0111-KDIB3-1.4012.655.2022.4.ICZ - Rozliczanie VAT w związku ze sprzedażą internetową

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części jest prawidłowe, a w części jest nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

- w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest prawidłowe,

- w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe,

- w kwestii objętej pytaniem nr 3 jest prawidłowe,

- w kwestii objętej pytaniem nr 4 jest nieprawidłowe,

- w kwestii objętej pytaniem nr 5 jest prawidłowe

- w kwestii objętej pytaniem nr 6 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. kwestii:

- czy przedstawione przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. czy w przedstawionym modelu należy uznać, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz towarów, a następnie dokonuje ich odpłatnej dostawy na rzecz klienta (transakcje realizowane przez Spółkę nie stanowią świadczenia usług) - dot. pytania nr 1;

- czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych przekazanych przez S. i przechowywanych w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego w związku z tym, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz - dot. pytania nr 2;

- czy Spółka jest uprawniona do wykazywania na fakturze określonych grup towarów (przyjętych według własnego podziału), z jednoczesnym załączeniem do faktury załącznika zawierającego szczegółową listę sprzedawanych towarów według opisu zdarzenia przyszłego - dot. pytania nr 3;

- czy Spółka jest zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy wykorzystaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy towary są dostarczane do odbiorcy przez S. - dot. pytania nr 4;

- czy w sytuacji uznania, że Spółka ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej (na podstawie pytania 4) i Spółka będzie dokumentowała wszystkie transakcje fakturami, to Spółka nie będzie zobowiązana do wydawania paragonów klientom, lecz powinna je załączyć do wystawionej faktury i pozostawić w dokumentacji - dot. pytania nr 5;

- czy przedpłaty dokonywane za pośrednictwem Operatora 1 stanowią dla Spółki zaliczki skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy VAT - dot. pytania nr 6.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 października 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

E. Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terenie Polski.

Spółka będzie prowadziła działalność w zakresie nabywania i odsprzedaży towarów na rzecz swoich klientów, głównie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej

Spółka będzie występowała jako podmiot nabywający towary we własnym imieniu i na własną rzecz oraz będzie te towary sprzedawała klientom. Spółka będzie działała z wykorzystaniem platformy internetowej oraz aplikacji mobilnej (dalej: Serwis), na których jej klienci będą mieli dostęp do ofert i produktów różnych sieci sklepowych. W planowanym modelu Spółka będzie we własnym imieniu i na własną rzecz dokonywała zakupów w określonej sieci sklepów (zakupy będą dokonywane zgodnie z zamówieniem klienta), a następnie zakupione towary będą sprzedawane klientowi.

Co istotne, w planowanym modelu działania:

1. Spółka będzie nabywała towary we własnym imieniu i na własną rzecz;

2. Spółka będzie decydowała o tym, z jakimi kontrahentami będzie współpracowała oraz jakiego rodzaju towary będą się znajdowały w jej ofercie sprzedaży;

3. Spółka będzie ustalała warunki współpracy z dostawcami i klientami;

Poniżej opisano mechanizm działalności w planowanym modelu.

Transakcje z klientami Spółki

Transakcje z klientami będą realizowane na podstawie regulaminu opracowanego przez Spółkę - zamówienia towarów z wykorzystaniem Serwisu będzie równoznaczne z akceptacją jego postanowień. Transakcje z klientami Spółki będą realizowane za pośrednictwem Serwisu (...) udostępnianego przez Spółkę. Transakcje będą realizowane w następujący sposób: klient, chcąc skorzystać z możliwości zrobienia zakupów i ich dostarczenia przez Spółkę zobowiązany będzie utworzyć konto w Serwisie. Po zalogowaniu się, poprzez Serwis, będzie miał dostęp do aktualnej oferty towarów: klient będzie mógł wybrać towarami jakiego sklepu (jakiej sieci) jest zainteresowany i dodać wybrane towary do swojego koszyka zakupowego (np. będzie wybierał, że chce kupić towary ze sklepu XYZ, klikając na ten sklep będzie się uruchamiała możliwość przeglądania towarów dostępnych w tym sklepie oraz możliwość ich dodania do koszyka zakupowego klienta). Po dokonaniu wyboru produktów klient będzie dokonywał za nie zapłaty - Spółka udostępni w Serwisie możliwość dokonania płatności Online (aktualnie zapłata może zostać dokonana kartą płatniczą, przelewem elektronicznym m.in. Blikiem lub kartą kredytową). Klient nie będzie miał możliwości zapłaty gotówką. Klient, poza wartością zakupów, będzie także co do zasady obciążany kosztem ich dostawy - opłata z tego tytułu będzie doliczana do kwoty należnej Spółce z tytułu zamówionych towarów. Klienci będą dokonywać wpłaty na poczet wybranych towarów powiększonej o nadwyżkę, która ma zabezpieczać ewentualne różnice w transakcji (np. gdy klient zamówił określony towar, który nie jest dostępny, w związku z czym Kurier wybiera z oferty sklepu droższy/tańszy zamiennik towaru). W przypadku klientów posiadających abonament (zryczałtowana, stała np. miesięczna lub roczna opłata za dostawy, niezależna od ich ilości) albo korzystających z promocji "darmowej dostawy" taka opłata może nie być doliczana.

Klientami Spółki w zdecydowanej większości będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, sporadycznie klientami mogą być podmioty prowadzące działalność (podatnicy VAT).

Spółka będzie udzielała swoim klientom różnego rodzaju rabatów (np. w formie tzw. cash backu - zwrot określonej kwoty z tytułu zakupu wybranych towarów lub rabat na zakup określonego towaru), jak również będzie stosowała zachęty w postaci przekazania klientowi kodu z rabatem do wykorzystania na kolejne zakupy. Spółka planuje też przekazywanie produktów w ramach dokonanych przez klienta zakupów (np. przy zakupie określonej ilości towarów klient będzie otrzymywał od Spółki dodatkową jednostkę tego towaru lub towar innego rodzaju).

Realizacja zakupów przez S.

Po zakończeniu przez klienta zakupów w Serwisie (tj. wyborze towarów i opłaceniu zakupów) zlecenie będzie przypisywane odpowiedniej osobie do realizacji. Zakupy będą realizowane i dostarczane przez tzw. S. (dalej: S., K.) czyli osoby fizyczne związane ze Spółką umową zlecenia bądź współpracujące ze Spółką w oparciu o umowę o współpracę (osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą).

Każde zlecenie zakupowe będzie przypisywane określonemu S. w celu jego realizacji.

Spółka udostępni S. specjalną kartę płatniczą, która będzie przez Spółkę zasilana kwotą adekwatną do wartości zamówienia klienta (wartość środków udostępnionych na karcie nieznacznie przewyższać będzie wartość zamówienia klienta - na wypadek, gdyby w sklepie okazało się, że S. musi zakupić droższy zamiennik towaru wybranego przez klienta, bo pierwotnie zamówionego towaru akurat nie ma w sklepie lub też np. w przypadku towarów na wagę nabędzie nieco większą jego ilość np. zamiast 1 kg ziemniaków - 1,1 kg). S. po dokonaniu zakupów udaje się do kasy, płaci udostępnioną przez Spółkę specjalną kartą płatniczą za towary i dostarcza je klientowi pod wskazany przez niego przy składaniu zamówienia adres.

Może się zdarzyć (choć zdaniem Spółki będą to sytuacje sporadyczne), że np. w wyniku awarii terminala płatniczego Kurier będzie dokonywał płatności za zakupy w gotówce (Spółka nie wyposaża S. w gotówkę, będą to środki własne S., Spółka następnie dokona zwrotu tych wydatków na rzecz S.). Ta okoliczność nie ma jednak wpływu na realizację zamówienia przez S.

Możliwe są również sytuacje, w których kompletowaniem towaru zgodnego z zamówieniem w danym sklepie będzie się zajmowała osoba inna niż S. - osoba ta będzie działać w oparciu o umowę o współpracy zawartą ze Spółką, bądź sklepem. W takim wariancie osoba ta będzie kompletowała zamówienie, dokonywała jego opłaty kartą płatniczą zasiloną środkami przez Spółkę i umieszczała towar w wyznaczonym w sklepie miejscu. Następnie S. będzie odbierał towar i dostarczał go do klienta.

Ponieważ w planowanym modelu Spółka będzie we własnym imieniu i na własną rzecz dokonywała zakupów w określonej sieci sklepów (zakupy będą dokonywane zgodnie z zamówieniem klienta), nabywcą wskazanym na fakturach zakupu będzie Spółka. Na fakturach uproszczonych będzie widniał numer VAT Spółki.

Rozliczenie płatności dokonywanych przez klientów na rzecz Spółki

Zapłata na rzecz Spółki za zakupiony przez klientów towar jest dokonywana z udziałem pośredników (dalej: Operatorzy). W tym przypadku, klient dokonuje zapłaty na rzecz Spółki, ale na rachunek Operatora. Każdy z Operatorów w ustalonym ze Spółką terminie dokonuje przelewu otrzymanych środków na konto Spółki. Operatorzy przekazują środki Spółce partiami, po kilkadziesiąt lub kilkaset tysięcy złotych. Do momentu przekazania środków na konto Spółki, Spółka nie ma możliwości dysponowania nimi; rachunek Operatora, na który środki przelewają klienci Spółki nie jest własnością E. Spółka staje się właścicielem środków i ich dysponentem dopiero w momencie ich otrzymania na własny rachunek bankowy od Operatora.

Współpraca z poszczególnymi Operatorami różni się sposobem pobierania środków pieniężnych od klientów oraz częstotliwością i momentem ich przekazania Spółce.

W przypadku współpracy z pierwszym z Operatorów (dalej: Operator 1) Operator 1 pobiera środki pieniężne z konta klienta po złożeniu przez niego zamówienia i przechowuje je na swoim koncie do momentu wypłaty Spółce. Aktualnie wypłaty są dokonywane na rzecz Spółki przez Operatora 1 co drugi dzień z wyłączeniem weekendów. Operator 1 przekazuje Spółce wszystkie środki pobrane od klientów od momentu dokonania ostatniej wypłaty bez względu na to, czy Spółka dokonała już dostawy. Sporadycznie płatności są realizowane przez klientów bezpośrednio na bieżący rachunek bankowy Spółki (np. w sytuacji, gdy z niewyjaśnionych przyczyn Operator 1 nie pobiera środków, a Spółka przyjmuje zlecenie do realizacji).

W przypadku, współpracy z drugim z operatorów (dalej: Operator 2), Operator 2 po złożeniu przez klienta zamówienia blokuje środki pieniężne na jego rachunku bankowym. Następnie po dokonaniu dostawy przez Spółkę i pobraniu środków z rachunku bankowego klienta, Operator 2 przekazuje je Spółce na jej rachunek bankowy w terminie 3 dni.

W efekcie przyjętego rozwiązania zdarzyć się mogą sytuacje, iż w ramach danej płatności od Operatora 1, która obejmuje kilka tysięcy płatności od klientów, Spółka otrzyma zapłatę za dostawy, które będzie realizowała dopiero dnia następnego (i tych przypadków dotyczy wątpliwość Spółki). Jednocześnie, co już zostało po części wskazane powyżej, podkreślić należy, że klienci będą dokonywać wpłaty na poczet wybranych towarów powiększonej o nadwyżkę, która ma zabezpieczać ewentualne różnice w transakcji (np. gdy klient zamówił określony towar, który nie jest dostępny, w związku z czym Kurier wybiera z oferty sklepu droższy/tańszy zamiennik towaru). Zatem ostateczna ilość i rodzaj oraz wartość towarów, które zostaną dostarczone klientowi jest znana Spółce dopiero w momencie zakupu przez S. w sklepie. Na moment otrzymania środków od Operatora 1 (w sytuacji, gdy Spółka otrzymuje je przed realizacją dostawy na rzecz klienta) nie jest jeszcze pewne, że towary, które wybrał klient zostaną mu faktycznie dostarczone i czy zakres faktycznie dostarczonych towarów nie będzie różnił się od tego, co klient wybrał w Serwisie.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że na podstawie posiadanej dokumentacji jest w stanie ustalić, jakiej transakcji dotyczy otrzymana wpłata.

Zakup towarów przez Spółkę

Model działalności, w jakim działać będzie Spółka, będzie polegał na tym, że to Spółka będzie dokonywała zakupów towarów (wybranych przez klienta) w określonym sklepie (poprzez S.). Po dokonaniu zakupów Spółka będzie dokonywała odsprzedaży tych towarów klientowi. Spółka nie posiada i nie będzie posiadała magazynu do przechowywania towarów. Zakupy towarów wybranych przez klienta będą dokonywane na bieżąco, pod konkretne zamówienie. Złożenie zamówienia przez klienta będzie równoznaczne z żądaniem wystawienia przez niego faktury (paragon nie będzie wydawany klientowi), co będzie przewidywał regulamin sklepu E.

