0111-KDIB3-1.4012.52.2018.1.MP - Brak prawa do odliczenia przez gminę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej w sferze kultury poprzez budowę i wyposażenie ogólnodostępnego obiektu wielofunkcyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 marca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.52.2018.1.MP Brak prawa do odliczenia przez gminę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej w sferze kultury poprzez budowę i wyposażenie ogólnodostępnego obiektu wielofunkcyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 2 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 2 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina R. na podstawie umowy o przyznaniu pomocy nr... z dnia 20 grudnia 2017 r. na dofinansowanie zadania "..." z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zrealizowała ww. zadanie.

Celem zadania jest zaspokojenie potrzeb społeczności lokalnej w sferze kultury poprzez budowę i wyposażenie ogólnodostępnego obiektu wielofunkcyjnego w B.

W ramach zadania wykonano następujące roboty budowlane:

1.

roboty budowlane wewnętrzne - roboty rozbiórkowe, tynki, malowanie, izolacje, ościeżnice,

2.

instalacje elektryczne,

3.

instalacje sanitarne,

4.

wyposażenie multimedialno-komputerowe,

5.

wyposażenie biblioteczne.

Dzięki tej inwestycji mieszkańcy wsi mogą korzystać z powstałej infrastruktury do organizowania szeroko pojętej działalności kulturalnej. Z budynku mogą korzystać bezpłatnie wszyscy zainteresowani ponieważ ma on charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Podmiotem odpowiedzialnym za administrację obiektu na podstawie umowy użyczenia będzie Centrum Kultury w R. jako jednostka pomocnicza Gminy R.

Całkowity koszt realizacji zdania wyniósł 317 179,36 zł (w tym jako wydatek kwalifikowany 276 209,63 zł) z czego dofinansowanie wynosi 175 752,00 zł, a środki własne to kwota 141 427,36 zł.

W ww. piśmie z 2 stycznia 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego wskazując:

1. Centrum Kultury w R. jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862 z późn. zm.) i nie podlega centralizacji rozliczeń podatkowych VAT wnioskodawcy.

2. Opisany w stanie faktycznym budynek wielofunkcyjny w B. jest oddany Centrum Kultury w R. w nieodpłatne użyczenie.

3. Towary i usługi nabywane do realizacji zadania pod nazwą "..." zostały udokumentowane fakturami vat, w których jako nabywca była wskazana Gmina R.

4. Inwestycja została zrealizowana w ramach działalności statutowej nałożonej odrębnymi przepisami jako zadanie publiczne tj. art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

5. Towary i usługi nabyte do realizacji tego projektu, a także efekty tego projektu nie były, nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę R. do czynności opodatkowanych podatkiem vat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane w ww. piśmie z 2 marca 2018 r.):

Czy Gmina R. ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zrealizowanego projektu polegającego na "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) obniżenie kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. W przedmiotowej sprawie związek ze sprzedażą opodatkowaną nie istnieje. Tym samym Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z wymienioną we wniosku inwestycją. Gmina R. po zakończeniu realizacji zadania "..." złożyła wniosek o dofinansowanie do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego. W kosztach inwestycji Gmina ujęła podatek od towarów i usług dotyczący wydatku kwalifikowanego i wykazała go do objęcia refundacją we wniosku o płatność ponieważ zakupione towary i usługi nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem podatek ten dotyczący wydatków kwalifikowanych przy ubieganiu się o dofinansowanie jest kosztem kwalifikowanym.

Inwestycja po zakończonej realizacji służy społeczności lokalnej, a za korzystanie z niej nie są i nie będą pobierane opłaty. Inwestycja została zrealizowana w ramach działalności statutowej Gminy, jako zadanie publiczne nałożone odrębnymi przepisami wykonywanymi w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez Gminę (art. 2 ust. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) i nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług z tytułu czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Czynności te nie są związane w żaden sposób z przedmiotową inwestycją.

Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny Gmina stoi na stanowisku, że przedmiotowa inwestycja nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi i Gmina nie może odliczyć podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane podatkiem VAT. Tylko bowiem podatnik - w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy - ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina R. na podstawie umowy o przyznaniu pomocy nr... z dnia 20 grudnia 2017 r. na dofinansowanie zadania "..." z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zrealizowała ww. zadanie.

Celem zadania jest zaspokojenie potrzeb społeczności lokalnej w sferze kultury poprzez budowę i wyposażenie ogólnodostępnego obiektu wielofunkcyjnego w B.

Dzięki tej inwestycji mieszkańcy wsi mogą korzystać z powstałej infrastruktury do organizowania szeroko pojętej działalności kulturalnej. Z budynku mogą korzystać bezpłatnie wszyscy zainteresowani ponieważ ma on charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Podmiotem odpowiedzialnym za administrację obiektu na podstawie umowy użyczenia będzie Centrum Kultury w R. jako jednostka pomocnicza Gminy R.

Centrum Kultury w R. jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i nie podlega centralizacji rozliczeń podatkowych VAT wnioskodawcy.

Opisany w stanie faktycznym budynek wielofunkcyjny w B. jest oddany Centrum Kultury w R. w nieodpłatne użyczenie.

Towary i usługi nabywane do realizacji zadania pod nazwą "..." zostały udokumentowane fakturami vat, w których jako nabywca była wskazana Gmina R.

Inwestycja została zrealizowana w ramach działalności statutowej nałożonej odrębnymi przepisami jako zadanie publiczne tj. art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Towary i usługi nabyte do realizacji tego projektu, a także efekty tego projektu nie były, nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę R. do czynności opodatkowanych podatkiem vat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zrealizowanego projektu polegającego na "...".

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 tej ustawy).

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie polegające na użyczeniu opisanego budynku wielofunkcyjnego w B. odbywać się będzie w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a zatem stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej w ramach władztwa publicznego.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie opisanego budynku wielofunkcyjnego w B. Centrum Kultury w R. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym przypadku, warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi będą związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT - będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji zadań własnych Gminy. Towary i usługi nabyte do realizacji tego projektu, a także efekty tego projektu, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nie były, nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę R. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na "...".

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać również należy, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego.

Należy zauważyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu przez Wnioskodawcę kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowaniem ze środków unijnych w związku z realizacją projektu, będącego przedmiotem ww. wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych. Tym samym, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją projektu polegającego na "...".

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl