0111-KDIB3-1.4012.748.2018.1.MP - Brak prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. (...) - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (...) jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W oparciu o art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 280), Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT i od stycznia 2017 r. rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Utworzenie (...) wraz z zagospodarowaniem (...) w zakresie ochrony lokalnego środowiska naturalnego, należy do zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty związane z ochroną środowiska i przyrody (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy).

Gmina (...) w 2018 r. zamierza przystąpić do realizacji projektu pn. (...) dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i budżetu państwa. Obligatoryjnym wymogiem formalnym do zaliczenia przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa (...) na lata 2014-2020 planowanych w ramach projektów kosztów za kwalifikowalne jest przedstawienie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, w której zostanie potwierdzony brak możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach zakupowych w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego. Celem tego projektu jest wzmocnienie ochrony bioróżnorodności poprzez wzrost obszarów chronionych oraz wykorzystanie zasobów przyrodniczych i zmniejszenie presji na środowisko naturalne poprzez właściwe ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez realizację prac budowlanych związanych z (...) i z ochroną siedlisk cennych przyrodniczo wzdłuż (...) oraz utworzenie ścieżki edukacyjnej wzdłuż (...) wraz z wyposażeniem jej w małą architekturę (ławki, kosze). Projekt będzie realizowany w latach 2018-2020.

Budynek (...) o powierzchni użytkowej min. 600 m² powstanie na terenie nieużytków i razem z botanicznymi ogrodami tematycznymi zajmą obszar 1,9594 ha. Na podstawie Zarządzenia Burmistrza (...) nr (...) z dnia 21 czerwca 2017 r. Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa, Urzędu Miejskiego w (...) jest odpowiedzialny za prowadzenie i działanie (...), a kierownikiem (...) jest Naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska i Rolnictwa.

Zadaniami podstawowymi (...) będą: podejmowanie i prowadzenie nieodpłatnych działań związanych z edukacją ekologiczną oraz akcji promocyjnych związanych z promocją świadomości ekologicznej i różnorodności biologicznej, która związana jest z gatunkami rodzimymi, stanowiącymi zasoby przyrodnicze Województwa (...), realizację darmowych zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży oraz realizację otwartych wystaw, prelekcji i wydarzeń, promujących różnorodność biologiczną.

Po zakończeniu realizacji projektu zarówno budynek (...) jak i cała powstała infrastruktura pozostanie na majątku Gminy (...), w zarządzie Urzędu Miejskiego w (...).

Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu wykorzystywane będzie głównie do realizacji zadań publicznych, czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, planowane jest odpłatne wynajęcie na podstawie umowy najmu niewielkiej powierzchni w budynku (...), pod działalność kawiarenki. Działalność w zakresie odpłatnego wynajmu pomieszczenia będzie działalnością poboczną w stosunku do działalności publicznej, a dochody uzyskane z najmu nie będą znaczące dla budżetu gminy i stanowić będą bardzo mały udział względem poniesionych wydatków na przedmiotową inwestycję.

Jednakże pomimo założenia dotyczącego wynajmu części budynku (...) na cele gospodarcze, otrzymane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 dofinansowanie nie będzie stanowić pomocy publicznej, gdyż z uwagi na zapisy pkt 207 "Zawiadomienia Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu UE" (2016/C 262/01) mówiącego, iż w przypadku gdy prowadzona w budynku działalność gospodarcza będzie miała jedynie charakter czysto pomocniczy i nie będzie przekraczać 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury (maksymalna powierzchnia kawiarenki to 100 m², a minimalna powierzchnia obiektu to 600 m² - udział stanowi maksymalnie 16,7%) nie ma mowy o pomocy publicznej.

Nabyte przy realizacji projektu towary i usługi będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na:

Nabywca: Gmina (...)

Plac (...)

(...)

NIP (...)

Odbiorca: Urząd Miejski w (...)

Plac (...)

(...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (...) będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. (...)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu, gdyż nie będą one wykorzystywane przez gminę do czynności podlegających opodatkowaniu, tzn. takich, których następstwem będzie określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wykonując przedmiotowe zadania inwestycyjne, gmina nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, lecz realizowała będzie zadanie własne na podstawie art. 6 i art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności będą to działania z zakresu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty związane z ochroną środowiska i przyrody. Wydatki związane z utworzeniem (...) wraz z zagospodarowaniem (...) nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą gminy, lecz jej czynnościami publiczno-prawnymi.

Jednocześnie w realizacji przedmiotowego projektu zakłada się, że po jego zakończeniu, niewielka powierzchnia powstałego budynku (...) zostanie przeznaczona na cele działalności gospodarczej - odpłatny najem pod działalność kawiarenki. Zatem zakres wykorzystania przedmiotowego projektu na cele komercyjne będzie minimalny jak i osiągane z tego tytułu dochody w stosunku do budżetu gminy.

Wobec powyższego, gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację przedmiotowej inwestycji, gdyż związek z czynnościami opodatkowanymi jest zbyt mało uchwytny i mało konkretny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, Gmina (...) nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć - art. 86 ust. 2a ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem.

Zauważyć również należy, że wyrażoną w cytowanym przepisie art. 86 ust. 1 generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje nie tylko art. 86 ust. 2a, ale także art. 90 ustawy. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem odnoszą się do czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem w myśl zacytowanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, za podatnika podatku od towarów i usług będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wyłącznie w sytuacji, gdy wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym", gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części w związku z realizacją opisanego projektu.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ustawy, dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ustawy.

Wyjaśnić należy również, że istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W orzeczeniu z 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. - Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17 (2) (3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć - co do zasady - że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, obejmującego utworzenie (...) wraz z zagospodarowaniem (...), wskazujący zakres planowanych prac i zamierzonych do wykonania obiektów, jednoznacznie świadczy, że w rzeczywistości Gmina będzie realizowała zadania własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina jednoznacznie wskazuje, że zadaniami podstawowymi (...) będą: podejmowanie i prowadzenie nieodpłatnych działań związanych z edukacją ekologiczną oraz akcji promocyjnych związanych z promocją świadomości ekologicznej i różnorodności biologicznej, która związana jest z gatunkami rodzimymi, stanowiącymi zasoby przyrodnicze województwa, realizację darmowych zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży oraz realizację otwartych wystaw, prelekcji i wydarzeń, promujących różnorodność biologiczną. Realizowane w ramach projektu zadania zostaną wykonane w miejscach ogólnodostępnych na terenie wskazanym w projekcie. Gmina podkreśla, że mienie powstałe w wyniku realizacji projektu wykorzystywane będzie głównie do realizacji zadań publicznych, czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W ocenie Organu fakt, że w przestrzeni tworzonego (...) zostanie wynajęta odpłatnie niewielka powierzchnia pod działalność kawiarenki (Gmina zakłada dzierżawę około 100 m² powierzchni), nie dowodzi bezpośredniego związku dokonywanych zakupów, niezbędnych do utworzenia (...) wraz z zagospodarowaniem (...), z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, w stopniu uzasadniającym odliczenie podatku naliczonego od tych zakupów. Projekt ten nie ma na celu świadczenia dla przedsiębiorców konkretnych usług lub dostaw towarów opodatkowanych podatkiem VAT w oparciu o towary i usługi nabyte w ramach projektu.

Zdaniem Organu nie występuje bezpośredni związek pomiędzy zakupami towarów i usług (ponoszonymi wydatkami) dotyczącymi utworzenia (...) wraz z zagospodarowaniem (...) a planowaną do wynajęcia powierzchnią. Nadrzędnym bowiem celem działań planowanych przez Gminę jest wypełnienie zadań własnych, wynikających z wymienionych powyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym, a nie stworzenie podmiotom miejsc do prowadzenia działalności gospodarczej, co pozwoliłoby Wnioskodawcy na uzyskiwanie przychodów, czyli wykonywanie czynności opodatkowanych. Należy zatem stwierdzić, że podatek naliczony zawarty w cenie towarów i usług, które Gmina będzie nabywała w związku z realizacją opisanego we wniosku zadania inwestycyjnego nie jest ścisłe związany z czynnościami opodatkowanymi, a wręcz przeciwnie - z inwestycją służącą przede wszystkim realizacji czynności publicznoprawnych wykonywanych przez Gminę w ramach zadań własnych (zadana z zakresu kultury, edukacji, promocji).

W przedstawionych we wniosku okolicznościach sprawy należy zgodzić się z argumentacją Gminy, że wydatki związane z utworzeniem (...) wraz z zagospodarowaniem (...) nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą gminy, lecz jej czynnościami publicznoprawnymi.

Tym samym w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie dojdzie do spełnienia podstawowego warunku, wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy, dającego prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie występuje bowiem bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na utworzenie (...) wraz z zagospodarowaniem (...), a planowaną do wynajęcia powierzchnią.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.