Z częścią sklepów (sieci sklepów) Spółka zawrze ramowe umowy handlowe, które określą warunki współpracy - dalej ta kategoria kontrahentów będzie nazywana Partnerami. Natomiast z częścią sklepów, w których dokonywane będą zakupy, Spółka nie będzie miała zawartych umów. Sklepy, będące Partnerami, będą udzielały Spółce rabatów w związku z wartością zakupów dokonanych przez Spółkę u danego Partnera. Sklepy nie będące Partnerami nie udzielą takich rabatów. W przypadku oferty Partnerów cena produktu oferowana w Serwisie do dokonywania zakupów będzie co do zasady identyczna, jak cena produktu oferowana przez Partnera Spółce. Sprzedając towary zakupione od Partnerów Spółka bazuje na cennikach przekazywanych przez Partnerów. Możliwe są jednak sytuacje, w których cena sprzedaży towarów stosowana przez Spółkę i sklep (Partnera) będzie się różnić, np. z uwagi na krótkotrwałą promocję stosowaną w sklepie stacjonarnym, która nie będzie uwzględniona w cenniku. W takich przypadkach klient opłaca zamówienie według cen obowiązujących w Serwisie w trakcie składania zamówienia, natomiast Spółka oraz Partnerzy rozliczają się za ewentualne różnice (w przypadku, gdy Spółka faktycznie zakupi towary po cenie niższej, wówczas różnicę pomiędzy ceną widniejącą w Serwisie a ceną faktycznie zapłaconą zwraca Partnerowi, natomiast w sytuacji, gdy zakupi towar po cenie wyższej, wówczas Partner zwraca Spółce różnicę pomiędzy ceną zakupu a ceną widniejącą w Serwisie).

W przyszłości może zostać również wprowadzony model współpracy z Partnerami, w ramach którego Spółka będzie doliczała marżę do ceny sprzedawanych towarów, jednak w związku z tym uzyskiwane przez nią od Partnerów rabaty będą określane w niższych wartościach procentowych.

W przypadku oferty sklepów niebędących Partnerami Spółka będzie stosowała narzut, zwiększając swoją cenę produktu w stosunku do ceny oferowanej jej przez dostawcę

(nie-Partnera).

Dokumentowanie transakcji sprzedaży na rzecz klienta

Spółka będzie dokonywała na rzecz klientów dostaw różnego rodzaju towarów, głównie szybko rotujących. Spółka planuje wystawiać faktury w formie elektronicznej dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz każdego klienta. Złożenie zamówienia przez klienta będzie równoznaczne z żądaniem wystawienia przez niego faktury, co będzie przewidywał regulamin sklepu E. (paragon nie będzie wydawany klientowi).

Faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz klienta będzie zawierała wszystkie wymagane przepisami Ustawy VAT elementy, przy czym Spółka zamierza na fakturze dokumentującej sprzedaż na rzecz klienta wskazywać jedynie określone grupy towarów z podziałem na określone stawki podatku, natomiast szczegółowa specyfikacja zakupionych przez klienta towarów będzie znajdowała się w załączniku do faktury. Spółka na fakturze będzie zatem wskazywała np.:

Ponadto na fakturze wystawionej przez Spółkę zawarte będą informacje dotyczące rabatów i opłat za dostawę.

Spółka wskazuje, że w przypadku wprowadzenia przez ustawodawcę nowych stawek VAT, treść faktury Spółki zostanie odpowiednio zmodyfikowana.

Natomiast w załączniku do faktury określone zostaną szczegółowe dane dotyczące ilości sprzedawanego towaru, w tym:

Sposób przechowywania faktur zakupowych

W związku z nabyciem towarów w imieniu własnym i na własną rzecz Spółka będzie otrzymywała faktury zakupowe (w tym faktury uproszczone). Obieg dokumentów zakupowych będzie zorganizowany w następujący sposób:

Faktura (w tym faktura uproszczona) zostanie odebrana przez S. wraz z zakupami. Następnie S. wykona zdjęcie i za pomocą aplikacji przekaże je na serwer Spółki. W celu obsługi otrzymanych faktur zakupowych Spółka nabędzie specjalne oprogramowanie, którego zadaniem będzie odczytywanie określonych danych z wprowadzonego dokumentu (skanu/zdjęcia wykonanego przez S.). System będzie zatem dokonywał automatycznego odczytu danych zawartych na fakturach, takich jak: NIP dostawcy i nabywcy, wartość zakupów netto, kwota VAT oraz wartość zakupów brutto, (w przypadku braku kwoty netto na fakturze system obliczy kwotę netto jako różnica pomiędzy kwotą brutto a VAT). Ponadto system do odczytu danych z faktur (w tym faktur uproszczonych) będzie dokonywał wstępnej weryfikacji dokumentu - mianowicie system ten będzie sygnalizował nieczytelność dokumentu zakupowego (brak możliwości odczytania danych z faktury, w tym z faktury uproszczonej) czy też brak numeru NIP kontrahenta. W takim przypadku system będzie generował odpowiedni komunikat. Na jego podstawie, pracownik Spółki będzie dokonywał dodatkowej weryfikacji takiego dokumentu źródłowego, kontrahenta i transakcji, co do której system wskazał nieprawidłowość. Dodatkowo, poza wyżej wskazanym systemem automatycznego odczytywania i zapisywania danych z dokumentów zakupowych, część otrzymanych faktur (wg szacunku Spółki będzie to ok. 10%), które nie zostały zakwestionowane przez system, będzie także weryfikowana przez pracowników Spółki pod kątem ich poprawności i prawidłowości.

Spółka będzie archiwizowała zdjęcie faktury przesłane przez S. w formie elektronicznej. Spółka określi wewnętrzną procedurę postępowania z takimi dokumentami, z której będzie wynikało w szczególności gdzie takie zdjęcie ma zostać zarchiwizowane, w jaki sposób (w jakim formacie i w jakim podziale). W przekazanym przez S. pliku nie będzie możliwe dokonywanie jakichkolwiek zmian. Spółka planuje, że nie będzie otrzymywała i przechowywała faktur w wersji papierowej (oryginał dokumentu zakupowego zostanie zniszczony przez S. po upływie 30 dni od jego wystawienia).

W uzupełnieniu z 31 października 2021 r. wyjaśnili Państwo, że:

Czy przedmiotem dostawy będą towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 z późn. zm.)?

Odpowiedź:

Co do zasady przedmiotem dostawy nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 z późn. zm.). Możliwe są jednak sporadyczne transakcje, w których również te towary będą przedmiotem transakcji (Spółka nie może wykluczyć, że pomimo tego iż teraz nie planuje dokonywać dostaw wskazanych towarów, to w przyszłości nie ulegnie to zmianie). Spółka zwraca jednak uwagę, że wniosek Spółki nie dotyczy dostaw towarów wskazanych w zał. nr 4 do wskazanego rozporządzenia.

Czy dostawa towarów do klientów będzie następowała w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi)?

Odpowiedź:

W opisie zdarzenia przyszłego Spółka w sposób szczegółowy wskazała, na jakich zasadach dostarczane będą towary oraz zasady współpracy i rolę S., za pośrednictwem którego realizowane będą dostawy. Następnie Spółka zadała pytanie, czy w przedstawionej sytuacji dostawy realizowane przez Spółkę będą mogły korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Spółka jest zdania (i to jest jej stanowisko, które powinno zostać ocenione przez Organ wydający interpretację), że dokonywane przez nią dostawy należy traktować jako dostawy towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Spółka oczekuje od Organu podatkowego potwierdzenia tego stanowiska.

W związku z powyższym to właśnie rolą organu podatkowego jest rozstrzygnięcie, czy realizacja dostawy towarów przez S. spełnia przesłanki do uznania jej za dostawę w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Kierując niniejsze pytanie Organ podatkowy nie wskazał, jak należy rozumieć sprzedaż wysyłkową (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Tymczasem właśnie ta kwestia jest przedmiotem wątpliwości Spółki i tym samym powinna zostać rozstrzygnięta przez organ podatkowy w drodze interpretacji. Gdyby bowiem Spółka nie miała wątpliwości, czy sposób w jaki planuje dostarczać klientom towary spełnia przesłanki do uznania go za dostawy w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), wówczas nie kierowałaby do organu podatkowego wniosku o wydanie interpretacji w tym zakresie.

Spółka zwraca również uwagę, że także w wyrokach sądów administracyjnych wskazuje się, że:

"Biorąc pod uwagę charakter i zadania interpretacji podatkowej trudno uznać stanowisko organu podatkowego za prawidłowe, ponieważ prowadziłoby ono do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowych, jeśli sam wnioskodawca ma udzielić odpowiedzi na zadane przez siebie organowi pytanie. Stwierdzenie przez organ, że wnioskodawca wymijająco udzielił odpowiedzi na pytania zadane w związku z wystosowanym wezwaniem o uzupełnienie opisu stanu faktycznego nie znajduje pokrycia w aktach sprawy.

(...)

Zasadnie Sąd pierwszej instancji stwierdził, że ewentualne wezwanie do sprecyzowania wniosku nie mogło prowadzić do żądania, aby to sam wnioskodawca, przesądził rzeczoną kwestię, o którą wprost zapytał, lecz jedynie do sprecyzowania danych faktycznych dotyczących prowadzonej działalności, niezbędnych do ich oceny w kontekście definicji owej działalności. Następnie na gruncie obowiązujących przepisów należało ocenić ten rodzaj działalności, a pozostawienie wniosku bez rozpoznania dopuszczalne byłoby tylko w przypadku, jeśli wnioskodawca nie przedstawiłby wystarczających okoliczności faktycznych do oceny."

(wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21).

Spółka pragnie podkreślić, że choć powyższy wyrok dotyczy definiowania działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jednak wynikające z niego wnioski mają również zastosowanie do sytuacji, w której znalazła się Spółka. Wyrok ten jest również przejawem ukształtowanej już linii orzeczniczej w tym zakresie. Tym samym kwestia ta powinna zostać rozważona i wyjaśniona przez sam Organ. Podkreślić należy, że już od kilku lat sądy administracyjne korygują stanowisko organów wydających interpretacje, które próbują przerzucać na wnioskodawców ciężar oceny stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tak aby jedynie potwierdzić, że skoro wnioskodawca wyjaśnia sprawę w określony sposób, to przewidziane są wówczas określone skutki. Nie to jest bowiem istotą interpretacji, lecz rozstrzygnięcie wątpliwości podatników.

Czy będą Państwo otrzymywać w całości zapłatę za dokonaną dostawę towaru za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na Państwa rachunek bankowy lub na Państwa rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której są Państwo członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres)?

Odpowiedź:

Płatności za dostawy towarów, tak jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, będą przekazywane Spółce za pośrednictwem Operatorów (podmiotów pośredniczących w przekazywaniu płatności). Będą one jednak finalnie wpływały na rachunek bankowy Spółki.

Jednocześnie z prowadzonej przez Spółkę ewidencji oraz dokumentów potwierdzających zapłatę będzie wynikało, jakiej czynności dotyczyła zapłata i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy w tym jego adres).

Czy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za towary będzie jednoznacznie wynikać, jakiego konkretnego towaru dotyczyła zapłata i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres)?

Odpowiedź:

Jak wskazano wyżej, z prowadzonej przez Spółkę ewidencji i oraz dokumentów potwierdzających zapłatę będzie wynikało, jakiej czynności dotyczyła zapłata i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres). Oznacza to, że każdy zamówiony i dostarczony towar będzie zapłacony, przy czym potwierdzać to będzie przelew do danego zamówienia. Oczywistym jest, że skoro zamówienie dotyczy więcej niż jednego towaru, dowód zapłaty nie może potwierdzać zapłaty "konkretnego" towaru lecz wszystkich zamówionych towarów, za które dokonano zapłaty.

Czy nabywane przez Państwa towary od różnych sieci sklepów będą związane tylko z czynnościami opodatkowanymi?

Odpowiedź:

Tak, nabywane przez Spółkę towary od różnych sieci sklepów będą związane tylko z czynnościami opodatkowanymi.

Czy faktura wystawiona na rzecz danego klienta wraz z załącznikiem będzie zawierała wszystkie informacje, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.)?

Odpowiedź:

Wystawiona faktura wraz z załącznikiem będzie zawierała wszystkie informacje, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), w takim zakresie, w jakim jest to wymagane (nie wszystkie elementy wskazane w tej regulacji powinny się znaleźć na fakturach wystawianych przez Spółkę np. Spółka nie ma obowiązku umieszczania adnotacji "odwrotne obciążenie" w przypadku gdy nie dokonuje dostaw określonego rodzaju towarów, tymczasem jest to również element wynikający z regulacji wskazanej przez Organ podatkowy).

Czy faktury przesłane przez S. w formie zdjęcia będą potwierdzały: - autentyczność pochodzenia faktury - rozumiane jako pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów albo wystawcy faktury;

Odpowiedź:

Nawiązując współpracę ze Spółką, S. będzie zobowiązany do zainstalowania specjalnej aplikacji. Aplikacja ta będzie służyła do wykonywania zdjęć faktur i ich przesyłania do Systemu Spółki. Aplikacja udostępniona S. służy tylko do wykonywania wskazanych wcześniej czynności - w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie mają oni uprawnień do dokonywania jakichkolwiek zmian w dokumentach otrzymywanych od sklepu i przesyłanych do Spółki.

Przesłane przez S. zdjęcie faktury będzie trafiało do Systemu Spółki, który będzie przeprowadzał wstępną weryfikację otrzymanych od S. dokumentów zarówno pod kątem zgodności danych dostawcy, jak i czytelności samego dokumentu. Powiązanie danych transakcyjnych z faktury z zamówieniem będzie możliwe dzięki temu, że zdjęcie faktury przesyłane do Systemu zawiera w nazwie pliku numer zamówienia. System będzie w stanie wychwycić i zaalarmować o niektórych błędach, np.: data faktury nie jest bieżąca (faktury będą spływać do Systemu na bieżąco, wszystkie będą z danego dnia, więc jeśli data będzie nagle inna, to system będzie o tym informował Spółkę), dostawca jest inny niż zdefiniowany (np. jeśli to będzie faktura od dostawcy, z którym Spółka nie współpracuje, to system nie rozpozna tego dostawcy i poinformuje o tym Spółkę), NIP nabywcy jest inny niż Spółki. Dodatkowo, poszczególne faktury wybiórczo będą również weryfikowane przez księgowych Spółki.

Spółka podkreśla jednak, raz jeszcze, że w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie udziela im żadnych możliwości ingerowania w treść dokumentu. Sama aplikacja oraz System również nie dają możliwości ingerowania w treść przesyłanych dokumentów.

W ocenie Spółki, przyjęcie takiego schematu działania prowadzi do wniosku, że przesłane zdjęcia faktury będą potwierdzały autentyczność ich pochodzenia rozumianą jako pewność co do tożsamości podmiotu dokonującego dostawy towarów i wystawcy faktury. Spółka podkreśla jednak, że w jej ocenie kwestia spełnienia warunku autentyczności pochodzenia powinna zostać oceniona przez organ podatkowy w drodze interpretacji na podstawie informacji o procesach przesyłania dokumentów przedstawionych przez Spółkę. Zdaniem Spółki, odpowiedź na pytanie zadane przez organ podatkowy jest kluczowa dla zajęcia stanowiska w sprawie i tym samym organ podatkowy nie powinien kierować tego rodzaju zapytań wobec Spółki. Działając w ten sposób organ podatkowy przerzuca ciężar oceny stanu faktycznego na wnioskodawców, co zdaniem Spółki nie powinno mieć miejsca (takie stanowisko potwierdzają również sądy administracyjne).

- integralność treści faktury - rozumiane jako pewność danych, które powinna zawierać faktura;

Odpowiedź

Nawiązując współpracę ze Spółką, S. będzie zobowiązany do zainstalowania specjalnej aplikacji. Aplikacja ta będzie służyła do wykonywania zdjęć faktur i ich przesyłania do Systemu Spółki. Aplikacja udostępniona S. służy tylko do wykonywania wskazanych wcześniej czynności - w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie mają oni uprawnień do dokonywania jakichkolwiek zmian w dokumentach otrzymywanych od sklepu i przesyłanych do Spółki.

Przesłane przez S. zdjęcie faktury będzie trafiało do Systemu Spółki, który będzie przeprowadzał wstępną weryfikację otrzymanych od S. dokumentów zarówno pod kątem zgodności danych dostawcy, jak i czytelności samego dokumentu. Powiązanie danych transakcyjnych z faktury z zamówieniem będzie możliwe dzięki temu, że zdjęcie faktury przesyłane do Systemu zawiera w nazwie pliku numer zamówienia. System będzie w stanie wychwycić i zaalarmować o niektórych błędach, np.: data faktury nie jest bieżąca (faktury będą spływać do Systemu na bieżąco, wszystkie będą z danego dnia, więc jeśli data będzie nagle inna, to system będzie o tym informował Spółkę), dostawca jest inny niż zdefiniowany (np. jeśli to będzie faktura od dostawcy, z którym Spółka nie współpracuje, to system nie rozpozna tego dostawcy i poinformuje o tym Spółkę), NIP nabywcy jest inny niż Spółki. Dodatkowo, poszczególne faktury wybiórczo będą również weryfikowane przez księgowych Spółki.

W ocenie Spółki w przedstawionym przez nią zdarzeniu przyszłym zachowana jest również integralność treści faktury w takim znaczeniu, że od momentu wykonania zdjęcie przez S., jego umieszczenia w aplikacji oraz przesłania zdjęcia do systemu Spółki, nie będzie możliwości dokonywania zmian w przesłanej fakturze. Obraz faktury nie będzie zatem mógł być modyfikowany, co zapewnia, zdaniem Spółki, jej integralność. Ponadto, zdaniem Spółki, również w tym przypadku ocena spełnienia kryterium integralności treści faktury również powinna zostać dokonana przez organ podatkowy (a nie przez Spółkę).

- czy system kontroli i przechowywania faktur, jaki mają Państwo zamiar wprowadzić, celem weryfikacji otrzymanych faktur VAT w formie zdjęcia, będzie gwarantował autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur.

Odpowiedź

Spółka w odpowiedzi na dwa powyższe pytania w sposób wyczerpujący przedstawiła sposób i procesy przesyłania dokumentów i mechanizmy kontrolne, tzn:

Nawiązując współpracę ze Spółką, S. będzie zobowiązany do zainstalowania specjalnej aplikacji. Aplikacja ta będzie służyła do wykonywania zdjęć faktur i ich przesyłania do Systemu Spółki. Aplikacja udostępniona S. służy tylko do wykonywania wskazanych wcześniej czynności - w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie mają oni uprawnień do dokonywania jakichkolwiek zmian w dokumentach otrzymywanych od sklepu i przesyłanych do Spółki.

Przesłane przez S. zdjęcie faktury będzie trafiało do Systemu Spółki, który będzie przeprowadzał wstępną weryfikację otrzymanych od S. dokumentów zarówno pod kątem zgodności danych dostawcy, jak i czytelności samego dokumentu. Powiązanie danych transakcyjnych z faktury z zamówieniem będzie możliwe dzięki temu, że zdjęcie faktury przesyłane do Systemu zawiera w nazwie pliku numer zamówienia. System będzie w stanie wychwycić i zaalarmować o niektórych błędach, np.: data faktury nie jest bieżąca (faktury będą spływać do Systemu na bieżąco, wszystkie będą z danego dnia, więc jeśli data będzie nagle inna, to system będzie o tym informował Spółkę), dostawca jest inny niż zdefiniowany (np. jeśli to będzie faktura od dostawcy, z którym Spółka nie współpracuje, to system nie rozpozna tego dostawcy i poinformuje o tym Spółkę), NIP nabywcy jest inny niż Spółki. Dodatkowo, poszczególne faktury wybiórczo będą również weryfikowane przez księgowych Spółki.

Spółka podkreśla jednak, raz jeszcze, że w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie udziela im żadnych możliwości ingerowania w treść dokumentu. Sama aplikacje oraz System również nie dają możliwości ingerowania w treść przesyłanych dokumentów. Spółka wprowadza również opisane powyżej mechanizmy kontrolne (realizowane zarówno przez sam System, jak i przez pracowników Spółki).

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, system kontroli i przechowywania faktur, jaki Spółka ma zamiar wprowadzić, celem weryfikacji otrzymanych faktur VAT w formie zdjęcia, będzie gwarantował autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur. Niemniej jednak, zdaniem Spółki, ocena tej kwestii powinna zostać dokonana przez organ podatkowy.

- czy w każdym momencie możliwy będzie dostęp do zapisu księgowego dotyczącego danej faktury, jak również możliwość obejrzenia faktury (zdjęcia) oraz (gdy to potrzebne) jej wydrukowanie.

Odpowiedź

Tak - czy na żądanie uprawnionego organu administracji skarbowej, zapewnią Państwo dostęp do przechowywanych w formie elektronicznej faktur, a także umożliwią ich pobór.

Odpowiedź

Tak

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku)

1) Czy przedstawione przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. czy w przedstawionym modelu należy uznać, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz towarów, a następnie dokonuje ich odpłatnej dostawy na rzecz klienta (transakcje realizowane przez Spółkę nie stanowią świadczenia usług)?

2) Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych przekazanych przez S. i przechowywanych w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego w związku z tym, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz?

3) Czy Spółka jest uprawniona do wykazywania na fakturze określonych grup towarów (przyjętych według własnego podziału), z jednoczesnym załączeniem do faktury załącznika zawierającego szczegółową listę sprzedawanych towarów według opisu zdarzenia przyszłego?

4) Czy Spółka jest zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy wykorzystaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy towary są dostarczane do odbiorcy przez S.?

5) Czy w sytuacji uznania, że Spółka ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej (na podstawie pytania 4) i Spółka będzie dokumentowała wszystkie transakcje fakturami, to Spółka nie będzie zobowiązana do wydawania paragonów klientom, lecz powinna je załączyć do wystawionej faktury i pozostawić w dokumentacji?

6) Czy przedpłaty dokonywane za pośrednictwem Operatora 1 stanowią dla Spółki zaliczki skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy VAT?

Państwa stanowisko w zakresie podatku towarów i usług

1) Zdaniem Spółki, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz towarów, a następnie dokonuje ich odpłatnej dostawy na rzecz klienta (transakcje realizowane przez Spółkę nie stanowią świadczenia usług).

2) Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych przekazanych przez S. i przechowywanych w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego w związku z tym, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz.

3) Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do wykazywania na fakturze określonych grup towarów (przyjętych według własnego podziału), z jednoczesnym załączeniem do faktury załącznika zawierającego szczegółową listę sprzedawanych towarów według opisu zdarzenia przyszłego.

4) Zdaniem Spółki, nie jest ona zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy wykorzystaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy towary są dostarczane do odbiorcy przez S.

5) Zdaniem Spółki, w sytuacji uznania, że Spółka ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej (na podstawie pytania 4 - z czym Spółka jednak się nie zgadza, gdyż jej zdaniem w analizowanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajduje zwolnienie z obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej), ale Spółka będzie dokumentowała wszystkie transakcje fakturami, to Spółka nie będzie zobowiązana do wydawania paragonów klientom, lecz powinna je załączyć do wystawionej faktury i pozostawić w swojej dokumentacji.

6) Zdaniem Spółki, przedpłaty dokonywane za pośrednictwem Operatora 1, które wpłynęły do Spółki przed dostawą, nie stanowią dla Spółki zaliczki skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy VAT.

Ad. 1)

Kluczową kwestią dla oceny charakteru dostaw realizowanych przez Spółkę jest definicja dostawy towarów wprowadzona na gruncie Ustawy VAT, wyrażona w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT. Zgodnie ze zdaniem wstępnym tej regulacji zasadą jest, że za dostawę towarów stanowiącą czynność opodatkowaną podatkiem VAT uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie Ustawa VAT nie definiuje pojęcia "przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel". W doktrynie przyjmuje się, że: "Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretacja powyższego zwrotu sprawia wiele trudności. Mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin "własność ekonomiczna" - tak w orzeczeniu z 8 lutego 1990 r. (C-320/88, Staatssecretaris van Financiёn v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV)." (tak: A Bartosiewicz (w:) VAT. Komentarz, wyd. XVI, Warszawa 2022, art. 7).

W związku z powyższym, kluczowe dla uznania, że Spółka realizuje na rzecz klienta dostawę towarów, które sama wcześniej nabywa od dostawcy, są warunki, na jakich strony dokonują tych transakcji. W ocenie Spółki istotne znaczenie dla podatkowej oceny i kwalifikacji realizowanych przez Spółkę transakcji ma interpretacja ogólna wydana dnia 15 lutego 2021 r. "przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki regionalnej nr: PT9 8101.3.2020 w sprawie prawidłowego kwalifikowania dla celów podatku od towarów i usług transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych, realizowanych w modelu trójstronnym jako dostawy towarów albo świadczenia usług. Interpretacja ta dotyczy co prawda kart paliwowych, jednak zagadnienie podatkowe w niej rozstrzygnięte ma szerszy charakter, bo odnosi się do sytuacji, w których trzy podmioty uczestniczą w dostawie towarów i rozstrzyga, w jakich przypadkach można uznać, że podmiot pośredniczący faktycznie nabywa i dokonuje dostawy towarów.

