0111-KDIB3-1.4012.734.2019.2.AB - Brak możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "(...)" - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "(...)".

Pismem z 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem organu z 22 listopada 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.734.2019.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina dnia 16 października 2013 r. podpisała umowę o dofinansowanie projektu pod nazwą " (...)" współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej 6 - " (...)", Działanie 6.1. - " (...)", Poddziałanie 6.1.2. - " (...) na lata 2007-2013.

Okres realizacji projektu ustalony był na: rozpoczęcie realizacji 2013-06-19, rozpoczęcie rzeczowe realizacji 2014-03-17, zakończenie rzeczowe realizacji 2014-09-30, zakończenie finansowe realizacji 2014-11-28. Beneficjentem projektu była Gmina, natomiast podmiotem realizującym projekt jest Urząd Miejski (jednostka pomocnicza realizująca zadania organu). Przedmiotem przedsięwzięcia inwestycyjnego jest rozbudowa i modernizacja systemów kanalizacyjnych na terenie (...).

Realizacja projektu obejmowała:

1. Rozbudowę sieci kanalizacji sanitarnej w rejonie ulic (...),

2. Modernizację sieci kanalizacji deszczowej w rejonie ul. (...),

3. Zakup samochodu specjalnego do czyszczenia infrastruktury kanalizacyjnej.

W ramach realizacji inwestycji zrealizowano:

* wybudowanie sieci kanalizacji sanitarnej o dł.: 4,25 km,

* modernizacja sieci kanalizacji deszczowej o dł.: 66,5 mb,

* zakup samochodu specjalnego do czyszczenia infrastruktury kanalizacyjnej,

* spadek kanalizowanego terenu: >1%,

* ilość mieszkańców objętych nowoprojektowaną siecią: 390 osób.

W ramach realizacji inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej wykonano skanalizowanie ulicy (...) oraz działek przylegających do ulicy (...) na terenie (...). Odprowadzenie ścieków nastąpiło z budynków mieszkalnych znajdujących się w pobliżu projektowanych kolektorów grawitacyjnych. Włączenie odpływu ścieków nastąpiło na skrzyżowaniu ulic (...) do studni betonowej, a dalej poprzez istniejącej sieci do oczyszczania ścieków w (...). Wykonano kanalizację w systemie grawitacyjnym. Przed realizacją inwestycji ścieki z zabudowań odprowadzane były z osadników gnilnych, systemu rur drenarskich lub bezpośrednio do gruntu. Gro istniejących szamb była nieszczelna i ścieki przedostawały się do gruntu. Stan istniejący powodował skażenie wód i gruntów. Wybudowanie projektowanej kanalizacji uporządkowało gospodarkę ściekową i wpłynęło pozytywnie na ochronę środowiska wód i gleby. W realizacji w zakresie modernizacji sieci kanalizacji deszczowej wykonano przebudowę istniejących wylotów kanalizacji deszczowej przy ul. (...). Celem przebudowy było wyposażenie kanałów deszczowych w urządzenie podczyszczające wody deszczowe. Wyloty kanalizacji deszczowej wyposażone zostały w regulatory przepływu dla ustabilizowania strugi wód deszczowych oraz osadniki błota i piasku i separatory substancji ropopochodnych. Odprowadzenie wody deszczowej dla zlewni nr I do istniejącego wylotu rzeki zlokalizowanego przy ul. (...) oraz dla zlewni nr II do nowo projektowanego wylotu do rzeki (...) obok wylotu istniejącego przy ul. (...) w pobliżu istniejącej restauracji. Istniejące wyloty nie posiadały pozwolenia wodno-prawnego. Zamontowanie projektowanych urządzeń wyeliminowało zanieczyszczenia rzeki (...).

Ponadto zakupiono samochód specjalny do czyszczenia infrastruktury kanalizacyjnej. W zakres projektu wchodziło kilka kategorii kosztów: budowa sieci kanalizacji sanitarnej, modernizacja sieci kanalizacji deszczowej, zakup samochodu specjalnego do czyszczenia infrastruktury kanalizacyjnej, nadzór inwestorski, promocja projektu, studium wykonalności. We wszystkich wyżej wymienionych kategoriach wydatków wystąpi podatek od towarów i usług (VAT). Po realizacji projektu nastąpiło przekazanie kanalizacji sanitarnej i pojazdu specjalnego do (...) w formie umowy użyczenia (nieodpłatnie). M (samorządowa osoba prawna ze 100% udziałem Gminy Miejskiej), posiada duże doświadczenia w zarządzaniu systemami kanalizacyjnymi, co w wymierny sposób wpływa na zapewnienie trwałości projektu. Spółka jest podatnikiem VAT w momencie utworzenia (1 stycznia 2008 r.) swój majątek otrzymała w formie aportu niepieniężnego. W związku z powyższym świadczy teraz na rzecz mieszkańców Gminy Miejskiej usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, które są objęte podatkiem VAT. Za utrzymanie i eksploatację nowopowstałej kanalizacji sanitarnej i zakupionego pojazdu odpowiedzialna jest spółka gminna M w (...). Zmodernizowane odcinki kanalizacji deszczowej są zarządzane i utrzymywane bezpośrednio przez Beneficjenta tj. Gminę Miejską poprzez urząd Miejski. Wszystkie faktury dotyczące realizacji powyższego zadania były wystawiane na wnioskodawcę czyli Gminę Miejską. Do dnia 30 września 2009 r. Gmina Miejska była zwolnionym podatnikiem VAT (w tym czasie za Gminę nie składano deklaracji VAT-7), natomiast Urząd Miejski był czynnym podatnikiem VAT (za Urząd Miejski składano w tym okresie deklarację VAT-7). Od dnia 1 października 2009 r. Gmina Miejska jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a Urząd Miejski z dniem 30 września 2009 r. został wyrejestrowany jako podatnik podatku VAT. Od dnia 1 stycznia 2016 r. dokonano centralizacji zasad rozliczeń podatku VAT w Gminie Miejskiej i jej jednostkach budżetowych. W skład centralizacji nie wchodzą instytucje kultury. W zakresie czynności opodatkowanych Gmina Miejska świadczy głównie usługi dzierżawy, użytkowania wieczystego, sprzedaży budynków, lokali i gruntów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

2. Powstała infrastruktura nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

3. Realizacja zadania inwestycyjnego należy do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zachodziła możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji powyższej inwestycji od towarów i usług nabytych przez Gminę Miejską?

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane w piśmie z 13 grudnia 2019 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy nie przysługuje mu prawo do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. " (...)", ponieważ projekt był realizowany w ramach zadań własnych Gminy. Gmina w związku z realizacją inwestycji nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, które generowałoby podatek należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy). Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina dnia 16 października 2013 r. podpisała umowę o dofinansowanie projektu pod nazwą " (...)". W zakres projektu wchodziło kilka kategorii kosztów: budowa sieci kanalizacji sanitarnej, modernizacja sieci kanalizacji deszczowej, zakup samochodu specjalnego do czyszczenia infrastruktury kanalizacyjnej, nadzór inwestorski, promocja projektu, studium wykonalności. Realizacja zadania inwestycyjnego należy do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.). Wszystkie faktury dotyczące realizacji powyższego zadania były wystawiane na Wnioskodawcę. Towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powstała infrastruktura nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powstała infrastruktura nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Zatem, w omawianej sprawie, z uwagi na niespełnienie warunków uprawniających do odliczenia podatku naliczonego, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał również prawa do otrzymania zwrotu kwoty różnicy podatku VAT na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W zakresie zakupów związanych z realizacją projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.