0111-KDIB3-1.4012.48.2022.1.MSO - VAT od przeniesienia własności nieruchomości w ramach datio in solutum

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT przeniesienie własności nieruchomości w ramach datio in solutum.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca - B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...), jest przedsiębiorcą wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

Jednocześnie w wyniku połączenia Wnioskodawcy, tj. B Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka przejmująca) ze spółkami: A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...), C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) oraz D Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (Spółki przejmowane) na podstawie art. 492 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.) w zw. z art. 506 § 1 k.s.h. w zw. z art. 516 § 7 k.s.h. nastąpiło przeniesienie całego majątku A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...), C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) oraz D Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) na B z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (na Wnioskodawcę).

Połączenie spółek nastąpiło z dniem 31 grudnia 2020 r. Na mocy art. 494 § 1. k.s.h. Wnioskodawca jako Spółka przejmująca z dniem połączenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym na terytorium Polski pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie m.in. obrotu nieruchomościami, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

Na podstawie umowy pożyczki z dnia (...)2012 r. zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A nr (...) przed notariuszem (...) (z Kancelarii Notarialnej (...)) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) zawarła ze (...) (będącym jednocześnie jedynym udziałowcem Spółki A sp. z o.o.) umowę pożyczki na kwotę (...) zł.

Termin spłaty pożyczki wyznaczono na dzień 5 sierpnia 2017 r., a oprocentowanie ustalono na kwotę 10% od dnia (...) 2012 r., a począwszy od dnia (...) 2017 r. na kwotę 5% w skali roku (zmiana dokonana aktem notarialnym z dnia (...) 2017 r., rep. A (...)).

Do dnia wystąpienia z wnioskiem o interpretację przedmiotowa pożyczka nie została spłacona. Obecnie zobowiązanie z tytułu pożyczki, w związku z połączeniem spółek, ciąży na Wnioskodawcy.

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia (...) 2012 r. zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A nr (...) przed notariuszem (...) (z Kancelarii Notarialnej (...)) A sp. z o.o. nabyła własność nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej (...) Sądu Rejonowego w (...), obejmującej działkę nr (...) o obszarze (...) ha (zgodnie z obowiązującym w dacie sprzedaży planem zagospodarowania przestrzennego teren działki oznaczony był symbolem (...)) za cenę w kwocie (...) zł.

Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych, nie prowadzących działalności gospodarczej, nie będących podatnikami podatku od towarów i usług. W związku z połączeniem A sp. z o.o. z Wnioskodawcą, opisanym na wstępie obecnie nieruchomość stanowi własność Wnioskodawcy.

Zgodnie z aktualnym stanem faktycznym, w związku z wejściem w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (...) dla obszaru położonego pomiędzy autostradą (...), a wschodnią i południową granicą miasta (uchwała nr (...).) teren położony w (...), obejmujący działkę nr (...), obręb (...), oznaczony jest symbolem 3UP, co oznacza tereny usługowo-produkcyjne. Działka nie jest zabudowana.

Obecnie Wnioskodawca planuje uregulowanie zobowiązania względem udziałowca (...) z tytułu udzielonej pożyczki. Wnioskodawca zamiast spłaty pieniężnej pożyczki planuje przekazywać swojemu wierzycielowi (...) na podstawie umowy datio in solutum własność nieruchomości stanowiącą działkę nr (...).

Umowa datio in solutum (tj. świadczenie zamiast wykonania) będzie oparta o art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, który stanowi, że jeśli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, to zobowiązanie wygasa.

Pytania

Czy przeniesienie własności nieruchomości stanowiącej działkę nr (...) przez Wnioskodawcę na rzecz (...) w ramach datio in solutum będzie opodatkowane podatkiem VAT u Spółki jako podatnika?

Państwa stanowisko

Zdaniem Wnioskodawcy, uregulowanie zobowiązania względem udziałowca (...) z tytułu udzielonej pożyczki poprzez przeniesienie własności nieruchomości stanowiącej działkę nr (...) przez Wnioskodawcę na rzecz (...) sy, a więc w ramach datio in solutum nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT u Spółki jako podatnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, nieruchomość (zarówno zabudowana jak i niezabudowana) będąc rzeczą spełnia zawartą w tym przepisie definicję towaru, a jej zbycie jest traktowane jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Należy jednak zauważyć, że samo stwierdzenie, iż w danym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów nie oznacza automatycznie, że czynność ta będzie podlegała VAT. Jak bowiem wynika z literalnej treści cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT zasadniczo dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie wtedy, gdy wykonywana jest odpłatnie (Ustawa o VAT w art. 7 ust. 2 zawiera wprawdzie enumeratywnie wymienione przypadki, gdy opodatkowaniu podlega także nieodpłatna dostawa towarów, jednakże jest to wyjątek od generalnej zasady odpłatności usług).

Aby uznać dane świadczenie jako odpłatną dostawę towarów musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów a odbiorcą, zgodnie z którym w zamian za dostawę towarów powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Ustawa o VAT nie określa jednak co należy rozumieć przez wynagrodzenie/odpłatność za wykonaną usługę.

W judykaturze wskazuje się, że za dostawę towarów czy też świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

sprawie Hong-Kong Trade Development Council, C-89/81 ECLI:EU:C:1982:121, z 5 lutego 1980 r. w sprawie Association coopérative "Coôperatieve Aardappelenbewaarplaats

GA", C-154/80, ECLI:EU:C:1981:38 oraz z 12 września 2000 r.: w sprawie Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej, C-276/97, ECLI:EU:C:2000:424; z

12 września 2000 r. w sprawie Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii, C-358/97, ECLI:EU:C:2000:425; i z 12 września 2000 r. w sprawie Komisja Wspólnot

Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów, C-408/97, ECLI:EU:C:2000:427 oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK

1128/12; 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 942/12; 31 stycznia 2013 r., I FSK 289/12; 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I FSK 273/12).

W związku z powyższym, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a wypłaconym za nią wynagrodzeniem, a wynagrodzenie otrzymywane przez dostawcę powinno stanowić wartość przekazaną w zamian za dostarczone towary.

Jak wcześniej podkreślono w prawie podatkowym brak uregulowania przez ustawodawcę pojęcia odpłatności. W orzecznictwie tym podkreśla się, że istotną cechą odpłatności jest wzajemność, a więc uzyskanie przez zbywającego od nabywcy stanowiącego przysporzenie świadczenia ekwiwalentnego w stosunku do jego świadczenia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca spełnia definicję podatnika podatku od towarów i usług w świetle powyższego.

Umowa datio in solutum (tj. świadczenie zamiast wykonania) będzie oparta o art. 453 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że jeśli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, to zobowiązanie wygasa.

W analizowanym przypadku pomiędzy Wnioskodawcą a jej Wierzycielem dojdzie do zawarcia umowy datio in solutum, na mocy której Wnioskodawca w celu zwolnienia się ze zobowiązań wobec Wierzyciela z tytułu umowy pożyczki przeniesie na jego rzecz własność nieruchomości stanowiącej działkę nr (...).

Należy zwrócić uwagę, że do przeniesienia własności nieruchomości dojdzie w ramach datio in solutum, w której Wnioskodawca będzie działał wyłącznie w celu zwolnienia się z zobowiązania względem Wierzyciela z tytułu umowy pożyczki.

W niniejszym przypadku strony umowy datio in solutum będą zainteresowane wyłącznie efektywnym uregulowaniem istniejących już zobowiązań i należności z tytułu umowy pożyczki poprzez transfer własności. W związku z przeniesieniem prawa własności nieruchomości na Wierzyciela - (...) w ramach datio in solutum Spółka nie będzie świadczyła jakiejkolwiek usługi na rzecz Wierzyciela. Wierzyciel będzie zainteresowany wyłącznie uregulowaniem jego wierzytelności przez Wnioskodawcę w ramach datio in solutum i na tej czynności, w związku z uregulowaniem zobowiązań, relacje pomiędzy Wnioskodawcą a jej wierzycielem zostaną ostatecznie rozliczone.

Podsumowując, czynność przeniesienia własności nieruchomości przez Wnioskodawcę, będącego podatnikiem podatku VAT, w ramach datio in solutum nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Tego rodzaju czynność prawna nie będzie się bowiem wiązała ze świadczeniem jakiejkolwiek dostawy towarów ze strony Wnioskodawcy na jej Wierzyciela. Ponadto, czynność ta nie będzie posiadała cechy odpłatności, gdyż Spółka nie uzyska żadnej formy wynagrodzenia od Wierzyciela w związku z przeniesieniem wierzytelności, a jedynie będzie stanowiła formę rozliczenia udzielonej pożyczki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawa o VAT":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, nieruchomość (zarówno zabudowana jak i niezabudowana) będąc rzeczą spełnia zawartą w tym przepisie definicję towaru, a jej zbycie jest traktowane jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 powołanej powyżej ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług - oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Należy też zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Jak stanowi art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Na podstawie art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Ustawodawca przy założeniu zasady swobody umów nie stawia przeszkód, aby dłużnik zwolnił się ze zobowiązania przez spełnienie innego świadczenia, jeżeli również taka jest wola wierzyciela.

Zgodnie bowiem z art. 453 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Z powyższego przepisu wynika, że wierzyciel może zgodzić się przyjąć - zamiast świadczenia, które dłużnik powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania - inne świadczenie zaoferowane przez dłużnika w celu zwolnienia się ze zobowiązania (świadczenie w miejsce wypełnienia "datio in solutum"). Przesłankami wygaśnięcia zobowiązania są porozumienia stron oraz rzeczywiste spełnienie świadczenia przez dłużnika.

Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.

Należy podkreślić, że celem datio in solutum jest wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 ustawy - Kodeks cywilny stanowi zatem odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów/świadczenie usługi podlega opodatkowaniu tym podatkiem, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz/lub świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że planują Państwo uregulowanie zobowiązania względem pana (...) z tytułu udzielonej pożyczki. Zamiast spłaty pieniężnej pożyczki planujecie Państwo przekazać swojemu wierzycielowi panu (...) na podstawie umowy datio in solutum własność nieruchomości stanowiącą działkę nr (...).

Powyższe oznacza, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - Państwo zobowiążecie się na podstawie zawartej umowy przenieść na rzecz wierzyciela - pana (...) prawo własności działki nr (...). Stwierdzić tym samym należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu, którą stanowi udzielona pożyczka.

Podkreślić przy tym należy, iż zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przeniesienie własności nieruchomości - działki w zamian za zwolnienie ze zobowiązań wynikających z udzielonej pożyczki, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą po myśli art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami (działką) jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie "rozporządzenia towarami jak właściciel", jak już wyżej sygnalizowano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Zatem, przeniesienie własności działki nr (...) przez Państwa na wierzyciela w zamian za dług wobec wierzyciela, na który składa się pożyczka stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku od towarów i usług dla przedmiotu dostawy.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć również, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłyną powołane wyroki sądów. Przytoczone wyroki są rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do wyroku się zawęża. Nie negując orzeczeń sądu, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).