0111-KDIB3-1.4012.695.2017.1.AB

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 27 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma P została zarejestrowana w C w dniu 2017-02-02. Jako przedmiot przeważającej działalności wskazała PKD 45.11.Z czyli sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Firma od razu została zarejestrowana jako czynnik podatku od towarów i usług. Zakres działalności to sprzedaż/dostawa towarów używanych, które zostały przez Wnioskodawcę wcześniej nabyte dla celów działalności gospodarczej. Większość zakupionych samochodów jest importowana z UE w celu odsprzedaży. Sprzedaż jest opodatkowana w kraju w systemie VAT marża. Samochody są sprowadzane z UE, spełniają definicję towaru używanego. Przedmiotowe samochody sprzedaje na terenie kraju na podstawie art. 120 ustawy o VAT wystawiając fakturę VAT marża. Samochody te nadają się do dalszego użytku w aktualnym stanie. W momencie otwarcia działalności również Wnioskodawca zarejestrował się na portalu aukcyjnym za pośrednictwem którego nabywa samochody do dalszej odsprzedaży. Samochody są licytowane na zagranicznych aukcjach firmy A. Przykład z załącznika w miesiącu czerwcu został przez Wnioskodawcę wylicytowany samochód marki Audi/A6 1.8 Turbo T nr VIN. Po zakończonej i wygranej aukcji Wnioskodawca otrzymał na emaila fakturę proformę (confirmation of sale) z danymi potrzebnymi do zrealizowania transakcji. Otrzymana faktura proforma została wystawiona przez firmę A E (confirmation of sale) nr dokumentu D na łączna kwotę 1679 euro. Po uiszczeniu przelewu na podany tam nr konta bankowego z odpowiednią kwotą do zapłaty. Po zapłacie za pośrednictwem poczty elektronicznej w dniu 6 czerwca 2017 Wnioskodawca otrzymał trzy odrębne faktury w wersji pdf. Faktury dotyczyły wylicytowanego i opłaconego przez Wnioskodawcę samochodu. Pierwsza faktura wystawiona przez firmę A1 dotyczyła zakupionego samochodu () - Audi / A6 1.8 Turbo T nr VIN W na fakturze widnieją dane zakupionego samochodu - marka, nr VIN, ilość przejechanych kilometrów (ca. 198.650 km) jak również jego unikatowe id, oraz data pierwszej rejestracji 21.02.2001. Faktura opiewa na łączną kwotę 1259 jest kwotą netto/brutto. Druga faktura została wystawiona przez firmę A1 G faktura posiada nr D dotyczy opłat serwisowych powiązanych z zakupem pojazdu (Invoice for Vehicle-Related Services) faktura posiada ten sam numer SID jak w przypadku faktury zakupowej za pojazd, w opisie jest ona oznaczona ("Reverse Charge"), kwota wykazana na fakturze to 74 EUR. Ostatnia faktura jest wystawiona przez firmę A1 E i dotyczy opłat związanych z platformą aukcyjną (Invoice for Use of Auction Platform) kwota widniejąca na tej fakturze to 346 EUR. Owa faktura posiada nr VIN, który jest tożsamy z numerem widniejącym na fakturze za zakup pojazdu, jak również posiada ID zgodne z fakturą 1 i 2 - J. Wszystkie trzy dokumenty wystawione są w tym samym dniu, posiadają taki sam nr ID "J" i łączna kwota z faktury proformy jest równa sumie wszystkich trzech dokumentów, które zostały wystawione po opłaceniu faktury proformy. Ww. samochód został nabyty od podatnika od wartości dodanej a dostawa była opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Na potwierdzenie do wniosku Wnioskodawca dołączył wszystkie dokumenty dotyczącego tego zakupu, to jest faktura proforma, zakup samochodu samochód Audi na fakturze wymienione są istotne informacje modele pojazdu, nr VIN, przebieg, data pierwszej rejestracji. Kolejny dokument dotyczy opłaty serwisowej za przekazanie dokumentów/jest to usługa wewnątrzwspólnotowa, ostatnia faktura dotyczy opłat aukcyjnych również jest usługą wewnątrzwspólnotową. Z wiedzy Wnioskodawcy wynika, iż faktury zostały wystawione przez trzy różne firmy, jednak dotyczą one jednej i tej samej grupy-centrale firmy oraz dwa oddziały. Centrala firmy znajdująca się w Holandii, która wystawiła fakturę proformę oraz sprzedażową za pojazd. Natomiast oddział A1 G oraz A1 E; co dwie pozostałe. W związku z powyższym opisem Wnioskodawca prosi o udzielenie poprawnej odpowiedzi na przedstawiony fakt: zakup dokonany jest na aukcji internetowej poprzez licytację i nie da się zakupić pojazdu bez dodatkowych naliczonych opłat. Zapłata za wyżej wymienione transakcje następuje po otrzymaniu faktury proformy i wymagana jest na rzecz dostawcy. Dostawca jest firmą A1 E i na jej rzecz dokonuje płatności jednym przelewem całej kwoty. Po dokonaniu płatności Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę na zakup pojazdu, osobną fakturę na przygotowanie dokumentów wystawioną przez firmę A1 G, jak również otrzymuje trzecią fakturę za opłaty związane z aukcją wystawioną przez firmę A1 E. Obie faktury opisane są jako import usług z adnotacją reverse-charge.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po sprzedaży towaru używanego, którym w tym przypadku jest samochód, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwoty nabycia czy do kwoty nabycia Wnioskodawca może zaliczyć kwoty wynikające z trzech odrębnych otrzymanych i opłaconych przez niego dokumentów, które naturalnie dotyczą zakupu jednego pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy do prawidłowo wyliczonej marży do opodatkowania podatkiem VAT, jako koszt Wnioskodawca powinien zaliczyć wszystkie trzy otrzymane faktury dotyczące zakupionego pojazdu. Kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy. Nabywca towaru, czyli kupująca ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa powyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży - w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy - rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika - art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku). Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy - przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem "kwota nabycia".

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca otrzymuje trzy osobne faktury wystawione przez trzy różne firmy tj. osobno fakturę, która dotyczy wylicytowanego i opłaconego samochodu, osobno fakturę, która dotyczy opłat serwisowych powiązanych z zakupem pojazdu oraz osobną fakturę dotyczącą opłat związanych z platformą aukcyjną. Fakt, że Wnioskodawca należność z tytułu opłaty za aukcję przekazał bezpośrednio dostawcy samochodu nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tą należność.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ustalając wartość nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które, Wnioskodawca (nabywca towaru - kupujący) zapłacił dostawcy samochodu, tj. w tym konkretnym przypadku jest to jedynie opłata za wylicytowany i opłacony samochód. Natomiast opłata serwisowa związana z zakupem pojazdu oraz opłata związana z platformą aukcyjną są fakturowane przez inne podmioty niż dostawca (właściciel) samochodu i należności z tytułu tych opłat przysługują tym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, zatem nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Tak więc załączone do wniosku z 27 października 2017 r. dokumenty nie mogły być uwzględnione przy wydawaniu niniejszej interpretacji a ich treść przedmiotem analizy przez tut. Organ.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.