0111-KDIB3-1.4012.786.2017.2.AB - Brak opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej nr 444/1 - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej nr 444/1.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 stycznia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.786.2017.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 16 września 1999 r. na podstawie aktu notarialnego repertorium nr 5496/99 wraz z żoną M nabył nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 19,03 ara (działka nr 444/1) położoną w F. Zakup ww. działki odbył się za środki pieniężne pochodzące z majątku dorobkowego (wspólność majątkowa małżeńska) i w ten sposób działka została zakupiona do majątku wspólnego małżonków. Ww. działka została zakupiona od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej w tym zakresie i nie podlegała obowiązkowi podatkowemu od towarów i usług VAT. Działka nr 444/1 w chwili zakupu była w części budowlana (tj. ok. 12,03 ara) a w części rolna (tj. ok 7 arów) i w związku z tym faktem celem Wnioskodawcy było wybudowanie na niej budynku mieszkalnego, do którego to zdarzenia nie doszło do chwili obecnej, a ww. działka jest wykorzystywana przez rodzinę Wnioskodawcy jako działka rekreacyjna. Wnioskodawca informuje, że we wcześniejszym okresie jako osoba fizyczna:

W dniu 28 sierpnia 2015 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca dokonywał sprzedaży udziałów w gruntach niezabudowanych (dz. Nr 234/1 i 235 obr. 31 K) położonych przy ul. G, dla których to transakcji została wydana wcześniej interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dn. 26 września 2014 r. nr IBPP1/443-566/14/LSz o opodatkowaniu sprzedaży udziałów podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W dniu 16 października 2017 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej (dz. Nr 348, 350, 351 obr 31 K) oraz udziału w nieruchomości gruntowej niezabudowanej (dz. Nr 352 obr. 31 K położonych przy ulicy P, dla której to transakcji została wydana wcześniej interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dn. 10 lutego 2017 r. nr 2461-IBPP1.4512.988.2016.2.LSz o opodatkowaniu sprzedaży ww. działki podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą: Z (profil - działalność deweloperska) i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Działkę nr 444/1 w F Wnioskodawca nabył wraz z żoną M (na zasadach wspólności małżeńskiej) w celu wybudowania domku rekreacyjnego (tzw. "domku na wsi").

Ad.2.

Działka nr 444/1 nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Ad.3.

Ww. działka nigdy nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Ad.4.

Ww. działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad.5.

W stosunku do ww. działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań gdyż ją zakupił jako działkę budowlaną.

Ad.6.

Ww. działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej gdyż nie jestem rolnikiem.

Ad.7.

Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej gdyż nie prowadziłem działalności rolniczej na ww. działce ani na żadnej innej działce której był lub jest właścicielem.

Ad.8.

Wnioskodawca nie poczynił i nie będzie czynił działań zwiększających wartość ww. działki.

Ad.9.

Środki uzyskane ze sprzedaży ww. działki Wnioskodawca przeznaczy na własne potrzeby osobiste.

Ad.10.

Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki.

Ad.11. i Ad.12.

Działkę do sprzedaży Wnioskodawca zgłosił do Biura Pośrednictwa które profesjonalnie zajmuje się obrotem nieruchomościami i poszukuje nabywcę na zakup działki.

Ad.13.

Obecnie wraz z żoną M (na zasadach wspólności małżeńskiej) Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej (dz.nr 442/2 obr. 41 przy ul. W) zabudowanej domem jednorodzinnym w którym mieszka od 2003 r. i być może kiedyś w przyszłości zdecyduję o jego sprzedaży. Oprócz nieruchomości zlokalizowanej przy ul. W (wykorzystywanej do własnych potrzeb mieszkaniowych) Wnioskodawca posiada nieruchomość gruntową dz.nr 349, 353 i udział w dz. nr 352 obr. 31 przy ul. P które są wykorzystywane w prowadzeniu własnej jednoosobowej działalności gospodarczej (działalności deweloperskiej-budowa budynków wielorodzinnch) pn. "Z" z siedzibą przy ul. W, która to firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ad.14.

Sprzedaży ww. działki zamierzam dokonać w najbliższym czasie.

Ad.15.

Tak oprócz udziału w działkach nr 234/1 i 25 oraz nieruchomościach gruntowych nr 348, 350, 351 w dniu 15 lutego 2011 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży jeszcze jednej działki nr 353/1 (o powierzchni 2,42 ara) przy ul. N przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną.

Działkę nr 353/1 zakupił w 2007 r. dla zaspokojenia osobistych potrzeb mieszkaniowych i od momentu zakupu do chwili sprzedaży tj. do dn. 15 lutego 2011 r. nie wykorzystywał jej do działalności gospodarczej, najmu lub dzierżawy (nie była użytkowana). Działkę Wnioskodawca sprzedał gdyż w tym czasie nie posiadał wolnych środków na budowę a uzyskany przychód przeznaczył na własne potrzeby. Z tytułu sprzedaży działki nr 353/1 nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji Vat-7 i Vat-R. Działkę ww. zakupił od osoby fizycznej i nie była opodatkowana podatkiem Vat. Zakup działki 353/1 był dokonywany do majątku osobistego i z tego majątku była dokonana jej sprzedaż w dn.15 lutego 2011 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż w przyszłości nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działki 444/1 położonej w F (gmina G) wywoła w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działki 444/1 położonej w F (gmina G) nie będzie wywoływała obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług VAT, gdyż działka została zakupiona do majątku osobistego małżonków-oraz nie prowadzone były czynności dla ww. działki tj. czynności ujętych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy nieruchomość sprzedawana jest przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W podobny sposób kwestie tę rozstrzygnął NSA w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, w odniesieniu do konkretnej czynności, że podmiot ten występował w charakterze podatnika VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywania przez producentów, handlowców i usługodawców. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazał m.in., że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży nieruchomości działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powołanego wyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że rozstrzygnięcie, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika że Wnioskodawca w dniu 16 września 1999 r. na podstawie aktu notarialnego nabył nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 19,03 ara (działka nr 444/1). Zakup ww. działki odbył się za środki pieniężne pochodzące z majątku dorobkowego (wspólność majątkowa małżeńska) i w ten sposób działka została zakupiona do majątku wspólnego małżonków. Ww. działka została zakupiona od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej w tym zakresie i nie podlegała obowiązkowi podatkowemu od towarów i usług VAT. Działka nr 444/1 w chwili zakupu była w części budowlana (tj. ok. 12,03 ara) a w części rolna (tj. ok 7 arów) i w związku z tym faktem celem Wnioskodawcy było wybudowanie na niej budynku mieszkalnego, do którego to zdarzenia nie doszło do chwili obecnej, a ww. działka jest wykorzystywana przez rodzinę Wnioskodawcy jako działka rekreacyjna. Działka nr 444/1 nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy. Ww. działka nigdy nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy. Przedmiotowa działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. W stosunku do ww. działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań gdyż ją zakupił jako działkę budowlaną. Ww. działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej gdyż nie jestem rolnikiem. Wnioskodawca nie poczynił i nie będzie czynił działań zwiększających wartość ww. działki. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. działki Wnioskodawca przeznaczy na własne potrzeby osobiste. Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki.

Mając na uwadze przytoczone powyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca w zakresie sprzedaży opisanej nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Wskazuje na to okoliczność, że Wnioskodawca dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości za środki pieniężne pochodzące z majątku dorobkowego (wspólność majątkowa małżeńska) i w ten sposób działka została zakupiona do majątku wspólnego małżonków. Celem Wnioskodawcy było wybudowanie na niej budynku mieszkalnego. Przedmiotowa działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów rekreacyjnych. Działka nie była przedmiotem umów najmu ani dzierżawy oraz nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. W stosunku do ww. działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań. Wnioskodawca nie poczynił i nie będzie czynił działań zwiększających wartość ww. działki

Przedstawiony opis sprawy nie wskazuje, aby Wnioskodawca angażował środki podobne dla handlowca, tzn. że nie podejmował on działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W tym miejscu zasadne jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), dotyczącego kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" - zdaniem TSUE - to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce, gdyż Wnioskodawca przeznaczył posiadaną nieruchomość do celów osobistych. Działka była wykorzystywana do celów rekreacyjnych przez rodzinę Wnioskodawcy. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, ponieważ nie angażował on tej nieruchomości dla potrzeb jej prowadzenia.

W związku z powyższym należy uznać, że sprzedaż nieruchomości niezabudowanej nr 444/1 przez Wnioskodawcę, należy uznać za czynność wykonywaną w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie nosi ona znamion działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działki będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowany zbywając przedmiotową działkę, stanowiącą majątek prywatny będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a co za tym idzie Wnioskodawca nie jest z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.