0111-KDIB3-1.4012.649.2017.1.AB - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu pn. "..." w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu pn. "..." w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zadania pn. "..." w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Zakres dofinansowanego zadania obejmuje:

Planowana operacja polegać będzie na utworzeniu parku rekreacyjnego w skład którego wejdą: alejki spacerowe, miejsca zieleni, plenerowa siłownia, miejsca umożliwiające jazdę na rolkach, deskorolkach czy rowerach. Plenerowa siłownia składać się będzie z sześciu urządzeń tj.: stepper, orbitek, wioślarz, drabinka+podciąganie nóg, ławka+prostownik pleców, zestaw wyciąg górny+wyciskanie siedząc. Park zostanie wyposażony również w małą architekturę tj. 6 szt. koszy na śmieci, 11 szt. ławek parkowych z oparciem oraz jedną tablicę informacyjną. Wykonanie parku rekreacyjnego umożliwi organizację wielu imprez plenerowych o charakterze kulturalno-rekreacyjnym, umożliwi również aktywne spędzanie czasu i wpłynie na rozwój gminnej infrastruktury rekreacyjnej.

W wyniku pozytywnej oceny wniosku Urząd Marszałkowski przyznał gminie dofinansowanie dla ww. zadania. Umowa o dofinansowanie została podpisana 28 września 2017 r. Aktualnie przygotowywane jest postępowanie przetargowe na Wykonawcę zadania. Inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych gminy. Przedmiotowy obiekt rekreacyjny umiejscowiony jest na działce ewidencyjnej będącej własnością gminy. Wybrany w przetargu wykonawca wykona prace budowlane i wystawi fakturę VAT na Gminę, która to dokona zapłaty za usługę. Planowane zakończenie robót budowlanych ustalono na I-II kwartał 2018 r. Wydatki ponoszone na realizację niniejszej inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Przedmiotowy obiekt rekreacyjny nie będzie wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie planuje się poboru opłat za korzystanie z obiektu rekreacyjnego. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz wykonując zadania własne w myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), nie występuje w charakterze podatnika VAT przy realizacji ww. zadania. Gmina figuruje w ewidencji płatników podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu pn. "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Przedmiotowa interpretacja jest niezbędna do złożenia wniosku o płatność i uznania podatku VAT za koszt kwalifikowalny bądź niekwalifikowalny. Zgodnie z art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), gmina nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie kosztów objętych umową o dofinansowanie tj. alejki spacerowe, miejsca zieleni, plenerowa siłownia, miejsca umożliwiające jazdę na rolkach, deskorolkach czy rowerach, montaż urządzeń małej architektury. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), inwestycja ta realizowana jest w ramach zadań własnych gminy. Wydatki inwestycyjne opisane powyżej nie będą wykorzystywane do wykonywania przez gminę czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji. Wobec powyższego gmina stoi na stanowisku, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT zapłaconych w ramach całego zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zadania pn. "..." w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Planowana operacja polegać będzie na utworzeniu parku rekreacyjnego. W wyniku pozytywnej oceny wniosku Urząd Marszałkowski przyznał gminie dofinansowanie dla ww. zadania. Umowa o dofinansowanie została podpisana 28 września 2017 r. Aktualnie przygotowywane jest postępowanie przetargowe na Wykonawcę zadania. Inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych gminy. Przedmiotowy obiekt rekreacyjny umiejscowiony jest na działce ewidencyjnej będącej własnością gminy. Wybrany w przetargu wykonawca wykona prace budowlane i wystawi fakturę VAT na Gminę, która to dokona zapłaty za usługę. Planowane zakończenie robót budowlanych ustalono na I-II kwartał 2018 r. Wydatki ponoszone na realizacje niniejszej inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Przedmiotowy obiekt rekreacyjny nie będzie wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie planuje się poboru opłat za korzystanie z obiektu rekreacyjnego. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz wykonując zadania własne, nie występuje w charakterze podatnika VAT przy realizacji ww. zadania. Gmina figuruje w ewidencji płatników podatku VAT.

Jak wskazano na wstępie podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że związek taki nie występuje. Jak wskazał Wnioskodawca, obiekt rekreacyjny powstały w wyniku realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto park rekreacyjny będzie ogólnodostępny i udostępniony przez Wnioskodawcę nieodpłatnie.

Skoro więc Gmina, nabywając usługi celem zrealizowania projektu, nie nabywa ich do działalności gospodarczej, tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, a w efekcie nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujących możliwość odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT w całości lub w części.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.