0111-KDIB3-1.4012.952.2018.2.ICZ

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2018 r. (data wpływu 20 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 19 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii:

* określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokalu (pytanie nr 1 i 2) - jest prawidłowe;

* prawa do zastosowania zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dla usług krótkoterminowego najmu lokalu (pytanie nr 3 i 4) - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokalu oraz prawa do zastosowania zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dla usług krótkoterminowego najmu lokalu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 7 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.952.2018.1.ICz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca posiada na własność lokal mieszkalny, który jest wynajmowany na cele krótkotrwałego zakwaterowania, którego czas trwania określany jest w dniach. Świadczone przez siebie usługi identyfikuje pod kodem PKD 55.20.19.0, a działalność w tym zakresie prowadzona jest od 13 listopada 2018 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z prowadzenia kasy fiskalnej na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia. Wszystkie usługi świadczone dla podatników podatku od towarów i usług Wnioskodawca dokumentuje wystawiając fakturę VAT. Wszystkie usługi świadczone dla osób fizycznych, dla których nie została wystawiona faktura VAT, zostają ujęte na zbiorczym dowodzie wewnętrznym, który Wnioskodawca wystawia na koniec miesiąca.

Wnioskodawca wystawia ofertę najmu poprzez serwisy internetowe, takie jak np. booking.com, airbnb. Osoba zainteresowana najmem (Klient) akceptuje ofertę i dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego, na którym ją znalazła. Zwykle przedpłata taka odbywa się za pośrednictwem jej rachunku bankowego, karty kredytowej lub debetowej. Na tym etapie Wnioskodawca nie otrzymuje jeszcze zapłaty, ani w całości ani w części.

Należy tutaj również zauważyć, że w stanie faktycznym w stosunku do wykorzystywanych serwisów internetowych brak jest bezpośrednich ustaleń między klientem a Wnioskodawcą odnośnie terminu płatności za usługę. Termin płatności, sposób dokonania zapłaty przez klienta i inne techniczne szczegóły określane są przez serwis internetowy i Wnioskodawca nie ma wpływu na te ustalenia.

W przyszłości Wnioskodawca planuje również pozyskiwać klientów bez pośrednictwa serwisów internetowych, a płatności od klientów otrzymywać bezpośrednio poprzez przelew bankowy lub obciążenie ich karty płatniczej, tj. karty debetowej lub kredytowej. W praktyce mogą zdarzać się również przypadki odwołania uczynionej wcześniej rezerwacji, jej przesunięcia lub zmiany ilości dni, na które została zarezerwowana usługa. Następnie dochodzi do realizacji usługi najmu krótkoterminowego. Po zrealizowaniu usługi najmu krótkoterminowego serwis rozlicza się z Wnioskodawcą w terminie wyznaczonym we własnym regulaminie. Rozliczenie to wygląda zawsze w ten sposób, że z otrzymanej uprzednio od klienta płatności serwis internetowy potrąca sobie ustaloną wcześniej w umowie kwotę tytułem opłaty za świadczoną usługę udostępniania oferty w sieci, a następnie pozostałą część wpłaca na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ponadto serwis dostarcza lub umożliwia samodzielne wygenerowanie z systemu przez Wnioskodawcę dokumentacji jednoznacznie identyfikującej, których konkretnie usług i czynności dotyczy przekazana przez serwis zapłata.

Pismem z 19 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił, co następuje:

1. Wnioskodawca otrzyma w "całości" zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), tj. całą kwotę należną mu z tytułu całej usługi. Ewentualne przedpłaty lub zaliczki również będą płacone w ten sposób.

2. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę w "całości", tj. całą kwotę należną mu z tytułu całej usługi, za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Technicznie, od strony klienta (zlecającego płatność), sama płatność dokonywana jest za pomocą zwykłego przelewu bankowego, przelewu z karty kredytowej, za pomocą systemu płatności elektronicznych PayU, PayPal lub za pomocą innych platform płatniczych. Bez względu na formę płatności wybraną przez klienta Wnioskodawca zawsze otrzymuje całość zapłaty na własny rachunek bankowy.

