0111-KDIB3-1.4012.949.2018.1.IK - VAT w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 grudnia 2018 r. (data wpływu 20 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Miasto na prawach powiatu (dalej: Miasto) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od dnia 1 stycznia 1994 r., składa miesięczne deklaracje VAT-7, jest podatnikiem podatku VAT czynnym z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych oraz innych czynności uznawanych za prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie których Wnioskodawca spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Miasto jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym o powierzchni użytkowej 1004,40 m², oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 1084/41 o powierzchni 0,1459 ha, obręb (...). Nieruchomość stała się własnością Miasta, z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. na podstawie decyzji Wojewody potwierdzającej to nabycie, która została wydana w 1994 r. (Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1190 r. Nr 32, poz. 191 z późn. zm). Wcześniejszym właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa. Nabycie przez Miasto nieruchomości nastąpiło z mocy prawa, było niezależne od jego woli i miało charakter nieodpłatny oraz nie wiązało się z prawem do odliczenia VAT po stronie Miasta. Obecnie, realizując funkcje właścicielskie, Miasto zamierza sprzedać działkę zabudowaną będącą przedmiotem wniosku.

Budynek został wybudowany w 1930 r. Początkowo mieścił się tam prywatny pensjonat. W latach powojennych budynek został przejęty przez Fundusz Wczasów Pracowniczych (dom wczasowy). W lata 60-tych XX wieku budynek został przekazany na potrzeby szpitala miejskiego, a następnie dyrekcję ZOZ. W latach 90 tych XX wieku nieruchomość przejęła Gmina. Kiedy nieruchomość była własnością Gminy w budynku znajdowała się Dyrekcja S. Dnia 20 czerwca 2001 r. Miasto uchwałą (...) przekazało w administrowanie nieruchomość znajdująca się przy ul. Z. (Dyrekcję S. w likwidacji) Zakładowi Gospodarki Komunalnej (obecnie Miejski Zarząd Nieruchomości).

Działka ta jest położona, w dzielnicy Z. w pobliżu skrzyżowania ulicy 1 M. i Z. Działka ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Zabudowana budynkiem administracyjno-biurowym. Od 2001 r. budynek został oddany w administrowanie jednostce - Miejskiemu Zarządowi Nieruchomości.

W kolejnych latach był użytkowany przez:

a. Uniwersytet na podstawie porozumienia w latach 2001-2006,

b. Akademię na podstawie umowy użyczenia w latach 2006-2010

e. Szkoła na podstawie użytkowania w latach 2015-2016

f. Od 2016 r. jest to pustostan.

W związku z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu unii europejskiej lub od państw członkowskich europejskiego porozumienia o wolnym handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454 z późn. zm.) oraz wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 września 2015 r. (sygn. C-276/14), który stwierdził, że gminne jednostki budżetowe nie mogą być uznane za podatników podatku od towarów i usług ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności, począwszy od 1 stycznia 2017 r. wszystkie czynności (transakcje) sprzedażowe i zakupowe dokonywane przez jednostki budżetowe Miasta - dla celów podatku VAT - są uznawane za czynności wykonywane bezpośrednio przez Miasto na prawach powiatu.

MZN jest jednostką budżetową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz jednostką organizacyjną Miasta i od 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń podatkowych w zakresie VAT z Wnioskodawcą.

Działka wraz z budynkiem w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego znajduje się w strefie 1Up - tereny usług o charakterze publicznym, teren znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej, obowiązuje ochrona o wysokich walorach kulturowych objętych Wojewódzką Ewidencją Zabytków. Budynek jest w stanie dobrym, obecnie pozwala na wykorzystanie go na określony cel bez ponoszenia kosztów jedynie według przeglądu rocznego zlecono naprawę malatury tynku na elewacji.

Budynek w 2001 r. przeszedł remont generalny. Remont ten wnioskując z aneksu z 2001 r. do porozumienia z Uniwersytetem został przeprowadzony przez Miasto, gdyż to Miasto zobowiązało się adaptować piwnice i II piętro w budynku dla potrzeb Uniwersytetu. Miasto nie posiada więcej szczegółowych informacji na temat remontu w 2001 r.

Natomiast od 2006 r. na podstawie zgromadzonych szczegółowych informacji MZN ponosił wydatki związane z modernizacją budynku przy ul. Z. w kwocie ogólnej 65 135,80 zł (2006 rok 15 237,80 zł, 2008 rok 24 400,00 zł oraz 25 498,00 zł). Wyżej wymienione wydatki nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Ponadto MZN w latach od 2006-2018 wykonał remonty przez obce firmy: wymiana i uzupełnienie rur i rynien na kwotę 30 169,22 (2006 r.), remont inst. co na kwotę 12 500,00 zł (2010 r.), usunięcie usterek i naprawa wiatrołapu na kwotę 21 324,90 zł (2011 r.), naprawa dachu na kwotę 15 886,32 zł (2012 r.), kolejna naprawa dachu na kwotę 16 617,48 zł (2016 r.), wymiana inst. piorunochronnej na kwotę 21 299,38 zł (2017 r.). Ponadto konserwacje i remonty własne wykonane przez pracowników Miejskiego Zarządu Nieruchomości (MZN): remont inst.c.o. na kwotę 52 645,50 zł (2010 r.), remont inst.c.o. na kwotę 36 582,35 zł (2011 r.), uzupełnienie ubytków w tynku, malowanie, przygotowanie i montaż kraty na kwotę 12 843,79 zł (2018 r.). Od poniesionych nakładów nie dokonano odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem na działce 1084/41, będącą przedmiotem wniosku, przez Miasto podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zbycie nieruchomości nr 1084/41 nabytej przez Miasto z mocy prawa podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Jak wynika zaś z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, zamierza sprzedać nieruchomość składającą się z jednej ewidencyjnie wyodrębnionej działki gruntu zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym. Nabycie tej nieruchomości nastąpiło z mocy prawa i nie wiązało się z prawem do odliczenia VAT po stronie Wnioskodawcy. Budynek został wybudowany w 1930 r. Początkowo w budynku mieścił się pensjonat, w latach powojennych dom wczasowy. Kolejno został przekazany na potrzeby szpitala, następnie dyrekcję ZOZ. W latach 90-tych nieruchomość przejęła Gmina i wtedy w budynku mieściła się dyrekcja A. Od 2001 r. Wnioskodawca przekazał w administrowanie nieruchomość. N. W kolejnych latach był użytkowany przez Uniwersytet, Akademię, prywatnego przedsiębiorcę oraz szkołę. Od 2016 r. jest to pustostan. Z opisu sprawy nie wynika aby doszło do ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej budynku.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z opodatkowania dostawy ww. budynku stwierdzić należy, że dostawa będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, od którego minął okres dłuższy niż 2 lata. Bowiem do pierwszego zajęcia budynku doszło niewątpliwie w momencie gdy po wybudowaniu w budynku mieścił się pensjonat.

W związku z powyższym dostawa ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.