0111-KDIB3-1.4012.538.2021.1.KO - Rozliczanie VAT w związku ze zmianą nabywcy lokalu

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 grudnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.538.2021.1.KO Rozliczanie VAT w związku ze zmianą nabywcy lokalu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 22 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze VAT wystawionej przez Spółkę B tytułem dostawy Lokalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze VAT wystawionej przez Spółkę B tytułem dostawy Lokalu.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

"X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w... (dalej Wnioskodawca lub Spółka C), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 7 października 2019 r. "Y" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.j. z siedzibą w... (dalej Spółka A) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 22 września 2015 r. "Z" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w... (dalej Spółka B) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 29 maja 2015 r.

Spółka A prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów inwestycyjnych, tj. budowy, a następnie sprzedaży lokali usługowych. Jest tzw. spółką celową, która została utworzona dla celów konkretnej inwestycji - budowy apartamentowca z lokalami usługowymi na gruncie stanowiącym własność Spółki A. Realizacja inwestycji rozpoczęła się w 2016 r. i została ukończona w 2019 r. (dalej Inwestycja).

Spółka A w dniu 9 stycznia 2017 zawarła ze Spółką B w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży lokalu użytkowego nr... (dalej Lokal), który miał powstać w ramach Inwestycji. Na podstawie przedmiotowej umowy przedwstępnej Strony zobowiązały się do zawarcia w przyszłości umowy, na podstawie której Spółka A sprzeda Spółce B Lokal wraz z przypadającym na niego udziałem w nieruchomości wspólnej za określoną cenę netto, powiększoną o należny podatek VAT w stawce 23%, płatną w całości w terminie 14 dni od zawarcia umowy przedwstępnej, przy czym 10% ceny miało zostać wpłacone tytułem zadatku, a pozostałe 90% jako zaliczka.

Po zawarciu przedmiotowej umowy, Spółka A wystawiła na rzecz Spółki B fakturę VAT zaliczkową nr... z dnia 9 stycznia 2017 r., opiewającą na całość ceny Lokalu, w której został ujęty podatek VAT w stawce 23%. Należność wynikająca z przedmiotowej faktury została w całości uregulowana przez Spółkę B, zaś podatek VAT naliczony został przez nią odliczony. Nabywany Lokal Spółka B zamierzała bowiem przeznaczyć na cele działalności opodatkowanej w zakresie świadczenia usług najmu.

Następnie, po zakończeniu realizacji inwestycji i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, ale jeszcze przed zawarciem umowy przyrzeczonej sprzedaży, doszło do wydania Lokalu Spółce B przez Spółkę A. Wydanie nastąpiło na podstawie protokołu wydania Lokalu z dnia 14 sierpnia 2019 r. Z momentem wydania przedmiotowego Lokalu na Spółkę B przeszły korzyści i ciężary związane z posiadaniem Lokalu (m.in. obowiązek ponoszenia opłat eksploatacyjnych za media, utrzymanie i zarząd nieruchomością wspólną, ponadto w protokole wydania Spółka A zobowiązała się nie wnosić zastrzeżeń do otwarcia Lokalu, prowadzenia w nim działalności gospodarczej oraz korzystania przez niego przez Spółkę B, a także jego najemcę przed podpisaniem umowy przyrzeczonej). Istotnym przy tym jest również fakt, że po wydaniu Lokalu, Spółka B wynajęła go na rzecz podmiotu zewnętrznego na cele prowadzenia w Lokalu działalności gastronomicznej.

Na początku 2020 r. Spółka B zwróciła się do Spółki A z wnioskiem o wyrażenie zgody na zmianę strony umowy po stronie nabywcy, tj. w miejsce spółki B, Lokal miała nabyć Spółka C. Spółka A wyraziła zgodę na taką zmianę. W związku z tym w dniu 17 lutego 2020 r. pomiędzy Spółkami A, B oraz C zostało zawarte notarialnie trójstronne porozumienie, na mocy którego doszło do rozwiązania umowy przedwstępnej pomiędzy Spółką A oraz Spółką B oraz zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży między Spółką A oraz Spółką C na takich samych warunkach, na jakich zostałaby zawarta umowa przyrzeczona między Spółką A i Spółką B (dalej Porozumienie). W związku z faktem, że cała cena sprzedaży została już wcześniej zaliczkowo zapłacona przez Spółkę B, w akcie notarialnym postanowiono, że rozliczenie tej zaliczki nastąpi w formie przekazu w rozumieniu przepisu art. 921 (1) k.c., tj. Spółka A została uprawniona do zachowania zaliczki wpłaconej przez Spółkę B i zaliczenia jej na poczet ceny sprzedaży Lokalu należnej jej od Spółki C. Jednocześnie Spółka A, (jako przekazujący) upoważniła Spółkę C (jako przekazanego) do przekazania kwoty odpowiadającej kwocie zaliczki uprzednio wpłaconej przez Spółkę B, bezpośrednio na rachunek spółki B (jako odbiorcy przekazu), ze skutkiem zwolnienia Spółki A z jej zobowiązania wobec Spółki B do zwrotu tej zaliczki.

