0111-KDIB3-1.4012.661.2020.1.ICz - Zastosowanie zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, o których mowa we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, o których mowa we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 5 sierpnia 2020 r. w dziedzinach określonych przez PKD: 68.31.Z, 68.32.Z, 68.20.Z, 71.11.Z, 68.10.Z, 71.12.Z. Nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Nie wykonuje i nie przewiduje wykonywania działalności opisanej w przepisie art. 113 ust. 13 pkt 1 i pkt 2 ustawy. Posiada miejsce zamieszkania i siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Branża o symbolu 71.12.Z jest określona jako "działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne".

Wyjaśnienia metodyczne PKD traktują tę branżę bardzo szeroko, a mianowicie: Podklasa ta obejmuje:

* projektowanie inżynierskie (tj. zastosowanie praw fizycznych i zasad inżynierskich w projektowaniu maszyn, materiałów, instrumentów, konstrukcji, procesów i systemów) i doradztwo związane z:

* maszynami, procesami przemysłowymi i zakładami przemysłowymi,

* projektowaniem w zakresie inżynierii lądowej i wodnej, hydrotechniki i inżynierii ruchu, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,

* projektowaniem w zakresie elektrotechniki i elektroniki, górnictwa, inżynierii chemicznej, technologii budowy maszyn, bezpieczeństwa pracy oraz projektowaniem zakładów przemysłowych, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,

* projektowaniem w zakresie techniki zarządzania gospodarką wodną, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,

* opracowywanie projektów w zakresie instalacji klimatyzacyjnych, chłodniczych, sanitarnych oraz kontroli zanieczyszczeń itp.,

* projektowanie obiektów produkcyjnych i przemysłowych,

* wykonywanie pomiarów geofizycznych, geologicznych i sejsmicznych,

* wykonywanie pomiarów geodezyjnych, w tym dla potrzeb ewidencji,

* wykonywanie pomiarów geodezyjnych na i pod powierzchnią Ziemi,

* wykonywanie pomiarów hydrologicznych,

* opracowywanie map topograficznych i ogólnogeograficznych oraz map tematycznych, w tym ortofotomap.

Natomiast branża o symbolu 71.12.Z "działalność w zakresie architektury" obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

* projektowaniem budowlanym,

* projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu.

Obie branże określone są bardzo szeroko i obejmują także doradztwo. Mimo tego, faktyczna działalność Wnioskodawcy nie obejmuje doradztwa, usługi nie polegają na doradztwie, a na następujących czynnościach:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, wykonując opisane czynności bez wykonywania doradztwa, mimo że formalnie branże obejmują także doradztwo, mogę korzystać ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie przepisu art. 113 ust. 9 w związku z ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, wykonując opisane czynności bez wykonywania doradztwa, mimo że formalnie branże obejmują także doradztwo, może on korzystać ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie przepisu art. 113 ust. 9 w związku z ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Ustawa oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie w jej art. 113 ust. 13 pkt 2b termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Zauważyć także należy, że przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy nie odwołuje się do symbolu statystycznego usług doradztwa.

Branże działalności, które wybrał Wnioskodawca, są bardzo szerokie i obejmują wiele różnych czynności. W praktyce podatnicy częstokroć wykonują jedynie niektóre z elementarnych czynności zakwalifikowanych do konkretnej branży. Jak już Wnioskodawca wspomniał, jego faktyczny zakres działalności nie obejmuje doradztwa w żadnym aspekcie. W związku z tym Wnioskodawca spełnia przesłanki do objęcia go zwolnieniem podmiotowym, na podstawie przepisu art. 113 ust. 9 ustawy, do wysokości limitu określonego w art. 113 ust. 10 ustawy.

Stanowisko powyższe potwierdzają liczne interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, a między innymi:

* 0114-KDIP1-3.4012.331.2019.1.MK z dnia 12 września 2019 r.

* 0112-KDIL1-3.4012.109.2020.2.AKS z dnia 2 czerwca 2020 r.

* 0111-KDIB3-1.4012.68.2019.2.MSO z dnia 27 marca 2019 r.

* 0111-KDIB3-2.4012.382.2018.1.EJ z dnia 24 lipca 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

d. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; * odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

Zgodnie z treścią przytoczonego przepisu należy stwierdzić, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi w ww. przepisie wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 5 sierpnia 2020 r. w dziedzinach określonych przez PKD: 68.31.Z, 68.32.Z, 68.20.Z, 71.11.Z, 68.10.Z, 71.12.Z. Nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Nie wykonuje i nie przewiduje wykonywania działalności opisanej w przepisie art. 113 ust. 13 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

Faktyczna działalność Wnioskodawcy nie obejmuje doradztwa, usługi nie polegają na doradztwie, a na następujących czynnościach:

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy i art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, aby sprzedaż dokonywana przez podatnika podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie może być stosowana do podatników wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca jego działalność gospodarcza nie będzie dotyczyła usług doradczych. Działalność Wnioskodawcy będzie obejmowała m.in. działania z zakresu:

* doprowadzeniu do zawarcia przez Zleceniodawcę umowy, na mocy której Zleceniodawca nabędzie prawo własności lokalu mieszkalnego;

* organizacji i nadzoru technicznego nad remontem oraz wyposażeniem zakupionego przez Zleceniodawcę lokalu mieszkalnego w taki sposób, aby lokal ten mógł zostać następnie wynajęty na cele mieszkaniowe;

* pośrednictwia w sprzedaży nieruchomości Zleceniodawcy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy nie została wyłączona ze zwolnienia z podatku VAT, w oparciu o art. 113 ust. 13 ustawy.

Poza tym Wnioskodawca w opisie sprawy zaznaczył, że przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł.

Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, do momentu przekroczenia wartości sprzedaży określonej zgodnie z ww. przepisem, czyli przewidywanej wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca może w 2020 r. skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 9 na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w ramach wskazanego PKD 68.31.Z, 68.32.Z, 68.20.Z, 71.11.Z, 68.10.Z, 71.12.Z, w zakresie świadczonych usług, pod warunkiem nieprzekroczenia limitów sprzedaży wskazanych w tych przepisach oraz niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzki Sąd Administracyjny za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.