0111-KDIB3-1.4012.788.2019.2.AB - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.788.2019.2.AB Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 19 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.) uzupełniony pismem z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 - prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2019 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.788.2019.1.AB.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: - Pan K;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

- Pani E

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabył od swoich rodziców na podstawie Aktu notarialnego - umowy darowizny, Rep. A Nr.. z dnia 12 czerwca 2012 r. pozostając w związku małżeńskim działkę gruntu oznaczoną w rejestrach geodezyjnych nr o powierzchni 0,7000 ha zabudowaną: budynkiem mieszkalnym, murowanym, stodołą, oborą. Nieruchomość została wniesiona do majątku osobistego małżonków. Wnioskodawca wraz z żoną zamieszkał w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości.

W dniu 22 sierpnia 2018 r. na wniosek Wnioskodawcy zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...). Ww. nieruchomość położona jest na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, teren ten nie został też objęty obowiązkiem sporządzenia ww. planu.

Decyzją z dnia 1 października 2018 r. nr 80/2018 Burmistrz ustalił dla ww. działki warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...).

Burmistrz dnia 23 stycznia 2019 r. wydał na wniosek Pana K po przedłożeniu w dniu 22 stycznia 2019 r. projektu podziału nieruchomości decyzję nr B.2018 zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 0 o powierzchni 0,7059 ha. położonej w obrębie 0015 (...), będącej zgodnie z zapisem księgi wieczystej numer (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy własnością (...), w wyniku którego powstały poniższe działki:

* działka nr 1 o powierzchni 0,1045 ha.

* działka nr 2 o powierzchni 0.100 ha,

* działka nr 3 o powierzchni 0,1129 ha.

* działka nr 4 o powierzchni 0,1559 ha.

* działka nr 5 o powierzchni 0,1613 ha.

* działka nr 6 o powierzchni 0,0713 ha

Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej, nie byli i nie będą czynnymi podatnikami VAT przed sprzedażą ww. działek.

Opis przedmiotu sprzedaży

Wnioskodawca wraz z żoną w ramach dwóch niezależnych transakcji sprzedaży mających miejsce odpowiednio 2019 r. dokonał zbycia 3 działek niezabudowanych wchodzących w zakres darowanej nieruchomości przy czym jedna z działek o nr 6 ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej i stanowi wewnętrzną drogę dojazdową do działek.

I.

W dniu 20 maja 2019 r. Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy aktem notarialnym Repetytorium A nr... dokonali sprzedaży pani (...) i Panu (...) nieruchomości:

* położonej w miejscowości (...) w skład tej nieruchomości wchodzi działka gruntu oznaczona numerem 4 o powierzchni 0,1559 ha i według oświadczenia działka jest niezabudowana, ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej - za cenę 59.000 zł.

* położonej w miejscowości (...) w skład tej nieruchomości wchodzi działka gruntu oznaczona numerem 6 o powierzchni 0,0713 h i według oświadczenia działka jest niezabudowana, ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej i stanowi wewnętrzną drogę dojazdową - za cenę 1 000 zł.

W § 2 ww. aktu notarialnego jest zapis, iż " (...) oświadczył, że między innymi działki nr 4 i 6 będące przedmiotem niniejszej umowy powstały w wyniku podziału działki gruntu nr 0, zgodnie z okazaną ostateczną Decyzją zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości, nr (...) wydaną dnia 23 stycznia 2019 r. przez Burmistrza, w oparciu o wydaną dnia 1 października 2018 r. przez Burmistrza Decyzję Nr (...) o warunkach zabudowy dla działki nr 0".

Pan (...) oświadczył, że nieruchomość opisana w ww. akcie notarialnym nabył od swoich rodziców na podstawie umowy darowizny (Akt notarialny Rep. A Nr (...) sporządzony 12 czerwca 2012 r.).

Wnioskodawca "oświadczył, że z tytułu niniejszej czynności nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, w rozumieniu stosownych przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.".

Przedłożone zostało zaświadczenie nr (...) o przeznaczeniu terenu z miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wydane dnia 9 maja 2019 r. przez Burmistrza, z którego wynika, że dla działek nr 4 i 6 położonych w obrębie ewidencyjnym 0015 (...) nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej Gmina nie podjęła uchwały o ustaleniu obszaru rewitalizacji w trybie określonym w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.

Wnioskodawca "oświadczył, że dla zbywanej działki gruntu nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, ani o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji".

Ponadto przedłożono zaświadczenie Nr (...), wydane dnia 9 maja 2019 r. przez Starostę z której wynika, że dla nieruchomości oznaczonych między innymi jako działki gruntu nr 4 i 6 obręb (...) nie została wydana decyzja Starosty określająca zadania z zakresu gospodarki leśnej oraz nie został sporządzony uproszczony plan urządzenia lasu.

II.

Dnia 29 kwietnia 2019 r. została sporządzona "Umowa przedwstępna kupna - sprzedaży działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 1 położonej obręb (...). dla której urządzono księgę wieczystą.

W dniu 27 maja 2019 r. Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy aktem notarialnym Repetytorium A nr (...) dokonali sprzedaży Pani (...) i Panu (...) nieruchomości:

* położonej w miejscowości (...) w skład tej nieruchomości wchodzi działka gruntu oznaczona numerem 1 o powierzchni 0,1045 ha i według oświadczenia działka jest niezabudowana, ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej - za cenę 40.000 zł.

* położonej w miejscowości (...) w skład tej nieruchomości wchodzi działka gruntu oznaczona numerem 6 o powierzchni 0,0713 ha i według oświadczenia działka jest niezabudowana, ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej i stanowi wewnętrzną drogę dojazdową - za cenę 1000 zł.

W § 2 ww. aktu notarialnego jest zapis, iż " (...) oświadczył, że między innymi działki nr 1 i 6, będące przedmiotem niniejszej umowy powstały w wyniku podziału działki gruntu nr 0, zgodnie z okazaną Decyzją zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości, nr (...), wydaną dnia 23 stycznia 2019 r. przez Burmistrza, w oparciu o wydaną dnia 1 października 2018 r. przez Burmistrza Decyzję Nr (...) o warunkach zabudowy dla działki nr 0".

Wnioskodawca oświadczył, że nieruchomość opisana w ww. akcie notarialnym nabył od swoich rodziców na podstawie umowy darowizny (Akt notarialny Rep. A Nr (...) sporządzony 12 czerwca 2012 r.).

Wnioskodawca oświadczył, że z tytułu niniejszej czynności nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, w rozumieniu stosownych przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.".

Przedłożone zostało zaświadczenie nr (...) o przeznaczeniu terenu z miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wydane dnia 9 maja 2019 r. przez Burmistrza, z którego wynika, że dla działek nr 1 i 6 położonych w obrębie ewidencyjnym 0015 (...) nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej Gmina nie podjęła uchwały o ustaleniu obszaru rewitalizacji w trybie określonym w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.

Wnioskodawca "oświadczył, że dla zbywanej działki gruntu nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, ani o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji".

Ponadto przedłożono zaświadczenie Nr (...) i Nr (...) wydane dnia 9 maja 2019 r. przez Starostę z której wynika, że dla nieruchomości oznaczonych między innymi jako działki gruntu nr 1 i 6 obręb (...) nie została wydana decyzja Starosty określająca zadania z zakresu gospodarki leśnej oraz nie został sporządzony uproszczony plan urządzenia lasu.

Przedmiotowe działki I i II nie były zabudowane budynkami ani nie posiadały żadnych naniesień. Ponadto przedmiotowe działki nie posiadały uzbrojenia terenu, w szczególności nie posiadają przyłączy: wodnej, gazowej, opadowej czy też przyłączy energetycznych. Jedynie na działce nr 6 stanowiącą drogę wewnętrzną dla wszystkich wydzielonych działek ułożona jest kanalizacja sanitarna Kanalizacja istniała na tym terenie, przed nabyciem przez Wnioskodawcę od swoich rodziców na podstawie Aktu notarialnego - umowy darowizny, Rep A Nr (...) z dnia 12 czerwca 2012 r.

III.

Wnioskodawca wraz z żona zamierzają sprzedać w przyszłości pozostałe działki o nr 2, 3, 5 przy czym działka nr 5 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, stodołą i Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy nr (...) z dnia 6 maja 2019 r. ustalającą dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr ewid. 5 położonej w obrębie ewidencyjnym (...). Przy sprzedaży tych działek niezbędne będzie dokonanie zbycia działki nr 6 stanowiącej drogę wewnętrzną do pozostałych działek, analogicznie jak przy dokonanych transakcjach sprzedaży opisanych w pkt I i II.

Działania Wnioskodawcy

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystane przez Wnioskodawcę i żonę Wnioskodawcy w celu działalności gospodarczej, w szczególności nie były one przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

Okoliczności sprzedaży działek

Ponieważ nadarzyła się okazja zakupu nieruchomości w innej miejscowości. Wnioskodawca wraz z żoną Wnioskodawcy sprzedał przedmiotowe działki i pieniądze przeznaczył na zakup nieruchomości w miejscowości (...) o powierzchni 0.2374 ha zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. 97 m2, 2 budynkami gospodarczymi i garażem, które według oświadczenia zawartego w akcie notarialnym Repetytorium A Nr (...) z dnia 12 czerwca 2019 r. wymagają remontu Cena nabycia przedmiotowej nieruchomości wyniosła 195.000 zł. Wnioskodawca zamieszkał wraz z rodziną w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. nie reklamował działek poprzez ogłoszenie w radiu, prasie i w Internecie. Wnioskodawca nie korzystał także z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Nabywca 1 i 2

Nabywcy nie podejmowali innych działań przed sprzedażą działek poza opisanymi w składanym wniosku.

Wnioskodawca rozważa zbycie pozostałych trzech działek tj. działek nr 2, 3, 5. Przy sprzedaży tych działek niezbędne będzie dokonanie zbycia działki nr 6 stanowiącej drogę wewnętrzną do pozostałych działek, analogicznie jak przy dokonanych transakcjach sprzedaży opisanych w pkt I i II.

