0111-KDIB3-2.4012.188.2018.1.EJ - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 20 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach umów agencyjnych prowadzi usługi pośrednictwa w sprzedaży imprez turystycznych na rzecz innych podmiotów (Biur i Agencji Turystycznych), zarówno dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i dla firm. Z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w postaci prowizji, co każdorazowo jest potwierdzane wystawioną dla organizatora fakturą. Klienci uiszczają opłaty za imprezy w dwojaki sposób: albo bezpośrednio na konto organizatora, albo na konto Agenta (Wnioskodawcy). Płatności te następują wyłącznie w formie przelewów bankowych. Z opisu tych przelewów, ich ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczą.

Spółka nie dokonuje sprzedaży towarów lub usług wymienionych w § 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454).

W związku z tym, zgodnie z § 3.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454) oraz II częścią załącznika do tego rozporządzenia (pkt 39) Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji obrotów przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka prowadzi usługi pośrednictwa w sprzedaży imprez turystycznych na rzecz innych podmiotów, zarówno dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i dla firm. Współpracuje z wieloma biurami podróży, które są bezpośrednimi organizatorami imprez turystycznych. Z tytułu pośrednictwa w sprzedaży uzyskuje wynagrodzenie w postaci prowizji, co każdorazowo jest potwierdzane wystawioną dla organizatora fakturą. Z biurami turystycznymi Spółka zawsze rozlicza się bezgotówkowo (przelew lub wzajemna kompensata). Klienci (nabywający imprezy) uiszczają opłaty w dwojaki sposób: albo bezpośrednio na konto organizatora, albo na konto Agenta (Wnioskodawcy). Płatności te następują wyłącznie w formie przekazów lub przelewów bankowych. Z opisów tych przelewów, ich ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności (imprezy) dotyczą. Dlatego też, korzystając ze zwolnienia zawartego w części II załącznika (poz. 39) do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454) Spółka nie ewidencjonuje obrotów i podatku należnego za pośrednictwem kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach umów agencyjnych prowadzi usługi pośrednictwa w sprzedaży imprez turystycznych na rzecz innych podmiotów (Biur i Agencji Turystycznych)), zarówno dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i dla firm. Z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w postaci prowizji, co każdorazowo jest potwierdzane wystawioną dla organizatora fakturą. Klienci uiszczają opłaty za imprezy w dwojaki sposób: albo bezpośrednio na konto organizatora, albo na konto Agenta (Wnioskodawcy). Płatności te następują wyłącznie w formie przelewów bankowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 1 stycznia 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454) - zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w ww. rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu (zwolnienie podmiotowe) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Natomiast pod poz. 39 ww. załącznika do rozporządzenia jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Świadczenie niektórych usług zostało wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania. Szczegółowo zostały one określone w § 4 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.

Aby Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia, muszą zostać spełnione następujące warunki:

* świadczący usługę (podatnik) otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy klienci uiszczają opłaty za imprezy w dwojaki sposób: albo bezpośrednio na konto organizatora albo na konto Agenta. Płatności te następują wyłącznie w formie przelewów bankowych. Z opisu tych przelewów, ich ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczą. Spółka nie dokonuje sprzedaży towarów lub usług wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz regulacje prawne wynikające z przywołanych wyżej przepisów należy uznać, że Wnioskodawca do 31 grudnia 2018 r. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego z tytułu świadczenia usług, za które otrzyma zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy. Spełnione są bowiem warunki konieczne do zwolnienia tych usług z ewidencji na pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 39 załącznika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.