Jednocześnie należy podkreślić, że w związku z zawarciem Porozumienia nie doszło do zwrotu (zwrotnego wydania) Lokalu na rzecz Spółki A przez Spółkę B. W Porozumieniu strony potwierdziły natomiast, że wydanie Lokalu na rzecz Spółki C już nastąpiło. Odbyło się to w drodze odrębnych ustaleń pomiędzy Spółką B i Spółką C, w których Spółka A nie uczestniczyła. W szczególności Spółka B i Spółka C porozumiały się, że Spółka C po nabyciu Lokalu będzie kontynuować stosunek najmu łączący Spółkę B z podmiotem trzecim.

W związku z rozwiązaniem umowy przedwstępnej pomiędzy Spółką A oraz Spółką B, czemu nie towarzyszył fizyczny zwrot Lokalu na rzecz Spółki A oraz zawarciem umowy ustanawiającej odrębną własność i umowy sprzedaży Lokalu pomiędzy Spółką A a Spółką C, powstała wątpliwość, w jaki sposób powinny zostać rozliczone i udokumentowane ww. zdarzenia na gruncie podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje, że w dniu złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka A i Spółka B wystąpiły z własnymi wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącymi tego samego stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym sprawy Wnioskodawca uprawniony będzie do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze VAT wystawionej przez Spółkę B tytułem dostawy Lokalu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przedstawionym stanie faktycznym sprawy doszło do realizacji dwóch odrębnych dostaw Lokalu:

* pierwszej dostawy - dokonanej przez Spółkę A na rzecz Spółki B w związku z faktycznym wydaniem Lokalu do korzystania na podstawie protokołu wydania Lokalu z 14 sierpnia 2019 r., potwierdzonej wystawioną przez tę Spółkę fakturą zaliczkową z 9 stycznia 2017 r.

* drugiej dostawy - dokonanej przez Spółkę B na rzecz Spółki C (Wnioskodawcy) w związku z zawarciem trójstronnego porozumienia z 17 lutego 2020 r., która winna być udokumentowana fakturą wystawioną przez Spółkę B na Spółkę C (Wnioskodawcę).

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie mu przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze VAT wystawionej przez Spółkę B tytułem tej drugiej dostawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT - stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik VAT, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane.

Dostawa towarów lub świadczenie usług podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. W analizowanym przypadku wszelkie ww. przesłanki zostały bezsprzecznie spełnione, co tym samym potwierdza prawo Spółki C do odliczenia podatku naliczonego tytułem faktury, która zostanie wystawiona przez Spółkę B.

Ponadto, zarówno Spółka B, jak i Spółka C, posiadają status czynnych podatników podatku od towarów i usług, a dokonana między nimi transakcja powiązana była bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wszelkie podniesione argumenty potwierdzają tym samym prawo Spółki C do odliczenia naliczonego podatku VAT na podstawie faktury VAT, która zostanie wystawiona przez Spółkę B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT". W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)

nabycia towarów i usług,

b)

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka A w dniu 9 stycznia 2017 zawarła ze Spółką B w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży lokalu użytkowego, który miał powstać w ramach Inwestycji. Na podstawie umowy przedwstępnej Strony zobowiązały się do zawarcia w przyszłości umowy, na podstawie której Spółka A sprzeda Spółce B Lokal wraz z przypadającym na niego udziałem w nieruchomości wspólnej.

Po zawarciu przedmiotowej umowy, Spółka A wystawiła na rzecz Spółki B fakturę VAT zaliczkową z dnia 9 stycznia 2017 r., opiewającą na całość ceny Lokalu, w której został ujęty podatek VAT w stawce 23%. Należność wynikająca z przedmiotowej faktury została w całości uregulowana przez Spółkę B. Następnie, po zakończeniu realizacji inwestycji i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, ale jeszcze przed zawarciem umowy przyrzeczonej sprzedaży, doszło do wydania Lokalu Spółce B przez Spółkę A. Wydanie nastąpiło na podstawie protokołu wydania Lokalu z dnia 14 sierpnia 2019 r. Z momentem wydania przedmiotowego Lokalu na Spółkę B przeszły korzyści i ciężary związane z posiadaniem Lokalu.