Na jednej z tych działek 5 znajduje się budynek mieszkalny w którym dotychczas zamieszkiwała rodzina Wnioskodawcy oraz stodoła. Na działce tej istnieje przyłącze wodne, kanalizacyjne i energetyczne i Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy nr (...) z dnia 6 maja 2019 r. ustalającą dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr ewid. 5 położonej w obrębię ewidencyjnym (...). Przy sprzedaży tych działek niezbędne będzie dokonanie zbycia działki nr 6 stanowiącą drogę wewnętrzną do pozostałych działek, analogicznie jak przy dokonanych transakcjach sprzedaży opisanych w pkt I i II.

Pozostałe działki o nr 2, 3, 5 oraz 6 w przyszłości zostaną sprzedane nabywcy bez pośrednictwa biura obrotu nieruchomościami. Nie zostały zamieszczone ogłoszenia o ich sprzedaży.

Chęć zakupu ww. działek zgłosił sam nabywca.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek opisanych powyżej i planowanej sprzedaży pozostałych działek sprawiły i sprawią, iż Wnioskodawca poprawił swoje warunki zamieszkania ponieważ kupił wraz z żoną nieruchomość w miejscowości (...). Niezbędne staje się przeprowadzenie remontu nowo zakupionego budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych na wykonanie którego niezbędne są środki finansowe, które zdobędzie po sprzedaży pozostałych działek.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Minimalna część działki nr 0 (obecnie działka nr 4) była wykorzystywana do własnych potrzeb właścicieli, czyli na tzw. warzywniak. Pozostała część działki nr 0 nie była wykorzystana do celów zarobkowych, jedynie ta powierzchnia działki była koszona w celach porządkowych.

Ad.2.

Działka nr 0 została podzielona na sześć działek w celu ich późniejszej sprzedaży. Pieniądze ze sprzedaży działek Wnioskodawca oraz Zainteresowana nie będąca stroną postępowania mieli przeznaczyć na remont domu, który jest usytuowany na obecnej działce nr 5. Budynek powstał w 1910 r. Ze względu na powiększenie się rodziny chcieli ze strychu zrobić pomieszczenie mieszkalne. Jednakże jak się później okazało, żaden z fachowców budowlanych nie gwarantował, że podczas remontu, któraś ze ścian się nie zawali. Dlatego na ten czas musieliby opuścić dom ze względów na bezpieczeństwo przebywającej tam rodziny. Biorąc pod uwagę wkład finansowy i żywotność domu biorąc również pod uwagę względy bezpieczeństwa, zrezygnowali z remontu, podjęli decyzję o budowie nowego domu na działce nr 5. Po sprzedaży dwóch działek nr 4 i 1 wraz z przypisaną do nich drogą (działka nr 6) Wnioskodawca i Zainteresowana nie będąca stroną postępowania wzięli kredyt gotówkowy. Jednakże, żeby rozpocząć i zakończyć budowę do stanu mieszkalnego tych pieniędzy było za mało. Postanowili kupić dom i tak też się stało. Jednak zakupiony dom wymaga remontu. Sprzedając kolejne działki mają na celu spłatę kredytu i remont zakupionego domu.

Ad.3.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana nie będąca stroną postępowania nie użytkowali wskazanych działek do celów gospodarczych ani żadnych innych, z których czerpaliby korzyści.

Ad.4.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nigdy nie byli rolnikami ryczałtowymi.

Ad.5.

Działki przeznaczone do sprzedaży nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i pierwotna działka nr 0 nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowaną niebędąca stroną postępowania do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.6.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania z ww. działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i z pierwotnej działki nr 0 nie dokonywali żadnych sprzedaży płodów rolnych. Nie prowadzili działalności rolniczej.

Ad.7.

Dla działek nr 1, 2, 3,4, 5, 6 i pierwotnej działki 0 nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Obecnie Gmina nie podjęła uchwały o ustaleniu obszaru rewitalizacji w trybie określonym w art. u8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.

Wnioskodawca lub Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie występowali z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 lub pierwotnej działki nr 0.

W złożonym wniosku ORD-WS z dnia 19 listopada 2019 r. Wnioskodawca zawarł informację, iż:

"W dniu 22 sierpnia 2018 r. na wniosek Wnioskodawcy zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...).

Ww. nieruchomość położona jest na obszarze, dla którego nie uchwalono planu miejscowego, teren ten nie został też objęty obowiązkiem sporządzenia ww. planu.

Decyzją z dnia 1 października 2018 r., nr (...) Burmistrz ustalił dla ww. działki warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...).

Burmistrz (...) dnia 23 stycznia 2019 r. wydał na wniosek Pana (...) po przedłożeniu w dniu 22 stycznia 2019 r. projektu podziału nieruchomości decyzję nr (...) zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 0 o powierzchni 0,7059 ha, położonej w obrębie 0015 (...), będącej zgodnie z zapisem księgi wieczystej numer (...) w wyniku którego powstały poniższe działki:

* działka nr 1 o powierzchni 0,1045 ha,

* działka nr 2 o powierzchni 0,100 ha,

* działka nr 3 o powierzchni 0,1129 ha,

* działka nr 4 o powierzchni 0,1559 ha,

* działka nr 5 o powierzchni 0,1613 ha,

* działka nr 6 o powierzchni 0,0713 ha."

Ad.8

Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie dokonywali jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i pierwotnej działki nr 0. Istniejąca kanalizacja w działce nr 6 była w chwili otrzymania darowizny.

Ad.9.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości (poza nieruchomościami wskazanymi we wniosku).

Ad.10.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, oprócz tych opisanych we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W związku z wątpliwościami wynikającymi z dokonanej sprzedaży nieruchomości i zamiaru sprzedaży pozostałych działek o nr 2, 3, 5 oraz 6 zadano następujące pytania:

Czy dostawa działek 1, 4 i nr 6 powinna podlegać opodatkowaniu VAT?

Czy planowana dostaw pozostałych działek o nr 2, 3, 5 oraz 6 powinna podlegać opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dostawa działek o nr 1, 4 oraz nr 6 (stanowiącą drogę wewnętrzną) nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Transakcje te nie były bowiem zrealizowane przez podmiot, który w związku z ich wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż planowana dostawa działek o nr 2, 3, 5 oraz nr 6 (stanowiącą drogę wewnętrzną) nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Transakcje te nie będą bowiem zrealizowane przez podmiot, który w związku z ich wykonaniem działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega min. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel".

Mimo tego, że warunek występowania przez osobę dokonującą dostawy towarów w charakterze podatnika VAT nie został sformułowany w treści przepisów ustawy o VAT określających zakres opodatkowania tym podatkiem, warunek ten uznaje się za dorozumiany, co wynika z praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądowo-administracyjnego.

Zatem opodatkowaniu VAT nie podlega każda odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, ale tylko taka, która dokonywana jest przez podatnika działającego w takim charakterze.

W konsekwencji, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

* czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz

* czynność powinna być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT, bądź działa w takim charakterze.

Dostawa nieruchomości jako dostawa towarów.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. wskazano, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 u.p.t.u).

Odnośnie zagadnienia dotyczącego terenów budowlanych wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku składu siedmiu sędziów NSA z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. akt I FPS 8/10 (ONSA i WSA 2011/3/51, OSP 2012/2/13), w którym wskazano, że w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086), w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W orzeczeniu tym Sąd przesądził, że dla określenia, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z dostawą terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, decydujące znaczenie ma miejscowy plan zagospodarowania terenu W sytuacji zaś braku planu ocena taka powinna być dokonywana na podstawie zapisów w ewidencji gruntów i budynków, o ile nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest aktem administracyjnym, przez który następuje określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W zakresie jej przedmiotu na decyzję tą składają się zindywidualizowane uprawnienia i obowiązki skierowane do jej adresata (elementy o charakterze regulacyjnym), a także informacje dotyczące terenu wskazanego przez wnioskodawcę (elementy o charakterze informacyjnym). Jeżeli jej przedmiotem jest rozstrzygnięcie o niesprzeczności z prawem zamierzenia podmiotu zainteresowanego zabudową, to decyzja ta stanowi jednocześnie o przeznaczeniu określonego w niej gruntu pod wskazaną zabudowę.

Tym samym decyzja taka określa, że przedmiotowy grunt ma charakter terenu budowlanego. Jeżeli zatem mamy do czynienia z terenem, który normatywnie (w formie aktu ogólnego lub szczególnego) przeznaczony został pod zabudowę, oznacza to, że ma on charakter gruntu budowlanego, a taki podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego wynika, iż dla działki nr 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...) gm. (...). Burmistrz (...) ustalił decyzją z dnia 1 października 2018 r., nr (...) dla ww. działki warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej. Ze wskazanych w tej decyzji ustaleń wynika, że jeszcze przed podziałałem na działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 Burmistrz (...) ustalił dla działki nr 0 warunki zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy dotyczyła więc konkretnego terenu. Zatem późniejszy jego podział na mniejsze działki nie zniweczył ustalonego w tych decyzjach przeznaczenia terenu jako budowlany.

W związku z tym również działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 które powstały w wyniku podziału działki 0, stanowią tereny budowlane Fizycznie Wnioskodawca nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy na działki po dokonanym podziale, co zostało zapisane w przedmiotowych aktach notarialnych. Niemniej jednak wydana decyzja ustalająca dla działki nr 0 warunki zabudowy w świetle powołanego wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego ma odniesienie do działek po podziale.

Ponadto wskazać trzeba, że zgodnie z art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w przypadku braku planu miejscowego - jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:

1.

nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, albo

2.

jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przepisu tego wynika, że w sytuacji wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu obowiązkiem organu opiniującego wstępny projekt podziału nieruchomości jest zbadanie jego zgodności z ostateczną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem w sytuacji, gdy wydano decyzję o warunkach zabudowy - podziału nieruchomości można dokonać w uwzględnieniem wydanej dla tej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Dopuszczalność wydzielenia działek gruntu w ramach podziału nieruchomości należy w tym przypadku oceniać przez pryzmat możliwości ich zagospodarowania określonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest aktem administracyjnym, przez który następuje określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jeżeli jej przedmiotem jest rozstrzygnięcie o niesprzeczności z prawem zamierzenia podmiotu zainteresowanego zabudową, to decyzja ta stanowi jednocześnie o przeznaczeniu określonego w niej gruntu pod wskazaną zabudowę. Tym samym decyzja taka określa, że przedmiotowy grunt ma charakter terenu budowlanego.

W niniejszej sprawie podział działki nr 0 na mniejsze musiał być zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej.

Zatem działki po podziale nadal są gruntami przeznaczonymi pod zabudowę, zgodnie z decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podział działki nr 0 na działki o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie spowodował więc utraty budowlanego charakteru tego terenu.

Bez znaczenia dla określenia budowlanego charakteru powstałych działek jest to, że decyzja o warunkach zabudowy wydane przez Burmistrza (...) dotyczy działki 0 i do dnia zbycia każdej z wydzielonych działek nie doszło do wydania decyzji o warunkach zabudowy dla każdej pojedynczej działki. W świetle bowiem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT istotnym jest, że powyżej wskazane decyzje Burmistrza (...) określiły budowlany charakter działek 0 w związku z tym należy je traktować jako tereny budowlane. Dostawa nieruchomości wchodzącej w skład terenu przeznaczonego pod zabudowę, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy, nie może być traktowana w celach podatkowych w oderwaniu od więżących decyzji wydanych przez Burmistrza (...). Podkreślić należy, że przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT określa co stanowi "teren budowlany", wskazując jednoznacznie, że chodzi teren, a nie poszczególne działki na nim się znajdujące.

Dostawa działek nr 1, 4 i nr 6 nie korzystała ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, tym samym podlegała ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, przewidzianej w art. 41 ust. 1.

Planowana sprzedaż pozostałych działek o nr 2, 3, 5 oraz 6, które zostały wyodrębnione na skutek podziału geodezyjnego działki nr 0 z nieruchomości, dla której wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, dostawę działek opisaną w dalszej części stanu faktycznego należy zakwalifikować, jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem sprzedaży była i będzie bowiem nieruchomość, która spełnia definicję towarów, zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą, towary to "rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii".

W świetle powyższego, w celu określenia czy czynności wskazane w opisie stanu faktycznego i przyszłego powinny podlegać opodatkowaniu VAT, kluczowe jest określenie czy dokonując tych transakcji Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy działali w przeszłości i będą w przyszłości działali w charakterze podatnika VAT.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna niebędąca podatnikiem VAT

Zgodnie z art. 15 ustawy o VAT "podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalność", przy czym działalność gospodarcza obejmuje "wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Wskazane powyżej definicje podatnika oraz działalności gospodarczej przewidują, że dla uznania określonych działań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Dodatkowo, definicje te wskazują, że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT wystąpi w szczególności w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Mając na uwadze powyższe, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT powinna być ona dokonana przez podmiot posiadający status podatnika VAT. który to w ramach danej transakcji działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z utrwaloną praktyką znajdującą odzwierciedlenie w bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w stanowiskach organów podatkowych prezentowanych w interpretacjach podatkowych, o działaniu w charakterze podatnika VAT, w przypadku sprzedawcy gruntu, można mówić wtedy, gdy aktywnie i w sposób ciągły angażuje się on w transakcje poprzez podejmowanie działań takich jak: (i) angażowanie środków finansowych i ponoszenie wydatków mających na celu zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu posiadanych nieruchomości czy (ii) podejmowanie wysiłków i ponoszenie wydatków o charakterze inwestycyjnym mających na celu zwiększenie atrakcyjności danego gruntu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż kwestia występowania w charakterze podatnika VAT przez osobę fizyczną był przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).

Przykładowo, w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 Jarosław Słaby i C-181/10 E. K., H. J.-K., TSUE orzekł, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jednocześnie, TSUE wskazał na różnicę między sytuacją w której dochodzi do zwykłego rozporządzania prawem własności a sytuacją w której "gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności".

Z kolei w wyroku z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 Fmanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht, TSUE stanął na stanowisku, że "majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z orzeczenia tego wynika że dla uznania, iż nieruchomość stanowi dla podatnika majątek osobisty, musi on w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania chociażby części nieruchomości w ramach majątku osobistego (przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych).

Mając na uwadze powyższe orzeczenia, w celu ustalenia czy Wnioskodawca dokonując dostawy działek opisanych w stanie faktycznym występował w charakterze podatnika VAT, należy przede wszystkim zbadać, czy w związku z dokonaniem sprzedaży gruntu podejmował on aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców oraz usługodawców, czy też sprzedaż ta nastąpiła wyłącznie w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Działania Wnioskodawcy jako czynności mieszczące się w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i przyszłym nieruchomość została nabyta w ramach darowizny w 2012 r. Wnioskodawca podjął działania zmierzające do zmiany charakteru działki nr 0.

A mianowicie:

W dniu 22 sierpnia 2018 r. na wniosek Wnioskodawcy zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...). Ww. nieruchomość położona jest na obszarze, dla którego nie uchwalono planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego, teren ten me został tez objęty obowiązkiem sporządzenia ww. planu.

Decyzją z dnia 1 października 2018 r., nr 80/2018 Burmistrz (...) ustalił dla ww. działki warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z przyłączami infrastruktury technicznej na działce nr ewidencyjny 0 położonej w obrębie ewidencyjnym (...).

