0111-KDIB3-1.4012.805.2019.2.ICz - Możliwość wystawienia faktury korygującej do faktury pierwotnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 4 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości wystawienia faktury korygującej do faktury pierwotnej nr... z 10 maja 2017 r. oraz

* prawa do obniżenia podstawy opodatkowania określonej fakturą nr... na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

- jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej do faktury pierwotnej nr... z 10 maja 2017 r. oraz prawa do obniżenia podstawy opodatkowania określonej fakturą nr... na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 14 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.805.2019.1.ICZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych związanych z wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Wnioskodawca oraz Wojciech W. (dalej: Inwestor) zawarli w dniu 7 września 2016 r. umowę (następnie aneksowaną; dalej: Umowa), której przedmiotem było wykonanie i montaż konstrukcji stalowej hali o parametrach określonych w Umowie. Zakres prac nie obejmował prac ziemnych, projektowania oraz usług geodezyjnych, które Inwestor zobowiązał się do wykonania we własnym zakresie.

Strony określiły następujące terminy realizacji Umowy: do 10 grudnia 2016 r. wykonanie i montaż konstrukcji stalowej; do 30 grudnia 2016 r. montaż płyt warstwowych, przy czym warunkiem wykonania drugiego z etapów było terminowe opłacenie przez Inwestora faktury oraz terminowa dostawa płyt.

Wysokość wynagrodzenia na ww. prace strony ustaliły na kwotę 257.025 PLN brutto płatną w transzach.

Pomimo braku stosownych zezwoleń oraz projektu, Wnioskodawca przystąpił do wykonania Umowy. W trakcie trwania prac Inwestor nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do jakości czy też sposobu wykonania prac. Z uwagi jednak na fakt, iż Inwestor, pomimo wielokrotnych ponagleń, nie dostarczył płyty warstwowej, z której miało być wykonane pokrycie, oraz nie posiadał środków finansowych na kontynuację inwestycji, Wnioskodawca wstrzymał wykonywanie dalszych prac.

W dniu 10 maja 2017 r. strony podpisały protokół odbioru wykonania robót potwierdzając wykonanie robót budowlanych zgodnie z Umową. Wartość dotychczas zrealizowanych prac budowlanych strony ustaliły na kwotę 162.602 PLN netto. Tego samego dnia Wnioskodawca wystawił na Inwestora fakturę VAT nr... na uzgodnioną kwotę 162.602 PLN netto (200.000,46 PLN brutto).

Z uwagi jednak na niedostarczenie płyt warstwowych, co uniemożliwiało Wnioskodawcy dokończenie zleconych robót budowlanych, oraz braku środków finansowych umożliwiających Inwestorowi kontynuowanie inwestycji, w dniu 20 czerwca 2017 r. Wnioskodawca odstąpił od Umowy.

Wobec nieuregulowania przez Inwestora faktury w wyznaczonym terminie, Wnioskodawca zaproponował Inwestorowi zawarcie porozumienia w spłacie zadłużenia. W odpowiedzi na tę propozycję Inwestor stwierdził, że nie otrzymał zarówno oryginałów wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT jak i oryginału protokołu z wykonanych prac, kwestionując jednocześnie wysokość wystawionej faktury o numerze.... Zdaniem Inwestora, wysokość wynagrodzenia za dotychczas wykonane prace powinna wynieść połowę wartości Umowy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wniósł do sądu powszechnego o zasądzenie na swoją rzecz od Inwestora kwoty 180.000,46 PLN (tj. różnica między kwotą wystawionej faktury w wysokości 200.000,46 PLN a dotychczas zapłaconą kwotą w wysokości 20.000 PLN) wraz z odsetkami ustawowymi oraz zasądzenie od Inwestora na swoją rzecz zwrotu kosztów procesowych.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. I Nc 147/17) Sąd Okręgowy (dalej: Sąd) nakazał pozwanemu Inwestorowi, aby ten zapłacił Wnioskodawcy żądaną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi oraz kwotę 5.868 PLN z tytułu kosztów procesu.