3. Z dowodów dokumentujących zapłatę w całości będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie usługi dotyczy płatność. Identyfikacja usługi możliwa jest dzięki numerowi rezerwacji, który, w zależności od serwisu, jest zawsze zamieszczony

* w tytule danego przelewu bankowego, lub

* w zestawieniu/rozliczeniu, jakie Wnioskodawca otrzymuje pocztą elektroniczną do każdej płatności.

4. Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje, z których wynika jednoznacznie, której transakcji/usługi dotyczyła dana zapłata. Identyfikacji dokonuje za pomocą numeru rezerwacji. Dzięki temu można określić np. w jakich dniach realizowana były usługa, za którą wpłynęła dana płatność. Natomiast Wnioskodawca nie gromadzi danych osobowych swoich klientów, takich jak imiona, nazwiska, adresy itp., gdyż:

* zgodnie z przepisami Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury, więc dane te nie są mu potrzebne do prawidłowego wywiązywania się ze swoich obowiązków podatnika,

* na stronie internetowej dane osobowe podaje tylko osoba dokonująca rezerwacji, podczas gdy z usługi najmu często korzystają dwie lub trzy osoby, więc zbierane w ten sposób dane byłyby niekompletne,

* Wnioskodawca nie ma żadnych faktycznych możliwości weryfikowania danych osobowych podanych przez klienta podczas rezerwacji.

5. Do 31 grudnia 2018 r. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

6. W przyszłości Wnioskodawca planuje również pozyskiwać klientów bez pośrednictwa serwisów internetowych, a płatności od klientów otrzymywać bezpośrednio poprzez przelew bankowy lub obciążenie ich karty płatniczej, tj. karty debetowej lub kredytowej. W takim przypadku płatność za pomocą karty płatniczej będzie następowała za pośrednictwem takiego serwisu jak PayPal, PayU itp., na którym klient posiada założone, odpowiednio skonfigurowane, własne konto połączone z jego kartami płatniczymi. Dokonując płatności za pośrednictwem takiego serwisu klient automatycznie obciąża swoją kartę płatniczą, a zapłata wpływa bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie pobierać płatności z wykorzystaniem terminala płatniczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy za świadczone usługi najmu krótkoterminowego w przypadku, kiedy Wnioskodawca wystawia fakturę a zapłata od klienta przekazywana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem serwisu internetowego?

2. W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy za świadczone usługi najmu krótkoterminowego w przypadku, kiedy Wnioskodawca nie wystawia faktury a zapłata od klienta przekazywana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem serwisu internetowego?

3. Czy otrzymanie płatności przez Wnioskodawcę w ten sposób, że klient dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego za pomocą karty kredytowej, płatniczej lub w inny sposób, a następnie serwis - po dokonaniu potrącenia własnej należności za usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy - dokonuje zapłaty kwoty należnej Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy, oznacza, że Wnioskodawca "otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)", tj. spełniony zostaje wymóg, o którym jest mowa w poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

4. Czy otrzymanie płatności przez Wnioskodawcę w ten sposób, że klient dokonuje płatności bezpośrednio u Wnioskodawcy poprzez obciążenie swojej karty płatniczej (debetowej lub kredytowej), przy czym kwota ta wpływa na rachunek bankowy Wnioskodawcy, oznacza, że Wnioskodawca "otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)", tj. spełniony zostaje wymóg, o którym jest mowa w poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie 1

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w odniesieniu do usług najmu udokumentowanych fakturą powstaje z chwilą wystawienia faktury, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci ustawy o podatku od towarów i usług (Ustawa o VAT).

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w odniesieniu do usług najmu nie dokumentowanych fakturą powstaje z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie z klientem bądź też w regulaminie serwisu internetowego, za pomocą którego dochodzi do zarezerwowania usługi, a w przypadku braku określenia tego terminu obowiązek podatkowy powstaje w pierwszym dniu świadczenia usługi.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci ustawy o podatku od towarów i usług (Ustawa o VAT) obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia usług najmu powstaje z chwilą wystawienia faktury. Ponieważ w przypadku świadczenia usług najmu dla osób fizycznych nie będących podatnikami VAT Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur (art. 106b), zgodnie z art. 19a ust. 7 w takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności. Zasada ogólna wyrażona w art. 19a ust. 8 ustalająca obowiązek podatkowy w chwili otrzymania zaliczki nie ma zastosowania do usług najmu.

Termin płatności zasadniczo wynika z regulaminu serwisu internetowego, za pośrednictwem którego klient rezerwuje usługę. W stanie faktycznym brak jest ustaleń między klientem a Wnioskodawcą odnośnie terminu płatności. Stąd też Wnioskodawca przyjmuje, iż ma tu zastosowanie art. 669 § 2 kodeksu cywilnego, a zatem termin płatności przypada na pierwszy dzień korzystania z usługi najmu przez klienta, kiedy to wypada teoretycznie ostatni moment na zapłatę "z góry".

Jeśli natomiast w danym przypadku termin płatności nie będzie wynikać z regulaminu serwisu internetowego, z umowy ani z żadnych innych ustaleń, wówczas należy przyjąć za art. 669 § 2 kodeksu cywilnego, że w tym przypadku czynsz powinien być płacony z góry za cały czas najmu. Tym samym należy przyjąć, że w przypadku braku innych ustaleń terminem płatności jest pierwszy dzień korzystania z usługi najmu przez klienta.

Pytanie 3

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie płatności przez Wnioskodawcę w ten sposób, że klient dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego za pomocą karty kredytowej, płatniczej lub w inny sposób, a następnie serwis - po dokonaniu potrącenia własnej należności za usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy - dokonuje zapłaty kwoty należnej Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy, oznacza, że Wnioskodawca "otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)", tj. spełniony zostaje wymóg, o którym jest mowa w poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zwolnienie na podstawie poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących dotyczy przypadku, kiedy podatnik "otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)".

Analizując treść tego przepisu należy zwrócić uwagę, że mówi on o zapłacie, jaką otrzymuje sprzedawca, nie zaś o kwocie, jaką płaci nabywca. Ponieważ w przypadku usług najmu świadczonych przez Wnioskodawcę płatność odbywa się za pośrednictwem serwisu internetowego, który dodatkowo potrąca sobie z tej płatności kwotę własnej należności, kwota płacona przez klienta oraz wybrany przez niego sposób płatności nie są tożsame z kwotą zapłaty oraz sposobem jej otrzymania przez Wnioskodawcę.

Ponieważ przytoczony przepis dotyczy jednoznacznie wyłącznie zapłaty otrzymanej przez podatnika, należy stwierdzić, że nie ma w tym kontekście znaczenia, jaką kwotę i w jaki sposób klient płaci do serwisu internetowego, który pośredniczy w zawarciu danej transakcji. Jeśli Wnioskodawca otrzyma z serwisu internetowego całość należnej sobie zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należy uznać, że dyspozycja wyrażona w poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących została spełniona.

Pytanie 4

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie płatności poprzez obciążenie karty płatniczej (debetowej lub kredytowej) klienta oznacza, że Wnioskodawca "otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)", tj. spełniony zostaje wymóg, o którym jest mowa w poz. 39 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Transakcje kartami płatniczymi wymienione zostały w art. 63 ust. 3 pkt 4 Prawa bankowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876 z późn zm.), który określa że rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Ekonomicznym efektem dokonania transakcji płatniczej kartą płatniczą jest co do zasady przekazanie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, np. z rachunku nabywcy towaru lub usługi na rachunek sprzedawcy towaru lub usługi tzw. akceptanta.

W związku z tym należy uznać, że w przypadku otrzymywania wynagrodzenia dokonanego przez gościa przy użyciu karty płatniczej, Wnioskodawca może również w tej sytuacji zastosować zwolnienie wynikające z § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 39 załącznika do tego rozporządzenia, pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z dn. 23 lutego 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.509.2017.2.ISK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z konstrukcji podatku VAT wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Kwestię tę reguluje art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Z kolei na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w przypadku usług najmu, dzierżawy, leasingu bądź usług o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej te usługi.

W związku z tym, że w świetle art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci ustawy o VAT, obowiązek podatkowy dla usług najmu (podnajmu) powstaje z chwilą wystawienia faktury, należy uwzględnić regulacje dotyczące wystawiania faktur przewidziane w powołanej ustawie.

Artykuł 106b ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o VAT stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada na własność lokal mieszkalny, który jest wynajmowany na cele krótkotrwałego zakwaterowania, którego czas trwania określany jest w dniach. Wszystkie usługi świadczone dla podatników podatku od towarów i usług Wnioskodawca dokumentuje wystawiając fakturę VAT. Wszystkie usługi świadczone dla osób fizycznych, dla których nie została wystawiona faktura VAT, zostają ujęte na zbiorczym dowodzie wewnętrznym, który Wnioskodawca wystawia na koniec miesiąca. Wnioskodawca wystawia ofertę najmu przez serwisy internetowe, takie jak np. booking.com, airbnb. Osoba zainteresowana najmem (Klient) akceptuje ofertę i dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego, na którym ją znalazła. Zwykle przedpłata taka odbywa się za pośrednictwem jej rachunku bankowego, karty kredytowej lub debetowej. Na tym etapie Wnioskodawca nie otrzymuje jeszcze zapłaty, ani w całości ani w części. W stosunku do wykorzystywanych serwisów internetowych brak jest bezpośrednich ustaleń między klientem a Wnioskodawcą odnośnie terminu płatności za usługę. Termin płatności, sposób dokonania zapłaty przez klienta i inne techniczne szczegóły określane są przez serwis internetowy i Wnioskodawca nie ma wpływu na te ustalenia.

Po zrealizowaniu usługi najmu krótkoterminowego serwis rozlicza się z Wnioskodawcą w terminie wyznaczonym we własnym regulaminie. Rozliczenie to wygląda zawsze w ten sposób, że z otrzymanej uprzednio od klienta płatności serwis internetowy potrąca sobie ustaloną wcześniej w umowie kwotę tytułem opłaty za świadczoną usługę udostępniania oferty w sieci, a następnie pozostałą część wpłaca na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ponadto serwis dostarcza lub umożliwia samodzielne wygenerowanie z systemu przez Wnioskodawcę dokumentacji jednoznacznie identyfikującej, których konkretnie usług i czynności dotyczy przekazana przez serwis zapłata.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy za świadczone usługi najmu krótkoterminowego w przypadku, kiedy Wnioskodawca wystawia fakturę a zapłata od klienta przekazywana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem serwisu internetowego (pytanie nr 1).

Strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość - cenę, za którą dokonują transakcji. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że Strony mogą także swobodnie umówić się, w kwestiach dotyczących wynagrodzenia za realizację warunków umowy.

Wstępnie należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Artykuł 669 § 1 ustawy k.c. stanowi, że najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie umówionym.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Każda czynność wykonywana przez podatnika, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu, jest w podatku od towarów i usług traktowana jako świadczenie usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Wobec powyższego skoro Wnioskodawca wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. najem), zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Co do zasady, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, dotyczących między innymi czynności takich jak najem, dzierżawa, leasing. W przypadku bowiem świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, fakturę należy wystawić nie później niż z upływem terminu płatności.

Analiza powyższych przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy w kontekście pytania pierwszego prowadzi do wniosku, że zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokalu na rzecz podmiotów będących podatnikami, jest data wystawienia faktury, ale pod warunkiem, że faktura zostanie wystawiona przed upływem terminu płatności określonym w regulaminie serwisu internetowego.

Wobec powyższego w omawianej kwestii moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia ww. usług najmu krótkoterminowego lokalu, będzie powstawać - zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy - z chwilą wystawienia faktury dokumentującej tę usługę. Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca będzie dokumentować świadczoną usługę przez wystawienie faktury VAT, z zachowaniem terminów określonych przepisami art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy - obowiązek podatkowy powstanie z dniem wystawienia faktury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym obowiązek podatkowy w odniesieniu do usług najmu udokumentowanych fakturą powstaje z chwilą wystawienia faktury, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci ustawy - jest prawidłowe (pytanie nr 1).

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi najmu krótkoterminowego w przypadku, kiedy Wnioskodawca nie wystawia faktury a zapłata od klienta przekazywana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem serwisu internetowego (pytanie nr 2).

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wystawia ofertę najmu poprzez serwisy internetowe, takie jak np. booking.com, airbnb. Osoba zainteresowana najmem (Klient) akceptuje ofertę i dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego, na którym ją znalazła. Zwykle przedpłata taka odbywa się za pośrednictwem jej rachunku bankowego, karty kredytowej lub debetowej. Na tym etapie Wnioskodawca nie otrzymuje jeszcze zapłaty, ani w całości ani w części.

Wszystkie usługi świadczone dla osób fizycznych, dla których nie została wystawiona faktura VAT, zostają ujęte w zbiorczym dowodzie wewnętrznym, który Wnioskodawca wystawia na koniec miesiąca.

Mając na uwadze wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 należy przywołać przepis art. 669 § 2 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry, a mianowicie: gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc - za cały czas najmu, a gdy najem ma trwać dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nieoznaczony - miesięcznie, do dziesiątego dnia miesiąca.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, podstawowym terminem, w którym powstaje obowiązek podatkowy w stosunku do usług najmu - jest moment wystawienia faktury, na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT.

Z kolei o terminie wystawienia faktury stanowi art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym faktury wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności.

Jeżeli natomiast podatnik nie wystawi faktury w ww. terminie lub wystawi ją z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na jej wystawienie, tj. z upływem terminu płatności.

Z opisu sprawy wynika, że w umowie najmu krótkoterminowego nie będzie określonego terminu płatności czynszu, zatem w przedmiotowej sprawie tj. w przypadku gdy Wnioskodawca nie wystawia faktury zastosowanie znajdzie cytowany przepis art. 669 § 2 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry, a mianowicie gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nieoznaczony - miesięcznie, do dziesiątego dnia miesiąca.

Wobec powyższego Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w zakresie świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokalu, na rzecz klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. w dniu rozpoczęcia realizacji usługi najmu krótkoterminowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym, Wnioskodawca przyjmuje, iż ma tu zastosowanie art. 669 § 2 kodeksu cywilnego, a zatem termin płatności przypada na pierwszy dzień korzystania z usługi najmu przez klienta, kiedy to wypada teoretycznie ostatni moment na zapłatę "z góry", jest prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy związanych z prowadzeniem ewidencji sprzedaży usług krótkoterminowego najmu lokalu oferowanych przez Wnioskodawcę za pośrednictwem serwisów internetowych przy zastosowaniu kas rejestrujących (pytanie nr 3) należy mieć na uwadze niżej cytowane przepisy.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Z kolei, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Podkreślić należy, że zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostaw oraz świadczenia usług wymienionych w tym przepisie.

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 37 świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz

* przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia, chyba że zachodzą przesłanki z § 4 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

To zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzyma w "całości" zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), tj. całą kwotę należną mu z tytułu całej usługi. Ewentualne przedpłaty lub zaliczki również będą płacone w ten sposób. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę w "całości", tj. całą kwotę należną mu z tytułu całej usługi, za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Technicznie, od strony klienta (zlecającego płatność), sama płatność dokonywana jest za pomocą zwykłego przelewu bankowego, przelewu z karty kredytowej, za pomocą systemu płatności elektronicznych PayU, PayPal lub za pomocą innych platform płatniczych. Bez względu na formę płatności wybraną przez klienta Wnioskodawca zawsze otrzymuje całość zapłaty na własny rachunek bankowy.

Z dowodów dokumentujących zapłatę w całości będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie usługi dotyczy płatność. Identyfikacja usługi możliwa jest dzięki numerowi rezerwacji, który, w zależności od serwisu, jest zawsze zamieszczony

* w tytule danego przelewu bankowego, lub

* w zestawieniu/rozliczeniu, jakie Wnioskodawca otrzymuje pocztą elektroniczną do każdej płatności.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje, z których wynika jednoznacznie, której transakcji/usługi dotyczyła dana zapłata. Identyfikacji dokonuje za pomocą numeru rezerwacji. Dzięki temu można określić np. w jakich dniach realizowana były usługa, za którą wpłynęła dana płatność.

Mając na uwadze podany przez Wnioskodawcę opis sprawy odnoszący się do pytania nr 3 oraz przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że w przypadku gdy klient dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego za pomocą karty kredytowej, płatniczej lub w inny sposób, za pomocą systemu płatności elektronicznej PayU, PayPal lub innych platform płatniczych, a następnie serwis - po dokonaniu potrącenia własnej należności za usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy - dokonuje zapłaty kwoty należnej Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy, nie wystąpi u Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży usług najmu krótkoterminowego na rzecz konsumentów. Bowiem środki pieniężne za świadczenie usług, które Wnioskodawca otrzymuje z tego tytułu, są w całości przekazywane na rachunek bankowy Wnioskodawcy (tj. na rachunek bankowy podmiotu świadczącego usługę). Ponadto Wnioskodawca będzie w stanie powiązać otrzymane płatności z konkretnymi transakcjami - jak wskazano Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje, z których wynika jednoznacznie, której transakcji/usługi dotyczyła dana zapłata. Identyfikacji dokonuje za pomocą numeru rezerwacji, dzięki temu można określić np. w jakich dniach realizowana były usługa, za którą wpłynęła dana płatność.

Tym samym sprzedaż usług najmu krótkoterminowego oferowanych za pośrednictwem serwisów internetowych będzie korzystała u Wnioskodawcy ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika ponadto, że w przyszłości Wnioskodawca planuje również pozyskiwać klientów bez pośrednictwa serwisów internetowych, a płatności od klientów otrzymywać bezpośrednio poprzez przelew bankowy lub obciążenie ich karty płatniczej, tj. karty debetowej lub kredytowej. Jak wyjaśnił Wnioskodawca w omawianym przypadku płatność za pomocą karty płatniczej będzie następowała za pośrednictwem takiego serwisu jak PayPal, PayU itp., na którym klient posiada założone, odpowiednio skonfigurowane, własne konto połączone z jego kartami płatniczymi. Dokonując płatności za pośrednictwem takiego serwisu klient automatycznie obciąża swoją kartę płatniczą, a zapłata wpływa bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ponadto jak wynika z opisu sprawy z dowodów dokumentujących zapłatę w całości będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie usługi dotyczy płatność. Identyfikacja usługi możliwa jest dzięki numerowi rezerwacji, który, w zależności od serwisu, jest zawsze zamieszczony:

* w tytule danego przelewu bankowego, lub

* w zestawieniu/rozliczeniu, jakie Wnioskodawca otrzymuje pocztą elektroniczną do każdej płatności.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje, z których wynika jednoznacznie, której transakcji/usługi dotyczyła dana zapłata.

Wnioskodawca nie będzie pobierać płatności z wykorzystaniem terminala płatniczego.

W świetle tak przedstawionego opisu sprawy, na gruncie powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie przesłanki warunkujące prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczonych przez siebie usług najmu krótkotrwałego oferowanych z pominięciem portali internetowych.

Wskazać należy, że przy płatności kartą płatnicza za pośrednictwem wskazanych przez Wnioskodawcę serwisów internetowych takich jak PayPal, PayU, kwota zapłaty zostaje przetransferowana z rachunku właściciela karty (nabywcy usługi) na rachunek odbiorcy płatności (Wnioskodawcy), a płatność jest dokonywana za pośrednictwem podmiotu zajmującego się procesowaniem płatności oraz podmiotu akceptującego płatność. Co istotne Wnioskodawca w opisie sprawy jednoznacznie wskazał, że nie będzie pobierać płatności z wykorzystaniem terminala płatniczego.

Zatem zapłata w przypadku opisanych formach płatności tj. płatności za pomocą karty płatniczej będzie następowała za pośrednictwem serwisów takich jak PayPal, PayU itp. Wnioskodawca otrzyma na rachunek bankowy. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca będzie w stanie powiązać otrzymane płatności z konkretnymi transakcjami - jak wskazano Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje, z których wynika jednoznacznie, której transakcji/usługi dotyczyła dana zapłata.

Tym samym sprzedaż usług najmu krótkoterminowego, które Wnioskodawca planuje oferować klientom bez pośrednictwa będzie korzystała u Wnioskodawcy ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 5 jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawca na poparcie własnego stanowiska przywołał interpretację indywidualną wydaną dla innego podmiotu. Należy zauważyć, iż z podmiotowego punktu widzenia walor prawny wydanej interpretacji indywidualnej jest taki, że interpretacja rodzi skutki prawne jedynie w odniesieniu do określonego wnioskodawcy i wyłącznie do przedstawionego przez niego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności pobrania płatności przez terminal lub gotówką bezpośrednio od klienta, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.