Burmistrz (...) dnia 23 stycznia 2019 r. wydał na wniosek Wnioskodawcy po przedłożeniu w dniu 22 stycznia 2019 r. projektu podziału nieruchomości decyzję nr (...) zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 0 o powierzchni 0.7059 ha. położonej w obrębie 0015 (...), będącej zgodnie z zapisem księgi wieczystej numer (...) w wyniku którego powstały poniższe działki:

* działka nr 1 o powierzchni 0,1045 ha,

* działka nr 2o powierzchni 0.100 ha,

* działka nr 3 o powierzchni 0.1129 ha,

* działka nr 4 o powierzchni 0.1559 ha,

* działka nr 5 o powierzchni 0,1613 ha,

* działka nr 6 o powierzchni 0,0713 ha.

Nie zawierane były żadne umowy z biurem nieruchomości. Działki wskazane w pkt I i II były sprzedawana bez pośredników.

Pozostałe działki o nr 2, 3, 5 oraz 6 w przyszłości zostaną sprzedane nabywcy bez pośrednictwa biura obrotu nieruchomościami. Nie zostały zamieszczone ogłoszenia o ich sprzedaży. Chęć zakupu ww. działek zgłosili sami nabywca.

Wnioskodawca oraz żona Wnioskodawcy nie występowali z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej oraz o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów dla poszczególnych działek.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się. że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości, należy uwzględnić wszystkie etapy tej aktywności Ocena podejmowanych działań powinna uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim uwzględnić te elementy aktywności, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym.

Kwestia przeznaczenia uzyskanych środków pieniężnych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie jest zdarzeniem obojętnym z punktu widzenia oceny, czy dana osoba sprzedając grunty działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Wnioskodawca wraz z żoną Wnioskodawcy sprzedał przedmiotowe działki i pieniądze przeznaczył na zakup nieruchomości w miejscowości (...) gmina (...) o powierzchni 0.2374 ha zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. 97 m2, 2 budynkami gospodarczymi i garażem, które według oświadczenia zawartego w akcie notarialnym Repetytorium A Nr (...) z dnia 12 czerwca 2019 r. wymagają remontu. Cena nabycia przedmiotowej nieruchomości wyniosła 195.000 zł. Wnioskodawca zamieszkał wraz z rodziną w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości.

Jednak niezbędny jest remont budynków wchodzących w skład zakupionej nieruchomości i temu posłużą uzyskane środki ze sprzedaży pozostałych działek.

Wnioskodawca pragnie wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w dnia 7 października 2011 r. I FSK 1289/10 w którym wskazano, iż:

"Wykonanie czynności jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, nie przesądza automatycznie, że z tego powodu podmiot staje się podatnikiem VAT. (...) Jak pokazuje doświadczenie życiowe dążenie do zniesienia stanu współposiadania, a zwłaszcza domu, w którym się mieszka, aby majątek należał do kręgu najbliższej rodziny, czy sprzedaż części majątku, aby pozyskać środki na stworzenie nowego miejsca zamieszkania, czy obdarowania nimi dzieci, nie są okolicznościami wskazującymi na podjęcie działalności gospodarczej. Nieruchomości te. co wskazano we wniosku, nigdy nie były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej małżonków. To, że sprzedaż miała i ma na celu pozyskanie środków pieniężnych, samo w sobie nie ma przesądzającego znaczenia jak chce organ, bo każda sprzedaż ma, co do zasady, taki cel. W tej sprawie bardziej istotnym jest na co zostały i będą przeznaczone te środki, jaki cel został realizowany."

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, nie można mu przypisać jakichkolwiek działań w zakresie sprzedaży gruntów o charakterze zorganizowanym, które mogłyby wskazywać na podejmowane w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ustawy VAT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie powinna podlegać regulacjom ustawy o VAT i tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Również sprzedaż pozostałych działek pozostałych działek nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych i wyrokach sądów administracyjnych w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo, w: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi 18 października 2017 r. I SA/Łd 612/17,

"Nie jest przy tym tak, że elementem decydującym o zorganizowanej aktywności wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami jest fakt wystąpienia przez niego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i podział nieruchomości, w wyniku którego powstało kilkanaście działek wraz z wytyczoną drogą wewnętrzną. Skarżący nie wystąpił choćby z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej oraz o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów. Nie wykazał też chęci wykonywania działań marketingowych w celu sprzedaży dziatek (np. wystawienie tablicy na działce, zamieszczanie ogłoszeń w Internecie, reklama w innych środkach masowego komunikowania itp.). Decyzja o warunkach zabudowy to przecież ustalająca warunki zmiany sposobu zagospodarowania terenu poprzez budowę obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych wydawana w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu. Wystąpienie o taką decyzję jest prostym wykonywaniem prawa własności i nie może być ujmowane jako aktywność profesjonalnego pomiotu prowadzącego działalność gospodarczą."

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 września 2017 r. I SA/Łd 610/17,

"Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Zbycie natomiast nawet kilkunastu działek o charakterze budowlanym powstałych z podziału i po uzyskaniu warunków ich zabudowy, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w zakresie zbycia przedmiotowych udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Sprzedaż gruntów w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie oznacza, że sprzedający nie mógł nabyć przedmiotu sprzedaży w celu jego zbycia z zamiarem uzyskania jak największej ceny z tego rodzaju sprzedaży. Nie jest to żadne kryterium wskazujące na prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż naturalne jest, że również w obrocie "prywatnym" dąży się do uzyskania jak najkorzystniejszych warunków sprzedaży."

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 12 września 2017 r. I SA/Gd 884/17,

"jedyną czynnością przygotowawczą, jaką podjęła i podejmie Skarżąca było i będzie dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki, które jest warunkiem sine qua non sprzedaży części posiadanej nieruchomości w postaci działki gruntu. Dokonywanie podziału działek nie jest jednakże przesłanką wystarczającą samodzielnie do uznania działalności sprzedającego za zawodową. W niniejszej sprawie Skarżąca nie podejmowała żadnych innych czynności, które mogłyby świadczyć o profesjonalnym charakterze jej działalności polegającej na zbywaniu działek. Skarżąca nie dokonywała zmiany przeznaczenia zbywanych działek, nie dokonywała ich uzbrojenia, nie podejmowała działań marketingowych, w tym nie zamieszczała ogłoszeń o sprzedaży działek, nie korzystała z usług biura obrotu nieruchomościami, nie wytyczała dróg dojazdowych Nabywcy dowiadują się o okoliczności zbywania przez Skarżącą przedmiotowych działek we własnym zakresie, bez aktywnego udziału Skarżącej w tym zakresie.

W świetle wszystkich przedstawionych okolicznościach, Sąd stwierdza, iż nie jest możliwym przypisanie czynnościom Skarżącej cech profesjonalnego obrotu nieruchomościami, bowiem brak jest po jej stronie ciągu aktywnych działań cechujących taki obrót oraz brak jest zaangażowania środków podobnych do tych, które angażują podmioty zawodowo zajmujące się sprzedażą nieruchomości."

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2017 r. (sygn. 3063- ILPP2- 3.4512.122.2016.3.AK)

"Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotową działkę korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy";

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2016 r. (sygn. 3063- ILPP2-1.4512.132.2016.2.AWa)

"Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. Działek, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych Działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu odpłatnego zbycia wydzielonych Działek, gdyż wskazana transakcja nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Zainteresowany z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług";

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r. (sygn. IPPP2/443-

1158)14-2/MM)

"Nie można uznać Zainteresowanej za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości.

Pomimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając nieruchomość oraz prawo udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze handlowca (...). W konsekwencji, z tytułu dostawy nieruchomości oraz udziału w nieruchomości Zainteresowana będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem czynność sprzedaży będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W efekcie, planowana dostawa nieruchomości oraz udziału w nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług";

Wnioskodawca pragnie wskazać również na wyrok:

Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2014 r. I FSK 774/13 w którym, Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, że "Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz dla spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Fakt podjęcia takich czynności, jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną."

Reasumując, analiza przedstawionego stanu faktycznego i przyszłego oraz treść powołanych regulacji ustawy o VAT i interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, a także wnioski płynące z orzeczeń TSUE i wyroków sądów administracyjnych prowadzą do wniosku, że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Nie została bowiem spełniona przesłanka determinująca opodatkowanie VAT, mianowicie dostawa nie była zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1.

określone udziały w nieruchomości,

2.

prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3.

udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Zainteresowani, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych nieruchomości podejmowali/będą podejmowali aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Ich za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy celem odpowiedzi na przedstawione przez Wnioskodawcę pytanie należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w zakresie planowanej sprzedaży działki Wnioskodawca oraz Zainteresowana zachowuje się jak handlowiec, tj. jako podatnik podatku VAT w stosunku do sprzedawanych działek.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabył od swoich rodziców - umowa darowizny, pozostając w związku małżeńskim działkę gruntu oznaczoną w rejestrach geodezyjnych nr 0 zabudowaną: budynkiem mieszkalnym, murowanym, stodołą, oborą. Nieruchomość została wniesiona do majątku osobistego małżonków. Wnioskodawca wraz z żoną zamieszkał w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości.

Działka nr 0 została podzielona na sześć działek w celu ich późniejszej sprzedaży. Pieniądze ze sprzedaży działek Wnioskodawca oraz Zainteresowana nie będąca stroną postępowania mieli przeznaczyć na remont domu, który jest usytuowany na obecnej działce nr 5. Budynek powstał w 1910 r. Ze względu na powiększenie się rodziny chcieli ze strychu zrobić pomieszczenie mieszkalne. Biorąc pod uwagę wkład finansowy i żywotność domu biorąc również pod uwagę względy bezpieczeństwa, zrezygnowali z remontu, podjęli decyzję o budowie nowego domu na działce nr 5. Po sprzedaży dwóch działek nr 4 i 1 wraz z przypisaną do nich drogą (działka nr 6) Wnioskodawca i Zainteresowana nie będąca stroną postępowania wzięli kredyt gotówkowy. Jednakże, żeby rozpocząć i zakończyć budowę do stanu mieszkalnego pieniędzy było za mało. Ponieważ nadarzyła się okazja zakupu nieruchomości w innej miejscowości, postanowili kupić dom i tak też się stało Wnioskodawca wraz z żoną sprzedał przedmiotowe działki i pieniądze przeznaczył na zakup nieruchomości w miejscowości (...) o powierzchni 0,2374 ha zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. 97 m2, 2 budynkami gospodarczymi i garażem, które wymagają remontu. Jednak zakupiony domu wymaga remontu. Sprzedając kolejne działki Wnioskodawca oraz Zainteresowana mają na celu spłatę kredytu i remont zakupionego budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych.