Pozwany Inwestor wniósł zarzut od nakazu zapłaty żądając uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa oraz zasądzenia od Wnioskodawcy na swoją rzecz kosztów procesu.

W związku z wniesionym zarzutem sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu zwykłym (tj. na rozprawie).

W międzyczasie, w związku z otrzymaniem przez Inwestora zawiadomienia od Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) o zajęciu wierzytelności pieniężnej wynikającej z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze.., Inwestor dokonał wpłaty na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) kwoty 28.328 PLN.

Wyznaczony przez Sąd biegły sądowy z zakresu budownictwa ogólnego stwierdził w swojej opinii, iż stalowa konstrukcja hali nie została wykonana przez Wnioskodawcę zgodnie ze sztuką budowlaną. Biegły zaznaczył, że o wykonaniu budowli zgodnie ze sztuką można mówić w przypadku wykonania jej zgodnie z pozwoleniem na budowę i zatwierdzoną dokumentacją projektową. Tymczasem, Sąd za niewiarygodne uznał zeznania pozwanego Inwestora, w części w której twierdził on, iż przed rozpoczęciem prac geodeta dokonał pomiarów, a także posiadał pozwolenie na budowę z Urzędu Gminy. Tym samym, z uwagi na brak m.in. dokumentacji projektowej oraz pozwolenia na budowę, w ocenie biegłego, inwestycję należało potraktować jako samowolę budowlaną.

Biegły wyraził opinię, iż stwierdzone wady konstrukcyjne wykonanej przez Wnioskodawcę hali były na tyle istotne, że mogły stanowić zagrożenie życia, wobec czego biegły zalecił rozważenie rozebrania wzniesionej konstrukcji oraz wykonanie jej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zdaniem biegłego, niemożliwe jest oddanie tego obiektu do użytkowania.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd, wyrokiem z dnia 4 października 2018 r. o sygn. I C 1572/17 (dalej: Wyrok), oddalił powództwo Wnioskodawcy.

W uzasadnieniu Wyroku Sąd stwierdził, iż sprawy nie należało rozpatrywać w kategoriach odszkodowawczych, ale wyłącznie jako spór o zasadność i wymagalność wypłaty wynagrodzenia. Odwołując się do art. 642 § 1 Kodeksu cywilnego sąd zwrócił uwagę, iż podstawowym obowiązkiem przyjmującego zamówienie jest oddanie dzieła, zaś zamawiającego zapłata wynagrodzenia za wykonane prace, o ile ich rezultat jest zgodny z zamówieniem. Do oddania dzieła - jak zauważył Sąd - może dojść poprzez dokonanie czynności, która w ocenie przyjmującego zamówienie świadczy o wykonaniu dzieła, np. poprzez wystawienie faktury bądź sporządzenie protokołu. W rozpatrywanej sprawie protokół odbioru prac został co prawda sporządzony, jednak Sąd - podzielając stanowisko Inwestora - uznał, że zakres wad konstrukcji wykonanej przez Wnioskodawcę uzasadnia odmowę przyznania mu wynagrodzenia. Zdaniem Sądu, Inwestor wykazał, że po jego stronie nie istnieje obowiązek zapłaty wynagrodzenia, gdyż wykonane przez Wnioskodawcę roboty budowlane w postaci konstrukcji stalowej hali posiadają wady, które Sąd - w oparciu o opinię biegłego - zakwalifikował jako istotne.

W związku z oddaleniem przez Sąd powództwa o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze... z dnia 10 maja 2017 r., Wnioskodawca wystawił i przesłał na adres Inwestora listem poleconym za pośrednictwem powszechnego operatora pocztowego fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. wystawioną do faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. Przedmiotowa korekta dokumentuje obniżenie należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia o kwotę 151.672,46 PLN brutto, stanowiącą wartość roszczenia Wnioskodawcy wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r., tj. 200.000,46 PLN, pomniejszonego o dotychczas uregulowane przez Inwestora kwoty, tj. 20.000 PLN wpłacone przez Inwestora bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy oraz 28.328 PLN wpłacone przez Inwestora na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) na podstawie zawiadomienia tego Organu o zajęciu wierzytelności. Przesyłka zawierająca wskazaną fakturę korygującą została odebrana przez Inwestora w dniu 17 maja 2019 r., co potwierdza otrzymane przez Wnioskodawcę zwrotne potwierdzenie odbioru.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku Inwestor nie wystąpił na drogę sądową przeciwko Wnioskodawcy o zwrot Inwestorowi zatrzymanej przez Wnioskodawcę kwoty 48.328 PLN, na którą składa się kwota 20.000 PLN wpłacona przez Inwestora bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy, oraz 28.328 PLN wpłacone przez Inwestora na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) na podstawie zawiadomienia tego Organu o zajęciu wierzytelności, w związku z czym Wnioskodawca uznaje, że kwota ta stanowi należne mu wynagrodzenie z tytułu wykonanej na rzecz Inwestora usługi budowlanej.

Pismem z dnia 4 lutego 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

Pytanie nr 1: "Czy na wyrok z 4 października 2018 r. sygn. akt I C 1572/17 zostały wniesione środki zaskarżenia, jeżeli nie to należy wskazać datę uprawomocnienia się wyroku?"

Odpowiedź na pytanie nr 1: Od wyroku z dnia 4 października 2018 r. nie zostały wniesione środki zaskarżenia. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 17 lipca 2019 r.

Pytanie nr 2: "Czy Wnioskodawca odprowadził podatek należny na konto właściwego urzędu skarbowego wynikający z faktury nr. z 10 maja 2017 r.?"

Odpowiedź na pytanie nr 2: Tak, Wnioskodawca odprowadził podatek należny na konto właściwego urzędu skarbowego wynikający z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca, w związku z uznaniem przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, uprawniony był do wystawienia faktury korygującej o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. dokumentującej obniżenie ceny zrealizowanych prac budowlanych?

2. Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę zwrotnego potwierdzenia odbioru przez Inwestora przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą o numerze...z dnia 15 maja 2019 r., wystawioną przez Wnioskodawcę z powodu uznania przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w stosunku do podstawy opodatkowania określonej na wystawionej fakturze o numerze... z dnia 10 maja 2017 r. na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

w zakresie pytania nr 1

Wnioskodawca wyraża przekonanie, że w związku z uznaniem przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, Wnioskodawca był uprawniony do wystawienia faktury korygującej o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. dokumentującej obniżenie ceny zrealizowanych prac budowlanych?

w zakresie pytania nr 2

Wnioskodawca wyraża przekonanie, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę zwrotnego potwierdzenia odbioru przez Inwestora przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r., wystawioną przez Wnioskodawcę z powodu uznania przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w stosunku do podstawy opodatkowania określonej na wystawionej fakturze o numerze... z dnia 10 maja 2017 r. na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT: "Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika".

Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN "zapłata" oznacza "uiszczenie należności za coś", "należność za coś", "odpłacenie komuś za coś". Wydaje się zatem, iż użyte w przytoczonej regulacji wyrażenie "wszystko, co stanowi zapłatę" powinno być rozumiane jako należność za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Podkreślenia wymaga, iż zapłatą jest faktyczna należność, a nie wartość wyliczona według kryteriów obiektywnych, np. w oparciu o cenę rynkową danego świadczenia. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 października 2002 r. w sprawie C-427/98, stwierdzając, iż podstawa opodatkowania VAT stanowiąca podstawę do poboru podatku przez organy podatkowe nie może przewyższać wynagrodzenia faktycznie zapłaconego przez nabywcę (pkt 29). Niedopuszczalna jest zatem sytuacja, w której podstawa opodatkowania jest wyższa od kwoty którą podatnik ostatecznie otrzymuje (podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. ILPP1/443-310/12-4/AWa). Sprzeciwia się temu zasada proporcjonalności VAT wynikająca z przepisu art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym "Zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług".

Tym samym, w przekonaniu Wnioskodawcy, zapłata przez Wnioskodawcę VAT należnego od kwoty, której Wnioskodawca nigdy nie otrzyma w związku z jednoznacznym wyrokiem Sądu, nie spełnia wspomnianej powyżej zasady proporcjonalności podatku do ceny świadczenia. W celu zachowania zgodności relacji pozostającej pomiędzy podatkiem a ceną należy zdaniem Wnioskodawcy zastosować przewidziane w ustawie o VAT mechanizmy korekty podstawy opodatkowania oraz VAT należnego w związku z obniżeniem należnego podatnikowi wynagrodzenia (szerzej na temat zasad i warunków przeprowadzenia tej korekty mowa jest w dalszej części niniejszego uzasadnienia).

W doktrynie podatkowej powszechnie przyjmuje się, iż przepisy ustawy o VAT nie ingerują w sposób ustalenia wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Jak bowiem zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.940.2018.2.KO): "Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują konsekwencje publiczno-prawne dokonania sprzedaży towaru lub wyświadczenia usługi - nie mogą mieć wpływu na wysokość ceny ustalonej przez strony umowy cywilnej lub określonej w drodze decyzji. Regulują bowiem, co stanowi podstawę opodatkowania, ale nie mają i nie mogą mieć wpływu na sposób jej ustalenia".

Powyższe oznacza, zdaniem Wnioskodawcy, że wynagrodzeniem jest kwota należna (wymagalna) od nabywcy, czyli cena sprzedaży, niezależnie od tego w jaki sposób ta cena została ustalona, tj. czy jej wysokość wynika z ustaleń umownych dokonanych pomiędzy stronami transakcji, decyzji administracyjnej czy też wyroku sądu cywilnego. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. I SA/Lu 480/08): "Kwota należna skarżącemu podatnikowi to kwota, która stała się wymagalną wierzytelnością (...)".

Biorąc pod uwagę fakt, iż Sąd uznał w Wyroku roszczenie Wnioskodawcy o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia w wysokości 180.000,46 PLN za wykonane prace budowlane za niewymagalne, Wnioskodawca uznał za konieczne dostosowanie wystawionej przez niego faktury o numerze... do Wyroku Sądu. Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca do tej pory nie zwrócił i nie zamierza zwrócić Inwestorowi dotychczas wpłaconej na poczet faktury o numerze... kwoty wysokości 48.328 PLN, którą Wnioskodawca kwalifikuje jako należne mu od Inwestora wynagrodzenie, Wnioskodawca nie mógł skorygować wspomnianej faktury do "zera". Dopuszczalne było jedynie skorygowanie faktury o numerze... o kwotę 151.672,46 PLN, tj. o część kwoty należności wynikającej z faktury..., uznanej przez Sąd za niezasadną, której Inwestor nigdy nie uregulował.

Podstawę wystawienia faktury korygującej w opisanej sytuacji stanowił zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym "W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 - podatnik wystawia fakturę korygującą". Regulacja ta odwołuje się do przepisu art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż "podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opusów i obniżek cen." W doktrynie podatkowej wskazuje się, że obniżka ceny jest tą częścią ceny, której sprzedawca (podatnik) nie otrzyma (Bartosiewicz Adam, "VAT. Komentarz", wyd. XIII. Wolters Kluwer Polska, 2019).

Skoro zatem Sąd w Wyroku uznał roszczenie Wnioskodawcy o zapłatę kwoty 180.000,46 PLN brutto, stanowiącej część należności wynikającej z faktury o numerze... za niezasadne, doszło zdaniem Wnioskodawcy do obniżki ceny z tytułu wykonanej usługi budowlanej, co uzasadniało wystawienie przez Wnioskodawcę faktury korygującej.

Wystawienie faktury korygującej z tytułu obniżki ceny nie daje automatycznej podstawy do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania oraz należnego VAT. Zacytowany powyżej przepis art. 29a ust. 10 pkt 1 zawiera zastrzeżenie do ust. 13 tego artykułu, który warunkuje dokonanie korekty rozliczeń VAT z tytułu wystawionej faktury korygującej zmniejszającej od uzyskania przez podatnika potwierdzenia dostarczenia tej korekty do nabywcy. Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT: "W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano".

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego wniosku, Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez Inwestora w formie zwrotnego pocztowego potwierdzenia odbioru przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r.

Przepisy ustawy o VAT oraz wydane do niej akty wykonawcze nie określają formy w jakiej ma nastąpić potwierdzenie otrzymania faktury korygującej. Z tego względu, w doktrynie podatkowej powszechnie przyjmuje się, iż potwierdzenie to może przybrać dowolną formę - istotne jest jedynie to, aby uzyskana forma potwierdzenia jednoznacznie wskazywała na dostarczenie faktury korygującej do nabywcy i umożliwiała temu nabywcy zapoznanie się z treścią korekty.

Zwrócił na to uwagę przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.308.2017.2.MK), prezentując następujące stanowisko: "Jak wskazano w niniejszej interpretacji ustawodawca nie wskazał na konkretne formy potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Ani bowiem powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani ww. orzeczenie TSUE nie wskazują, jaką dokumentację należy posiadać, aby potwierdzała ona dochowanie należytej staranności w celu upewnienia się, że nabywca posiada wiedzę w zakresie wystawionej faktury korygującej. Dopuszczalne są zatem wszelkie formy, które jednoznacznie będą potwierdzały powyższe okoliczności".

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowany przez Wnioskodawcę sposób doręczenia faktury korygującej przy pomocy listu poleconego ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru przesyłki przez Inwestora, spełnia ww. wymogi, potwierdzając jednoznacznie, że faktura korygująca o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. została Inwestorowi bez wątpienia doręczona umożliwiając mu zapoznanie się z treścią tej korekty.

Skuteczność tej formy potwierdzenia odbioru faktury korygującej zaaprobował przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.85.2019.1.MT), stwierdzając, iż "Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą (...)."

Biorąc pod uwagę fakt, iż:

* roszczenie o zapłatę części kwoty należności wynikającej z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze... zostało uznane przez Sąd za niewymagalne, co należy traktować jako obniżenie ceny należnej za zrealizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora świadczenie,

* Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. odzwierciedlającą dokonaną obniżkę ceny wynikającą z wydanego przez Sąd Wyroku, która to faktura korygująca została skutecznie doręczona Inwestorowi,

* należy uznać, że:

* Wnioskodawca uprawniony był do wystawienia faktury korygującej o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. dokumentującej obniżenie ceny zrealizowanych prac budowlanych oraz

* Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania VAT w stosunku do podstawy opodatkowania określonej na wystawionej fakturze o numerze... z dnia 10 maja 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby zatem dana czynność (świadczona usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

W myśl art. 106i ust. 2 jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

Z zacytowanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Należy w tym miejscu podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

Faktury korygujące można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. ich podwyższenie.

W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na przyczynę ich wystawienia. Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury, tj. może ona być wystawiona:

* w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatku, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

* z powodu innych przyczyn, np. podwyższenia ceny sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Wojciech W. - Inwestor zawarli w dniu 7 września 2016 r. umowę, której przedmiotem było wykonanie i montaż konstrukcji stalowej hali o parametrach określonych w Umowie. Wysokość wynagrodzenia na ww. prace strony ustaliły na kwotę 257.025 PLN brutto płatną w transzach.

W dniu 10 maja 2017 r. strony podpisały protokół odbioru wykonania robót potwierdzając wykonanie robót budowlanych zgodnie z Umową. Wartość dotychczas zrealizowanych prac budowlanych strony ustaliły na kwotę 162.602 PLN netto. Tego samego dnia Wnioskodawca wystawił na Inwestora fakturę VAT nr... na uzgodnioną kwotę 162.602 PLN netto (200.000,46 PLN brutto).

Z uwagi jednak na niedostarczenie płyt warstwowych, co uniemożliwiało Wnioskodawcy dokończenie zleconych robót budowlanych, oraz braku środków finansowych umożliwiających Inwestorowi kontynuowanie inwestycji, w dniu 20 06.2017 r. Wnioskodawca odstąpił od Umowy.

Wobec nieuregulowania przez Inwestora faktury w wyznaczonym terminie, Wnioskodawca zaproponował Inwestorowi zawarcie porozumienia w spłacie zadłużenia. W odpowiedzi na tę propozycję Inwestor stwierdził, że nie otrzymał zarówno oryginałów wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT jak i oryginału protokołu z wykonanych prac, kwestionując jednocześnie wysokość wystawionej faktury o numerze.... Zdaniem Inwestora, wysokość wynagrodzenia za dotychczas wykonane prace powinna wynieść połowę wartości Umowy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wniósł do sądu powszechnego o zasądzenie na swoją rzecz od Inwestora kwoty 180.000,46 PLN (tj. różnica między kwotą wystawionej faktury w wysokości 200.000,46 PLN a dotychczas zapłaconą kwotą w wysokości 20.000 PLN) wraz z odsetkami ustawowymi oraz zasądzenie od Inwestora na swoją rzecz zwrotu kosztów procesowych.

W oparciu o ustalony stan faktyczny Sąd, wyrokiem z dnia 4 października 2018 r. o sygn. I C 1572/17, oddalił powództwo Wnioskodawcy.

W związku z oddaleniem przez Sąd powództwa o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze... z dnia 10 maja 2017 r., Wnioskodawca wystawił i przesłał na adres Inwestora listem poleconym za pośrednictwem powszechnego operatora pocztowego fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. wystawioną do faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r.

Od wyroku z dnia 4 października 2018 r. nie zostały wniesione środki zaskarżenia. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 17 lipca 2019 r. Wnioskodawca odprowadził podatek należny na konto właściwego urzędu skarbowego wynikający z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy, objęte pytaniem nr 1, dotyczą ustalenia czy w związku z uznaniem przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, uprawniony był do wystawienia faktury korygującej o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. dokumentującej obniżenie ceny zrealizowanych prac budowlanych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowany stan prawny należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie wyrokiem z dnia 4 października 2018 r. o sygn. I C 1572/17 (uprawomocnionym w dniu 17 lipca 2019 r.), Sąd oddalił powództwo Wnioskodawcy o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze... z dnia 10 maja 2017 r., zatem prawomocny wyrok stanowi podstawę do wystawienia faktury korygującej, zgodnie z art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług, w celu rzetelnego udokumentowania danej transakcji, tj.,doprowadzenia danych wykazanych w pierwotnej fakturze do poziomu kwot należnych określonych przez Sąd.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, zgodnie z którym w związku z uznaniem przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, Wnioskodawca był uprawniony do wystawienia faktury korygującej o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. dokumentującej obniżenie ceny zrealizowanych prac budowlanych, jest prawidłowe.

Dalszą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, objętą pytaniem nr 2, jest prawo do dokonania obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem faktury korygującej nr...z dnia 15 maja 2019 r.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzyma z tytułu sprzedaży od usługobiorcy. Jednocześnie ustawodawca precyzuje, że za taką zapłatę należy uznać wszelkie dotacje, subwencje oraz inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę. W konsekwencji powyższego, do podstawy opodatkowania wlicza się wszystko co ma cenotwórczy charakter.

Na podstawie art. 29a ust. 10 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

W myśl art. 29a ust. 13 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Według art. 29a ust. 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z treści art. 29a ust. 15 ww. ustawy wynika, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

Zatem, jak wynika z literalnej wykładni cytowanego wyżej art. 29a ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, warunkiem obniżenia przez sprzedawcę kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi (z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 29a ust. 15 ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca fakturą z dnia 10 maja 2017 r. nr... udokumentował wykonanie usługi budowlanej na rzecz Inwestora. Wnioskodawca odprowadził podatek należny na konto właściwego urzędu skarbowego wynikający z faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r.

W związku z oddaleniem przez Sąd powództwa o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury o numerze... z dnia 10 maja 2017 r., Wnioskodawca wystawił i przesłał na adres Inwestora listem poleconym za pośrednictwem powszechnego operatora pocztowego fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. wystawioną do faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r. Przedmiotowa korekta dokumentuje obniżenie należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia o kwotę 151.672,46 PLN brutto, stanowiącą wartość roszczenia Wnioskodawcy wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r., tj. 200.000,46 PLN, pomniejszonego o dotychczas uregulowane przez Inwestora kwoty, tj. 20.000 PLN wpłacone przez Inwestora bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy oraz 28.328 PLN wpłacone przez Inwestora na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...) na podstawie zawiadomienia tego Organu o zajęciu wierzytelności. Przesyłka zawierająca wskazaną fakturę korygującą została odebrana przez Inwestora w dniu 17 maja 2019 r., co potwierdza otrzymane przez Wnioskodawcę zwrotne potwierdzenie odbioru.

Wątpliwości Wnioskodawcy wyartykułowane w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę zwrotnego potwierdzenia odbioru przez Inwestora przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą o numerze...z dnia 15 maja 2019 r., wystawioną przez Wnioskodawcę z powodu uznania przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w stosunku do podstawy opodatkowania określonej na wystawionej fakturze o numerze...z dnia 10 maja 2017 r. na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Poruszona przez Wnioskodawcę kwestia potwierdzania odbioru faktur korygujących była przedmiotem rozważań TSUE, który w wyroku z 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10. TSUE podkreślił, że wprowadzony wymóg nie może naruszać podstawowej zasady, według której podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Trybunał podniósł, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury, i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Przy czym, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają wymogów dotyczących konkretnej formy potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Zatem każdy rodzaj potwierdzenia, który pozwala bez żadnych wątpliwości ustalić, czy i kiedy faktura korygująca dotarła do nabywcy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro w analizowanej sprawie Wnioskodawca wystawił na rzecz Inwestora fakturę dokumentującą opodatkowanie wykonanej usługi budowlanej z naliczonym podatkiem VAT i odprowadził podatek należny wynikający z tej faktury na konto właściwego urzędu skarbowego, a następnie Wnioskodawca wystawił i przesłał na adres Inwestora listem poleconym za pośrednictwem powszechnego operatora pocztowego fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r. wystawioną do faktury nr... z dnia 10 maja 2017 r., która została odebrana przez Inwestora w dniu 17 maja 2019 r., co potwierdza otrzymane przez Wnioskodawcę zwrotne potwierdzenie odbioru, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego w konsekwencji wystawienia ww. faktury korygującej in minus, w terminach, o których mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie objętym pytaniem nr 2, zgodnie z którym w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę zwrotnego potwierdzenia odbioru przez Inwestora przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą o numerze... z dnia 15 maja 2019 r., wystawioną przez Wnioskodawcę z powodu uznania przez Sąd roszczenia o zapłatę przez Inwestora wynagrodzenia wynikającego z faktury... z dnia 10 maja 2017 r. za niewymagalne, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w stosunku do podstawy opodatkowania określonej na wystawionej fakturze o numerze... z dnia 10 maja 2017 r. na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanych pytań, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku, a nie objęte pytaniami nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.