0111-KDIB3-2.4012.115.2020.1.EJU - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) uzupełnione pismem z 13 lutego 2020 r., (data wpływu 21 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lutego 2020 r., (data wpływu 21 lutego 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina Miasto jest zarejestrowana jako płatnik podatku od towarów i usług. Jako podatnik podatku od towarów i usług składa w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Miasto realizuje projekt o nazwie " (...)".

Zakres rzeczowy projektu.

Projekt dotyczy II etapu rozbudowy Centrum Kształcenia Praktycznego (CKP) - obecnie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego (CKZiU) - przy ul. G. w E. Centrum Kształcenia Praktycznego jest placówką oświaty wspierającą szkolnictwo zawodowe przez realizację praktycznej nauki zawodu. Z pracowni CKP korzystają uczniowie szkół zawodowych oraz osoby dorosłe na kwalifikacyjnych kursach zawodowych.

W ramach projektu wykonano budynek dwukondygnacyjny (parter i piętro) o kubaturze 4678,9 m³ przeznaczony na dwie pracownie: stolarsko-ciesielską oraz budowlaną. W projekcie utworzono dwie nowocześnie wyposażone pracownie:

Realizacja projektu pozwoli na lepsze dostosowanie warunków kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy, co zwiększy zainteresowanie tymi formami kształcenia, a tym samym liczbę absolwentów szkół wyższych i zawodowych. Będąca rezultatem projektu poprawa oferty kształcenia zawodowego w mieście - zgodnie ze zdiagnozowanymi potrzebami pracodawców na lokalnym i regionalnym rynku pracy - poprawi konkurencyjność regionu poprzez zapewnienie pracodawcom wykwalifikowanych kadr posiadających praktyczne umiejętności zawodowe.

Uzyskane dofinansowanie z budżetu Unii Europejskiej nie jest pomocą bezzwrotną, o której mowa w rozdz. VI Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Cele projektu:

Celem głównym analizowanego projektu jest stworzenie lepszych warunków kształcenia zawodowego i dopasowanie go do potrzeb rynku pracy poprzez rozbudowę infrastruktury Centrum Kształcenia Praktycznego wraz z zakupem nowoczesnego wyposażenia pracowni.

Cele szczegółowe projektu:

1. Dostosowanie infrastruktury budynku do zwiększającego się zapotrzebowania na kształcenie zawodowe w mieście oraz regionie.

2. Poszerzenie oferty usług edukacyjnych świadczonych przez CKP - zgodnie ze zdiagnozowanymi potrzebami rynku pracy.

3. Stworzenie warunków do nauki spełniającej wymogi podstawy programowej oraz programu nauczania w zawodach: technik technologii drewna, stolarz, cieśla, tapicer, technik budownictwa, monter sieci i instalacji sanitarnych, murarz - tynkarz, dekarz, technik robót wykończeniowych w budownictwie, technik energetyk.

4. Dostosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z:

* art. 71, Rozdziału III Kwalifikowalność wydatków i trwałość w Tytule VII Wsparcie finansowe z EFSI rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.Urz.UE.L 347 z 20 grudnia 2013, str. 320, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem ogólnym",

* Rozdziałem 5 pkt 3, Wytycznych Ministerstwa Rozwoju z 19 września 2016 r. w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020".

Trwałość projektów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub funduszu spójności musi być zachowana przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta (tj. w przypadku, gdy w ramach rozliczenia wniosku o płatność końcową beneficjentowi przekazywane są środki - daty dokonania przelewu na rachunek bankowy beneficjenta; w pozostałych przypadkach - daty zatwierdzenia wniosku o płatność końcową).

Naruszenie zasady trwałości następuje w sytuacji wstąpienia w okresie trwałości co najmniej jednej z poniższych przesłanek:

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie beneficjent - Gmina Miasto, reprezentowana przez Prezydenta Miasta. Wybudowaną w ramach projektu infrastrukturą zarządzać będzie jednostka organizacyjna miasta - Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego (CKZiU) utworzone na bazie połączonych jednostek: Centrum Kształcenia Praktycznego oraz Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w E.

Budynki Centrum Kształcenia Praktycznego przy ul. B. stały się główną siedzibą CKZiU, które przejęło należności i zobowiązania oraz majątek, w tym bazę techniczną i materialną Centrum Kształcenia Praktycznego. CKZiU jako jednostka budżetowa nie posiada osobowości prawnej. Nadzór nad działalnością CKZiU sprawuje Prezydent Miasta/Departament Edukacji Urzędu Miejskiego.

Fizycznie za zarządzanie obiektem, właściwą organizację i efektywne gospodarowanie powierzonym mieniem odpowiada Dyrektor CKZiU. Strukturę organizacyjną, zadania i działanie poszczególnych komórek organizacyjnych, stanowisk pracy oraz nadzór i kontrolę pracowników określa regulamin organizacyjny nadawany przez Dyrektora jednostki i zatwierdzany przez Prezydenta Miasta.

Za utrzymanie finansowe projektu po jego zakończeniu odpowiadać będzie Gmina Miasto, a środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków budżetu Miasta. Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników w okresie trwałości projektu odpowiadać będzie beneficjent - Gmina Miasto. Za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiadać będzie Urząd Miejski. Środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków budżetu Miasta.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji projektu wystawiane były na beneficjenta projektu tj. Gminę Miasto na Prawach Powiatu.

Zakupione towary i usługi w ramach projektu przeznaczone są do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Rozbudowany budynek przeznaczony jest wyłącznie do prowadzenia zajęć edukacyjnych, w budynku nie będzie prowadzona żadna działalność zarobkowa podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa poniesiony podatek naliczony, związany z realizacją przedmiotowej infrastruktury kształcenia zawodowego jest możliwy do odzyskania przez Beneficjenta?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Beneficjenta nie ma możliwości odzyskania przez Gminę Miasto podatku naliczonego wynikającego z realizacji opisanego projektu.

Majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi własność Gminy Miasto. Podatek VAT stanowi w projekcie koszt kwalifikowalny, ponieważ Wnioskodawca ze względu na charakter i cele projektu, nie ma możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest jakiegokolwiek związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Zgodnie z przepisami (Ustawa z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), możliwość odzyskania podatku VAT uwarunkowana jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym projekcie przesłanka ta nie jest spełniona.

W związku z tym Gmina Miasto, jako beneficjent projektu, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z jego realizacją. Podatek VAT został więc uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, realizuje projekt o nazwie: "(...)". Projekt dotyczy II etapu rozbudowy Centrum Kształcenia Praktycznego (CKP) - obecnie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego - przy ul. G. w E.

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie beneficjent - Gmina Miasto, reprezentowana przez Prezydenta Miasta. Wybudowaną w ramach projektu infrastrukturą zarządzać będzie jednostka organizacyjna miasta - Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego (CKZiU) utworzone na bazie połączonych jednostek: Centrum Kształcenia Praktycznego oraz Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w E. Za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiadać będzie Urząd Miejski w E. Centrum Kształcenia Praktycznego jest placówką oświaty wspierającą szkolnictwo zawodowe przez realizację praktycznej nauki zawodu. CKZiU jako jednostka budżetowa nie posiada osobowości prawnej.

W ramach projektu wykonano budynek dwukondygnacyjny (parter i piętro) o kubaturze 4678,9 m³ przeznaczony na dwie pracownie: stolarsko-ciesielską oraz budowlaną. Pracownie zostały utworzone i wyposażone. Z pracowni CKP korzystają uczniowie szkół zawodowych oraz osoby dorosłe na kwalifikacyjnych kursach zawodowych. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji projektu wystawiane były na beneficjenta projektu tj. Gminę Miasto na Prawach Powiatu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania poniesionego podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał bowiem jednoznacznie, że zakupione towary i usługi w ramach projektu przeznaczone są do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca podał również, że rozbudowany budynek przeznaczony jest wyłącznie do prowadzenia zajęć edukacyjnych, w budynku nie będzie prowadzona żadna działalność zarobkowa podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu pn....". Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją etapu II projektu pn. " (...)".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r. poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Informuje się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.