Na początku 2020 r. Spółka B zwróciła się do Spółki A z wnioskiem o wyrażenie zgody na zmianę strony umowy po stronie nabywcy, tj. w miejsce spółki B, Lokal miała nabyć Spółka C (Wnioskodawca). Spółka A wyraziła zgodę na taką zmianę. W dniu 17 lutego 2020 r. pomiędzy Spółkami A, B oraz C zostało zawarte notarialnie trójstronne porozumienie, na mocy którego doszło do rozwiązania umowy przedwstępnej pomiędzy Spółką A oraz Spółką B oraz zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży między Spółką A oraz Spółką C na takich samych warunkach, na jakich zostałaby zawarta umowa przyrzeczona między Spółką A i Spółką B. W związku z faktem, że cała cena sprzedaży została już wcześniej zaliczkowo zapłacona przez Spółkę B, w akcie notarialnym postanowiono, że rozliczenie tej zaliczki nastąpi w formie przekazu w rozumieniu przepisu art. 921 (1) k.c., tj. Spółka A została uprawniona do zachowania zaliczki wpłaconej przez Spółkę B i zaliczenia jej na poczet ceny sprzedaży Lokalu należnej jej od Spółki C. Jednocześnie Spółka A, (jako przekazujący) upoważniła Spółkę C (jako przekazanego) do przekazania kwoty odpowiadającej kwocie zaliczki uprzednio wpłaconej przez Spółkę B, bezpośrednio na rachunek spółki B (jako odbiorcy przekazu), ze skutkiem zwolnienia Spółki A z jej zobowiązania wobec Spółki B do zwrotu tej zaliczki.

W związku z zawarciem Porozumienia nie doszło do zwrotu (zwrotnego wydania) Lokalu na rzecz Spółki A przez Spółkę B. W Porozumieniu strony potwierdziły natomiast, że wydanie Lokalu na rzecz Spółki C już nastąpiło. Odbyło się to w drodze odrębnych ustaleń pomiędzy Spółką B i Spółką C, w których Spółka A nie uczestniczyła. W szczególności Spółka B i Spółka C porozumiały się, że Spółka C po nabyciu Lokalu będzie kontynuować stosunek najmu łączący Spółkę B z podmiotem trzecim.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Wnioskodawca uprawniony będzie do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze VAT wystawionej przez Spółkę B tytułem dostawy Lokalu.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności jest ustalenie, czy pomiędzy Spółką B a Wnioskodawcą (Spółką C) doszło do dostawy lokalu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W opisanej sprawie nie ulega wątpliwości, że z dniem wydania lokalu przez Spółkę A doszło do jego dostawy na rzecz Spółki B. Od tego bowiem dnia (tj. od 14 sierpnia 2019 r.) na Spółkę B została przeniesiona "własność w sensie ekonomicznym" ww. towaru. Chociaż w takim przypadku nie dochodzi jeszcze do sprzedaży w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, zgodnie z którym dla skuteczności tej czynności niezbędna jest umowa sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego, to na gruncie przepisów ustawy o podatku VAT z chwilą wydania nieruchomości nastąpiła dostawa na rzecz Spółki B. Natomiast późniejsze okoliczności związane z rozwiązaniem umowy przedwstępnej nie dają podstaw do przyjęcia, że w takim przypadku nie doszło do transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Istotną kwestią jest to, że po ww. dostawie, 17 lutego 2020 r. pomiędzy Spółkami A, B oraz C zostało zawarte notarialnie trójstronne porozumienie, na mocy którego doszło do rozwiązania umowy przedwstępnej pomiędzy Spółką A i Spółką B oraz zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży między Spółką A i Spółką C na takich samych warunkach, na jakich zostałaby zawarta umowa przyrzeczona między Spółką A i Spółką B, a rozliczenie zaliczki nastąpiło w formie przekazu, zgodnie z art. 921 (1) k.c., w konsekwencji czego:

* Spółka A została uprawniona do zachowania zaliczki wpłaconej przez Spółkę B i zaliczenia jej na poczet ceny sprzedaży lokalu należnej od Spółki C,

* Spółka A upoważniła Spółkę C do przekazania kwoty odpowiadającej zaliczce zapłaconej przez Spółkę B bezpośrednio na rachunek bankowy Spółki B (jako odbiorcy przekazu),

* Spółka A została zwolniona ze zobowiązania wobec Spółki B do zwrotu zaliczki.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie sprawy, nie doszło do zwrotu (zwrotnego wydania) lokalu na rzecz Spółki A przez Spółkę B. W porozumieniu strony potwierdziły natomiast, że wydanie lokalu na rzecz Spółki C już nastąpiło. Odbyło się to w drodze odrębnych ustaleń między Spółką B i Spółką C.

Należy stwierdzić, że w związku z zawarciem ww. porozumienia trójstronnego nastąpiła zmiana pierwotnej umowy zawartej pomiędzy Spółką A i Spółką B, gdyż doszło do:

1.

rozwiązania umowy przedwstępnej pomiędzy Spółką A i Spółką B, tj. zniwelowania z datą 17 lutego 2020 r. jej skutków zarówno w znaczeniu prawnym, jaki i w sensie ekonomicznym.

2.

zawarcia umowy, która tworzy nowy stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Spółką A i Spółką C. W wyniku zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży dochodzi bowiem do dostawy lokalu na rzecz Spółki C, w przypadku której zaliczka wpłacona przez Spółkę B zostaje zaliczona przez Spółkę A na poczet ceny lokalu należnej od Spółki C.

W odniesieniu do opisanej sprawy nie można przyjąć, że przed rozwiązaniem umowy przedwstępnej nastąpiło wydanie lokalu przez Spółkę B na rzecz Spółki C w wyniku odpłatnej dostawy - z opisu sprawy nie wynika bowiem aby z wydaniem tym wiązała się odpłatność ze strony Spółki C na rzecz Spółki B. Za odpłatność taką nie można uznać dokonanego w ramach porozumienia trójstronnego rozliczenia zaliczki w formie przekazu zgodnie z art. 9211 k.c. Skutkiem ww. przekazu było bowiem zwolnienie Spółki A ze zobowiązania wobec Spółki B do zwrotu zaliczki. Jednocześnie Spółka A została uprawniona do zachowania zaliczki wpłaconej przez Spółkę B i zaliczenia jej na poczet ceny sprzedaży lokalu na rzecz Spółki C i nie zmienia tego fakt, że Spółce C na podstawie odrębnych ustaleń już wcześniej został wydany lokal przez Spółkę B, skoro wydanie to nie wiązało się z odpłatną dostawą towaru. W opisanym przypadku nie dochodzi zatem wyłącznie do modyfikacji w zakresie identyfikacji jednej ze stron umowy (nabywcy), tak jak w przypadku niektórych cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej, gdzie następuje jedynie zamiana stron umowy, a sam stosunek nie ulega zmianie.

Pomiędzy Spółką B a Wnioskodawcą (Spółką C) nie zaistniała również więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowiłaby świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Umowa przedwstępna pomiędzy Spółką A i Spółką B została rozwiązana. W rezultacie doszło do zawarcia nowej umowy między Spółką A i Wnioskodawcą (Spółką C).

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że wskutek zawarcia porozumienia trójstronnego nie doszło po stronie Spółki B do dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy (Spółki C), które podlegają opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Ponieważ w zaistniałej sytuacji pomiędzy Spółką B a Wnioskodawcą (Spółką C) nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług, Spółka B nie ma obowiązku udokumentować ww. faktu przez wystawienie faktury.

Wyjaśnić należy, że podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Tym samym faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

W okolicznościach analizowanej sprawy pomiędzy Spółką B oraz Spółką C (Wnioskodawcą) - jak zostało wyjaśnione wyżej - wskutek zawarcia porozumienia trójstronnego nie doszło po stronie Spółki B do dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy (Spółki C), które podlegają opodatkowaniu VAT i obowiązkowi udokumentowania przez wystawienie faktury przez Spółkę B.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w sytuacji, wystawienia na rzecz Wnioskodawcy (Spółki C) przez Spółkę B faktury tytułem wskazywanej w opisie "dostawy Lokalu" w związku z zawarciem trójstronnego porozumienia z 17 lutego 2020 r., która to dostawa, jak wyjaśniono między Spółką B i Spółą C nie wystąpiła, to tak wystawiona faktura będzie dokumentowała czynność, która faktycznie nie została dokonana, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, i faktura ta nie będzie stanowiła podstawy do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę (Spółkę C).

Odpowiadając więc na pytanie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca (Spółka C) nie będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze wystawionej przez Spółkę B tytułem dostawy Lokalu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl