w opisie sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że dokonanie sprzedaży całego majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu w art. 551 kodeksu cywilnego. Przedmiotem sprzedaży objęty zostanie budynek z kompletnym wyposażeniem hotelowym i restauracyjnym oraz ogrodzoną działką. Dojdzie również do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 23 1 Kodeksu Pracy. Ponadto jak zostało wskazane we wniosku nabywca po przeprowadzeniu transakcji będzie kontynuował prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą w niezmienionym zakresie, a składniki nabytego majątku pozwalają na jej kontynuację.

Tym samym, czynność sprzedaży Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należy uznać za transakcje zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, transakcja ta będzie wyłączona ze stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Następnie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku skorygowania podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem sprzedaży.

Ustawodawca na gruncie podatku od towarów i usług wprowadził regulacje szczególne związane z przypadkiem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90 oraz art. 91 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepisy art. 91 ust. 2-8 ustawy regulują zasady dokonywania korekty, o której mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo, to w związku z tą czynnością Zbywca nie jest zobowiązany do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku, ponieważ zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy obowiązek ewentualnego dokonania korekty ciąży na Nabywcy przedsiębiorstwa.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zbywanego przedsiębiorstwa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w" za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.