0111-KDIB3-2.4012.2.2019.2.AZ - Rozliczenie podatku VAT przez związek gmin.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 marca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.2.2019.2.AZ Rozliczenie podatku VAT przez związek gmin.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 2 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania że:

* M. od 1 stycznia 2019 r. wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi powinna być traktowana jak jeden podatnik na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym wykazywać podatek VAT należny z tytułu sprzedaży realizowanej przez swoje jednostki organizacyjne w swoich deklaracjach VAT,

* w związku z czynnościami wymienionymi we wniosku, M. będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynności te będą stanowiły sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług) w stosunku do których M. będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT oraz jego rozliczenia w swojej deklaracji VAT, o ile będą one podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że M. od 1 stycznia 2019 r. wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi powinna być traktowana jak jeden podatnik na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym wykazywać podatek VAT należny z tytułu sprzedaży realizowanej przez swoje jednostki organizacyjne w swoich deklaracjach VAT oraz że w związku z czynnościami wymienionymi we wniosku, M. będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynności te będą stanowiły sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług) w stosunku do których M. będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT oraz jego rozliczenia w swojej deklaracji VAT, o ile będą one podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M. (dalej: Wnioskodawca, M.) jest związkiem utworzonym na mocy rozporządzenia Rady Ministrów (...) wydanego na podstawie Ustawy (...).

W skład M. wchodzi ponad 40 gmin (tzw. gminy członkowskie). Z uwagi na szczególną formę prawną, Wnioskodawca poniżej przedstawia najważniejsze ramy prawne swojej działalności.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy (...), związek jest zrzeszeniem gmin województwa, charakteryzujących się istnieniem silnych powiązań funkcjonalnych oraz zaawansowaniem procesów urbanizacyjnych, położonych na obszarze spójnym pod względem przestrzennym, który zamieszkuje co najmniej 2 000 000 mieszkańców.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy, wykonuje on zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność i posiada osobowość prawną. Zadania te zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy obejmują m.in.:

1.

kształtowanie ładu przestrzennego;

2.

rozwój społeczny i gospodarczy obszaru związku;

3.

planowanie, koordynację, integrację oraz rozwój publicznego transportu zbiorowego, w tym transportu drogowego, kolejowego oraz innego transportu szynowego, a także zrównoważonej mobilności miejskiej,

4.

przewozy pasażerskie;

5.

współdziałanie w ustalaniu przebiegu dróg krajowych i wojewódzkich na obszarze związku;

6.

promocję związku i jego obszaru.

Wnioskodawca może realizować zadania publiczne należące do zakresu działania gminy, powiatu lub samorządu województwa lub koordynować realizację tych zadań na podstawie porozumienia zawartego z jednostką samorządu terytorialnego lub ze związkiem jednostek samorządu terytorialnego, jak i zadania publiczne należące do zakresu działania administracji rządowej na podstawie porozumienia zawartego z organem administracji rządowej. Wnioskodawca realizuje swoje zadania przez swoje jednostki organizacyjne, m.in. przy pomocy urzędu, których organizację i zasady funkcjonowania określa regulamin organizacyjny.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy, w celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 12, związek może:

1.

tworzyć jednostki organizacyjne;

2.

zawierać porozumienia z jednostkami samorządu terytorialnego, ze związkami jednostek samorządu terytorialnego oraz z organami administracji rządowej;

3.

prowadzić działalność gospodarczą niewykraczającą poza zakres zadań o charakterze użyteczności publicznej.

Ponadto, w myśl art. 51 ustawy (...), źródłami dochodów związku są:

1.

udział we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na obszarze związku;

2.

składki od gmin wchodzących w skład związku;

3.

dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe związku oraz wpłaty od zakładów budżetowych związku;

4.

dochody z majątku związku;

5.

spadki, zapisy i darowizny na rzecz związku;

6.

odsetki od pożyczek udzielanych przez związek, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;

7.

odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody związku;

8.

odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych związku, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;

9.

dotacje z budżetu państwa;

10.

dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego;

11.

inne dochody należne związkowi na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z § 7 aktualnie obowiązującego statutu M. z dnia 16 lutego 2018 r. (Uchwała Nr x Zgromadzenia M. z dnia 16 lutego 2018 r. w sprawie przyjęcia Statutu związku "M.", Dz. U. Woj. (...), dalej: "statut M."), zadanie polegające na planowaniu, koordynacji, integracji oraz rozwoju publicznego transportu zbiorowego, w tym transportu drogowego, kolejowego oraz innego transportu szynowego, a także zrównoważonej mobilności miejskiej M. wykonuje w szczególności poprzez:

1.

opracowanie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w zakresie rodzaju środków transportu, przebiegu linii komunikacyjnych i sieci połączeń na obszarze Związku M. (studium transportowe);

2.

podejmowanie działań służących podniesieniu jakości, spójności i efektywności transportu publicznego na obszarze Związku M.;

3.

zawieranie porozumień i umów w zakresie integracji wszystkich rodzajów środków transportu zbiorowego oraz tworzenie infrastrukturalnych i organizacyjno-prawnych warunków modernizacji i podnoszenia jakości publicznego transportu zbiorowego na obszarze Związku M.;

4.

koordynowanie działań w zakresie zrównoważonej mobilności miejskiej, w tym tworzenie i realizację planów podnoszenia jakości i spójności mobilności miejskiej na obszarze Związku M.

W celu wykonania powyższego zadania, zgromadzenie M. podjęło w 2018 r. stosowne uchwały, zgodnie z którymi M. ma przejąć organizację publicznego transportu zbiorowego:

a.

w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin członkowskich ZKP w T. leżących na obszarze M.,

b.

w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin: B., Bo., Ch., I., K., L., Ł., M., My., T. i W., leżących na obszarze M., organizowanego przez MZK w T.,

c.

w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin członkowskich KZK w K. oraz zadanie prowadzenia i rozwoju elektronicznych usług publicznych.

ZKP. w T. i KZK w K. są związkami komunalnymi utworzonymi na podstawie przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), MZK w T. jest jednostką budżetową Miasta T.

W celu realizacji powyższych zadań, M. na mocy stosownych uchwał i porozumień zamierza z dniem 1 stycznia 2019 r.:

* przekształcić MZK w T. w jednostkę budżetową M.,

* przejąć wszelkie prawa i obowiązki ZKP w T.,

* przejąć wszelkie prawa i obowiązki KZK w K.

Zgodnie z planowanym harmonogramem działań, M. ma realizować powyższe zadania w zakresie organizacji transportu od 1 stycznia 2019 r., a jednostką organizacyjną M., która będzie je realizować jest Zarząd Transportu M. (dalej: "ZTM"), działający w formie jednostki budżetowej M. Po przekształceniu MZK w T. w jednostkę budżetową M., także 1 stycznia 2019 r. planowane jest jej wchłonięcie przez ZTM. Tym samym na dzień 1 stycznia 2019 r. ZTM oraz Urząd M. będą jedynymi jednostkami organizacyjnymi (jednostkami budżetowymi) M. Z uwagi na zakres zadań publicznych, które zostaną przejęte przez M., M. nie utworzyła i w chwili obecnej nie planuje utworzenia zakładów budżetowych.

Majątek M. po dniu 1 stycznia 2019 r. będzie się składał z mienia przejętego w drodze cesji praw i obowiązków od wymienionych powyżej dotychczasowych organizatorów transportu.

W związku z przejęciem zadania organizacji transportu oraz mienia na zasadach opisanych powyżej, M. od dnia 1 stycznia 2019 r. będzie otrzymywała m.in. wpływy z tytułu świadczenia usług przejazdów pasażerskich komunikacją zbiorową i przewozu bagażu (sprzedaż biletów) oraz może otrzymywać wpływy z dodatkowych następujących tytułów:

* najem/dzierżawa pomieszczeń lub gruntów należących do M. oraz obciążanie najemców/dzierżawców opłatami z tytułu zużycia mediów na zasadzie refaktur,

* najem powierzchni reklamowej (tablic informacyjnych) zewnętrznym przewoźnikom na przystankach/dworcach należących do M.,

* obciążanie inwestorów dodatkowymi kosztami związanymi z koniecznością realizacji przez M. przejazdów objazdami, które spowodowane będą działaniami tychże inwestorów skutkującymi remontami dróg publicznych,

* refakturowanie na rzecz pracowników kosztów połączeń prywatnych z telefonów służbowych,

- dalej łącznie (wraz z przejazdami pasażerskimi komunikacją zbiorową i przewozem bagażu) określane jako: "Czynności".

Ponadto M. będzie nabywała towary i usługi niezbędne do realizacji powyższego zadania, w szczególności usług przewozowe. Usługi te będą nabywane od podmiotów zewnętrznych świadczących usługi przejazdów pasażerskich i przewozu bagażu (dalej: "Przewoźnicy"). Przewoźnicy będą także dokonywali sprzedaży biletów na przejazdy pasażerskie oraz przewóz bagażu w imieniu i na rzecz M., a wpływy z tego tytułu będą wpływami ZTM (M.). Sprzedaż biletów w takich przypadkach także będzie sprzedażą dokonywaną przez M., natomiast Przewoźnicy będą ją jedynie technicznie obsługiwać w imieniu i na rzecz M.

Na dzień składania niniejszego wniosku M.:

* korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT),

* jest zarejestrowana jako zwolniony podatnik VAT,

* rozlicza podatek VAT z tytułu importu usług poprzez deklarację VAT-9M.

Jednostki organizacyjne M., tj. Urząd M. i ZTM nie są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni ani zwolnieni.

W związku z przejęciem zadania organizacji transportu na terenie M, M. zamierza dokonać rejestracji jako czynny podatnik VAT wskazując 1 stycznia 2019 r. jako datę utraty/rezygnacji ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy M. od 1 stycznia 2019 r. wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi powinna być traktowana jak jeden podatnik na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym wykazywać podatek VAT należny z tytułu sprzedaży realizowanej przez swoje jednostki organizacyjne w swoich deklaracjach VAT?

2. Czy w związku z czynnościami wymienionymi we wniosku, M. będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynności te będą stanowiły sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług) w stosunku do których M. będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT oraz jego rozliczenia w swojej deklaracji VAT, o ile będą one podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju?

Stanowisko Wnioskodawcy.

1. M. od 1 stycznia 2019 r. wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi powinna być traktowana jak jeden podatnik na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym wykazywać podatek VAT należny z tytułu sprzedaży realizowanej przez swoje jednostki organizacyjne w swoich deklaracjach VAT.

2. W związku z czynnościami wymienionymi we wniosku, M. będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynności te będą stanowiły sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług) w stosunku do których M. będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT oraz jego rozliczenia w swojej deklaracji VAT, o ile będą one podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("TSUE") jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego ("NSA"), samorządowe jednostki budżetowe, jak i zakłady budżetowe nie mają wystarczającej samodzielności, aby zostać uznane za odrębnych od jednostek samorządu terytorialnego które je utworzyły podatników VAT. Wykonują one bowiem działalność powierzoną im przez jednostki samorządu terytorialnego i na ich rachunek, nie odpowiadając za ewentualne szkody spowodowane tą działalnością. Samorządowe zakłady budżetowe powinny być w tym zakresie traktowane analogicznie jak jednostki budżetowe, pomimo różnic w zasadach ich funkcjonowania i większej samodzielności. Kluczowe znaczenie w tej kwestii miały następujące orzeczenia TSUE i uchwały NSA:

* uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FPS 1/13) - w zakresie jednostek budżetowych,

* wyrok TSUE z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów oraz Uchwała 7 sędziów NSA z dnia 26 października 2015 r. (sygn. akt I FPS 4/15) - w zakresie zakładów budżetowych.

Ponadto, dnia 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 280, dalej: "ustawa centralizacyjna"). Powyższa ustawa określiła zasady rozliczeń VAT jednostek samorządu terytorialnego w oparciu o założenia płynące z powyższych orzeczeń (w szczególności z orzeczenia TSUE z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław), tj. przede wszystkim o założenie, że jednostka samorządu terytorialnego wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi jest jednym podatnikiem VAT i powinna rozliczać ten podatek razem ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Za jednostki organizacyjne na gruncie ustawy centralizacyjnej rozumie się:

* utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,

* urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Powyższa ustawa wprowadziła obligatoryjną centralizację rozliczeń jednostek samorządu terytorialnego z ich jednostkami organizacyjnymi, która powinna nastąpić najpóźniej z dniem 1 stycznia 2017 r.

Jak wskazano we wniosku, M. jest zrzeszeniem gmin, a więc jednostek samorządu terytorialnego i funkcjonuje w oparciu o ustawę o związku M.m przewidującą odpowiednie stosowanie do jej działalności innych ustaw o jednostkach samorządu terytorialnego.

W konsekwencji, M. powinna być na gruncie VAT traktowana analogicznie jak jednostki samorządu terytorialnego. Biorąc pod uwagę fakt, że jednostki organizacyjne M., tj. Urząd M. i ZTM, podobnie jak jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego nie posiadają odrębnej osobowości prawnej, funkcjonują w celu efektywnego wykonywania zadań przez M., a odpowiedzialność za ich wykonanie ponosi M., w ocenie M. utworzone przez nią jednostki organizacyjne nie mogą być odrębnymi od M. podatnikami VAT Ponadto, przepisy ustawy centralizacyjnej przewidujące obligatoryjną centralizację rozliczeń VAT jednostek samorządu terytorialnego oraz ich jednostek organizacyjnych powinny być w ocenie Wnioskodawcy odpowiednio stosowane do M. Zgodnie bowiem z treścią Broszury informacyjnej z 24 listopada 2016 r. w sprawie centralizacji rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego opublikowanej przez Ministerstwo Finansów, na zasadzie art. 64 i 73b ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 65 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814), centralizacji podlegają także związki międzygminne, związki powiatów, powiatowo-gminne, przejmujące na podstawie ustaw prawa i obowiązki jednostki samorządu terytorialnego, wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi (s. 3 ww. Broszury).

W konsekwencji, M. wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi powinna być traktowana jak jeden podatnik na gruncie ustawy o VAT. Co za tym idzie, M. powinna rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym wykazywać podatek VAT należny z tytułu sprzedaży realizowanej przez siebie jak i przez swoje jednostki organizacyjne w swoich deklaracjach VAT składanych zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Powyższe oznacza, iż organ władzy publicznej będzie uznawany za podatnika podatku VAT w przypadku, gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań własnych oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. czynności sprzedaży, wynajmu, itd.). Co do zasady działania organu władzy publicznej mogą być więc opodatkowane VAT gdy organ ten działa w charakterze podatnika VAT lub pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT w przypadku aktywności mieszczących się w sferze publicznoprawnej.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem i linią interpretacyjną organów podatkowych, za organy władzy publicznej uznaje się m in. jednostki samorządu terytorialnego. Biorąc pod uwagę, że M.:

* jest zrzeszeniem gmin, a więc jednostek samorządu terytorialnego,

* wykonuje określone w ustawie o związku M. zadania publiczne,

a ustawa o związku M. przewiduje odpowiednie stosowanie do niej przepisów dotyczących samorządu województwa, powinna być ona na gruncie powyższych przepisów traktowana analogicznie jak jednostki samorządu terytorialnego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie M. czynności opisane we wniosku, jako wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. umów przewozu, najmu, dzierżawy itd., będą stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Będzie tak także w przypadku usług przejazdów pasażerskich komunikacją zbiorową i przewozu bagażu, za które pobierane będą opłaty i które M. będzie realizować na takich samych zasadach jak podmioty komercyjne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe, w tym m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.870.2017.1.JSZ dotycząca czynności zapewnienia lokalnego transportu zbiorowego,

* interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 września 2018 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.590.2018.1.AW oraz z dnia 20 lipca 2018 r. sygn. 0115-KDIT1-1.4012.353.2018.2.MM dotyczące odpłatnego udostępniania lokali użytkowych.

Zgodnie zaś z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że M. w związku z czynnościami obejmującymi świadczenie usług przejazdów oraz inne czynności opisane w niniejszym wniosku będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynności te będą stanowiły sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług). W konsekwencji, do naliczenia podatku VAT z tytułu czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz jego rozliczenia w swojej deklaracji VAT zobowiązana będzie M. zgodnie z odpowiedzią na pyt. 1 niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl