0111-KDIB3-1.4012.862.2019.2.KO - Mechanizm podzielonej płatności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie zasadności zastosowania mechanizmu podzielonej płatności do przyjęcia przez Wnioskodawcę płatności wynagrodzenia od Faktora za przelew wierzytelności,

* prawidłowe - w zakresie zasadności zastosowania mechanizmu podzielonej płatności do zwrotu przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora otrzymanych od Kontrahentów zapłat za wierzytelności.

W dniu 18 grudnia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania mechanizmu podzielonej płatności do:

* przyjęcia przez Wnioskodawcę płatności wynagrodzenia od Faktora za przelew wierzytelności,

* do zwrotu przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora otrzymanych od Kontrahentów zapłat za wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka wraz z podmiotami powiązanymi wchodzi w skład międzynarodowej Grupy X (dalej: "Grupa"). Działalność Grupy koncentruje się wokół produkcji, sprzedaży i świadczenia usług w sektorze motoryzacyjnym.

Spółka w ramach prowadzonej działalności produkuje części samochodowe, które następnie sprzedaje do swoich klientów, zarówno podmiotów powiązanych jak i niepowiązanych (dalej: "Kontrahenci"). Prowadzona przez Spółkę działalność powinna zostać sklasyfikowana, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), pod następującymi symbolami:

* 29.32.30.0 Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane;

* 45.31.1 - Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Oba wskazane powyżej symbole zostały ujęte we wprowadzonym 1 listopada 2019 r. załączniku 15 do Ustawy VAT (dalej: "Załącznik nr 15.").

Na mocy obowiązujących przepisów dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż części samochodowych na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych będzie rodziła obowiązek zapłaty przez nabywców części samochodowych ceny dostawy z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108 ust. 1 Ustawy VAT.

Zawarte przez Wnioskodawcę umowy z Kontrahentami na realizację dostaw części samochodowych rodzą po stronie Wnioskodawcy wierzytelności względem Kontrahentów. W celu optymalizacji przepływów gotówkowych, Wnioskodawca dokonuje cesji wierzytelności wobec niektórych Kontrahentów wyspecjalizowanemu podmiotowi, tj. F - spółki prawa włoskiego, która prowadzi działalność faktoringową (dalej: "F" lub "Faktor"). F jest profesjonalnym podmiotem działającym w dziedzinie nabywania należności i posiada uprawnienia oraz strukturę organizacyjną niezbędną do realizacji czynności finansowych w zakresie faktoringu.

Warunki współpracy pomiędzy Stronami zostały uregulowane umową "..." zawartą dnia 25 lipca 2019 r. (dalej: "Umowa"). Zgodnie z postanowieniami Umowy, przedmiotem cesji są pewne i istniejące w dacie przeniesienia wierzytelności wobec Kontrahentów wyrażone w walucie euro, złoty lub innej uzgodnionej przez strony Umowy (dalej: "Wierzytelności"). Strony postanowiły, że Wierzytelności cedowane są bez prawa regresu i w związku z tym bez gwarancji wypłacalności dłużnika udzielanej przez Spółkę. Dodatkowo strony Umowy uzgodniły, że Wierzytelności podlegają zbyciu bez gwarancji, które jest zabezpieczają.

W wyniku cesji Wierzytelności (powstałych w wyniku sprzedaży części samochodowych na rzecz Kontrahentów) Faktor jest zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki uzgodnionego wynagrodzenia. Przy czym wynagrodzenie za przeniesienie Wierzytelności płacone jest, zgodnie z Umową w walucie euro.

Ponadto, zgodnie z warunkami transakcji, Kontrahenci w dacie wymagalności Wierzytelności dokonują zapłaty za nie na rzecz pierwotnego wierzyciela, tj. Wnioskodawcy. W zakresie, w jakim Wierzytelności dotyczą towarów i usług wymienionych w Załączniku 15 do Ustawy VAT oraz przekraczają wartość brutto 15.000 złotych, są regulowane przez Kontrahentów z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W dalszej kolejności, niezwłocznie po otrzymaniu zapłaty za Wierzytelność, Wnioskodawca przekazuje otrzymaną kwotę Faktorowi, na rzecz którego przedmiotowa Wierzytelność została uprzednio scedowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, płatność wynagrodzenia przez F na rzecz Wnioskodawcy za przelew Wierzytelności powinna zostać dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (w zakresie, w jakim Wierzytelności dotyczą towarów i usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT oraz przekraczają wartość brutto 15.000 złotych), a w konsekwencji czy do Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie art. 108a ust. 1b Ustawy VAT, zgodnie z którym, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a Ustawy VAT, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności?

2. Czy przy zwrocie przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora otrzymanych od Kontrahentów zapłat za Wierzytelności powstałe w wyniku sprzedaży towarów i usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zaistniałym stanie faktycznym płatność wynagrodzenia przez F na rzecz Wnioskodawcy za przelew Wierzytelności nie musi być dokonywana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (w zakresie, w jakim Wierzytelności dotyczą towarów i usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT oraz przekraczają wartość brutto 15.000 złotych), a w konsekwencji do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 108a ust. 1b Ustawy VAT.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zwrocie przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora otrzymanych od Kontrahentów zapłat za Wierzytelności powstałe w wyniku sprzedaży towarów i usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Z dniem 1 listopada 2019 r. na mocy art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw do porządku prawnego wprowadzono przepisy nakładające obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku 15 do Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności. Ponadto, zgodnie z art. 108a ust. 1a Ustawy VAT, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do Ustawy VAT, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. W myśl natomiast art. 108a ust. 1b Ustawy VAT, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W załączniku 15. do Ustawy VAT zostały wymienione m.in. następujące symbole Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług (PKWiU 2008):

* 29.32.30.0 Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane; (poz. 76 Załącznika 15.)

* 45.31.1 - Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (poz. 145 Załącznika 15.)

Zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że zapłata całości lub części kwoty netto wynikającej z faktury jest dokonywana na rachunek rozliczeniowy podatnika, z kolei całość lub część kwoty VAT jest przelewana na rachunek VAT powiązany z rachunkiem rozliczeniowym podatnika (art. 108a ust. 2 Ustawy VAT). Zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności następuje w polskich złotych przy użyciu komunikatu podzielonej płatności (art. 108a ust. 3 Ustawy VAT).

Umowa faktoringu stanowi natomiast umowę polegającą na zapłacie faktorantowi przez faktora wynagrodzenia w zamian za scedowanie na niego niewymagalnej i nieprzeterminowanej wierzytelności. Polski ustawodawca nie wprowadził do porządku prawnego regulacji dotyczących umowy faktoringu, dlatego w ramach naczelnej zasady swobody umów strony umowy faktoringu mogą dowolnie kształtować treść łączącego je stosunku prawnego.

Spółkę oraz F łączy umowa faktoringu, która służy optymalizacji przepływów pieniężnych w Grupie. Zgodnie z postanowieniami Umowy Wnioskodawca ceduje pewne i istniejące w dniu przelewem Wierzytelności przysługujące mu względem spółek powiązanych Kontrahentów, za które F dokonuje Wnioskodawcy zapłaty wcześniejszej niż w terminie wymagalności. Zapłata wynagrodzenia za przelew Wierzytelności przez F na rzecz Spółki następuje w walucie euro.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że obowiązek zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dotyczy wyłącznie zapłaty za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku 15. do Ustawy VAT. Przy czym cesja wierzytelności nie została ujęta przez Ustawodawcę pośród towarów i usług wymienionych w załączniku 15. do Ustawy VAT, dlatego też w stosunku do zapłaty za nią wynagrodzenia - zdaniem Wnioskodawcy - nie istnieje obowiązek zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Przy tym nieistotne jest, jakie zdarzenie gospodarcze spowodowało powstanie cedowanych wierzytelności. Wynagrodzenie płacone na rzecz Spółki przez F dotyczy transakcji finansowej cesji Wierzytelności, a nie zapłaty za części samochodowe.

Ponadto należy wskazać, że transakcja cesji Wierzytelności znajduje się poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, (zob. wyrok TSUE w sprawie GFKL Financial Services AG (C-93/10) z 27 października 2011 r. oraz wyrok siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (I FPS 5/11) z 19 marca 2012 r.). Tym samym nie zostanie spełniona dyspozycja przepisu art. 108a ust. 1b Ustawy VAT "Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, gdyż w tej transakcji podatnik - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia żadnej faktury. Równocześnie, należność wobec Wnioskodawcy nie będzie wynikała z pierwotnej faktury dokumentującej sprzedaż towarów lub usług wymienionych w Załączniku 15. do ustawy VAT (ani, jak wykazano powyżej, żadnej innej faktury), a z umowy cesji Wierzytelności, zatem również kolejna przesłanka wynikająca z art. 108a ust. 1b Ustawy VAT nie zostanie spełniona (przyjęcie płatności kwoty należności wynikającej z faktury, do wystawienia której zobowiązany jest podatnik). Do zapłaty należności wynikającej z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę zobowiązany będzie natomiast Kontrahent - dłużnik, który ureguluje wskazaną wyżej należność bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy, a w zakresie w jakim płatność ta będzie dotyczyć towarów lub usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT oraz przekroczy kwotę 15.000 PLN zastosuje mechanizm podzielonej płatności.

Wobec powyższego, zapłata wynagrodzenia przez F za cesję Wierzytelności będzie mogła zostać dokonana poza mechanizmem podzielonej płatności, a w konsekwencji do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 108a ust. 1b Ustawy VAT.

Ad. 2)

Jak zostało wspomniane w stanie faktycznym, Kontrahenci w zakresie, w jakim są do tego zobowiązani płacą cenę dostawy Spółce (czyli pierwotnemu wierzycielowi) z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności w momencie wymagalności Wierzytelności, a ta z kolei dokonuje przelewu tej kwoty do F.

Obowiązek zapłaty za dostawę części samochodowych z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności zostaje więc spełniony poprzez dokonanie płatności przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Jak zostało wykazane powyżej, w zaprezentowanym schemacie płatności zwrot dokonywany przez Wnioskodawcę na rzecz F nie będzie stanowił płatności za nabyte przez Kontrahentów części samochodowe - płatność ta bowiem zostanie dokonana wcześniej przez Kontrahentów na rzecz Spółki. W swojej istocie płatność pomiędzy Spółką a Faktorem będzie stanowiła zatem rozliczenie za usługę finansową, a nie zapłatę za sprzedaż części samochodowych rodzących obowiązek zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Przy czym usługi finansowe i rozliczenia za te usługi nie zostały wymienione w Załączniku 15. do ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Stosownie do art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

Jak stanowi art. 108a ust. 3 ustawy, zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

Zgodnie z art. 108a ust. 5 ustawy, w przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Na podstawie art. 108a ust. 6 ustawy, odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751) przewiduje z dniem 1 listopada 2019 r.m.in. wprowadzenie katalogu towarów i usług, w stosunku do których obligatoryjne zastosowanie będzie miał mechanizm podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r., Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy o VAT).

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmującym dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności."

Stosownie do art. 108a ust. 7 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem ust. 1a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Przepisu ust. 7 nie stosuje się, jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczył całą kwotę podatku wynikającą z faktury, która została zapłacona z naruszeniem ust. 1a (art. 108a ust. 7 ustawy o VAT).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności produkuje części samochodowe, które następnie sprzedaje do swoich klientów. Prowadzona przez Spółkę działalność powinna zostać sklasyfikowana, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), pod następującymi symbolami:

* 29.32.30.0 - Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane;

* 45.31.1 - Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Oba wskazane powyżej symbole zostały ujęte we wprowadzonym 1 listopada 2019 r. załączniku 15 do Ustawy VAT.

Na mocy obowiązujących przepisów dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż części samochodowych na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych będzie rodziła obowiązek zapłaty przez nabywców części samochodowych ceny dostawy z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108 ust. 1 Ustawy VAT.

Zawarte przez Wnioskodawcę umowy z Kontrahentami na realizację dostaw części samochodowych rodzą po stronie Wnioskodawcy wierzytelności względem Kontrahentów. W celu optymalizacji przepływów gotówkowych, Wnioskodawca dokonuje cesji wierzytelności wobec niektórych Kontrahentów wyspecjalizowanemu podmiotowi, tj. F, który prowadzi działalność faktoringową. F jest profesjonalnym podmiotem działającym w dziedzinie nabywania należności i posiada uprawnienia oraz strukturę organizacyjną niezbędną do realizacji czynności finansowych w zakresie faktoringu.

Warunki współpracy pomiędzy Stronami zostały uregulowane umową. Zgodnie z postanowieniami Umowy, przedmiotem cesji są pewne i istniejące w dacie przeniesienia wierzytelności wobec Kontrahentów wyrażone w walucie euro, złoty lub innej uzgodnionej przez strony Umowy. Strony postanowiły, że Wierzytelności cedowane są bez prawa regresu i w związku z tym bez gwarancji wypłacalności dłużnika udzielanej przez Spółkę. Dodatkowo strony Umowy uzgodniły, że Wierzytelności podlegają zbyciu bez gwarancji, które jest zabezpieczają.

W wyniku cesji Wierzytelności (powstałych w wyniku sprzedaży części samochodowych na rzecz Kontrahentów) Faktor jest zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki uzgodnionego wynagrodzenia. Przy czym wynagrodzenie za przeniesienie Wierzytelności płacone jest, zgodnie z Umową w walucie euro.

Ponadto, zgodnie z warunkami transakcji, Kontrahenci w dacie wymagalności Wierzytelności dokonują zapłaty za nie na rzecz pierwotnego wierzyciela, tj. Wnioskodawcy. W zakresie, w jakim Wierzytelności dotyczą towarów i usług wymienionych w Załączniku 15 do Ustawy VAT oraz przekraczają wartość brutto 15.000 złotych, są regulowane przez Kontrahentów z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W dalszej kolejności, niezwłocznie po otrzymaniu zapłaty za Wierzytelność, Wnioskodawca przekazuje otrzymaną kwotę Faktorowi, na rzecz którego przedmiotowa Wierzytelność została uprzednio scedowana.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy płatność wynagrodzenia przez Faktora na rzecz Wnioskodawcy za przelew Wierzytelności powinna zostać dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, a w konsekwencji czy do Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie art. 108a ust. 1b Ustawy VAT oraz czy przy zwrocie przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora otrzymanych od Kontrahentów zapłat za Wierzytelności powstałe w wyniku sprzedaży towarów i usług wymienionych w Załączniku 15. do Ustawy VAT na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych to towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Jednocześnie będzie funkcjonował dobrowolny system podzielonej płatności na pozostałe towary i usługi, który został wprowadzony ustawą z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 62, z późn. zm.).

Podkreślenia wymaga fakt, że zapis art. 108a ust. 1 pkt 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy. Co do zasady faktura taka powinna być oznaczona przez wystawcę informacją "mechanizm podzielonej płatności". Należy jednak zwrócić uwagę, że wprowadzany obowiązek zapłaty takiej faktury w mechanizmie podzielonej płatności nie jest uzależniony od tego, czy na fakturze zawarto takie oznaczenie. Zatem nawet jeżeli sprzedawca nie dopełnił obowiązku i nie oznaczył takiej faktury, nabywca ma obowiązek zapłaty kwoty należności za towary lub usługi z załącznika nr 15 w mechanizmie podzielonej płatności. Nabywca bowiem musi być zorientowany, co jest przedmiotem transakcji, to nabywca bowiem inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności. Podkreślić należy, że nabywca jest zobowiązany do analizy, jakie towary lub usługi nabył i czy wiążą się z tym dla niego określone obowiązki.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę art. 108a ust. 1b ustawy o VAT, należy wskazać, że jeżeli wartość faktury dotyczy towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, wówczas obowiązek przyjęcia płatności wskazany w ww. przepisie dotyczy całej płatności. W przypadku gdy faktura dokumentuje oprócz towarów lub usług z załącznika nr 15 również inne towary czy usługi, wówczas nabywca ma obowiązek zapłacić w podzielonej płatności wyłącznie tą część faktury dotyczącą towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15, a sprzedawca obowiązany jest do przyjęcia tej kwoty. Niemniej jednak nabywca może uregulować całą kwotę wynikającą z takiej faktury w mechanizmie podzielonej płatności.

Z ww. przepisów określających mechanizm podzielonej płatności wynika, że płatności dokonywane z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywane mogą być na rachunki VAT inne niż sprzedawcy. W związku z tym, w przypadku płatności dokonywanych dla podmiotów innych niż sprzedawcy, mechanizm podzielonej płatności będzie mógł być wykorzystywany poprzez dokonywanie wpłat na rachunki VAT tych podmiotów.

Jak wynika z wyżej powołanego zapisu art. 108a ust. 5 - w przypadku gdy płatność zostanie dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze w związku, z którą dokonywana jest płatność, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Jak wynika z art. 108a ust. 6, jeżeli podatnik (na rzecz którego nabywca towarów lub usług dokonał płatności z zastosowaniem procedury mechanizmu podzielonej płatności) niezwłocznie po otrzymaniu tej należności dokona przelewu z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności kwoty otrzymanej na rachunek VAT w całości tej kwoty na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy to odpowiedzialność solidarna zostanie wyłączona.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że dokonuje cesji wierzytelności wobec niektórych Kontrahentów wyspecjalizowanemu podmiotowi, który prowadzi działalność faktoringową. Zgodnie z postanowieniami Umowy, przedmiotem cesji są pewne i istniejące w dacie przeniesienia wierzytelności wobec Kontrahentów wyrażone w walucie euro, złoty lub innej uzgodnionej przez strony Umowy. Wierzytelności cedowane są bez prawa regresu i w związku z tym bez gwarancji wypłacalności dłużnika udzielanej przez Spółkę. W wyniku cesji Wierzytelności Faktor jest zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki uzgodnionego wynagrodzenia.

Zatem płatność w postaci uzgodnionego wynagrodzenia, którą Faktor jest zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki nie stanowi zapłaty za towary i usługi objęte skupowanymi fakturami. Istotą tych płatności jest finansowanie działalności Spółki - Dostawcy (Faktoranta), a nie zapłata za sprzedane towary i usługi. W tym przypadku zapłaty za towary i usługi dokonują Nabywcy na rzecz pierwotnego wierzyciela tj. Wnioskodawcy, który w dalszej kolejności przekazuje otrzymaną kwotę Faktorowi.

W konsekwencji przyjęcie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia wypłaconego przez Faktora nie jest objęte obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT.

W związku z powyższym w przypadku wypłacenia wynagrodzenia przez Faktora na rzecz Wnioskodawcy zastosowanie mechanizmu podzielanej płatności nie ma charakteru obligatoryjnego wynikającego z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, a zatem Wnioskodawca w opisanej we wniosku sytuacji korzystając z usług faktoringu i dokonując dostawy towarów i usług objętych obligatoryjnym MPP, nie będzie mieć obowiązku przyjęcia tego wynagrodzenia od Faktora z zastosowaniem MPP na rachunek bankowy zawarty w Wykazie. Mechanizm podzielonej płatności nie będzie miał również zastosowania w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje zwrotu Faktorowi otrzymanych od Kontrahentów zapłat za wierzytelności powstałe w wyniku sprzedaży towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT na kwotę brutto przekraczającą 15 000 złotych, gdyż kwota ta nie dotyczy zapłaty za sprzedane towary i usługi przez Faktora. Natomiast mechanizm podzielonej płatności będzie mieć zastosowanie w transakcji występującej pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana dla Wnioskodawcy, zatem nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów tj. Faktora i Nabywców.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.