Sytuacja Spółki jest w pewnym zakresie podobna do roli podmiotu emitującego kartę paliwową, tj. podmiotu pośredniczącego w obrocie paliwem - Spółka nabywa towary od swoich dostawców, a następnie odsprzedaje je swoim klientom. Z jednej strony Spółka występuje zatem jako nabywca, z drugiej jako dostawca towarów

W interpretacji ogólnej Minister Finansów wskazuje, że transakcja sprzedaży paliwa powinna zostać uznana za dokonaną bezpośrednio pomiędzy prowadzącym stację paliw a odbiorcą (tzn. z pominięciem pośrednika, którego należałoby uznawać w takim przypadku za usługodawcę, a nie dostawcę paliwa) w przypadku kumulatywnego spełnienia poniższych przesłanek:

W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że w jej sytuacji żaden z wyżej wskazanych warunków nie będzie spełniony, a zatem czynności wykonywane przez Spółkę należy zakwalifikować jako dostawę towarów na rzecz klientów.

Przede wszystkim, odnosząc się do punktu 1 wskazanego powyżej: jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, to Spółka będzie stroną umów sprzedaży towarów zawieranych z dostawcami. W efekcie to Spółka będzie nabywała towary od dostawców i dostarczała je klientom - klient w żadnym momencie nie będzie stroną transakcji ze sklepem - nie będzie się z nim kontaktował ani odbierał w nim towaru, nigdy nie będzie stroną stosunku prawnego jaki generuje umowa sprzedaży. Klient nie nabywa zatem towarów bezpośrednio od ich dostawcy (czyli sklepu). To Spółka, na podstawie umów ramowych oraz czynności faktycznych (m in. realizacja zakupów przez S., dostarczenie zakupów przez S., rozliczenie pomiędzy Spółką a sklepem na podstawie przyjętych ustaleń) będzie zatem stroną umowy zakupu towarów od sklepu. Spółka będzie także dostawcą towarów w odniesieniu do dostawy realizowanej na rzecz klienta. Nie jest zatem w odniesieniu do relacji, które będą występowały w planowanym modelu słuszne stwierdzenie, że nabywanie towaru przez klienta korzystającego z Serwisu będzie miało miejsce bezpośrednio od dostawcy, czyli od konkretnego sklepu. Nie jest zatem spełniony pierwszy z ww. warunków.

Ponadto, to Spółka będzie decydowała o tym, z którymi podmiotami Spółka będzie nawiązywała współpracę (i tym samym od których sklepów będzie nabywała towary) i towary których sklepów będą się znajdowały w Serwisie, z którego będzie mógł korzystać klient.

Odnosząc się do punktu 2 - zdaniem Spółki przesłanki wskazane w tym punkcie także nie będą spełnione w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Minister Finansów w interpretacji ogólnej wskazuje, że nie można mówić o dostawie towarów między podmiotami w łańcuchu dostawców wówczas, gdy to odbiorca wyłącznie decyduje w szczególności o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru. Tymczasem w modelu, który Spółka zamierza implementować w praktyce to Spółka decyduje m.in. o wyborze miejsca nabycia towaru. Pomimo bowiem tego, że klient korzystając z Serwisu wskazuje, którymi towarami jakiego sklepu (sieci sklepów) jest zainteresowany, to nie klient decyduje, w którym miejscu i kiedy dokładnie zakupiony zostanie towar. Przykładowo bowiem jeżeli klient wybierze towary ze sklepu należącego do sieci XYZ, a w danym mieście znajdują się 3 sklepy tej sieci, wówczas to nie klient ale Spółka decyduje, w którym sklepie (czyli w którym miejscu) zostanie zrealizowany zakup. Klient nie ma również wpływu na dokładny czas realizacji zakupów - składając zamówienie poprzez Serwis nie wskazuje bowiem kiedy Spółka dokonać ma zakupów (ewentualnie określa, kiedy zakupy mają zostać jemu dostarczone). Jak wynika z planowanego modelu i co zostało przedstawione dokładnie w opisie zdarzenia przyszłego - to klient określa listę towarów, które chce nabyć, jednak w praktyce to nie klient wybiera towar z półki, co skutkuje tym, że klient nie ma całkowitego wpływu np. na jakość nabywanych towarów czy ich rodzaj (w sytuacji braku towaru wybranego przez klienta w Serwisie, S. może wybrać zamiennik, który nie będzie spełniał oczekiwań klienta). Oczywiście Spółka dąży do tego, aby towary nabywane i odsprzedawane klientowi były jak najwyższej jakości, jednak w praktyce może okazać się, że klient z tej jakości nie będzie zadowolony i złoży reklamację, a Spółka zobowiązana będzie zwrócić mu pieniądze. Ponadto, jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, ryzyka związane z towarem przechodzą na klienta w momencie dostarczenie mu towarów. Zatem skoro właścicielem towarów do samego końca jest Spółka, to teoretycznie może nie dostarczyć ich klientowi, tylko zdecydować o innym przeznaczeniu (czyli to Spółka a nie klient decyduje o ostatecznym wykorzystaniu towaru).

Powyższe wskazuje zatem, że nie jest tak, że to wyłącznie klient czyli ostateczny odbiorca w łańcuchu dostaw decyduje o wszystkich elementach istotnych dla transakcji - ww. analiza wskazuje bowiem wyraźnie, że to Spółka decyduje o ww. parametrach. Tym samym przesłanka wskazana w punkcie 2 również nie jest spełniona.

Punkt 3 z interpretacji ogólnej odnosi się do ponoszenia przez odbiorcę (z wyłączeniem podmiotu pośredniczącego) całości kosztów związanych z nabyciem towaru. Jak zaprezentowano to w opisie zdarzenia przyszłego ww. przesłanka nie będzie spełniona. Spółka jako podmiot pośredniczący będzie ponosiła ciężar finansowy związany z zakupem towarów od sklepu. Zatem na tym etapie, to Spółka będzie finansowała ten zakup z własnych środków. Następnie Spółka będzie odsprzedawała zakupione towary klientowi i otrzymywała z tego tytułu wynagrodzenie. Mogą zdarzyć się sytuacje, że Spółka będzie częściowo uczestniczyła w kosztach zakupu towarów przez klienta, np. w sytuacji, gdy klient będzie niezadowolony z jakości czy rodzaju dostarczonych towarów, a Spółka - uznając jego reklamację - zwróci mu część kosztów. Wówczas Spółka będzie uczestniczyła w części kosztów. Tym samym w ocenie Spółki także warunek 3 wskazany w interpretacji ogólnej nie będzie spełniony w odniesieniu do planowanego modelu dostaw.

Czwarty z warunków, który w świetle interpretacji ogólnej powinien być spełniony, aby wykluczyć że w łańcuchu dochodzi do dostaw towarów jest ograniczenie się podmiotu pośredniczącego wyłącznie do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego i założeń modelu, który Spółka zamierza implementować, rola Spółki w analizowanych transakcjach będzie bardzo szeroka. Spółka ustalać będzie zasady realizacji transakcji ze swoimi dostawcami i odbiorcami. Spółka będzie wywierała bezpośredni wpływ na wynagrodzenia, jakie będzie uzyskiwała z tytułu odsprzedaży zakupionych towarów (w zależności od tego, czy transakcje będą realizowane z Partnerami czy też z podmiotami nie będącymi Partnerami, wynagrodzenie Spółki będzie ustalane w nieco inny sposób). W przypadku Partnerów Spółka będzie negocjowała wartość przysługujących jej rabatów, a towary będą odsprzedawane po cenie z cennika danego sklepu. W przypadku relacji z podmiotami nie będącymi Partnerami, Spółka będzie nabywała towary po cenie z cennika sklepu, a sprzedając towar klientowi będzie doliczała marżę (jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, możliwy jest również model hybrydowy - stanowiący połączenie dwóch ww. modeli ustalania cen zakupu i odsprzedaży). Niezależnie jednak od modelu Spółka będzie wywierała wpływ zarówno na stronę kosztową, jak i przychodową realizowanych transakcji zakupowych. Ponadto to Spółka będzie określała zasady dokonywania sprzedaży na rzecz klienta i warunki jej realizacji. To Spółka określi bowiem zasady nabywania i dostarczania towarów przy wykorzystaniu Serwisu, które znajdą odzwierciedlenie w obowiązującym w Spółce regulaminie. Zawierając transakcję ze Spółką klient będzie zatem akceptował warunki regulaminu ustanowionego przez Spółkę. Zatem to Spółka jest podmiotem, który pełni kluczową rolę w ustalaniu warunków współpracy zarówno pomiędzy dostawcami (sklepami) i Spółką, jak i pomiędzy Spółką i jej klientami. Spółka występuje również w roli podmiotu, który bierze na siebie ryzyko i ponosi odpowiedzialność za towar od momentu jego nabycia (odbioru w sklepie) do momentu jego dostarczenia do klienta. Spółka będzie również podmiotem, w stosunku do którego klienci będą kierowali potencjalne roszczenia związane np. z wadami towarów, Spółka będzie rozpatrywała potencjale reklamacje oraz ponosiła ewentualne koszty związane z ich uwzględnieniem. Okoliczność ta również potwierdza, że Spółka dokonuje dostawy towarów. Spółka będzie również miała możliwość, z której będzie korzystać, udzielania klientom różnego rodzaju rabatów, przekazywania gratisowych jednostek towarów. Tym samym będzie samodzielnie również wpływała na cenę, którą ostatecznie za towary zapłaci klient.

Ponadto należy również zwrócić uwagę, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji ogólnej nabywcy towarów nabywali je bezpośrednio u dostawcy. Tymczasem w przypadku Spółki taka sytuacja nigdy nie będzie miała miejsca - stroną transakcji z klientem zawsze będzie Spółka (nie sklep), która jednocześnie będzie się zajmowała całą formalną obsługą transakcji. Jednocześnie dla klienta głównym i zasadniczym celem nawiązania współpracy ze Spółką jest dokonanie zakupu określonego towaru. W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że czynności realizowane przez Spółkę na rzecz klientów należy uznać za dostawy towarów, a nie świadczenie usługi.

Powyższa analiza zdaniem Spółki dobitnie wskazuje, że w analizowanym przypadku i w modelu, który Spółka zamierza implementować dochodzi w istocie do dostawy towarów pomiędzy sklepem a Spółką i następnie między Spółką a klientem. Spółka w planowanym modelu będzie podmiotem, który za pośrednictwem Serwisu organizuje transakcje sprzedaży na rzecz klientów. Rola Spółki nie będzie sprowadzać się do świadczenia usług polegających na realizacji zakupów na zlecenie. Spółka bowiem będzie podejmowała ustalenia i realizowała czynności, które charakterystyczne będą dla modelu towarowego (obrotu towarem).

Ad. 2)

Kwestię przechowywania faktur przez podatników podatku VAT reguluje art. 112a Ustawy VAT, zgodnie z którym:

1. Podatnicy przechowują:

- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

4. Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Natomiast do kwestii odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur odnosi się m.in. art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT.

Zgodnie z nimi, zasadą jest, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami wskazanymi w tym przepisie). Jednocześnie moment, w którym prawo do odliczenia przysługuje został uzależniony od posiadania faktury. W ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT postanowiono bowiem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Spółka będzie dokonywała zakupu towarów we własnym imieniu i na własną rzecz w określonej sieci sklepów (zakupy będą dokonywane zgodnie z zamówieniem klienta w Serwisie), a realizacja zakupów przez S. nie stanowi przeszkody w uznaniu, że zakupy realizowane są przez Spółkę. Otrzymane przez S. dokumenty zakupowe będą potwierdzały zakup towarów przez Spółkę. Zatem sposób postępowania S. z dokumentami zakupowymi przedstawiony w stanie faktycznym zdarzenia przyszłego będzie uprawniał Spółkę do odliczenia podatku VAT wynikającego z tych dokumentów.

W ocenie Spółki, na gruncie obowiązujących przepisów, dopuszczalne jest przechowywanie otrzymywanych faktur zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej, bez obowiązku równoległej archiwizacji ich papierowych oryginałów. Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie wskazują jednej prawnie dopuszczalnej formy przechowywania wskazanych dokumentów (faktur zakupowych). W szczególności nie uzależniają sposobu ich archiwizacji od formy, w której podatnik otrzymuje oryginał dokumentu. Przede wszystkim jednak przepisy te nie formułują zakazu ich przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej.

Zdaniem Spółki, powyższe wnioski wynikają z treści wskazanego powyżej art. 112a Ustawy VAT, który poświęcony został zagadnieniu przechowywania dokumentów (w tym również faktur zakupowych). Przepisy te zobowiązują podatników do przechowywania wszystkich dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazują miejsce oraz sposób przechowywania faktur (wystawianych i otrzymywanych). Co istotne, z treści wskazanych przepisów wynika wprost, że dopuszcza się przechowywanie faktur w formie elektronicznej, w tym poza terytorium kraju w sposób umożliwiający organowi podatkowemu, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 2 i 3 Ustawy VAT). Z przepisów tych wynika dalej, iż podatnicy są zobowiązani zapewnić organowi podatkowemu, na jego żądanie, bezzwłoczny dostęp do faktur, w tym dla faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 Ustawy VAT).

Z przepisów Ustawy VAT wynika wobec powyższego wprost, że ustawodawca dopuszcza możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej. Nie uzależnia przy tym dopuszczalności tej formy przechowywania faktur od tego w jakim formacie sporządzone zostały oryginały tych dokumentów. Jednocześnie, z treści przepisów nie wynika także, aby przechowywanie w formie elektronicznej faktur wystawionych jako papierowe, miało następować równolegle z przechowywaniem ich w formie papierowego dokumentu. Z powyższego wynika, że obowiązujące regulacje w zakresie prawa podatkowego dopuszczają możliwość archiwizacji faktur zakupowych otrzymanych przez Spółkę w dowolny sposób, co do formy (formatu) ich przechowywania, a więc także w formie elektronicznej (jako zapis elektroniczny na elektronicznych nośnikach danych). Taka forma ich archiwizacji umożliwia znaczące zwiększenie efektywności realizowanych procesów gospodarczych.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że kwestie związane z archiwizacją faktur, w tym faktur elektronicznych, regulują również przepisy dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej jako: "Dyrektywa VAT"). W myśl art. 218 Dyrektywy VAT, państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w Rozdziale 3 ("Fakturowanie" art. 217- 240).

Zaś w myśl art. 244 Dyrektywy VAT, podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych (art. 245 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy VAT).

Co szczególnie istotne, zgodnie z art. 247 ust. 2 Dyrektywy VAT, aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233 Dyrektywy VAT, państwo członkowskie może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że polski ustawodawca na gruncie Ustawy VAT odstąpił jednak od tego opcjonalnego wymogu. Co za tym idzie, polski ustawodawca pozostawił w tym zakresie podatnikowi pewną dowolność - podatnik może każdorazowo wybierać pomiędzy papierową a elektroniczną archiwizacją faktur zakupowych.

Spółka wskazuje przy tym, iż słuszność prezentowanego stanowiska znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych (indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej), w szczególności: z dnia 23 maja 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.60.2017.2.JNa; z dnia 24 stycznia 2019 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.688.2018.3.AK; z dnia 12 maja 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.103.2018.11.BG; z dnia 7 lutego 2022 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.637.2021.2.MAZ.

Odnosząc się natomiast do możliwości prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych i zarchiwizowanych w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego Spółka zwraca uwagę, że warunki uprawniające podatników do skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostały określone w treści art. 86 Ustawy VAT. Zgodnie ze wskazanym przepisem, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT).

Ponadto, w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT, jeśli podatek naliczony wynika z faktury bądź dokumentu celnego, prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę bądź dokument celny. W świetle ww. przepisów, jednym z warunków uprawniających do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowi posiadanie przez niego faktury dokumentującej i potwierdzającej poniesienie danego wydatku.

Z przywołanych wyżej przepisów nie wynika jednak, aby ustawodawca wskazywał jedną, właściwą formę przechowywania tych faktur. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 86 ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określoną na fakturze przechowywanej w formie elektronicznej, w sposób opisany szczegółowo w opisie zdarzenia przyszłego - bez względu na to w jakiej formie sporządzony został oryginał tego dokumentu.

Z uwagi na powyższe Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych, które będą wystawione w formie papierowej, a które będą otrzymane i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej, zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku opisem zdarzenia przyszłego (i przy założeniu, że spełnione będą również inne wymogi wymienione w art. 86 Ustawy VAT oraz nie zajdą okoliczności wyłączające prawo do odliczenia podatku VAT, które zostały wskazane w art. 88 Ustawy VAT).

Ad. 3)

Ustawa VAT określa elementy, które obowiązkowo powinny znaleźć się na wystawianych fakturach. Katalog takich elementów został określony w art. 106e ust. 1 Ustawy VAT.

I tak, faktura powinna zawierać:

Analiza art. 106e ust. 1 prowadzi do wniosku, że wskazane powyżej elementy faktur wymienione w punktach 1-15 Ustawy VAT stanowią niejako katalog ogólny. Natomiast elementy wskazane w punktach kolejnych stanowią elementy właściwe dla określonego (szczególnego) rodzaju transakcji.

Spółka podkreśla, że powyższa regulacja w żaden sposób nie odnosi się do formy, struktury czy wzoru, jaki powinna mieć faktura - określa jedynie minimaln katalog elementów, które powinny się na niej znaleźć. Oznacza to, że za fakturę należy uznać każdy dokument, który będzie zawierał powyższe dane, bez względu na to, jaką będzie miał strukturę czy wzór. W związku z tym, w sytuacji, gdy Spółka umieści na fakturze towary według ustalonego przez siebie grupowania, opisanego w stanie faktycznym, a szczegółowa lista (specyfikacja) będzie załączona do tej faktury i będzie stanowiła jej integralną część, to wystawiony przez Spółkę dokument należy uznać za fakturę w rozumieniu Ustawy VAT, wystawioną zgodnie z przepisami tej Ustawy.

Także w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe można znaleźć stanowiska potwierdzające możliwość umieszczania danych właściwych dla faktur w załącznikach. Przykładowo w interpretacji z dnia 24 lipca 2020 r. (nr: 0114-KDIP4-2.4012.248.2020.2.MC) czytamy: "Podsumowując, opisany przez Spółkę sposób wystawiania zbiorczych faktur korygujących, zawierających wszystkie elementy, o których mowa w art. 106j ust. 2 Ustawy o VAT, polegający na tym, że informacje o wysokości udzielonego rabatu (kwocie netto rabatu) oraz kwotach zmniejszenia podatku należnego w odniesieniu do poszczególnych faktur pierwotnych, których dotyczy zbiorcza faktura korygująca, będą przez Spółkę umieszczane w załączniku do takiej faktury, a na fakturze wskazana zostanie informacja o tym załączniku, będzie zgodny z obowiązującymi przepisami Ustawy o VAT".

Ad. 4)

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższe oznacza, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, co do zasady są zobligowani do jej ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej. Niemniej jednak rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 z późn. zm.); (dalej: Rozporządzenie) wprowadzono szeroki katalog zwolnień z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenie, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Tym samym, dostawy towarów i świadczenie usług wskazane w ww. załączniku do Rozporządzenia podlegają zwolnieniu z obowiązku fiskalizacji. Przy czym, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 Rozporządzenia).

W poz. 36 załącznika do Rozporządzenia, jako czynność zwolnioną z obowiązku fiskalizacji wskazano dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Jak wynika z powyższego, warunkiem zastosowania zwolnienia z obowiązku rejestracji przy użyciu kasy fiskalnej jest łączne spełnienie niżej wskazanych warunków:

Ustawodawca nie zdefiniował w Rozporządzeniu pojęcia "dostawy towarów w systemie wysyłkowym". Odwołując się jednak do wytycznych wynikających z wykładni językowej, można wnioskować, że tego typu sprzedaż ma miejsce w przypadku, gdy klient zamawia towary (zwykle przez Internet) z obowiązkiem dostarczenia ich do miejsca, w którym dokona odbioru tych towarów. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego "wysyłka" to "wysłanie czegoś", "to, co się wysyła" (dostępny przez: www.sjp.pwn.pl). Wysyłać oznacza zaś m.in. "przekazać coś komuś za pośrednictwem poczty, urządzeń technicznych lub jakiejś osoby".

Od takiej formy dostaw towarów należy odróżnić sprzedaż realizowaną stacjonarnie, gdy towar znajduje się w punkcie sprzedaży (np. w placówce handlowej) w momencie zawarcia umowy i może być od razu wydany nabywcy. Zatem w przypadku gdy towar jest zamawiany w Serwisie, a następnie przemieszczany do punktu wskazanego przez klienta przez S., mamy do czynienia z dostawą towarów w systemie wysyłkowym, o której mowa w pkt 36 załącznika do Rozporządzenia. Dostawa w systemie wysyłkowym zgodnie z Rozporządzeniem jest realizowana zatem w każdym przypadku, gdy towary są dostarczane do wybranego przez Klienta miejsca dostarczenia towaru, a zatem także w sytuacji Spółki.

Odnosząc się do zatem do warunku 1, Spółka informuje, iż w każdym przypadku towary będą dostarczane do Klienta za pośrednictwem S. trudniącego się transportem towarów Taki schemat sprzedaży wynika w szczególności z faktu, że sprzedaż towarów na rzecz Klientów nie będzie realizowana w sposób bezpośredni, tj. przy wykorzystaniu np. sklepu stacjonarnego, lecz właśnie w systemie wysyłkowym, poprzez umożliwienie Klientom dokonywania zakupów za pośrednictwem Serwisu. W tym znaczeniu kluczowym dla stwierdzenia, iż sprzedaż towarów w Serwisie odbywa się w systemie wysyłkowym, jest fakt dostarczenia towarów do miejsca odbioru, co pozwala odróżnić sprzedaż realizowaną stacjonarnie, gdy towar znajduje się w punkcie sprzedaży (np. w placówce handlowej).

W tym zakresie należy wskazać, iż dostawa towarów ma odbyć się w systemie wysyłkowym, tj. pocztą lub przesyłkami kurierskimi, przy czym ustawodawca nie dookreślił przy tym, iż chodzi o realizację przesyłek pocztowych czy kurierskich przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 896).

Tym samym uznać należy, że zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania będą mogły podlegać także dostawy dokonywane przez Spółkę za pośrednictwem S., którego rola sprowadza się do roli kuriera - podmiotu zobowiązanego do odbioru, przetransportowania i dostarczenia przesyłki.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych w odniesieniu do stanów faktycznych, w których podmiotami transportującymi towary były firmy transportowe, np.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 września 2013 r. sygn. IPTPP4/443-372/13-4/ALN oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 marca 2015 r. sygn. ITPP1/443-1588/14/AJ).

Zdaniem Spółki w jej przypadku spełnione są również pozostałe warunki zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej. Przede wszystkim, jak wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego, płatności za dokonane dostawy, realizowane za pośrednictwem Operatorów, będą finalnie wpływały na rachunek bankowy Spółki. Udział Operatora (pośrednika) w realizacji płatności przez klienta nie skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia - faktycznie płatność wpływa bowiem na rachunek bankowy Spółki.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 marca 2019 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.49.2019.1.MT). Organy podatkowe potwierdzają, że przedmiotowe zwolnienie z fiskalizacji sprzedaży jest możliwe w przypadku zapłaty za sprzedaż w systemie wysyłkowym: przelewem bankowym, czy poprzez system płatności elektronicznych. Tak też stwierdził np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 29 kwietnia 2019 r. sygn. 0112-KDIL2- 2.4012.96.2019.2.AP (w odniesieniu do bezpośredniego przelewu na konto bankowe, płatności za pośrednictwem systemu płatniczego on-line, płatności kartą płatniczą debetową lub kredytową i za pobraniem).

Jednocześnie Spółka wskazuje, że na podstawie posiadanej dokumentacji jest w stanie ustalić, jakiej transakcji dotyczy otrzymana wpłata.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż towarów w Serwisie w sytuacjach opisanych w zdarzeniu przyszłym podlega zwolnieniu z obowiązku fiskalizacji na podstawie § 2 Rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do ww. Rozporządzenia., o ile przedmiotem sprzedaży nie będą towary wskazane w § 4 Rozporządzenia. Dlatego też Spółka jest uprawniona do nieewidencjonowania tej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W tym miejscu przypomnieć należy, że wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli rzetelności deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury są wystawiane wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku - przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce) - istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma bowiem dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżania obrotów.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 Rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do ww. Rozporządzenia miało zaś na celu przede wszystkim przyznanie ulgi dla podatników otrzymujących płatności w formie bezgotówkowej. Zapłata gotówką nie umożliwia bowiem bezpośredniej identyfikacji podmiotu dokonującego zapłaty, kwoty należności, czasu płatności oraz podstawy dokonywanej zapłaty. Przekaz środków pieniężnych odbywa się w takim przypadku jedynie bezpośrednio pomiędzy sprzedawcą i nabywcą, bez udziału profesjonalnych instytucji i jednostek zajmujących się transferem pieniędzy. Z punktu widzenia bezpieczeństwa obrotu pewniejszą formą transferów pieniężnych są bezsprzecznie transakcje przeprowadzane w formie bezgotówkowej. Omawiane zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania dotyczy więc w szczególności takich rodzajów płatności, które w jakikolwiek sposób odnotowywane są w systemie bankowym, a więc płatności dokonywanych za pośrednictwem instytucji zajmujących się profesjonalnie transferami pieniężnymi (w szczególności banków), gdzie przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce) nie występuje realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania).

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, że zostały spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do Rozporządzenia. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca całość zapłaty za sprzedaż prowadzoną systemem wysyłkowym otrzymuje na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów (innych niż wymienione w § 4 rozporządzenia) w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do Rozporządzenia.

Ad. 5)

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Treść art. 2 pkt 22 Ustawy VAT wskazuje, że przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei, z art. 111 ust. 3a pkt 1 Ustawy VAT wynika, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

Natomiast w art. 106b ust. 3 Ustawy VAT przewidziano, iż na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem.

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty

Pod pojęciem faktury, zgodnie z art. 2 pkt 31 Ustawy VAT, rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, natomiast pkt 32 ww. ustawy, określa, iż pod pojęciem faktury elektronicznej rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Spółka zamierza wystawiać faktury elektroniczne, potwierdzające zakup towarów przez klientów, stąd też w przypadku, gdy na rzecz klienta zostanie wystawiona faktura elektroniczna do paragonu, zastosowanie znajdzie art. 106h ust. 3 Ustawy VAT. Przepis ten przewiduje, że w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Jak już Spółka wskazała wcześniej (w uzasadnieniu do pytania nr 4), w jej ocenie nie ma ona obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej z uwagi na to, że zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z Rozporządzenia. Niemniej jednak w sytuacji, gdyby stanowisko to uznane zostało za nieprawidłowe, Spółka dokona zaewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej. Spółka wskazuje jednocześnie, że w regulaminie Serwisu znajdzie się zapis, że klient będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej każdorazowo do danej transakcji (swoich zakupów) będzie żądał wystawienia faktury.

Akceptując regulamin Serwisu zatem klient będzie żądał wystawienia faktury do zrealizowanych zakupów, a Spółka będzie wystawiała na rzecz klienta fakturę elektroniczną. W takiej sytuacji Spółka będzie zobowiązana wydać taką fakturę klientowi i pozostawić u siebie paragon. Fakt wystawienia faktury nie wyłącza bowiem obowiązku ujęcia sprzedaży na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej/rolnika ryczałtowego na kasie rejestrującej. Jednocześnie w sytuacji gdy sprzedaż będzie dokumentowana fakturą elektroniczną, art. 106h ust. 3 Ustawy VAT nakłada obowiązek zachowania przez sprzedawcę paragonu.

Pogląd Spółki znajduje także oparcie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2. 4012.447.2018.1.AP, w której organ interpretacyjny zaprezentował następujące stanowisko: "Reasumując, Wnioskodawca postąpi prawidłowo, nie wydając klientom paragonów z kasy fiskalnej, w przypadku zakupu towarów w sklepie internetowym, jeżeli dokona wysyłki faktury elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez zaakceptowanie Regulaminu zamieszczonego na stronie sklepu internetowego, o ile paragony fiskalne dotyczące tych transakcji będą przez niego przechowywane (archiwizowane) z danymi identyfikującymi wysłaną fakturę elektroniczną". Takie stanowisko potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 17 marca 2020 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.91.2020.1.PRM).

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do przekazania nabywcy faktury elektronicznej dokumentującej sprzedaż, przy jednoczesnym pozostawieniu w dokumentacji paragonu (paragon nie zostanie wręczony nabywcy, gdyby okazało się, że stanowisko Spółki w zakresie pytania 4 było nieprawidłowe i sprzedaż podlegałaby ewidencjonowaniu na kasie). Zgodnie bowiem z art. 106h ust. 3 Ustawy VAT, w przypadku posługiwania się fakturą elektroniczną, faktura powinna zostać przekazana klientowi, natomiast paragon powinien pozostać u sprzedawcy.

Ad. 6

Zgodnie z art. 19a ust. 8 Ustawy VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

Jak wynika z powyższego, sprzedawca może otrzymywać różnego rodzaju przedpłaty, np. zaliczki, zadatki czy raty, które na gruncie Ustawy VAT co do zasady skutkują powstaniem obowiązku podatkowego. Definicja przedpłaty czy zaliczki nie została wskazana w Ustawie VAT, w związku z tym w celu ustalenia zakresu znaczeniowego tego pojęcia należy sięgnąć do języka potocznego. I tak, zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polska wydawnictwa naukowego PWN SA, przedpłata to: "określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru, wpłacana z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie". Natomiast zaliczka jest definiowana jako: "część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności".

Co istotne, nie każda wpłata stanowi zaliczkę i tym samym skutkuje powstaniem obowiązku na gruncie Ustawy VAT.

Już Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 28 lipca 2009 r. (który pozostaje aktualny także na gruncie obowiązujących regulacji), sygn. I FSK 932/08 uznał, że:

"Dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje m.in. w momencie otrzymania zaliczki na poczet należności za świadczenie (np. dostawę towarów), które ma być wykonane w przyszłości.

Trzeba jednak pamiętać, że nie można rozciągać zakresu pojęcia "zaliczki" na każdą płatność, którą sprzedający otrzymał od kupującego przed wykonaniem dostawy. Jeżeli bowiem wpłata została dokonana, zanim strony ustaliły, czego konkretnie dotyczy, to nie miała charakteru zaliczki i nie pociągała za sobą powstania obowiązku podatkowego. Oceny tej nie mogły zmienić uzgodnienia między stronami, poczynione po tym, jak sprzedający wpłatę otrzymał.

W sytuacji, która została opisana powyżej, obowiązek podatkowy powstał zgodnie z zasadami ogólnymi, tj. z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej dostawę, ale nie później niż 7 dni po wykonaniu tej dostawy."

Także TSUE w wyroku z dnia 18 lipca 2007 r., C-277/05 orzekł, że nie podlegają VAT zadatki, w przypadku gdy przekształcają się one w zryczałtowane wynagrodzenie, tj. gdy umowa nie zostanie zrealizowana. W przypadku gdy umowa zostanie zrealizowana, zgodnie z regulacjami ogólnymi, zadatek (jako pobrana z góry część wynagrodzenia) podlega VAT. Niestety jednak podatnik otrzymujący zadatek nie wie w momencie jego otrzymania czy umowa zostanie wykonana, czy też nie, a od tego zależy kwalifikacja zadatku i jego opodatkowanie VAT.

Powyższe stanowiska są również akceptowane i prezentowane przez organy podatkowe. Przykładowo takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2014 r., sygn. IPTPP4/443-828/13-2/OS.

Z powyższych stanowisk wynika zatem, że zaliczka skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego pod warunkiem, że spełnia łącznie trzy warunki: jest zapłacona na poczet skonkretyzowanej transakcji (co do zakresu, ilości i wartości) w sposób umożliwiający ustalenie podstawy opodatkowania i stawki oraz dotyczy świadczenia, co do którego nie są planowane zmiany.

W związku z tym, zdaniem Spółki, w jej przypadku otrzymywane od Operatorów 1 wpłaty (nawet jeżeli nastąpią przed realizacją dostawy), nie będą miały charakteru przedpłaty skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT. W momencie wpływu płatności od Operatora 1 Spółka nie ma bowiem jasno i jednoznacznie sprecyzowanej wiedzy, jakich konkretnie transakcji dotyczą poszczególne płatności. Ponadto, ostateczna kwota (wartość) zamówienia, jest Spółce znana dopiero w momencie odbioru towarów ze sklepu przez S. Możliwe są bowiem sytuacje, w których wybrany przez klienta produkt jest niedostępny i klient decyduje się na zakup zamiennika - wówczas wartość oraz skład zamówienia może ulec zmianie. W efekcie, zdaniem Spółki, otrzymywane przez Spółkę za pośrednictwem Operatorów 1 przedpłaty nie będą skutkowały dla Spółki powstaniem obowiązku podatkowego w momencie ich wpływu - obowiązek podatkowy powstanie bowiem z chwilą dokonania dostawy, której ta przedpłata dotyczy.

Otrzymywane od Operatora 1 przed dokonaniem dostawy na rzecz klienta płatności nie spełniają definicji zaliczki w rozumieniu Ustawy VAT. Są to płatności, które dotyczą do końca sprecyzowanych dostaw. Może się bowiem również zdarzyć tak, że Spółka otrzyma od Operatora 1 wpłatę dot. zakupów klienta, jednak np. tylko połowa z wybranych przez klienta towarów będzie znajdowała się w sklepie. Wówczas Spółka dostarczy tylko połowę towarów z listy klienta i będzie zobowiązana do zwrotu temu klientowi części otrzymanych od niego środków. Powyższe potwierdza zatem, że otrzymywane przez Spółkę za pośrednictwem Operatora 1 środki nie są otrzymywane definitywnie, w określonych przypadkach podlegają zwrotowi, co przemawia za tym, że nie mogą zostać uznane za zaliczkę w rozumieniu Ustawy VAT, a tym samym nie generują obowiązku podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest w kwestii objętej pytaniami nr 1, 2, 3 i 5 jest prawidłowe, natomiast w kwestii objętej pytaniami nr 4 i 6 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT - co do zasady - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Natomiast dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Państwa wątpliwości (wskazane w pytaniu nr 1) dotyczą ustalenia czy przedstawione przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. czy w przedstawionym modelu należy uznać, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz towarów, a następnie dokonuje ich odpłatnej dostawy na rzecz klienta (transakcje realizowane przez Spółkę nie stanowią świadczenia usług).

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy wyjaśnić, że - co do zasady - opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zatem przy podatkowej kwalifikacji świadczeń polegających na dostawie towarów lub świadczeniu usług w każdym przypadku należy uwzględniać rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że mechanizm planowanej przez Państwa działalności gospodarczej wskazuje, że będą Państwo dokonywać sprzedaży towarów na rzecz Państwa klientów.

Jak wynika z opisanego modelu będą Państwo działać z wykorzystaniem platformy internetowej oraz aplikacji mobilnej tzw. Serwis, na której, Państwa klienci będą mieli dostęp do ofert i produktów różnych sieci sklepowych. W planowanym modelu będą Państwo we własnym imieniu i na własną rzecz dokonywać zakupów w określonej sieci sklepów a następnie zakupione towary będą sprzedawane klientowi.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że będą Państwo prowadzi działalność w zakresie nabywania i odsprzedaży towarów na rzecz swoich klientów, głównie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ponadto wyjaśnili Państwo, że do momentu dostarczenia towaru klientowi, Spółka będzie ponosiła odpowiedzialność za towar i ryzyko związane z jego uszkodzeniem, zniszczeniem czy zagubieniem - ryzyka związane z towarem przechodzą na klienta w momencie dostarczenie mu towarów.

Wszelkie reklamacje czy roszczenia związane z wadami towarów będą kierowane do Spółki i rozpatrywane przez Spółkę (po rozpatrzeniu reklamacji Spółka zdecyduje, czy zwróci klientowi pieniądze, czy też np. udziela mu rabatu na kolejne zakupy). Zakupy będą realizowane i dostarczane przez tzw. S.

Analizując przedstawiony we wniosku model działania w kontekście cytowanych przepisów należy przyjąć, że dokonujecie Państwo zakupu towarów w swoim imieniu i na własny rachunek. Opis sprawy wskazuje, że po Państwa stronie występują dwa zdarzenia gospodarcze tj. zakup towaru od dostawcy (realizowany w Państwa imieniu przez S.) oraz sprzedaż finalnemu (Państwa) klientowi mającemu konto w Serwisie.

Wobec powyższego należy przyjąć, że w opisanym modelu sprzedaży z wykorzystaniem platformy internetowej, będą Państwo występować w charakterze podatnika VAT oraz będą Państwo dokonywać odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 1, zgodnie z którym przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz towarów, a następnie dokonuje ich odpłatnej dostawy na rzecz klienta (transakcje realizowane przez Spółkę nie stanowią świadczenia usług) - jest prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy zgodnie z którym:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Trzeba wskazać, że z literalnej wykładni art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financien, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W świetle art. 86 ust. 11 ustawy o VAT,

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z powyższymi przepisami, dla powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego musi powstać obowiązek podatkowy po stronie dostawcy, przy czym nabywca może uwzględnić fakturę zakupową w swoim rozliczeniu dopiero w okresie, w którym ją otrzymał lub w rozliczeniu za jeden z trzech kolejnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują, w jaki sposób i komu powinna zostać doręczona faktura, aby móc uznać, że w świetle art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT nabywca skutecznie ją otrzymał. Słowo "otrzymać" oznacza to samo co "dostać". Zatem z perspektywy powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego istotne jest, aby nabywca faktycznie wszedł w posiadanie faktury.

W przypadku nabywców, będących osobami prawnymi, przyjmuje się, że otrzymanie faktury może nastąpić poprzez doręczenie przesyłki listowej zawierającej fakturę, na adres siedziby nabywcy. Przepisy nie zabraniają jednak, aby otrzymanie faktury następowało w inny uzgodniony sposób, np. za pośrednictwem osoby upoważnionej przez nabywcę do odbioru faktury w jego imieniu.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z nabyciem towarów w imieniu własnym i na własną rzecz będą Państwo otrzymywali faktury zakupowe. Nabywcą wskazanym w fakturach będzie Spółka. Na fakturach uproszczonych będzie widniał numer VAT Spółki.

Podają Państwo, że obieg dokumentów zakupowych będzie zorganizowany w następujący sposób:

Faktura (w tym faktura uproszczona) zostanie odebrana przez S. wraz z zakupami. Następnie S. wykona zdjęcie i za pomocą aplikacji przekaże je na serwer Spółki. W celu obsługi otrzymanych faktur zakupowych Spółka nabędzie specjalne oprogramowanie, którego zadaniem będzie odczytywanie określonych danych z wprowadzonego dokumentu (skanu/zdjęcia wykonanego przez S.). System będzie zatem dokonywał automatycznego odczytu danych zawartych na fakturach, takich jak: NIP dostawcy i nabywcy, wartość zakupów netto, kwota VAT oraz wartość zakupów brutto, (w przypadku braku kwoty netto na fakturze system obliczy kwotę netto jako różnica pomiędzy kwotą brutto a VAT). Ponadto system do odczytu danych z faktur (w tym faktur uproszczonych) będzie dokonywał wstępnej weryfikacji dokumentu - mianowicie system ten będzie sygnalizował nieczytelność dokumentu zakupowego (brak możliwości odczytania danych z faktury, w tym z faktury uproszczonej) czy też brak numeru NIP kontrahenta W takim przypadku system będzie generował odpowiedni komunikat. Na jego podstawie, pracownik Spółki będzie dokonywał dodatkowej weryfikacji takiego dokumentu źródłowego, kontrahenta i transakcji, co do której system wskazał nieprawidłowość.

Będą Państwo archiwizowali zdjęcie faktury przesłanej przez S. w formie elektronicznej. Określą Państwo wewnętrzną procedurę postępowania z takimi dokumentami, z której będzie wynikało w szczególności gdzie takie zdjęcie ma zostać zarchiwizowane, w jaki sposób (w jakim formacie i w jakim podziale). W przekazanym przez S. pliku nie będzie możliwe dokonywanie jakichkolwiek zmian. Planują Państwo, że nie będą otrzymywali i przechowywali faktur w wersji papierowej (oryginał dokumentu zakupowego zostanie zniszczony przez S. po upływie 30 dni od jego wystawienia).

Państwa wątpliwości (wynikające z pytania nr 2) dotyczą ustalenia czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych przekazanych przez S. i przechowywanych w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego w związku z tym, że Spółka dokonuje zakupu w imieniu własnym i na własną rzecz.

Z okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku wynika, że S. obsługujący model zakupu towarów, odbierając fakturę od dostawcy, działa na Państwa zlecenie. Otrzymanie faktury przez S. skutkuje otrzymaniem jej przez Państwa. S. nie działa w tym przypadku we własnym imieniu i na własną rzecz, lecz jako przedstawiciel Państwa Spółki. Także z perspektywy dostawcy (sklepu), przekazanie faktury S., jest równoznaczne z przekazaniem jej Państwu, ponieważ sklep wydaje fakturę osobie upoważnionej do odbioru faktury.

Przepisy ustawy o VAT nie określają w jaki sposób należy potwierdzić otrzymanie faktury przez nabywcę dla celów dowodowych. W tym zakresie zatem podatnicy mogą stosować różne rozwiązania, które pozwolą wykazać, że podatnik fakturę otrzymał, oraz co istotne, potwierdzą pierwszy moment, w którym podatnik tą fakturą faktycznie dysponował.

Ponadto odnosząc się do kwestii przechowywania otrzymanych faktur należy wskazać poniższe przepisy:

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy:

Fakturą elektroniczną - jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy:

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Zgodnie z art. 106m ust. 2 ustawy:

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Jak stanowi art. 106m ust. 3 ustawy:

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

W myśl art. 106m ust. 4 ustawy:

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy:

Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

3) Krajowego Systemu e-Faktur - w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłania faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem, co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie "kontrole biznesowe" należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia/otrzymania faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia, dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie "wiarygodna ścieżka audytu" oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki - przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek - pozostawia się uznaniu podatnika.

Zgodnie z art. 112 ustawy:

podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.

W myśl art. 112a ust. 1 ustawy podatnicy przechowują:

1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,

2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie - w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W art. 112a ust. 2 ustawy:

podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Artykuł 112a ust. 3 ustawy stanowi, że:

przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy:

podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Cytowane przepisy art. 112 i 112a ustawy o VAT, poświęcone zostały zagadnieniu przechowywania dokumentów (w tym również faktur zakupowych). Przepisy te zobowiązują podatników do przechowywania wszystkich dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazują miejsce oraz sposób przechowywania faktur (wystawianych i otrzymywanych). Co istotne, z treści wskazanych przepisów wynika wprost, że dopuszcza się przechowywanie faktur w formie elektronicznej, w tym poza terytorium kraju w sposób umożliwiający organowi podatkowemu, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

Z przepisów tych wynika dalej, iż podatnicy są zobowiązani zapewnić organowi podatkowemu, na jego żądanie, bezzwłoczny dostęp do faktur, w tym dla faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z przepisów ustawy o VAT wynika wobec powyższego wprost, że ustawodawca dopuszcza możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej. Nie uzależnia przy tym dopuszczalności tej formy przechowywania faktur od tego, w jakim formacie zostały sporządzone i dostarczone oryginały tych dokumentów. Jednocześnie z treści przepisów nie wynika także, aby przechowywanie w formie elektronicznej faktur otrzymanych jako papierowe, miało następować równolegle z przechowywaniem ich w formie papierowego dokumentu.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, który - jak tego wymaga ustawodawca - ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Faktury otrzymane w formie papierowej również mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolny sposób, przy czym sposób ten powinien odpowiadać wymogom wskazanym przez ustawodawcę (art. 106m oraz art. 112a ustawy).

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

Wyjaśnili Państwo, że w ramach udostępnionych S. funkcjonalności nie udzielają im Państwo żadnych możliwości ingerowania w treść dokumentu. Sama aplikacja oraz System kontroli również nie dają możliwości ingerowania w treść przesyłanych dokumentów. Spółka wprowadza również opisane powyżej mechanizmy kontrolne (realizowane zarówno przez sam System, jak i przez pracowników Spółki). Przesłane zdjęcia faktury będą potwierdzały autentyczność ich pochodzenia rozumianą jako pewność co do tożsamości podmiotu dokonującego dostawy towarów i wystawcy faktury, będą również potwierdzały integralność treści faktury w takim znaczeniu, że od momentu wykonania zdjęcie przez S., jego umieszczenia w aplikacji oraz przesłania zdjęcia do systemu Spółki, nie będzie możliwości dokonywania zmian w przesłanej fakturze. Obraz faktury nie będzie zatem mógł być modyfikowany, co zapewnia, zdaniem Spółki, jej integralność. Przesłane przez S. zdjęcie faktury będzie trafiało do Systemu Spółki, który będzie przeprowadzał wstępną weryfikację otrzymanych od S. dokumentów zarówno pod kątem zgodności danych dostawcy, jak i czytelności samego dokumentu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro elektroniczna forma przechowywania otrzymywanych przez Spółkę faktur zakupowych w tym faktur uproszczonych, zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur, a także umożliwi dostęp do tych faktur, na żądanie, odpowiednim organom wskazanym w art. 112a ust. 4 ustawy, to warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy będą spełnione.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego, aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych, wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.

Zatem jeśli Spółka, czynny podatnik podatku od towarów i usług, będzie wykorzystywała nabywane towary dokumentowane ww. fakturami do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

W konsekwencji, przechowując faktury zakupowe uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług, wyłącznie w formie elektronicznej, przy założeniu niszczenia ich papierowych wersji, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego, określonego na podstawie tych faktur i na zasadach przewidzianych w ustawie. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Przechodząc do oceny Państwa stanowiska, w kwestii objętej pytaniem nr 3, należy mieć na uwadze niżej cytowane przepisy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy faktura powinna zawierać m.in.:

Wskazać w tym miejscu należy, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

W tym miejscu należy wskazać, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i świadczonych usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego, jednakże samo wystawienie faktury nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że planują Państwo wystawiać faktury w formie elektronicznej dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz każdego klienta. Złożenie zamówienia przez klienta będzie równoznaczne z żądaniem wystawienia przez niego faktury, co będzie przewidywał regulamin sklepu E.

Faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz klienta będzie zawierała wszystkie wymagane przepisami Ustawy VAT elementy, przy czym Spółka zamierza na fakturze dokumentującej sprzedaż na rzecz klienta wskazywać jedynie określone grupy towarów z podziałem na określone stawki podatku, natomiast szczegółowa specyfikacja zakupionych przez klienta towarów będzie znajdowała się w załączniku do faktury.

Państwa wątpliwości, w kwestii objętej pytaniem nr 3, dotyczą ustalenia czy Spółka jest uprawniona do wykazywania na fakturze określonych grup towarów (przyjętych według własnego podziału), z jednoczesnym załączeniem do faktury załącznika zawierającego szczegółową listę sprzedawanych towarów według opisu zdarzenia przyszłego.

Opisany we wniosku sposób wystawiania faktur elektronicznych na rzecz klienta uznać należy za prawidłowy, gdyż będą one zawierały wszystkie elementy wymagane powołanymi powyżej przepisami. Ponadto należy wskazać, że wskazane przepisy nie określają wzoru faktur, a jedynie stanowią o elementach, które faktura powinna obligatoryjnie zawierać.

W związku z powyższym, nie ma przeciwwskazań, aby do faktury dołączono załącznik stanowiący integralną część tej faktury, w którym Państwo zawrą część informacji, które winna zawierać faktura i załącznik ten będzie zawierał informacje pozwalające na jego jednoznaczne przypisanie do określonej faktury.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 3 jest prawidłowe.

Kwestia objęta pytaniem nr 4 dotyczy ustalenia czy Spółka jest zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy wykorzystaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy towary są dostarczane do odbiorcy przez S.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, że stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców tj. osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, oraz rolników ryczałtowych.

Zatem obowiązek stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących zależy od statusu podmiotu, który nabywa świadczenia od podatnika. Jeżeli usługę lub towar nabywa podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1 ustawy, to podatnik nie ma obowiązku ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Tym samym obowiązek ten nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Natomiast kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2022 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia:

zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia,

w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Pod poz. 36 ww. załącznika wymieniono dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.

W § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia wyjaśniono, że

w przypadku gdy przepisy ust. 1-6 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym.

Aby przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

- dostawa towaru nastąpi w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),

- dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

- z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),

- przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości przedstawionych w pytaniu nr 4 należy wyjaśnić, że co do zasady, w znaczeniu potocznym sprzedaż wysyłkowa stanowi formę sprzedaży detalicznej, gdzie kupujący dokonuje transakcji poprzez złożenie zamówienia - np. drogą pocztową, telefonicznie lub poprzez Internet, po czym wybrany towar dostarczany jest za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej do nabywcy.

Posiłkowo można wskazać, że uregulowania prawne dotyczące m.in. sprzedaży w systemie wysyłkowym zawiera ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 287 z późn. zm.), która reguluje zasady i tryb zawierania z konsumentem umowy na odległość.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, określenia użyte w ustawie oznaczają:

umowa zawarta na odległość - umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Cechami charakterystycznymi umowy zawieranej na odległość jest:

- brak jednoczesnej fizycznej obecności stron, tj. przedsiębiorcy i konsumenta,

- zawarcie umowy z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość (np. poprzez Internet).

Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, że w przypadku dostawy towarów w systemie wysyłkowym korzystającej ze zwolnienia w obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej istotnym jest, by:

- zostało złożone zamówienie i zawarta umowa sprzedaży z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość (np. telefonicznie lub poprzez Internet) bez fizycznej obecności stron transakcji,

- towar został przemieszczony od dostawcy do klienta lub do wskazanego przez niego miejsca pocztą lub przesyłką kurierską, co oznacza, że nie może on zostać wydany klientowi w sklepie stacjonarnym z chwilą zawarcia umowy kupna-sprzedaży lub dostarczony za pośrednictwem firmy (bądź osoby zatrudnionej w Spółce) trudniącej się wysyłką lub transportem towarów lub innej świadczącej usługi z zakresu wysyłki/transportu towarów.

W tym miejscu należy odnieść się do zapisu "pocztą lub przesyłkami kurierskimi" znajdującego się w pozycji 36 załącznika do rozporządzenia w celu prawidłowego wypełnienia warunku do korzystania z omawianego zwolnienia od ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej przez Państwa.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca wprost wskazał, że jedynie wysyłki towaru za pośrednictwem poczty lub przesyłkami kurierskimi uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z ww. przepisu.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 896 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą pocztową",

ustawa określa zasady wykonywania działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług pocztowych w obrocie krajowym lub zagranicznym, zwanej dalej "działalnością pocztową".

W myśl art. 46 ust. 1 ustawy pocztowej,

do świadczenia usług powszechnych na terytorium całego kraju jest obowiązany operator wyznaczony.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 13 ustawy pocztowej, użyte w ustawie określenia oznaczają:

operator wyznaczony - operatora pocztowego obowiązanego do świadczenia usług powszechnych.

W odniesieniu natomiast do usług kurierskich wskazać należy, iż co prawda nie zostały one wprost uregulowane w prawie polskim, jednak do zagadnień tych nawiązuje ustawa z dnia 22 listopada 2019 r. - Prawo przewozowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 8) jak i ustawa pocztowa.

W myśl art. 3 pkt 19 ustawy pocztowej, przesyłka kurierska stanowi,

przesyłkę listową będącą przesyłką rejestrowaną lub paczkę pocztową, przyjmowaną, sortowaną, przemieszczaną i doręczaną w sposób łącznie zapewniający:

Z kolei z treści ustawy - Prawo przewozowe wynika, iż usługa przewozu może obejmować przesyłki i w tym zakresie oznacza przyjęcie oraz przemieszczenie z jednego miejsca w drugie przesyłki towarowej na podstawie dokumentu przewozowego.

Pomimo jednak, że w rezultacie wydanie firmie przewozowej paczki na podstawie umowy przewozu w celu jej dostarczenia do adresata da ten sam skutek co nadanie jej u operatora pocztowego jako przesyłki kurierskiej, to różnica zasadza się w odpowiedzialności za powierzoną przesyłkę. Odpowiedzialność bowiem operatora pocztowego (firmy kurierskiej) jest pełna i obejmuje niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi (art. 87-88 ustawy pocztowej), zaś przewoźnik odpowiada jedynie za utratę, ubytek lub uszkodzenie przesyłki powstałe od przyjęcia jej do przewozu aż do jej wydania oraz za opóźnienie w przewozie przesyłki (art. 65 ustawy - Prawo przewozowe).

Jednocześnie dodać należy, że działalność operatora pocztowego, a zatem również firmy kurierskiej działającej na podobnych zasadach, zalicza się do działalności regulowanej i w tym sensie wymaga dodatkowej rejestracji oraz spełnienia określonych warunków.

Tymczasem uruchomienie usług przewozu rzeczy sprowadza się tylko do zarejestrowania działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie w części dotyczącej braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że skoro dostawa towarów na rzecz osób fizycznych będzie realizowana i dostarczane przez tzw.s. - czyli osoby fizyczne związane ze Spółką umową zlecenia bądź współpracujące ze Spółką w oparciu o umowę o współpracę (osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą), nie zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przez Państwa towarów w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia. Bowiem pomimo, że - jak wnika z wniosku - na podstawie ewidencji i dokumentacji prowadzonej przez Państwa możliwe będzie ustalenie, do jakiego konkretnie zamówienia odnosiła się wpłata otrzymana na rachunek Spółki oraz na czyją rzecz dana sprzedaż została dokonana, to nie zostanie spełniony warunek dostawy towarów w systemie wysyłkowym tj. pocztą lub przesyłkami kurierskimi.

W tym miejscu należy zauważyć, że powyższe stanowisko Organu znajduje oparcie w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 23 września 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 376/21. Jak zaznaczył sąd, w poz. 36 wskazanego załącznika do Rozporządzenia ustawodawca wyraźnie wskazał, iż chodzi o dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Redakcja niniejszego przepisu nie pozostawia żadnych wątpliwości, że możliwości wymienione w nawiasie nie są wyliczeniem przykładowym. Ustawodawca jednoznacznie wskazał, iż dostawa towarów w systemie wysyłkowym może nastąpić jedynie na dwa sposoby albo pocztą albo przesyłkami kurierskimi.

Tym samym stanowisko, w kwestii objętej pytaniem nr 4, że nie są Państwo zobowiązani do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy wykorzystaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy towary są dostarczane do odbiorcy przez S. - jest nieprawidłowe.

Kwestia objęta pytaniem nr 5 dotyczy uznania, czy w sytuacji gdy Państwo mają obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej (na podstawie pytania 4) i jeżeli będą Państwo dokumentowali wszystkie transakcje fakturami, to czy nie będą Państwo zobowiązani do wydawania paragonów klientom, lecz powinni Państwo te paragony załączyć do wystawionej faktury i pozostawić je w dokumentacji.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217).

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 16 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 i 7 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję:

- wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;

- przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 i 1598), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), i zapewniają do nich dostęp.

Na podstawie art. 2 pkt 31 i 32 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

- fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

- fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Natomiast na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy,

w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Zgodnie z art. 106h ustawy:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3. W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka planuje wystawiać faktury w formie elektronicznej dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz każdego klienta. Złożenie zamówienia przez klienta będzie równoznaczne z żądaniem wystawienia przez niego faktury, co będzie przewidywał regulamin sklepu E. (paragon nie będzie wydawany klientowi).

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia "wydać". W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - "wydać" oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

Przepisy podatkowe nie regulują formy, w jakiej ma być wyrażona akceptacja przesyłania elektronicznego faktur przez odbiorcę faktury. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę faktury na otrzymywanie faktur oraz ich przesyłanie w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej. Zgoda na otrzymanie faktury przez konsumenta oraz wysłanie faktury w postaci elektronicznej może zostać wyrażona np. przez akceptację regulaminu opracowanego przez Spółkę. Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług możliwe jest wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej, gdy wyrazi on zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej zamiast paragonu fiskalnego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT). W omawianej sprawie, Klient chcąc dokonać zakupów w Serwisie Spółki musi dokonać akceptacji Regulaminu opracowanego przez Spółkę. Poprzez akceptację postanowień zawartych w Regulaminie Klient będzie zgłaszał żądanie wystawienia faktury dokumentującej daną sprzedaż oraz wyrażał zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej. Spółka zostanie zatem zobowiązana do wystawienia faktury na żądanie nabywcy towaru na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy. Należy jednak podkreślić, że w przypadku dokonania sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, która zostanie udokumentowana fakturą, na Spółce nadal będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro akceptacja Regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy zgodzić się ze Spółką, że ma on prawo do wydawania Klientom wyłącznie faktur elektronicznych.

Zatem, należy stwierdzić, że Spółka nie będzie miał obowiązku wydawania Klientom paragonów fiskalnych w przypadku przesyłania faktur elektronicznych w sposób przewidziany Regulaminem, który klient akceptuje zakładając konto w Serwisie Spółki.

W analizowanej sprawie jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 4 Spółka będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na za pomocą kasy rejestrującej. Jednocześnie Klient dokonując akceptacji postanowień zawartych w Regulaminie Serwisu będzie zgłaszał żądanie wystawienia faktury dokumentującej daną sprzedaż oraz wyrażał zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej. Spółka zaznacza, że nie będzie wydawała paragonów Klientom. Do powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 106h ust. 3, który nakłada obowiązek "zostawienia" w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Spółki argumentuje, że jest uprawniona do przekazania nabywcy faktury elektronicznej dokumentującej sprzedaż, przy jednoczesnym pozostawieniu w dokumentacji paragonu (paragon nie zostanie wręczony nabywcy, gdyby okazało się, że stanowisko Spółki w zakresie pytania 4 było nieprawidłowe i sprzedaż podlegałaby ewidencjonowaniu na kasie). Zgodnie bowiem z art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku posługiwania się fakturą elektroniczną, faktura powinna zostać przekazana klientowi, natomiast paragon powinien pozostać u sprzedawcy

Wobec powyższego Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 5 jest prawidłowe.

Kwestia objęta pytaniem nr 6 dotyczy ustalenia czy przedpłaty dokonywane za pośrednictwem Operatora 1 stanowią dla Spółki zaliczki skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy VAT.

Według art. 19a ust. 1 ustawy,

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy:

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z opisu sprawy wynika, że w przypadku współpracy z pierwszym z Operatorów tzw. Operatorem 1), Operator 1 pobiera środki pieniężne z konta klienta po złożeniu przez niego zamówienia i przechowuje je na swoim koncie do momentu wypłaty Państwu. Aktualnie wypłaty są dokonywane na rzecz Państwa przez Operatora 1 co drugi dzień z wyłączeniem weekendów. Operator 1 przekazuje Państwu wszystkie środki pobrane od klientów od momentu dokonania ostatniej wypłaty bez względu na to, czy Spółka dokonała już dostawy. Sporadycznie płatności są realizowane przez klientów bezpośrednio na bieżący rachunek bankowy Spółki (np. w sytuacji, gdy z niewyjaśnionych przyczyn Operator 1 nie pobiera środków, a Spółka przyjmuje zlecenie do realizacji).

W efekcie przyjętego rozwiązania zdarzyć się mogą sytuacje, iż w ramach danej płatności od Operatora 1, która obejmuje kilka tysięcy płatności od klientów, Spółka otrzyma zapłatę za dostawy, które będzie realizowała dopiero dnia następnego (i tych przypadków dotyczy wątpliwość Spółki). Jednocześnie, co już zostało po części wskazane powyżej, podkreślić należy, że klienci będą dokonywać wpłaty na poczet wybranych towarów powiększonej o nadwyżkę, która ma zabezpieczać ewentualne różnice w transakcji (np. gdy klient zamówił określony towar, który nie jest dostępny, w związku z czym Kurier wybiera z oferty sklepu droższy/tańszy zamiennik towaru). Zatem ostateczna ilość i rodzaj oraz wartość towarów, które zostaną dostarczone klientowi jest znana Spółce dopiero w momencie zakupu przez S. w sklepie. Na moment otrzymania środków od Operatora 1 (w sytuacji, gdy Spółka otrzymuje je przed realizacją dostawy na rzecz klienta) nie jest jeszcze pewne, że towary, które wybrał klient zostaną mu faktycznie dostarczone i czy zakres faktycznie dostarczonych towarów nie będzie różnił się od tego, co klient wybrał w Serwisie.

Państwa wątpliwości, w kwestii objętej pytaniem nr 6, dotyczą ustalenia czy przedpłaty dokonywane za pośrednictwem Operatora 1 stanowią dla Spółki zaliczki skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy VAT.

Ustosunkowanie się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy wymaga przede wszystkim ustalenia, czy środki pieniężne udostępnione przez Operatora 1, stanowią przedpłatę, bądź zaliczkę na poczet dostawy towarów.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc z definicją słownikową (http://sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie. Zatem, zaliczkę oraz przedpłatę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Stosownie do powyższego, zaliczka, jak również przedpłata, jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. i Goldsborough Developments Ltd. przeciwko Commisioners of Customs & Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT (tj. Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG)), nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że " (...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone".

Należy wskazać, że powyższy wyrok TSUE zachowuje swoją aktualność na gruncie obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

Zatem na podstawie powyższego wyroku TSUE można wysnuć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych transakcji uznać za zaliczkę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

- zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

- konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

- w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że otrzymywane przez Państwa środki pieniężne za pośrednictwem Operatora 1 (w sytuacji, gdy Spółka otrzymuje je przed realizacją dostawy na rzecz klienta), stanowią zaliczki/przedpłaty, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy, ponieważ będą związane z konkretnym towarem, a zatem będą stanowiły przedpłaty/zaliczki z tytułu konkretnej dostawy towaru.

Słuszność tego stanowiska wynika z opisanego we wniosku modelu zakupu towarów przez klienta od Państwa, z którego wynika, że Klient po zalogowaniu się, poprzez Serwis, będzie miał dostęp do aktualnej oferty towarów: klient będzie mógł wybrać towarami jakiego sklepu (jakiej sieci) jest zainteresowany i dodać wybrane towary do swojego koszyka zakupowego (np. będzie wybierał, że chce kupić towary ze sklepu XYZ, klikając na ten sklep będzie się uruchamiała możliwość przeglądania towarów dostępnych w tym sklepie oraz możliwość ich dodania do koszyka zakupowego klienta). Po dokonaniu wyboru produktów klient będzie dokonywał za nie zapłaty - Spółka udostępni w Serwisie możliwość dokonania płatności Online. Z powyższego wynika, że Klienci będą dokonywać wpłaty na poczet konkretnych wybranych przez siebie towarów.

Wobec tego należy uznać, że w omawianej sprawie wpłacona przez Klienta zaliczka rodzi obowiązek podatkowy już w momencie dokonania wpłaty, tj. przed wykonaniem świadczenia czyli przed dostawą towaru. Wszelkie bowiem okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia obowiązku podatkowego, tzn. przyszła dostawa jest już szczegółowo znana w momencie dokonywania zapłaty przez klienta. Natomiast bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w związku z otrzymaniem przez Państwa ww. zaliczek pozostaje fakt, że czasami towar który klient zamówił nie jest dostępny, w związku z tym kurier wybiera z oferty droższy lub tańszy zamiennik towaru. Te bowiem okoliczności następują już po dokonaniu wpłaty przez klienta, a zatem po otrzymaniu przez Państwa zaliczek od tych klientów.

Mając zatem przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej transakcji tj. z tytułu otrzymania środków od Operatora 1 (w sytuacji, gdy Spółka otrzymuje je przed realizacją dostawy na rzecz klienta), będzie powstał zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, czyli z chwilą przekazania Państwu środków przez Operatora 1, bowiem przekazane środki pieniężne są wpłacane przez klienta w związku z zamówionym przez niego konkretnym towarem.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 6 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.