Wnioskodawca oraz Zainteresowana nie będąca stroną postępowania nie użytkowali wskazanych działek do celów gospodarczych ani żadnych innych, z których czerpaliby korzyści.

Działki przeznaczone do sprzedaży nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i pierwotna działka nr 0 nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowaną niebędąca stroną postępowania do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i nigdy nie byli rolnikami ryczałtowymi. Ponadto nie występowali z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 lub pierwotnej działki nr 0. Nie dokonywali jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i pierwotnej działki nr 0. Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, oprócz tych opisanych we wniosku oraz nie dokonywali wcześniej sprzedaży działek.

Wnioskodawca wraz z żoną w ramach dwóch niezależnych transakcji sprzedaży mających miejsce odpowiednio 2019 r. dokonał zbycia 3 działek niezabudowanych wchodzących w zakres darowanej nieruchomości przy czym jedna z działek o nr 6 ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej i stanowi wewnętrzną drogę dojazdową do działek.

Wnioskodawca wraz z żona zamierzają sprzedać w przyszłości pozostałe działki o nr 2, 3, 5 przy czym działka nr 5 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, stodołą. Przy sprzedaży tych działek niezbędne będzie dokonanie zbycia działki nr 6 stanowiącej drogę wewnętrzną do pozostałych działek.

W świetle tak przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca jak i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania z tytułu sprzedaży działek opisanych we wniosku nie będą działali jako podatnicy VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Co prawda, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, działka nr 0, którą otrzymał od rodziców w drodze darowizny została podzielona przez Wnioskodawcę i Zainteresowaną na 6 mniejszych działek oraz Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy dla tej działki, to celem tych działań była późniejsza sprzedaż, a w konsekwencji uzyskanie środków pieniężnych na remont domu, w którym Wnioskodawca mieszkał wraz z żoną po otrzymaniu go w drodze darowizny. Ww. budynek mieszkalny powstał w 1910 r. Biorąc pod uwagę wkład finansowy i żywotność domu oraz względy bezpieczeństwa, Wnioskodawcy zrezygnowali z remontu i podjęli decyzję o budowie nowego domu na działce. Po sprzedaży dwóch działek nr 4 i 1 wraz z przypisaną do nich drogą (działka nr 6) wzięli kredyt gotówkowy. Jednakże, żeby rozpocząć i zakończyć budowę do stanu mieszkalnego tych pieniędzy było za mało. W związku z tym przy nadarzającej się okazji zakupili nieruchomości w innej miejscowości składającą się z budynku mieszkalnego o pow. 97 m2, 2 budynkami gospodarczymi i garażem, które wymagają remontu. Środki uzyskane ze sprzedaży działek opisanych powyżej i planowanej sprzedaży pozostałych działek sprawiły i sprawią, iż Wnioskodawca poprawił swoje warunki zamieszkania, ponieważ kupił wraz z żoną nieruchomość w miejscowości (...). Niezbędne staje się przeprowadzenie remontu nowo zakupionego budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych na wykonanie którego niezbędne są środki finansowe, które Wnioskodawca zdobędzie po sprzedaży pozostałych działek.

Wobec powyższego, Zainteresowani dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, które powstały z działki nr 0 korzystają i będą korzystali z przysługującego Im prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Zainteresowani podejmując ww. czynności, nie zaangażowali środków podobnych do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. nie wykazali aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Zainteresowanych działania oraz dokonane czynności nie wykluczają sprzedaży przedmiotowych działek w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Sam fakt wystąpienia o warunki zabudowy oraz podział działki 0 nie wpływa w tym konkretnym przypadku na uznanie Zainteresowanych jako podatników podatku VAT, gdyż jak wskazano wyżej podyktowane to było zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych, a pieniądze otrzymane ze sprzedaży wskazanych we wniosku działek zostały przeznaczone na zakup domu mieszkalnego, a ze sprzedaży kolejnych działek zostaną przeznaczone na spłatę kredytu jak i na remont zakupionego domu oraz budynków gospodarczych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Zainteresowanych sprzedaż działek nr 1, 4 i 6 oraz planowana sprzedaż działek nr 2, 3, 5 i 6 nie będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowani nie będą działali jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanych, a sprzedaż działek 1, 2, 3, 4, 5 i 6, które zostały wydzielone z działki nr 0 będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania ww. działek będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowani zbywając przedmiotowe działki, stanowiące majątek prywatny, będą korzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a co za tym idzie Wnioskodawca i Zainteresowana nie są z tytułu dostawy ww. działek podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl