0111-KDIB3-2.4012.103.2019.1.MN - Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Do końca 2018 r. usługi czyszczenia pieców i kominów (PKWiU 81.22.13) były w wykazie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kas rejestrujących.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. opublikowane w Dzienniku Ustaw z dn. 31 grudnia 2018 r. poz. 2519 w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w swoim załączniku nie wymienia usług kominiarskich jako czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania.

Dotychczas pracownicy kominiarscy po wykonaniu usługi czyszczenia przewodów kominowych w budynkach będących własnością osób fizycznych na miejscu wystawiali faktury VAT płatne w formie gotówkowej.

Faktury są drukami ścisłego zarachowania i oprócz wartości usług, podatku VAT zawierają również dane osobowe właściciela oraz adres budynku.

Dokument ten przy zdarzeniach losowych, np. pożarów od przewodów kominowych i likwidacji przez ubezpieczyciela, np. PZU, powstałej szkody był wymagany jako dowód przeprowadzonej konserwacji komina.

Nowe uregulowania prawne dot. obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących w usługach czyszczenia pieców i kominów (PKWiU 81.22.13) wejdzie w życie z dniem 1 czerwca 2019 r. i do tego czasu pracownicy kominiarscy po wykonaniu tych usług będą wystawiali faktury VAT na dotychczasowych zasadach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Biorąc pod uwagę okoliczność, że paragon fiskalny nie zawiera danych osobowych oraz adresu wykonania usługi, prosimy o wydanie interpretacji prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie, z uwagi, że mamy wątpliwość czy wystawiając faktury VAT za usługi czyszczenia przewodów kominowych płatnych w formie gotówkowej, to czy w takim przypadku ciąży także na Spółdzielni obowiązek prowadzenia ewidencji tego obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wystarczającym dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej jest faktura VAT gotówkowa zawierająca wszystkie potrzebne dane osobowe i adresowe. Stosowanie kas rejestrujących, których dokumentem fiskalnym jest paragon, niezawierający żadnych danych osobowych i adresowych, będzie utrudnieniem dla osoby fizycznej z powodu braku danych identyfikacyjnych potwierdzających wykonanie usługi kominiarskiej (paragon nie jest dokumentem potwierdzającym imienne wykonanie usługi przy zawieraniu polis ubezpieczeniowych).

Zwracamy się z prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie obowiązku ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, przy zastosowaniu kas rejestrujących na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Zwolnień o których mowa w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia nie stosuje się w przypadku świadczenia usług oraz dostawy towarów o których mowa w § 4 powołanego rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 cyt. rozporządzenia).

W myśl § 8 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2454 oraz z 2018 r. poz. 635).

Natomiast zgodnie z § 8 ust. 2 cyt. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy:

1. nie przestali spełniać warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz

2. nie zostali zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 i § 3 - zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania traci moc z dniem 1 czerwca 2019 r.

Stosowanie do przepisu § 9 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3, którzy po dniu 31 grudnia 2018 r. do dnia 31 maja 2019 r. kontynuują świadczenie usług, które do dnia 31 grudnia 2018 r. były zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 maja 2019 r.

Stan prawny obowiązujący w 2018 r. kształtowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454), zwanego dalej rozporządzeniem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi czyszczenia pieców i kominów. Dotychczas pracownicy kominiarscy po wykonaniu usługi czyszczenia przewodów kominowych w budynkach będących własnością osób fizycznych na miejscu wystawiali faktury VAT płatne w formie gotówkowej. Faktury są drukami ścisłego zarachowania i oprócz wartości usług, podatku VAT zawierają również dane osobowe właściciela oraz adres budynku. Do końca 2018 r. usługi czyszczenia pieców i kominów były w wykazie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kas rejestrujących. Nowe uregulowanie prawne dot. obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących w usługach czyszczenia pieców i kominów (PKWiU 81.22.13) wejdzie w życie z dniem 1 czerwca 2019 r. i do tego czasu pracownicy kominiarscy po wykonaniu tych usług będą wystawiali faktury VAT na dotychczasowych zasadach.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących za usługi czyszczenia przewodów kominowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej płatnych w formie gotówkowej, w sytuacji gdy wystawiane są z tego tytułu faktury VAT.

Jak już wyżej wskazano kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Przy czym niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.

Jak wynika z wyżej przywołanych przepisów prawa, zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej ma zastosowanie wyłącznie w przypadkach określonych w przepisach § 2 tj. do czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia i § 3 ww. rozporządzenia.

Należy zauważyć, że przepisy obecnie obowiązującego rozporządzenia nie przewidują zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących wyłącznie ze względu na fakt, że usługi te są dokumentowane fakturą VAT. Skoro jak wynika z wniosku sprzedaż z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług od 1 czerwca 2019 r. będzie podlegała ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej to okoliczność udokumentowania czynności fakturą VAT nie będzie stanowiła, przy płatności dokonanej w formie gotówkowej, podstawy do zwolnienia czynności z obowiązku ewidencjonowania.

Zatem, skoro jak sam wskazał Wnioskodawca świadczone przez niego czynności nie zostały wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r., jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania oraz z uwagi na to, że płatność z tytułu ich wykonania jest dokonywana w formie gotówkowej, to należy stwierdzić, że od 1 czerwca 2019 r. Wnioskodawca będzie miał obowiązek ewidencjonowania przedmiotowych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej bez względu na fakt, że są one dokumentowane fakturami VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.